غزل شمارهٔ ۸





انعم‌الله صباح ای پسرا

وقت صبح آمده راح ای پسرا


با می و ماه و خرابات بهار

خام خامست صلاح ای پسرا


با تو در صدر نشستیم هلا

در ده آواز مباح ای پسرا


خام ما خام تو و پختهٔ تست

تو ز می دار صراح ای پسرا


عاقبت خانه به زلف تو گذاشت

صورت فخر و فلاح ای پسرا


چشم بیمار تو ما را ببرید

ز صحیح و ز صحاح ای پسرا


از پی عارض چون صبح ترا

به نکورویی و راح ای پسرا


همه تسبیح سنایی این است

کانعم الله صباح ای پسرا



| وزن: فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف) |