جلد هجدهم
جلد هجدهم
menu page next page
صحيفه نور ج 18 صفحه 1
تاريخ: 14/3/62
بيانات امام خمينى در ديدار با رئيس و نمايندگان مجلس شوراى اسلامى و اعضاى خانوادههايشان، كارمندان ادارى مجلس شوراى اسلامى و شوراى نگهبان، سرپرست و مسؤولين بنياد 15 خرداد سراسر كشور و گروهى از اعضاى خانوادههاى شهداى 15 خرداد
مجلس است كه اساس يك كشور را به صلاح مىكشد يا به فساد مىبرد
بسم الله الرحمن الرحيم
بايد تشكر كنم از آقايان كه زحمت كشيدند و تشريف آوردند اينجا تا پهلوى هم مسائلى كه داريم صحبت كنيم. مساله 15 خرداد يكى از مسائلى است كه شايد ما قبل و ما بعدش را كم كسى بداند. اينها در پرده ابهام تا آخر مىماند و من بسيارى از مسائل را كه ما قبل 15 خرداد رخ داد و بعضى مسائل را كه ما بعد او رخ داد مطلعم لكن بيان نمىكنم. ولى 15 خرداد به همت جوانهاى كشور و جان نثاران اسلام مبدا شد از براى تحولات بعدى و من شهداى 15 خرداد را از خداى تبارك و تعالى مى خواهم كه غريق رحمت كند كه به ما حق دارند. و بازماندگان شهدا كه باز هم هستند و بعدها هم هستند انشاءالله خداوند صبر و اجر به آنها عنايت بفرمايد.
مطالبى كه بايد عرض كنم و شايد كراراً عرض كردهام مساله مجلس است و اهميت مجلس، همانطورى كه من كراراً عرض كردهام كه دانشگاه و فيضيه، اينها اگر اصلاح بشود كشور اصلاح مىشود و همه كارهايى كه در رژيمهاى منحرف انجام گرفته است به دست دانشگاهىهايى كه انحراف داشتهاند صورت گرفته است.
راجع به مجلس هم بايد عرض بكنم كه در كشورى كه مثل كشور ايران بحمدالله الان يك جمهورى اسلامى به تمام معنا هست و در صدد اسلامى كردن همه امور هست، مجلس مثل، همانطورى كه صنايع مادر ما داريم، مجلس هم اينطور است كه اگر مجلس يك مجلس اسلامى كه با انتخابات صحيح انجام بگيرد و اشخاصى كه انتخاب مىشوند واقعاً منتخب ملت باشند، تمام كارهاى كشور با دست مجلسىها اصلاح شود. تمام كارهايى كه از بعد از مشروطه انجام گرفت و انحرافاتى كه به تدريج پيدا شد تا زمان رژيم پهلوى كه به اوج خودش رسيد، يكى از اعمال بزرگ كه بايد بگوييم كه مادر عمال بود مجلس بود. مشروطه را منحرف كردند، مجلس را مجلس قلدرى كردند، ملت را از اينكه راى بدهند محروم كردند و اين مال اين دوره سابق قبل از اين دوره نيست بلكه به طور قطع اكثر دورهها اينطور بود، منتها يك دفعه تعيين وكلا با خانها بود و آن اشخاصى كه نفوذ داشتند در كشور،
صحيفه نور ج 18 صفحه 2
در هر منطقه و مردم دخالت نداشتند و اگر دخالت داشتند چشم و گوش بسته بودند. رعيتها را جمع مىكردند و مىآوردند پاى صندوق و به آنطورى كه به آنها دستور داده بودند راى مىدادند بدون اينكه بفهمند چه دارند مىكنند، راى چى هست و چه كار دارند انجام مىدهند. فقط همان خان مىدانست كه براى منفعت او و براى منفعت دولتها اينها دارند راى مىدهند و اصلاً كارى به اينكه كشور به كجا برسد در كار نبود، كارى به اين كار نداشتند. بعد هم كه زمان رضاخان پيش آمد و ما بعد رضاخان كه اكثراً مىدانيد و همه هم در آخر، در اين دورههاى آخر مىدانيد كه آن بلاهايى كه به سر ملت آمد، مادرش مجلس بود. يعنى عدهاى را اينها خودشان ليست مىدادند و به طورى كه محمدرضا اقرار كرد منتها مىگفت زمان قبل، مقصودش زمان پدرش بود، ليست را