جبران خليل جبران

[sorna]

محبوب دل
محبوبم ، تو را در رویاهایم دیده ام.
در خلوت خویش؛

روی زیبایت را.


تو همدم جان منی و نیمه دیگر زیبایی ام
که هنگام آمدنم به این جهان از آن جدا شده اند.

دلبندم ، دزدانه آمده ام ،
پاورچین پاورچین،
تا به تو رسم.

به راستی تویی آیا
که در برابرم ایستاده ای؟
از چه بیم ناکی؟


شکوه دنیا را رها کردم
تا با تو به بهشت سرزمین های دور ره برم
و باده ی زندگی و مرگ را با تو از یک ساغر سر کشم.

محبوبم ، بیا به جهانی چنان دور رویم
که دست چرکین بشر را بدان راه نباشد.