داستان بزرگان

[sorna]

یتیم‌نوازی؛
در شب‌های ظلمانی کوفه، آنها همواره قامت بزرگمردی را می‌دیدند که مخلصانه و عاشقانه، به رفع نیازهای مستمندان، همت می‌گماشت و یتیمان شهر، همیشه چهره‌ای نورانی را به عنوان پدر می‌شناختند که با لبخندی بر لب، تفقدشان می‌کرد و همراهشان بود؛
به واقع، علی علیه السلام، جای پدر را برایشان پر کرده بود...
و حالا ما؛ من و تو!
باور کنیم که مسئولیم؛ که یتیم، تنها و بی‌همراه، حداقل از نظر عاطفی، نیاز به دلجویی و همراهی دارد...