خداوند فرمود: بنده من با هيچ وسيله‌اي دوست داشتني‌تر از (انجام) واجباب، محبوب من نمي‌شود. او با مستحبات وسيله جلب محبت مرا فراهم مي‌آورد، چندان که محبوب من مي‌شود و چون دوستش بدارم گوش شنواي او مي‌شوم و چشم بيناي او و زبان گوياي او و دست نيرومند او و پاي رهيوي او. هر گاه مرا بخواند، پاسخش دهم و هرگاه از من (چيزي) بخواهد عطايش کنم.