*انجمن طرفداران اندیشه های دکتر شریعتی *

[R A H A]

برادر

! پرداختن به اینها كه هنرشان فحاشی است و فضیلتشان چاقی است

ما را از راه منحرف میكند ، از كار میاندازد

و از همه بدتر جهت و جبهه اصلی را در اذهان مغشوش میسازد

بگذار اینها شب و روز فحش بدهند و چاق شوند

اینها اگر یكروز من و تو را میگذراندند تمام افتخاراتشان آب میشد

و از تو نیز كه بدتر از منی لاغرتر میشدند

من و تو هم اگر یك شب آنها را میگذراندیم البته شكممان و جاهای دیگرمان پیه و دمبه

میگرفت و میتوانستیم آنها را به تماشای خلق بگذاریم و به رخ گرسنه ها بكشیم

و به سر تمام مردم لاغر بزنیم و آنها را دمبه كش و پیه مال كنیم

قربان آن زبان شیرین و آتشین و دردمند علی كه چه خوب سمبل این تیپ را تشریح میكند

نافجا حضنیه بین نثیله و محتلفه ...! ( دو پهلویش ورم كرده و در تكاپوی میان سرگینش و آخورش

ولی اینجور چاقیها عاقبت ندارد

و به تعبیر علی كه درود خدا و تمامی انسانهای حق پرست بر او

تا اینكه تاب ریسمانش واشد و عملش كارش را ساخت

و از بس خورد مرد ! پرخوریش او را به زانو درآورد

بامخاطبهای آشنا اثر دکتر علی شریعتی

[R A H A]

فهمیدن و نفهمیدن

تو هرچه می خواهی باش ، اما ... آدم باش !!!

*****

چقدر نشنیدن ها و نشناختن ها و نفهمیدن ها است كه به این مردم ، آسایش و خوشبختی بخشیده است!!!

*****

مگر نمی دانی بزرگ ترین دشمن آدمی فهم اوست؟ پس تا می توانی خر باش تا خوش باشی.

*****

امروز گرسنگی فكر ، از گرسنگی نان فاجعه انگیزتر است .

*****

برای خوشبخت بودن ، به هیچ چیز نیاز نیست جز به نفهمیدن !

[R A H A]

خوب بودن ! کلمه هیجان آوری نیست .

خوبی ، در فارسی شکوه و عظمت خارق العاده ای ندارد ،

با متوسط بودن و بی بو و خاصیت بودن هم صف است

خوب بودن از نظر ما یعنی بد نبودن ! و این معنی مبتذلی است !

آدم خوب ! به چه کسانی می گوییم ؟ به آدمهایی که فقط به درد دامادی می خورند

و تشکیل خا نواده و سر و سامانی شسته رفته و راحت و نقلی

کسی که هم به حرف طبیعت میکند و هم به حرف همه آدمها .

آدم خوب یعنی کسی که هیچکس از او بدش نمی آید ! یعنی چه !

اما .... در اینجا کسی چه می داند که خوب بودن ، در سطح بالا تر از زندگی

و مردم و « روزمرگی » با عالی ترین زیبا بودن ها یکی می شود ،

در هم می آمیزد و بعد ، در آنجا – آنجا که دست کوته بلندترین احساس ها هم

به زحمت به آستانه آن می رسد – در آن قله بلند عالیترین معراجهای روحهای خارق العاده ،

خوبی ها از عالیترین زیبایی ها نیز زیبا تر می شوند .

چنانکه زیبایی ها نیز در آنجا از آسمانی ترین و مقدس ترین خوبی ها نیز خوب تر می شوند!

دنیای دیگری است ؛ چیزهای دیگری است ؛ رنگها ، آتش ها ، روشنایی ها

و حالتها و نیازها و دردها و تشنگی ها و عشق ها و دوستی ها و پیوند ها

و احساس ها و تصویرها و تپیدن ها و ایمان ها ... ی دیگری است .

پای هیچ تعبیری بدان گامی برنتواند داشت و دست هیچ زبانی بر دامن بلندش

چنگ نتواند زد

باید روزگار یک نغز بازی کند

[R A H A]

خدا را سپاس می ‌گزارم که عمر را به خواندن و نوشتن و گفتن گذراندم که بهترین"شغل" را

در زندگی مبارزه برای آزادی مردم و نجات ملتم می‌دانستم

و اگر این دست نداد بهترین شغل یک آدم خوب، معلمی است

و نویسندگی و من از هیجده سالگی کارم، این هر دو و عزیزترین و گران‌ترین ثروتی که می‌توان به دست آورد

محبوب بودن و محبتی زاده ایمان، و من تنها اندوخته‌ام این، و نسبت به کارم و

شایستگیم، ثروتمند، و جز این، هیچ ندارم. و امیدوارم این میراث را فرزندانم نگاه دارند

و این پول را به ربح دهند و ربای آن را بخورند که حلال‌ترین لقمه است

و حماسه‌ام این که کارم گفتن و نوشتن بود و یک کلمه را در پای خوکان نریختم.

