وزنامه‌ی عصر بوستون
خوانندگان روزنامه‌ی عصر بوستون
مثل ِ شاخه‌های ذرتِ رسیده
در باد تاب می‌خورند
وقتی غروب به آرامی در خیابان جان‌می‌گیرد و
در بعضی شوق زندگی را بیدار می‌کند
و به بعضی دیگر روزنامه‌ی عصر بوستون را می‌رساند
از پله‌ها بالا می‌روم و
زنگ در را می‌زنم
و خسته، روی می‌گردانم
- انگار که اگر خیابان زمان بود و
روشفوکو۱ در انتهای خیابان ایستاده بود
کسی به علامت ِ سَر می‌گفت : "خداحافظ روشفوکو..."
و می‌گویم : "عمو هَری‌اِت ، روزنامه‌ی عصر بوستون"
*۱. روشفوکو (Rochefoucauld) نویسنده کلاسیکِ قرن هفده فرانسه*
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)