کاربر فعال
روز از آن خودت رویای شب را پس بده
راحت من را بگیر وتاب وتب را پس بده
چیده ام در سینی لب خوشه ی لبخند را
دانه ای بردار و سینی رطب را پس بده
لب گرفتی از من وگفتی سحر پس می دهم
صبح شد بدقول! قدری از طلب را پس بده
هرچه را کردم تصور در خیال هرشبم
مثل آن چاهی که کندم زیر لب را پس بده
گوشه ی پیراهنت در شرط تملیک من است
در بیار از تن به بیمارت مطب را پس بده
مهدی رحیمی
کاربر فعال
عشق وگدايي
زدوديده خون فشانم زغمت شب جدائي
چكنم كه هست اينها گل خير آشنائي
همه شب نهاده ام سرچوسگان برآستانت
كه رقيب درنيايد به بهانه گدايي
بكدام مذهب است اين بكدام ملت است اين
كه كشند عاشقي را كه تو عاشقم چرائي
سربرگ گل ندارم زچه رو روم به گلشن
كه شنيده ام زگلها همه بوي بيوفائي
(فخرالدين عراقي)
کاربر فعال
از زندگی از این همه تکرار خسته ام
از های و هوی کوچه و بازار خسته ام
دلگیرم از ستاره و آزرده ام ز ماه
امشب دگر، ز هر کِه و هر کار خسته ام
دلخسته سوی خانه، تن ِ خسته می کشم
دیگر از این حصار ِ دل آزار خسته ام
از او که گفت یار تو هستم، ولی نبود!
از خود که بی شکیبم و بی یار خسته ام
تنها و دل گرفته بی زار و بی امید
از حال من مپرس که بسیار خسته ام
محمدعلی بهمنی
کاربر فعال
تو حضور ِ سنگی ِ خاطره ها
دیگه به حضور ِ تو نیازی نیست
وقتی که شبانه پرپر می زنه
دیگه به عبور ِ تو نیازی نیست
بغضمو گره زدم به آسمون
وقتی که گریه سراغم نمیاد
می خوام آسمون به جام گریه کنه
وقتی که تمام ِ من رفته به باد
دلِ من از دس تو خیلی پُره
من می خوام با این ترانه بگذرم
از تو که عشق منو نفهمیدی
از تو که تبر زدی به باورم
قلبِ تو مثل یه کوهِ پر غرور
راز ِ قلبِ عاشقو نمی دونست
شک ندارم تو عبور سایه ها
قصۀ شقایقو نمی دونست
ترانه سرا: بهاره محبی
کاربر فعال
دلم فریاد می خواهد ولی در انزوای خویش
چه بی آزار با دیوار نجوا می کنم هر شب
کجا دنبال مفهومی برای عشق می گردی ؟
که من این واژه را تا صبح معنا می کنم هر شب
محمد علی بهمنی
کاربر فعال
دلم این دردانه ی بلور
بهانه می گیرد
بهانه ی عشق نیست
بهانه ی سوک نیست
بهانه ی تنهایی ست
دستهای دریایی زنی ست
که از ساحل سالهای سلولی
باز گشته است
و جانش را فلس های تردید
سخت بهم فشرده
مهناز بدیهیان
کاربر فعال
همین است ابتدای سبز اوقاتی که می گویند
و سرشار گل است آن ارتفاعاتی که می گویند
اشارات زلالی از طلوع زاده ی نرگس
پیاپی می وزد از سمت میقاتی که می گویند
زمین در جستجو هرچند بی تابانه می چرخد
ولی پیداست دیگر آن علاماتی که می گویند
جهان این بار، دیگر ایستاده با تمام خویش
کنار خیمه ی سبز ملاقاتی که می گویند
کنار جمعه ی موعود گل های ظهور او
یکایک می دمد طبق روایاتی که می گویند
کنون از ابتدای دشت های شرق می آید
صدای آخرین بند مناجاتی که می گویند
و خاک این خاک شاعر، آسمانی می شود کم کم
در استقبال آن عاشق ترین ذاتی که می گویند
و فردا بی گمان این سمت عالم روی خواهد داد
سرانجام عجیب اتفاقاتی که می گویند
زکریا اخلاقی
کاربر فعال
باچتر آبیت به خیابان که آمدی
حتماً بگو به ابر به باران که آمدی
نم نم بیا به سمت قراری که درمن است
از امتداد خیس درختان که آمدی!
امروز روز خوب من و روز خوب توست
با خنده روئیت بنمایان که آمدی
فواره های یخ زده یکباره واشدند
تا خورد بر مشام زمستان که آمدی
شب مانده بود و هیبتی از ناگهان تو
مانند ماه تا لب ایوان که امدی
زیبایی رها شده در شعر های من!
شعرم رسیده بود به پایان که آمدی
...پیش از شما خلاصه بگویم ـ ادامه ام
نه احتمال داشت نه امکان که آمدی
...گنجشگها ورود تو را جار می زنند
آه ای بهار گمشده ...ای آنکه آمدی!
فرهاد صفریان
کاربر فعال
پیکرتراش پیرم و با تیشه ی خیال
یک شب تو را ز مرمر شعر آفریده ام
تا در نگین چشم تو نقش هوس نهم
ناز هزار چشم سیه را خریده ام
بر قامتت که وسوسه ی شستشو در اوست
پاشیده ام شراب کف آلود ماه را
تا از گزند چشم بدت ایمنی دهم
دزدیده ام ز چشم حسودان نگاه را
تا پیچ و تاب قد تو را دلنشین کنم
دست از سر نیاز به هر سو گشوده ام
از هر زنی، تراش تنی وام کرده ام
از هر قدی کرشمه ی رقصی ربود ه ام
اما تو چون بُتی که بت ساز ننگرد
در پیش پای خویش به خاکم فکنده ای
مست از می غروری و دور از غم منی
گویی دل از کسی که تو را ساخت کنده ای
هشدار! زانکه در پس این پرده ی نیاز
آن بت تراش بلهوس چشم بسته ام
یک شب که خشم عشق تو دیوانه ام کند
بینند سایه ها که تو را هم شکسته ام!
نادر نادرپور
کاربر فعال
دلی آرام به او بدهید
چشمی خواب آلوده به من
رنگ پریده و مبهوت تو
مسئله های حل نشده
ترم های مشروطی
فنجان های وارونه اما مهربان بودند
تلفن زنگ می زند
میان مه زنگ می زند
میان مه تو هم مثل فنجان های وارونه ای
خاک اما مهربان تر است
گل سرخ صد سال پیش هم همین بو را داشت
آسمان همین رنگ را
آب همین طعم را
چراغ ها را خاموش می کنم
حشره ی خسته هنوز در هوا می چرخد
دور می زند
ادامه می دهد...
آیدا عمیدی
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)