درس دوم

أبرار: نيكان «جمع بَرّ»أبـىّ، أبيّة: ناپسند شمرنده، دوري از پستي ها و زشتي ها بامناعت

أحمَرْ: تند و زبان سوزتر،‌ تند و زبان سوزترين

أحوَج: نيازمندتر، نيازمندترين

اِستَقَي (يَستَقى، اِستقاءً) : آب خواست

أسعار: قيمت ها « جمع سِعْر»

أسقَطَ: فرو افكند،‌ پايين آورد

اِشتَكَي (يَشتَكى،‌اشتكاءً) : شكايت كرد « مترادف شَكا»

أصغَي (يُصغى، إصغاءً) : گوش فرا داد

أعوَج،‌ مؤنث عَوْجاء: كج ،‌خميده

اِعوِجاج:‌ كجي ، خميدگي

اِنحَطَّ ( يَنحَطُّ،‌ انحطاطاً) : فرود آمد

أيقَنَ (يُوقِنُ، إيقاناً) : يقين كرد

بارئ:‌ آفريننده

بَغَضَ‌ (يبغُضُ، بُغْضاً) : ناپسند داشت و بدش آمد

تَضاءَلَ: كوچك شد، ناقص شد، رو به زوال نهاد

تَضليل: گمراه كردن

تَخفيض: كاهش نرخ كالا،‌ تخفيف

جَبان: ترسو

جَنَبَ (يجنُبُ، جَنْباً) : دور كردن و كنار زد

حَذارِ: زنهار

حُروب: جنگ ها «جمع حَرْب»

دَنـى: پست و فرومايه

دَنايا: كردارها و رفتارهاي پست «جمع دنيئة»

رِجالُ إطفاء‌الحريق: مأموران آتش نشاني

رَهْبة: ترس

زاحِرْ: پُر

زاد: توشه

سَواد: سياهي

سِواهُ « سِوَي + هُ»: غير او ، جز او

شأأو« الشأو البعيد»: پايان «فاصله زياد،‌ بُرد زياد»

صانِع: صنعتگر،‌ سازنده

صَغَّرَ: كوچك كرد

طَمَعَ (يطمَحُ، طُموحاً) : چشم دوخت

عِدَي: دشمنان «جمع عَدوّ»

غُدْران: آبگيرها «جمع غدير»

قاسية‌«القاسية قلوبُهُم»: سخت «سنگدلان»

قَصير: كوتاه « ضدّ طويل»

كَدَحَ (يكدَح ،‌كَدْحاً) : تلاش كرد

مُذ: از آن هنگام، از آن گاه

مُحتَرِف: داراي حرفه، پيشرو

مُخَفَّضَة: تخفيف داده شده

مَعَ السَّلامة: به سلامت

مُهَنِّئ: تبريك گوينده

نَشأة: جوان شدن و به بلوغ رسيدن

هاتِ: به من بده « مترادف أعطِنـى» صرف آن چنين است: هاتِ، هاتيا، هاتوا، هاتى،‌هاتيا، هاتينَ

وَيحَك: افسوس بر تو، واي بر تو