از سفارتخانه مىآوردند كه اينها بايد تعيين بشوند. بعد از زمان ايشان هم بدتر از آنوقت بود، وكلاى ما را بايد آمريكا يا قبل از او انگلستان تعيين كند و مردم و دولت ايران و هيچ كس هيچ نظرى در اين باب نداشت. وكلا با دستور آنها، با اسم و رسم تعيين مىشد مگر بعضىها كه در تهران نمىشد كه غير او بشود كه يك اقليت بسيار نادر بود، البته به تدريج اينطور شد تا زمان اينها كه به اوج خودش رسيد تمام بدبختىها در حكومت از مجلس سرچشمه گرفت. هر كارى مىخواستند انجام بدهند، هر امر فاسدى را كه مىخواستند انجام بدهند ديكته مىكردند و مىآوردند مجلس و مخالف و موافق هم به حسب صورت درست مىكردند و بعد هم همانطورى كه ديكته شده بود راى مىدادند. و خداى تبارك و تعالى خواست كه آن وضع، هم وضع خان خانى و هم وضع دخالت سفارتخانهها در ايران برچيده بشود و در اين دورهاى كه انتخابات شد بحمدالله به طور اكثريت قاطع، مردم دخالت داشتند و خانى دخالت نداشت، آنجائى هم كه دخالت داشت در مجلس رد شد. و در آتيه هم اگر چنانچه انشاءالله اين ملت به همين طور در صحنه حاضر باشند با تعيين وكلائى كه متعهد بر همه جهات اسلام و مصالح كشور هستند، تعيين كنند، اميد است كه در آتيه هر سال بهتر از سال قبل بشود. و بحمدالله در اين دوره هم كه چهره بسيار نورانى در مجلس هست و اشخاص متفكر و فقيه و امثال اينها در مجلس هست و يك سال هم مانده است تا به آخر برسد. من اميدوارم كه در اين سال جديت بيشتر بشود براى رسيدگى به امور كشور و محرومين كشور و مستضعفين و اگر چنانچه مجلس در اين سال جديد هم خودش را صرف كند در اينكه مسائل مشكل را اسلامى كند و با دقت، همان دقتهايى كه اهل علم در مسائل علمى دارند. مسائل علمى همانطورى كه آن دقتهاى بسيار ارزنده را لازم دارد، مسائل سياسى كمتر از آن نيست، براى اينكه مسائل سياسى، مقدرات كشور در دست آنهائى هست كه اين مسائل را مىخواهند تفكر كنند. آقايان در فكر اين معنا نباشند كه زياد طرح بدهند و زياد از مجلس بگذرد. در فكر اين باشند كه خوب طرح بدهند و خوب از مجلس بگذرد. يعنى همانطورى كه بناى اهل علم است كه در هر مسالهاى دقت مىكنند، جستجو مىكنند و مباحثه مىكنند، مجادله مىكنند، در اين مسائل هم بايد اينطور باشد كه سر و ته مطلب به طور كافى مورد بررسى قرار بدهند، مورد دقت قرار بگيرد و با دقت و همت زياد مسائل طرح بشوند، در مجلس كه آمد يك مساله پخته از حيث جهات مختلف باشد كه راهگشا باشد براى اين
صحيفه نور ج 18 صفحه 3
كشور و مشكلات اين كشور و در اين چند سالى كه گذشت من تشكر مىكنم از زحمات پرارزش آقايان كه زحمت كشيدند و مشكلات زيادى كه بود در داخل مجلس و در خارج مجلس و آنها را پشت سر گذاشتند و الان با قدرت كافى دارند انجام وظيفه مىدهند. مجلس اين سال با مجلس سالهاى سابق فرق دارد. مجلس اين سال قدرتش بيشتر است يعنى آنهايى كه كارشكنى مىكردند براى مجلس و براى همه ارگانهاى دولتى و اصل اساسش كارشكنى براى اسلام بود، آنها يا رفتند و فرار كردند يا منزوى شدند. و بحمدالله امروز مجلس با دل راحت و با قامت مستقيم مىتواند كه مسائلى كه پيش آمده و خواهد آمد در اين سالى كه سال آخر است، به طور شايسته حل كنند تا اينكه اين مجلس الگو بشود براى مجالس ديگر. و اگر در سال آتيه