شعر نو

[R A H A]

قسم به بوسه آخر ،قسم به تيرخلاص
قسم به خون شقايق ،نشسته بر تن داس
قسم به آتش پنهان، به زير خاكستر
قسم به ناله مادر، قسم به بغض پدر
قسم به مشت برادر، قسم به خشم رفيق
قسم به شعله كبريت و قسم به خواب پليد
قسم به بال پرستو، به عطر فروردين
قسم به نبض ترانه، قسم به خاك زمين
كه خون بهاي تو خون سياه جلاد است
سكوت دامنه در انتظار فرياد است
كه خون بهاي تو اتمام اين زمستان است
طنين نام تو در ذهن هر بيابان است
ئه وين

[R A H A]

من در نفس تو رمزها یافته ام
من با نفس تو زندگی ساخته ام
من در نفس تو یافتم مکیده ای
با خون ترانه ی تو در رگ هایم
درخشک ترین کویر بی باران
من در نفس تو خرم آبادم
وقتی دو کبوتر حرم را دیدم
در قرمزی نوک هاشان می شکفند
پنهان کردم در نفس تو گنج هایم را
در ژرف ترین خواب تو اسرارم را
پنهان ز تو ، آهسته امانت دادم
من در نفس تو رود را پوییدم
بازیچه ی موج
از راه تنفس دهان با تو
از غرق شدن به زندگی برگشت
هر بازدم تو روح رؤیای من است
مهرابه ی آتشکده در بوسه ی تو
من آتش را به بوسه برگرداندم
خکستر بوسه را به آهی کوتاه
تا با نفس تو مشتبه گردد
در راسته ی عطر فروشان ، امشب
در بین هزار شیشه ی مشک و گلاب
می پرسم
دستمال عطر آگینی از نفس او چند ؟

محمد علی سپانلو

[R A H A]

با این شراب‌ها
مست نمی‌شوم دیگر.
باید دوباره سُراغِ چشم‌های تو بیایم!



" رضا كاظمي "

[R A H A]

دیدار

با تو میسر نمی شود.
می آیی،
می بینمت
در یک به هم زدنٍ چشم،
در لحظه ای یگانه
که هر دم تکرار می شود.
با این همه
هنوز نیامده ای،
دیگر رفته ای،
همیشه همین طور است

و من همیشه،

هنوز.
در انتظارٍ آمدنت،
دل تنگٍ رفتنت می مانم
هنوز،
همیشه.

امیرحسین افراسیابی

[R A H A]

این شعر بسیار خواندنی سروده آقای محبت و از کتاب چهارم دبستان

در کنار خطوط سیم پیام خارج از ده دو کاج روئیدند
سالیان دراز رهگذران آن دو را چون دو دوست میدیدند
یکی از روز های سرد پاییزی زیر رگبار و تازیانه باد
یکی از کاج ها به خود لرزید خم شدو روی دیگری افتاد
گفت ای آشنا ببخش مرا خوب درحال من تامل کن
ریشه هایم زخاک بیرون است چند روزی مرا تحمل کن
کاج همسایه گفت با تندی مردم آزار از تو بیزارم
دور شو دست از سرم بردار من کجا طاقت تورا دارم
بینوا راسپس تکانی داد یار بی رحم و بی مروت او
سیمها پاره گشت و کاج افتاد برزمین نقش بست قامت او
مرکز ارتباط دید آن روز انتقال پیام ممکن نیست
گشت عازم گروه پی جویی تا ببیند که عیب کار از چیست
سیمبانان پس از مرمت سیم راه تکرار بر خطر بستند
یعنی آن کاج سنگدل را نیز با تبر تکه تکه بشکستند

و حال نسخه جدید این شعر زیبا

در کنار خطوط سیم پیام خارج از ده دو کاج روئیدند
سالیان دراز رهگذران آن دو را چون دو دوست می‌دیدند
روزی از روزهای پائیزی زیر رگبار و تازیانه باد
یکی از کاج ها به خود لرزید خم شد و روی دیگری افتاد
گفت ای آشنا ببخش مرا خوب در حال من تأمل کن
ریشه‌هایم ز خاک بیرون است چند روزی مرا تحمل کن
کاج همسایه گفت با نرمی دوستی را نمی برم از یاد
شاید این اتفاق هم روزی ناگهان از برای من افتاد
مهربانی بگوش باد رسید باد آرام شد، ملایم شد
کاج آسیب دیده ی ما هم کم کمک پا گرفت و سالم شد
میوه ی کاج ها فرو می ریخت دانه ها ریشه می زدند آسان
ابر باران رساند و چندی بعد ده ما نام یافت کاجستان
شاعر: محمد جواد محبت، همان شاعر دوکاج

[R A H A]

میخانه
میخانه اگر ســــــــــاقی صاحب نظری داشت می خـــواری و مستـی، ره و رسم دگری داشت
پیمانه نمـــــــی داد به پیمان شکنان بــــــــــاز ســاقی ! اگر از حالــت مجـلس خبــــــری داشت
بیدادگری شـیــــــــوه ء مرضــــــــیه نمی شد ایـــن شهـــر! اگــر دادرس و دادگــــری داشت !!
یک لحظه بر این بام، بلاخیــــــــــز نمی ماند مـرغ ِ دل ِ غـــم دیده، اگــر بــال و پــــری داشت
در معرکه ء عشق که پیـــکار ِ حیـــات است مـــغـلوب٬ حریــفی که بجــز سر، سپری داشــت
صادق سر ِ پیمانــــه نبـود این همـــه غوغـا! میـــخانه اگـــر ســـــــــاقی صاحب نظری داشت
از ايـــن همه ســـودا چه سخـن‌ها كه نگفتيـم اي كــاش از اين همه گفتن يكي نيز اثري داشت
صادق سرمد

[R A H A]

ابر نخستین ترانه ی معجزه را
بر لبهامان حك كرد
زبانمان را فراموش كردیم
كفش و لباسمان كهنه ماند
و ما
با بوسه
درختان را
بهار كردیم.
ما در بدبختی ، سوء تفاهم بودیم
بادكنك ها
كه نفس های عشق مشتركمان
در آن حبس بود
به تیغك ها خورد و منفجر شد
قلبمان ایستاد
و ساعت های خفته ی زمین
به كار افتاد.

احمد رضا احمدی

[R A H A]

چه تنهایی عظیمی‌ست

وقنی هیچ معنایی نیابی

جایی‌که معنایی هست.

.

و چه تنهایی موحشی است

کوری، در نور کامل روز

و کری، در شکوه یک آواز

.

ولی، هیچ درنیافتن

آن‌جا که هیچ معنایی نیست،

و کوری در دل شب

و کری در کمال سکوت

آه، آری

تنهایی در دل تنهایی است!

.

نیکیتا استانسکو

[R A H A]

حـمید مـصدق

مـن بـه خـود می گـویـم:چـه کـسی بـاور کـرد
جـنگــل ِ جـان مــرا
آتـش ِ عـشق ِ تـو خـاکـستر کــرد؟

[R A H A]

وقتي كه سال عشق تحويل مي شود

در من هر آنچه غير غير تو تعطيل مي شود

يكباره با نگاه تو شيطان بد سرشت

تغيير چهره داد و جبريل مي شود

با هر جوانه اي كه دل عشق مي زند

يك سوره از نگاه تو ترتيل مي شود

از شهر دل بريده و برنو به دست مرد

از نو سوار غيرتي ايل مي شود

ساعت حدود بغض و سكوت است انتظار

با گريه سال عشق تو تحويل مي شود

زنبق سليمان نژاد (ايلام)