هایی

سرچشمه رویش هایی،دریایی،پایان تماشایی.
تو تراویدی:باغ جهان تر شد،دیگر شد.
صبحی سر زد، مرغی پر زد،یک شاخه شکست:خاموشی
هست.
خوابم بر بود،خوابی دیدم:تابش ابی در خواب،لرزش
برگی در اب.
این سو تاریکی مرگ،ان سو زیبایی برگ.اینها چه،
انها چیست؟انبوه زمان ها چیست؟
این می شکفد،ترس تماشتیی دارد.ان می گذرد،وحشت
دریا دارد.
پرتو محرابی،می تابی. من هیچم:پیچک خوابی.بر نرده
اندوه تو می پیچم.
تاریکی پروازی،رویایی بی اغازی،بی موجی،بی رنگی،
دریای هم اهنگی!