فرض كنيد غير آقايان يك دسته ديگرى آمدند، بدانند كه بايد چه بكنند و اينها چه كردند و آنها هم بايد دنباله اين، بايد چه كار بكنند. و بالاخره مجلس است كه اساس يك كشور را به صلاح مىكشد يا اساس يك مجلس را رو به فساد مىبرد. و مجلس بود كه در رژيم پهلوى آنهمه فساد ايجاد كرد و آنهمه خيانت كرد و همين مجلس است كه در زمان كنونى اينهمه خدمت كرده است و در صدد خدمت است. من نمىخواهم بگويم كه كارها تمام شده و همهاش هم صد در صد تمام است، اما وقتى ما مقايسه بكنيم افراد اين مجلس را با افراد دوره رضاخان (به استثناء نادر) و دوره محمدرضا تقريباً بىاستثناء اگر ما مقايسه كنيم و همان افراد را ببينيم كه سابقهشان چى است و چه زندگى كردند و چه هستند، كافى است كه ما به ارزش اين مجلس پى ببريم. از آن جنس كه در سابق بود هيچ الان نيست در مجلس. اگر فرض كنيد يك كسى باشد كه با وضع شما يك مخالفتى دارد، لكن اين اختلاف سليقه است، نه اين است كه واقعاً انحرافى باشد كه آنها داشتند كه در سابق بود. سابق انحراف بود يعنى منحرفين را مىآوردند سر كار، دستور بود، نمىتوانستند خلاف او را هم بكنند و اگر در بينشان يكى دو نفر بود كه مخالفت مىكردند، در اقليت بودند كه صداشان به جائى نمىرسيد، امروز عكس است، بحمدالله همه آقايانى كه در مجلس هستند، اينها وابسته به شرق و غرب نيستند و خدمت مىخواهند بكنند و لو اختلاف سليقه داشته باشند. بحث در مجلس از مسائل بسيار مهم است كه بايد بحث بشود، بايد هر مسالهاى با دقت رسيدگى بشود و در كميسيونها اولاً و بعد در مجلس ثانيا و بعد هم در شوراى نگهبان ثالثا رسيدگى بشود كه وقتى يك قانون از مجلس بيرون آمد، يك قانون صددرصد شرعى باشد، چه موافق با احكام اوليه كه مال اسلام است يا موافق با احكام ثانويه كه آن هم مال اسلام است و اين رويه رويهاى است كه اگر انشاءالله باقى بماند مطمئن باشيد كه مجلس با قوت خودش وقتى كه باقى بماند دولت هم اصلاح مىشود و ساير قوايى كه در ايران هستند، آنها هم اصلاح مىشوند يعنى كجروى نمىشود ديگر بشود. كجروى از مجلس شروع مىشد نه اينكه از خارج مىشد. خارج دستور مىداد، اينها راه مىرفتند. و اگر مجلس مستقيم باشد و كارها را آنطورى كه مصالح كشور اقتضا مىكند، آنطورى كه احكام اسلام اقتضا مىكند، آنطور بررسى دقيق بشود و با علاقهمندى بررسى بشود، وقت صرف بشود تا اينكه مساله، هر مسالهاى هست خصوصا مهمات مسائل كه بايد مهمات مسائل را به طور دلسوزانه و به طور جدى بحث طلبگى در آن بكنند. آقايان كه عادت دارند
صحيفه نور ج 18 صفحه 4
به اينكه بحث طلبگى مىكنند و در مدرسهها تربيت شدند و با اشكال رد و دفع و همه اين امور، در قانون هم بايد همين طور باشد براى اينكه اين هم اهميتش همان اهميت است، آن هم اسلام بود، اين هم اسلام است. بنابراين در اين سالى كه انشاءالله مىگذرد و اميد است به خوبى بگذرد و آقايان با خيال راحت مشغول باشند به خدمت به اين مستمندان، به اين مظلومان در طول تاريخ. انشاءالله اميدواريم كه اين سال را به مباركى بگذرانيد و در سال آتيه انشاءالله مجلس باز همين جور مجلس باشد و همين طور افراد در آن باشند كه انشاءالله مسائل حل بشود. مسائلى كه ما الان در مقابلش هستيم و اميدوارم كه مجلسهاى بعد ديگر مواجه با آن نشوند.
