تو نابینایی و من کر و لال . پس بیا دست در دست هم نهیم

تا یکدیگر را در یابیم.

چون پیاله ام تهی گردد ، از آن خرسند می گردم.

نیمه که باشد ،

بانگ می زنم که نیمه ی دیگرش را هم پر کنید.

آری محبوبم ، ما درک می کنیم ، بی آنکه از درک خویش آگاه باشیم.

و چیزی را می زییم که آگاهانه ، توان بر شمردنش را نداریم.