یک جمله را برای مصلحتی حرام نکردم و قلمم همیشه میان من و مردم در کار بود

و جز دلم یا دماغم کسی را و چیزی را نمی‌شناخت و فخرم این که در برابر هر مقتدرتر از خودم

متکبرترین بودم و در برابر هر ضعیف ‌تر از خودم متواضعترین

و آخرین وصیتم، به نسل جوانی که وابسته آنم

و از آن میان به خصوص روشنفکران، و از این میان بالاخص شاگردانم که هیچ ‌وقت جوانان روشنفکر همچون امروز

نمی‌توانسته‌اند به سادگی مقامات حساس و موفقیت‌های سنگین به دست آورند اما آنچه را

در این معامله از دست می‌دهند بسیار گرانبها تر از آن چیزی است که به دست می‌آورند

و دیگر این سخن یک لا ادری فرنگی که در ماندن من سخت سهیم بوده‌است

که "شرافت مرد همچون بکارت یک زن است. اگر یک بار لکه دار شد دیگر هیچ چیز جبرانش را نمی‌تواند"

و دیگر این که نخستین رسالت ما کشف بزرگ‌ترین مجهول غامضی است

که از آن کمترین خبری نداریم و آن "متن مردم" است و پیش از آن که به هر مکتبی بگرویم

باید زبانی برای حرف زدن با مردم بیاموزیم و اکنون گنگیم

ما از آغاز پیدایشمان زبان آنها را از یاد برده‌ایم و این بیگانگی، قبرستان همه آرزوهای ما و عبث کننده همه تلاش‌های ماست

و آخرین سخنم به آن‌ها که به نام روشنفکری، گرایش مذهبی مرا ناشناخته و قالبی می‌کوبیدند، این که

دین چو منی گزاف و آسان نبود / روشن تر از ایمان من ایمان نبود //

در دهر چو من یکی و آن هم کافر! / پس در همه دهر یک مسلمان نبود

ایمان در دل من، عبارت از آن سیر صعودی‌ای است که پس از رسیدن به بام عدالت اقتصادی

به معنای علمی کلمه و آزادی انسانی به معنای غیر بورژوازی اصطلاح در زندگی آدمی آغاز می‌شود

[R A H A]

مگر نه اشك، زیباترین شعر و بی‌تاب ترین عشق و گدازان‌ترین ایمان

و داغ‌ترین اشتیاق و تب‌دارترین احساس و خالص‌ترین گفتن

و لطیف‌ترین دوست داشتن است كه همه، در كوره یك دل، به هم آمیخته و ذوب شده‌اند

و قطره‌ای گرم شده‌اند، نامش اشك؟

كسی كه عاشق است و از معشوقش دور افتاده و یا عزادار است

و مرگ عزیزی قلبش را می‌سوزاند، می‌گرید، غمگین است،

هرگاه دلش یاد او می‌كند و زبانش سخن از او می‌گوید و روحش آتش می‌گیرد

و چهره‌اش برمی‌افروزد، چشمش نیز با او همدردی می‌كند؛ یعنی اشك می‌ریزد،

اشك می‌جوشد و این حالات همه نشانه‌های لطیف و صریح ایمان عمیق و عشق راستین اویند

گریه‌ای كه تعهد و آگاهی و شناخت محبوب یا فهمیدن

و حس كردن ایمان را به همراه نداشته باشد

كاری است كه فقط به درد شستشوی چشم از گرد و غبار خیابان می‌آید

[R A H A]

بزرگترین رنج این است كه آدم باشد ، بدون اینكه بداند برای چه هست ؟

شیطان یكی از ابعاد خود ماست چنان كه روح خدا یكی از ابعاد دیگر خود ماست

[R A H A]

فقر از دیدگاه دکتر شریعتی

می خواهم بگویم ......
فقر همه جا سر می كشد .......
فقر ، گرسنگی نیست ، عریانی هم نیست ......
فقر ،چیزی را « نداشتن » است ، ولی آن چیز پول نیست ..... طلا و غذا نیست .......
فقر ، همان گرد و خاكی است كه بر كتاب های فروش نرفتهء یك كتابفروشی می نشیند ......
فقر ، تیغه های برنده ماشین بازیافت است ،‌ كه روزنامه های برگشتی را خرد می كند ......
فقر ، كتیبه سه هزار ساله ای است كه روی آن یادگاری نوشته اند .....
فقر ، پوست موزی است كه از پنجره یك اتومبیل به خیابان انداخته می شود .....
فقر ، همه جا سر می كشد ........
فقر ، شب را« بی غذا » سر كردن نیست ..
فقر ، روز را « بی اندیشه» سر كردن است ..