مساله، مخالفت همه قدرتمندان دنيا با ايران است
خوب، مساله مخالفت همه قدرتمندان دنياست با ايران، مساله هم يك مسالهاى نيست كه مخفى باشد، خودشان هم اقرار دارند، خودشان هم مىگويند كه نبايد عراق شكست بخورد. ميزان، عراق نيست، صدام نيست. ميزان، پيشرفت اسلام است. اينطور نيست كه آنها براى صدام دلسوزى مىكنند، صدام هم يك آدمى است كه - بعد - (اگر بشود گفت آدم) بعد از بين مىرود، لكن آنى را كه از آن مىترسند از ايران است كه مىترسند يعنى دنبال شكست ايرانند. هر چند رئيس جمهور امريكا ادعا كند كه ما بيطرفىمان، همين تازه هم باز گفته است بيطرفىمان محفوظ است. لكن يك مسالهاى است كه همه مىدانند، ديگر لازم نيست به اينكه ما قرآن برايش اقامه كنيم. همه مىدانند كه ايشان تا چه اندازه بيطرف است در اين مساله. و ديگران هم همين طور، شوروى هم همين طور، فرانسه هم همين طور، ديگران هم همين طور. مساله بيطرفى نيست، مساله طرفدارى از هر رژيمى است غير اسلام و كوبيدن اسلام است به هر ترتيبى كه بتوانند. و بحمدالله اين مجلس و اين ملت و اين ارتش و اين پاسداران و اين ساير ارگانهايى كه در اين كشور هست ايستادهاند در مقابل همه اين امور و مقاومت مىكنند. و اگر انشاءالله اين جنگ - يعنى - تحميلى بر ما از بين برود و دولت سر صبر رسيدگى بكند به حال مستضعفين، تمام مسائل به وسيله مجلس و دولت حل مىشود حتى مساله گرانى. ما همه مىدانيم كه گرانى امروز سرسامآور است و يك دستهاى از آن رنج مىبرند اما در مقابل آن رنجهايى كه خود پيغمبر و همسر بزرگ عزيزش حضرت خديجه در آن چند سال بردند كه مشك را از قرارى كه نقل مىكنند، مشك را مىگذاشتند توى آب و مىمكيدند براى اينكه از آن چربى، مثلاً از آن چيزى كه در مشك هست به آنها برسد. وقتى كه آنها براى اسلام اينطورى عمل كردند و اينطور مقاومت كردند در مقابل دشمنهاى اسلام، شما هم كه ملت و امت همان بزرگوار هستيد نبايد از اينكه فلان چيز كم است، آنى كه كم است ارزاق كه نيست ارزاق كه كم نيست، آنى كه كم است آن وضع آرايشى است كه آنها مىخواستند، يك دسته مىخواستند باشد و ديگر انشاءالله نيست و بايد از بين هم برود. گرانى هست لكن كجاست كه گرانى نيست. اينطور نيست كه گرانى مال كشور ما باشد، همه جا گرانى هست. اگر دولت انشاءالله قدرت پيدا بكند يعنى جنگ تمام بشود و ما به حال عادى برگرديم انشاءالله به مدت كمى
صحيفه نور ج 18 صفحه 5
به بركت اسلام و ملت در صحنه حاضر ايران اين مسائل حل مىشود انشاءالله.
