•●♥ دل نوشته های یک عاشق شکست خورده ♥●•

[R A H A]

باد خواهد برد عشقی را که من دارم به تو

بعد از این یک عمر بی مهری بدهکارم به تو

تو همیشه در پی آزار من بودی ولی

من دلم راضی نشد یک لحظه آزارم به تو

راست می گویم ولی حرف مرا باور مکن

این که ممکن نیست دل را باز بسپارم به تو

خوب می دانم برای من کسی مثل تو نیست

خوب می دانم که روزی باز ناچارم به تو

می روم شاید دلت روزی گرفتارم شود

می روم .... اما گرفتارم ... گرفتارم به تو

[R A H A]

نرم ولطیف،پر از حرف های تازه شده است

این وجود توست که مرا سر شار از تو می کند. . .
ابراز احساست،چقدر غریب است
تومیایی بر دریا چه دلم پا میگزاری
و من با تمام وجودم پا هایت و روحت را نوازش می کنم
حال اینگونه است سر نوشت پاک ما
این بود سر نوشتی که هوایی جز هوای تو بر من نمی ماند
به زلالی قطره های اشکت سوگند می خورم کهدوستت دارم
ای نازنینم. . .

[R A H A]

هرگز


گمان نمیکردم

حرفی از حروف الفبا

دنیای کسی را ویران کند

وقتی

می خواهمت

به نمی خواهمت برسد . . .

[R A H A]

یکی بود یکی نبود

این داستان زندگی ماست
همیشه همین بوده
یکی بود یکی نبود!
در اذهان شرقی مان نمی گنجد
باهم بودن
باهم ساختن!
برای بودن یکی
باید دیگری نباشد!
هیچ قصه گویی نیست
که داستانش این گونه آغاز شود
که یکی بود
ودیگری هم بود
همه با هم بودند
وما اسیر این قصه ی کهن
برای بودن یکی
یکی را نیست میکنیم
از دارایی...
از آبرو...
از هستی...
انگار که بودنمان
وابسته به نبودن دیگریست!
هیچ کس نمی داند
جزما!
هیچ کس نمی فهمد
جزما!
وآن کس که نمی داند ونمی فهمد
ارزشی ندارد!
حتی برای زیستن....!
واین هنری است
که آن را خوب آموخته ایم.....
هنر نبودن دیگری را....!

[R A H A]

می روم اما بدان یک سنگ هم خواهد شکست

آنچـــــنان که تارو پود قلب من از هــــم گسست

می روم با زخم هـــــایی مانده از یک سال سرد

آن همه برفی که آمـــــد آشـــــــیانم را شکست

می روم اما نگویــــــــی بی وفــــــا بود و نمــــاند

از هجوم سایه هــــا دیگر نگــــــاهم خسته است

راســــــتی : یادت بمــــــــاند از گـناه چشم تو

تاول غــــــربت به روی باغ احســــــاسم نشست

طـــــــرح ویران کـــردنم اما عجیب و ســــــاده بود

روی جلد خاطــــراتم دست طوفــــــان نقش بست

[R A H A]

وقتی باران به پنچره ی اتاقـــ م می خورد

تنهـــ ا با حسرتی عظیــم مجبور می شوم نگاه کنم َش

قرارَم از کف می رود

می خزم کنار پنجـــ ره

دست به دست ابرها می دهم ٬

بــ ا هم می باریـــ م

[R A H A]

من آن اندوه سرشارم که روزی شعله زد آهم

و لرزید آسمان از ناله های گاه و بیگاهم


مرا در آتش عشقت چنان پروانه سوزاندی

ولی صد سال دیگر هم " من از یادت نمی کاهم "


اگر قصد سفر داری نمی گویم نرو اما ...

جهان را بی نگاه تو نمی خواهم نمی خواهم


تو می دانی که چشمانت تمام هستی من بود

گرفتی هستیم را پس نگو از رنجت آگاهم


تویی آماده رفتن و من تنهاتر از هر شب

برو ای مهربان اما ... " تو را من چشم در راهم "

[R A H A]

نظر نمی کنی چرا؟

به من که جزء وفا به تو دگر گنه نکرده ام.

به من که جزء به روی تو به کس نگه نکرده ام.




نظر نمی کنی چرا؟
به من که سرو قامتم خمیده شد برای تو.

به من که شسته ام به اشک ز عالمی گناه تو.



نظر نمی کنی چرا؟
به من که خون دل خورده ام به جای آب زندگی.

به من که جان نهاده ام به کف برای زندگی.


نظر نمی کنی چرا؟
من که خون به جای اشک فشانم از برای تو.

به من که با اشاره ات سر افکنم به پای تو.



نظر نمی کنی چرا؟
به من که وصل تو بود همیشه آرزوی من.

به من که بهر وصل تو بریخت آبروی من؟

[tina]

دلم گرفته...



دلم گرفته آسمون نمی تونم گریه کنم

شکنجه میشم از خودم نمی تونم شکوه کنم

انگاری کوه غصه ها رو سینه من اومده

اخ ! ! داره باورم میشه خنده به ما نیومده

دلم گرفته آسمون از خودتم خسته ترم

تو روزگا ر بی کسی یه عمر که در به درم

حتی صدای نفسم میگه که توی قفسم

من واسه اتیش زدن یه کوره راه شب بسم

دلم گرفته اسمون یه کم منو حوصله کن

نگو که از این روزگار یه خرده کمتر گله کن

منو به بازی میگیره عقربه های ساعتم

برگه تقویم می کنه لحظه به لحظه لعنتم

آهای زمین ! !! یه لحظه تو نفس نزن

نچرخ تا آروم بگیره یه آدم شکسته تن!!

[tina]

تو نميفهمی اندوه مرا...

هیچ حرف دگری نیست که با تو بزنم

تو نمی فهمی اندوه مرا

چه بگویم به تو ای رفنه زدست

شدم از مستی چشمان تو مست

شده ام سنگ پرست

مرگ بر انکه دلش را به دل سنگ تو بست

تو نمی فهمی اندوه مرا