سيلک
يکي از قديمي ترين محلهاي سکونت بشري که در دشت شناخته شده تپه سيلک در 9 کيلومتري جنوب کاشان مي باشد. زيرا علائم سکونت انسان در اين نواحي يافت شده است. در نتيجه کاوشهايي که از طرف هيئت اعزامي موزه « لوور» در تپه نام برده به عمل آمده ، مقدار زيادي ظروف سفالين از قبيل قوريهاي لوله دار، کاسه هاي کوچک و بزرگ و همچنين جامهاي شراب پايه دار کشف گرديده است
اين ظروف علاوه بر اينکه مبين تمدن بسيار قديمي هستند از نظر شکل و نقش نيز شايان توجه مي باشند.
در ظروف سيلک نقاشي بسيار و مفصل است به اين معني که هنرمند از خلاء پرهيز مي نمايد. علاوه بر نقوش هندسي طرح خورشيد و تصوير انسان نيز روي اين ظروف شايان توجه است. بز کوهي از جمله طرحهائي است که روي ظرف سيلک زياد ديده شده ولي بزودي اسب جاي آن را گرفته است. خورشيد و اسب دو مظهري که همه اقوام هند و اروپايي آنها را به يکديگر مرتبط ساخته اند،
به تدريج مقام ارجمندي در هنر بدست آورده اند. نقوشي را که بر روي اين ظروف رسم نموده اند از نظر تنوع به شرح زير است:
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)