ورود تركيه به عراق براى سركوبى كردها
از مسائل مهمى كه هست و من از يك جنبهاش مىخواهم صحبت كنم، جنبههاى ديگرش حالا صحبت از آن نمىشود من فقط يك جنبهاش را مىخواهم صحبت كنم، آن قضيه ورود تركيه در عراق است براى - كردها - سركوبى كردها. آنى كه من مىخواهم صحبت كنم اين است كه كرد ايران و كرد عراق و كرد تركيه همه كرد هستند. تفاوت اين است كه در كردهاى ايران اكثريتشان با جمهورى اسلامى موافقند و با اين چند دسته فاسدشان مخالفند. الان سرتاسر كردستان ائمه جمعهشان، علماى آنجا، مردمشان با جمهورى اسلامى موافقند، آنى كه فساد مىكنند عبارت از يك دو تا دستهاى است كه بعضشان كمونيستاند و بعضشان بدتر از كمونيست. چى شد كه تمام رسانههاى گروهى عالم راجع به كردهاى ايران اينقدر حساس هستند كه از خود كردها هم حساسترند. خود كردها مىگويند كه ما مىخواهيم كه اين فاسدها از بين بروند، لكن رسانههاى گروهى هميشه ايران را محكوم مىكنند و لحنشان نسبت به ورود تركيه در عراق براى سركوبى كردها يا همفكرى عراق با آنها اگر راست باشد، اين ديگر مسالهاى نيست، خوب آنها آمدهاند مىخواهند مملكتشان را نگذارند كه چيز بشود، آنى كه مساله است اين است كه كرد ايران چرا؟ اگر مسالهاى است كه آنها مىگويند تجزيهطلبند، خوب كردهاى فاسد ما بيشتر هستند، چى شد كه همه عالم سنگينىشان را انداختهاند روى ايران كه اين ايران است كه كردها را چه مىكند و چه، چقدر مىكشد. و همين فاسدهايى كه در خارج نشستهاند و نسبت به كردهاى ايران سينه چاك مىكنند، اينها چطور شد كه راجع به قضيه كردهاى عراق و كردهاى تركيه صحبتى اينقدرها ندارند، اگر باشد هم يك كلمهاى مىگويند و مىگذرند. اين گرفتارىهايى كه بشر به آن مبتلاست اين نحو گرفتارىهاست، اينطور حق كشىهاست كه سرتاسر عالم را فرا گرفته است و اگر چنانچه يك منجى براى اين بشر پيدا نشود (و انشاءالله اميدوارم كه به زودى پيدا بشود و خداوند منجى بزرگ را به داد بشريت برساند) اگر دير بشود اصلاً هلاكت در بين همهشان يك امر ساده عمومى مىشود. يك دسته بيچاره مظلوم در سرتاسر دنيا زير لگد دارند پايمال مىشوند، از هيچ جا خبرى نيست كه راجع به آنها صحبتى بشود. در آمريكا آنقدر مظلومين دارند پايمال مىشوند اصلاً راجع به آمريكا صحبتى نيست كه اين چرا اين كار را مىكند. در شوروى هم آنقدر مظلومين پايمال مىشوند، صحبتى از آن هم نيست. در منطقه هم همين طور، آنقدر مردم و ملتهاى خودشان را، آن هم صحبتى نيست. اين فقط اينجاست، ايران است كه حكومتش دارد اختناق ايجاد مىكند و مردم همهشان مخالف با حكومت هستند لكن سرنيزه است كه اينها را حاضر كرده و اينها مىآيند در خيابانها، كه اين در دنيا بايد اسم اين را چى گذاشت؟ آنى كه قلم دستش مىگيرد و اينها را مىنويسد، بايد چه اسمى رويش بگذاريم؟ آنى كه دستور مىدهد به اين رسانهها و همه را هماهنگ مىكند يك وقت مىبينى از همه جا يك صدا بلند مىشود، اين را بايد چى
صحيفه نور ج 18 صفحه 6
اسم بگذاريم رويش كه اينها چى مىگويند؟ اينها چه جور جمعيتى هستند؟ بافت مغزى اينها چه جور است؟ اين گرفتارىهاست كه جمهورى ما در اين چند سالى كه تحقق پيدا كرده است داشته و مجلس هم داشته و همه دولت و ديگران هم داشتند. اگر چنانچه اين گرفتارىهاى مرتفع بشود و دنيا سر عقل بيايد و آن چيزى كه واقعيت است بگويد، آن چيزى كه واقعيت است تبليغ بكند، كار ما آسان است.
