شعر نو

[R A H A]

رویِ آغوش دشت میریزد، خونِ شالی ترین بهار امشب

باز هم دانه دانه خواهم مُرد، روی دستی پر ازانار امشب


عشق آن اتفاق شیرین بود؛ که خودش را به شیشه ها کوبید


پَرکشید اشتباهِ غمگینش ، از جهانی پُر از حصار امشب


باز هم یک عشیره یِ گریان ، امشب از این قبیله می کوچد


هِی هِی از اتفاق می تازند ، مادیانهای بی سوار امشب


دستِ یک ریلِ کهنه یِ محزون ، میفشارد دوباره دستم را


باز هم تکه تکه یِ من را ، می بَرد با خودش قطار امشب


پشتِ پرچین شب پرستوها ، رویِ گیسوی باد میرقصند


دست و پا میزنم نمیدانند ، مُرده ام روی دستِ دار امشب


توی راهت کمی غزل بردار ، یک کفن رنگِ آسمان بردار


پایِ اندوهِ خاک جاری کن ، کوزه ای ابرِ بیقرار امشب


از تَرَکهای گورِ گمنامم ، عاقبت در دوباره می رویم

عطرِ شب بو دوباره می گیرد ، شالِ شالی ترین بهار امشب

رویا ابراهیم زاده

[R A H A]

کابوس می بینم
کابوس!
چرا بیدارم نمی کنی
آه دوباره یادم رفته
من و تو
همخانه نیستیم...


" سيما محمودي "

[R A H A]

به خوابم بیا
تا به یاد آورم
رنگ چشم هایت را...
و حس دست هایت را...



فريبا عرب نيا

[R A H A]

من خراب دل خويشم نه خراب كس ديگر

اين منم اينكه گشوده ست به من، تيغه ي خنجر
دشمنم نيست منم، اينكه تبر مي زند از خشم
تا كه از ريشه بيفتم، به يكي ضربه ي ديگر
اين همان لحظه ي تلخ است كه به صحرا بزند عقل
عشق چون جغد كشد پر روي ويرانه ي باور
ناجوانمردترين همسفري اي من عاشق
هيچ راه سفري را نرسانديم به آخر
هر مصيبت كه شد آغاز تو مرا بردي از آن راه
تو به هر در زدي انگشت و گذشتم من از آن در
آه اي دشمن من، خسته از اين جنگ و گريزم
سوختم، آب شدم، از من ويران شده بگذر

شعر از: اردلان سرافراز

[R A H A]

مرا ببوس
روزهای سختی در پیش است
بگذار تو را
کمی پس‌انداز کنم!


" رضا كاظمي "

[R A H A]

شعر زیبای "سيب" از حمید مصدق:

تو به من خنديدي و نمي دانستي
من به چه دلهره از باغچه همسايه سيب را دزديدم
باغبان از پي من تند دويد
سيب را دست تو ديد
غضب آلود به من كرد نگاه
سيب دندان زده از دست تو افتاد به خاك
و تو رفتي و هنوز،
سالهاست كه در گوش من آرام آرام
خش خش گام تو تكرار كنان مي دهد آزارم
و من انديشه كنان غرق در اين پندارم
كه چرا باغچه كوچك ما سيب نداشت

[R A H A]

دخترک خندید و
پسرک ماتش برد !
که به چه دلهره از باغچه ی همسایه، سیب را دزدیده
باغبان از پی او تند دوید
به خیالش می خواست،
حرمت باغچه و دختر کم سالش را
از پسر پس گیرد !
غضب آلود به او غیظی کرد !
این وسط من بودم،
سیب دندان زده ای که روی خاک افتادم
من که پیغمبر عشقی معصوم،
بین دستان پر از دلهره ی یک عاشق
و لب و دندان ِ
تشنه ی کشف و پر از پرسش دختر بودم
و به خاک افتادم
چون رسولی ناکام !
هر دو را بغض ربود...

دخترک رفت ولی زیر لب این را می گفت:
" او یقیناً پی معشوق خودش می آید ! "
پسرک ماند ولی روی لبش زمزمه بود:
" مطمئناً که پشیمان شده بر می گردد ! "

سالهاست که پوسیده ام آرام آرام !
عشق قربانی مظلوم غرور است هنوز !
جسم من تجزیه شد ساده ولی ذرّاتم،
همه اندیشه کنان غرق در این پندارند:
این جدایی به خدا رابطه با سیب نداشت ... !
جواد نوروزي

[R A H A]

بگو تا لحظه دیدار...
چند تا لب ریختگی مونده
چند تا بغض تلخ نشکن...
چند تا آواز نخونده...
با تو تا تو می رسم من...
بی حصار سرد پیرهن...
می گذرم از این گذرگاه
واسه پیدا کردن ماه...


" ترانه مدرس "

[R A H A]

رفتيم و كس نگفت ز ياران كه يار كو؟
آن رفته ي شكسته دل بي‌قرار كو؟
چون روزگار غم كه رود رفته‌ايم و يار
حق بود اگر نگفت كه آن روزگار كو؟
چون مي‌روم به بستر خود مي‌كشد خروش
هر ذرّه‌ي تنم به نيازي كه يار كو؟
آريد خنجري كه مرا سينه خسته شد
از بس كه دل تپيد كه راه فرار كو؟
آن شعله‌ي نگاه پر از آرزو چه شد؟
وان بوسه‌هاي گرم فزون از شمار كو؟
آن سينه يي كه جاي سرم بود از چه نيست؟
آن دست شوق و آن نَفَس پُر شرار كو؟

رو كرد نوبهار و به هر جا گلي شكفت
در من دلي كه بشكفد از نوبهار كو؟
گفتي كه اختيار كنم ترك ياد او
خوش گفته‌اي وليك بگو اختيار كو؟

سيمين بهبهاني

[R A H A]

هر چه چشم هایم را باز تر می کنم
نمی بینمت
آنقدر دوری
که ترا
تنها با چشم های بسته
می توان دید...



" سعيد خدا بخشي "