[R A H A]

دکتر شریعتی :

امروز هر کس بخواهد به راستی از علی پیروی کند ، تنها میماند . هم دشمنان دین با او میجنگند و هم متعصبان و مقدس بانان دین به نام دفاع از دین به رویش شمشیر میکشند . همانطور که کردند و دیدید و در تاریخ میخوانید . . .

علی از خدا هم تنها تر بود

خدا برای تنهایی خود انسان را آفرید .

محمد كسی چون ابوذر داشت.

ولی علی از خدا هم تنهاتر بود...

[R A H A]

انسان موجود خاصی است از پست ترین موجودات عالم خلق شده .
از خاک آفریده شده (خاک مظهر پستی است) ،
از گِل از حِمِاً مَسنون(گِل بوی ناک: لجن) ،
از صَلصال کَالفَخّار یعنی گل رسوبی خشک شده.
آدم از این آفریده شده از ماده ایکه میل به رسوب دارد ، مایل به ته نشین شدن؛ این لجن متعفن تهنشین شده ظرفِ روح خدا می شود.
بنابر این آدم مساویست با لجن به اضافه روح خدا.
روح خدا به چه معنا است؟
به معنای عالیترین و برترین ذات قابل تصور در همه وجود.
پس انسان ، هرمن ، هر فرد انسانی ، عبارت است از یک انتخاب یک تردید میان یک قطب لجنی و یک قطب روح خدایی.
فاصله یک بُعد انسان تا دیگر بعدش از منهای بی نهایت است تا به اضافه بی نهایت.
این فاصله عظیم مسیری است که انسان باید همواره طی کند.
انسان یک مهاجر دائمی است ، از لجن تا خداوند.
و کلام انٌا لله و اِنٌا اِلَیهِ راجِعون به این معناست که آدمی از منهای بی نهایت و پست ترین و پایین ترین وجود مادی باید صعود کند تا آخرین پله وجود ممکن در هستی.
و این فاصله که فاصله ای بی نهایت است و تکامل دائمی انسان را بیان می کند اسمش مذهب است و دین.
بنابر این رسالت و ماموریت سنگین انسان ، طی کردن این راه عظیم است از لجن تا خدا.

«دکتر علی شریعتی»

[R A H A]

و ناگهان دیدم در کنار فرعون ها و قارون ها که به بردگیمان

می خریدند و به بیگاریمان می کشیدند، دیگرانی نیز به نام

جانشینان پیامبران سرکشیدند، روحانیان رسمی.

آری این چنین بود برادر - دکتر علی شریعتی

بی تو من رنگهای این سرزمین را بیگانه می بینم

بی تو رنگهای این سرزمین مرا میآزارند

بی تو آهوان این صحرا گرگان هار من اند

بی تو كوهها دیوان سیاه و زشت خفته اند

بی تو زمین قبرستان پلید و غبار آلودی است كه مرا در خود به كینه میفشرد

بی تو دریا گرگی است كه آهوی معصوم مرا می بلعد

بی تو سپیده ی هر صبح لبخند نفرت بار دهان جنازه ای است

بی تو نسیم هرلحظه رنجهای خفته را در سرم بیدار میكند

بی تو من با بهار می میرم

بی تو من در عطر یاس ها می گریم

بی تو من باهر برگ پائیزی می افتم

بی تو من در چنگ طبیعت تنها می خشكم

هبوط در كویر اثر دكتر علی شریعتی

باتو همه ی رنگهای این سرزمین را آشنا می بینم

باتو همه ی رنگهای این سرزمین مرا نوازش می كند

باتو آهوان این صحرا دوستان همبازی من اند

باتو كوهها حامیان وفادار خاندان من اند

باتو زمین گاهواره ای است كه مرا در آغوش خود می خواباند

ابر حریری است كه بر گاهواره ی من كشیده اند

باتو دریا بامن مهربانی می كند

باتو سپیده ی هرصبح برگونه ام بوسه می زند

باتو نسیم هرلحظه گیسوانم را شانه می كند

باتو من با بهار می رویم

باتو من در عطر یاس ها پخش می شوم

باتو من در هر شكوفه می شكفم

باتو من در خلوت این صحرا

در غربت این سرزمین

در سكوت این آسمان

در تنهایی این بی كسی

غرقه ی فریاد و خروش و جمعیتم ....

و بی تو من ...............

هبوط در كویر اثر دكتر علی شریعتی