حالا من نمىدانم كه اين آقايانى كه آمدند و رسيدگى كردند به خرابىهاى ايران و رفتند در عراق هم يك دسته فقط مجروح جنگى را آوردند به آنها نشان دادند كه اينها در بين شهرها اينطور شدند لكن خرابىاى نداشتند كه نشان بدهند شايد دو تا ديوار هم خراب كردند كه نشان بدهند، آيا اينها بعد چه خواهند گفت؟ خواهند گفت كه هم ايران خلاف كرده و هم عراق، ديگر هيچ حرف ديگرى نيست؟ كه خوب واقعا اينها مىخواهند رسيدگى كنند و مىخواهند بفهمند كه اندازه چى بوده، ايران چه كرده، آنها چه كردند؟ در همان وقتى كه اينها مشغول رسيدگى بودند، آنها مىزدند ايران را. اين دلالت بر اين مىكند كه آمدند اينها با ما هستند، شما بيخودى خواستيد كه اينها بيايند حالا ما منتظر اين هستيم كه ببينيم اينها چه مىكنند و چه خواهند كرد و چه خواهند گفت. اميدوارم كه اينها هم به حسب وجدان انسانى عمل بكنند و آنچه كه هست گزارش بدهند. بعد هم كه گزارش دادند، آنهائى كه گزارش را مىگيرند، كارى به اين ندارند كه امريكا چه نظرى در اين مساله دارد و شوروى چه نظرى دارد و فرانسه چه نظرى دارد، به اينها كار نداشته باشند و حكومت واقعى بكنند و آنچه هست به حسب واقع بگويند. ما هيچ توقعى از آنها نداريم الا اينكه آنها همان كه هست بگويند.
و من اميدوارم كه اين مردم در صحنه ما بيشتر در صحنه باشند، از جنگ خسته نشوند. جنگ در اسلام يك امرى بوده است كه از آنوقتى كه اسلام حكومت پيدا كرد جنگ هم همراهش بود، قبل از آن هم دنبال اين بودند كه نقشهها را درست كنند، لابد اينطور است. همچو كه مدينه آمد رسول خدا و حكومت تشكيل شد، جنگ يا جنگ تحميلى بود يا هر چى بود در جنگ بود تا آخر عمرش. آن روز هم كه به لقاءالله مىخواست پيوند كند، بپيوندد، آن روز هم جيش اسامه اش بيرون شهر بود كه مىخواست جنگ بكند. اين جنگ يك چيزى است كه براى عدالت، جنگ لازم است. اگر مردم عادل باشند كه ديگر جنگى در كار نيست، اگر مردم انسان باشند كه ديگر جنگى در كار نيست. لكن وقتى كه يك دسته، اكثريت مستضعفين پايمال دارند مىشوند، وقتى كه تمام حيثيت اسلام و مسلمين در خطر است، وقتى كه تمام حيثيت همين ملت ما در خطر است، ما كه جنگ را شروع نكردهايم، ما الان هم در حال دفاع هستيم - ما - هر روز تقريباً بايد گفت بىاستثناء آبادان تقريبا بىاستثناء هر روز كوبيده مىشود، زايد بر آن هم جاهاى ديگرى كه همه مىدانيد. ما مىخواهيم كه دست اينها كوتاه بشود كه به ما اينطور، به ملت ما اينطور تعدى نكنند. ما دفاع داريم مىكنيم و ما از اول هم دلمان مىخواست كه جنگى نباشد و همه صلح باشد اما مىپذيرند شما اينكه ما و صدام كه دشمن اسلام است، از اول دشمن اسلام بودند، آنوقت كه من نجف بودم مىدانستم كه اينها دشمن اسلام هستند، همينها را مرحوم آيت الله حكيم تكفير كرد. اينها مشركند، ملحدند. شما مىپذيريد كه ما با آنها سر يك ميز بنشينيم و
صحيفه نور ج 18 صفحه 7
مصالحه كنيم، مصالحه اينكه خوب، حالا شما اين كارها را كرديد عذر بخواهيد ما هم بگوئيم كه ما هم اين كارها را كردهايم؟ هيچ وجدان انسانى، اسلامى مىپذيرد اين را؟ يا خير، ما بايد آن مطلبى كه داريم، حق است و همه عالم اگر انصاف داشتند مىپذيرند و - مىپذيرفت - ما آن را مىخواهيم ما چيز زايدى نمىخواهيم، ما همان را مىخواهيم، از اول جنگ هم گفتيم ما جنگجو نيستيم، ما مدافع هستيم، دفاع هم يك حق مسلمى است كه اسلام و غير اسلام براى انسان قائل است. كه - به - ما الان در حال دفاع هستيم. ما جوانهايمان تاكنون آنقدر شهيد دادهاند، تاكنون مادرها آنقدر شهيد دادهاند، پدرها آنقدر شهيد دادهاند، جوانها آنقدر خون خودشان را دادهاند، براى اينكه شر اين قدرت بزرگ از سر ايران كم بشود، حالا كه بحمدالله رسيديم به اينجائى كه دستها كوتاه شده، حالا ما كوتاه بيائيم تا آنها دستشان بلند بشود؟ من به شما عرض مىكنم اگر ما يك قدم عقب بنشينيم، آنها صد قدم جلو مىآيند. ما محكم بايد در مقابل اينها بايستيم تا اينكه آن آدمى كه اين فساد را در اين منطقه ايجاد كرده است سركوب بشود و آنهايى كه وادار كردند اينكه اين آدم اينطور، اين خبيث اينطور با مردم عمل بكند. آنها هم رسوا بشوند در دنيا، كه اينها بودند كه مىگويند كه ما طرفدار مثلاً چه هستيم و ما مىخواهيم صلح باشد و همه قدرتهاى ما دنبال اين است كه صلح بشود.
