کاربر فعال
و زمین به مقصدی که نمی خواست رفته است!
زمین کوچه ای ست
من این سو
تو آن سو،
نسیمی کاش!
جهان بامی ست
که یکی در فراز و
یکی در فرود
نگاهی کاش!
دنیا خانه ای ست
در کوچه ای بی نسیم و بی نگاه
بی پنجره ای از لبخند.
و ما خانه به خانه
می گذریم
با قلب هایی در مشت.
مبادا مرگ
نام ها را دریابد.
" سید ضیاءالدین شفیعی"
کاربر فعال
جنگل ثمر نداشت ، تبر اختراع شد
شیطان‌خبر نداشت، بشر اختراع شد
« هابیل » ها مزاحم « قابیل » می‌شدند
افسانه ی « حقوق بشر » اختراع شد
مـردم خیال فخر فروشی نداشتند
شیـئی شبـیه سكه ی زر اختراع شد
فكر جنایت از سر آدم نمی‌گذشت
تا اینكه تیغ و تیر و سپر اختراع شد
با خواهش جماعـت علاف اهل دل
چیزی به نام شعر و هنر اختراع شد
اینگونه شد كه مخترع از خیر ما گذشت
اینگونه شد كه حضرت « شر » اختراع شد
دنیا به كام بود و … حقیقت؟! مورخان !
ما را خبر كنید؛ اگر اختراع شد
علی اكبر یاغی تبار
کاربر فعال
دلـــــــم را می سپارم به دست باد
بگذار با خود ببرد
چشمانم را در ایوان جا می گذارم
بگذار گل های ایوان را آبیاری کنند
دستانم را هدیه می کنم به یتیم خانه
بگذار یتیمان محتاج را نوازش کنند
پاهایم را همراه کفش هایم در جا کفشی می گذارم
بگذار خستگی راه عشقت را به در کنند
ایمانم را پاره می کنم
بگذار پابندم نباشد
گرمــــــای وجودم را چه کردم ؟
یـــــادم آمد !
دادمش به گنجشک پارک
بگذار ســــرما جسم کوچکش را نرنجاند
اما یــــــــادت
یــــــــادت را در آسمان ذهنم نگه می دارم
بگذار روزهـــــای بی تو بودن تلخ نگذرد ...
"النـــاز بلوکیـــان"
کاربر فعال
روزی که به مردی برخوردی
که یاخته های تنت را به شعر بدل کند
و با پیچش موهایت شعر بسازد
روزی که به مردی برخوردی
که قادرت کند - مثل من -
با شعر حمام کنی
سرمه بکشی
و موهایت را شانه کنی
آن روز می گویم: تردید نکن
با او برو
مهم نیست مال من باشی یا او
مهم این است مال شعر باشینزار قبانی
کاربر فعال
تا تو شوم ...
من ازمن خود خسته وبیزارم ونومید اینک تو که پیغام امیدی و جوانی
لبریزکن این هستی من از تویی خویش باشد که مرا از من خویشم برهانی
جویای من خویش بدم عمری و امروز زین کار پشیمانم و جویای تو هستم
دوزخ،من من بودو درآن هستی من سوخت اکنون تو بهشـتی بگذارت بپرستم!
آمیزد اگر این من من با تویی تو دیگرنه منم من نه تویی تو ،همه ماییم
آنگاه دراین مایی مارنگ دویی نیست یکتایی از آنجاست که هرلحظه دوتاییم!
بگذار دراین خانه لالان سخنگو باشیوه ی دیگر سخن از عشق بگوییم
بگذار مرآن راکه نخواهند بخواهیم بگذار مرآن را که نجویند بجوییم
بردر ،ز دروغین من آن پرده ی تزویر تا با دگران نیز به تزویر نکوشم
برگیرزمن خویشتنم ،خویش خودت ساز تا خویشتن خویش به دیوان نفروشم
بگذار در این عصر غم آموز غزلکش ما زندگی خویش غزلگونه بسازیم
آنگه غزل زیسته ی ساخت دل را بر ساز غم آلوده ی دوران بنوازیم!
از: دکتر شرف-استاد ،فیلسوف،محقق وادیب برجسته معاصر
کاربر فعال
کافی‌ست کودکی مادرش را صدا کند
و مادر بگوید جانم
تا غم ِ عالم بر دل ِ من سوار شود
که یارم را
عمری‌ست صدا می‌کنم و
جواب نمی‌گیرم
علیرضا روشن
کاربر فعال
نخل آرزو
هرگز به وصلت ای گل رعنا نمی رسم
جائی رسیده ای که من آن جا نمی رسم
خارم که دورم از شــرف دســتبوس تو
گردم که سال ها به کف پا نمی رسم
بی آبیم بکشت و کسی خضر ره نشد
جان دادم و به جای مسیحا نمی رسم
با هر که دم زدم جگرم پاره می کند
هرگز به همدمی من شـیدا نمی رسم
صد نخل آرزو به دلم سرزند و لیک
هرگز به منتهـای تمنا نمی رسم
بهر تو داغ داغم و مرهم نمی نهی
درد تو دارم و به مداوا نمی رسم
همچون فغانیم نفسی مانده است و بس
دریاب امشـــبم که به فردا نمی رسم
" بابا فغانی شیرازی-مشهور به حافظ کوچک ، شاعر غزلسرای قرن نهم"
کاربر فعال
به شیشه عیـــــــنکم گل می مالم
تا جنگنده های نـــــاامیدی
مردمک چشــــمانم را
هدف نگیـــــرند
میلاد تهرانــی
کاربر فعال
تو را مي‌بينم امشب
باز مي‌گردي
به دستت خوشه‌هاي گل
نه در خوابم،
نه بيدارم
شب و بيداري و چشمان پر خوابم
نمي‌‌داني چه بي‌تابم
تو اي قلبم،
نيفت از پا
تو اي پايم
نلرز اينسان
كه در پايان اين يلدا
سپيده مي‌دهد آرام
و من هم با دلي سرشار
گذارم پاي بر فردا
اگر چه خسته و زارم
و گرد پيري بر مويم به سان برف پاشيده است
شگرفم از نسيم عشق
كه مردي خسته از هجران دوران را
به رسم كودكي شادان
به وجد و شور مي‌آرد
تو اي قلبم
نيفت از پا
تو اي پايم
نلرز اينسان
ذبیح مدرسی
کاربر فعال
من زاده شدم
نیاکانم نه شاهزاده بودند و نه پس مانده پیامبران
در لحظه تولدم نه فرشته ای بر بالین مادرم حاضر شد و نه شیطانی
من زاده شدم
روز تولدم نه کاخی ویران شد و نه ایوانی فروریخت
تولدم نه بشارت داده شده بود و نه اخطار !
من زاده شدم
نه با عطر اقاقیها
نه با نغمه مرغان بهشتی
و نه با ریزش متبسم باران
من زاده شدم
در شبی از شبهای سرد زمستان تهران
و صبحدم چشم گشودم بر سپیدی برف
و اینک من هستم
رابعه
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)