ما هم آمريكا را مىشناسيم و هم شوروى را مىشناسيم كه اينها هيچ كدام صلح طلب نيستند هر دوشان جنگجو و با اسلحه مىخواهند ديگرى را از بين ببرند، منتها خوب دو تا قدرت در مقابل هم ايستادهاند و اللهم اشغل الظالمين بالظالمين نه او جرات مىكند كه يك كارى بكند، نه اينها جرات مىكنند يك كارى بكنند. لكن نتيجه اينكه همه مظلومين جهان دارند صدمهاش را مىبينند، دارند پايمال مىشوند و ما مىخواهيم كه خداى نخواسته يك وقت ايران اين نحو نشود دوباره اين افعىها از اطراف بريزند و هر چى داريد شما ببرند و هر فسادى مىخواهند ايجاد كنند و جوانهاى شما را به آن فسادى كه در زمان رضاشاه و محمدرضا شاه مىخواستند بكشند كشيده بشود. وقتى ما - مىخواهيم - حقيم و مىخواهيم حق را در اين ديار و انشاءالله در جاهاى ديگر پياده بكنيم، ما چه باكى داريم از اينكه مثلاً ميوه گران است؟ ميوه گران هم ما و شما و همه برايمان گران است. يا فرض كنيد كه فلان چيز كم است البته اگر كسى يادش باشد در اين جنگهاى سابق مىداند كه قحطى بود كه پدر مردم را در مىآورد، نه گرانى، قحطى بود. بحمدالله حالا قحطى نيست و مردم از اين حيث نگرانى ندارند كه چيز نباشد. از حيث گرانى ما هم نگران هستيم از اين گرانى، همه نگران هستند اما چاره چى است؟ چه مىتوانيم بكنيم؟ البته فكرهايى دارند مىكنند و انشاءالله اميدوارم موفق بشوند كه اين مساله هم انشاءالله حل بشود كه اميدوارم كه هم مجلس و هم دولت و اينها مشورت كنند با هم و راهى پيدا كنند كه انشاءالله اين مشكل ملت هم حل بشود. و من از خداى تبارك تعالى براى همه شما سلامت و توفيق و عزت و عظمت خواستارم و براى شهداى 15 خرداد و از 15 خرداد تا حالا شهدائى كه در راه اسلام جان خودشان را از دست دادند علو مقام و مرتبه مسئلت مىكنم و براى بازماندگان آنها انشاءالله صبر و اجر مسئلت مىكنم و از همه آقايان مىخواهم كه در مجالسى كه دارند به اين ملت دعا بكنند و از
صحيفه نور ج 18 صفحه 8
دعاهايى كه از ائمه معصومين وارد شده است غفلت نكنند و ماه شريف رمضان در پيش است و ماه شريف شعبان الان ماها در آن هستيم، از ادعيه ائمه معصومين استفاده كنند و براى اين ملت خير و سلامت طلب كنند و براى دشمنان اسلام خذلان و شكست را بخواهند.
والسلام عليكم و رحمة الله
menu page next page
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)