وينگ*چون يك هنر دفاع شخصي چيني مي*باشد كه در بيش از 250 سال پيش توسط يك راهب بودايي به نام ان* جي موي بنيان شده است. گفته مي*شود كه در اين رشته رزمي مؤثرترين فنون شيوه*هاي مختلف كونگ*فو آموزش داده مي*شود.
وينگ*چون به رزم جويان مي*آموزد كه چطور بايد از ضربات سطح پايين پاها واز حركات سريع و بيشمار دست و انگشتان جهت شكست دادن حريف استفاده كرد. در اين رشته همچنين به اين مطلب اشاره مي*شود كه نيرو را عليه نيروي حريف بكار نبريد چرا كه دراين حالت كاملاً واضح است كه شخصي كه نيروي بيشتر و عظيم*تري دارد پيروز خواهد شد،پس يكي از مؤثرترين تكنيك*ها در اين شيوه تغيير موقعيت و تغيير مسير دادن*هاي سريع و به موقع مي*باشد كه مي*تواند از گرفتاري و در معرض ضربات حريف قرار گرفتن نقاط حساس و مركزي بدن جلوگيري كند. شيوه رزمي وينگ چون يكي از پرطرفدارترين شيوه*هاي كونگ*فو در سراسر جهان مي*باشد. علت عمده محبوبيت اين رشته به اين دليل است كه بروس*لي نيز خود از شاگردان استاد بزرگ هنگ*كنگي وينگ چون ييپ*من بود و در اين رشته رزمي آموزش*هاي بسيار وسيعي را گذرانده بود.
جيت کان دو يکی از پر کاربرد ترين و کامل ترين رشته های رزمی می باشد . دليل آن اين است که بروس لی با خلاقيت، نبوغ و دانشی که داشت رشته های مطرح و با خصوصيات و ويژگی های مخصوص را گردآوری کرد تا بتواند سبکی را بوجود آورد که دارای کمترين نقص و ضعف باشد.


از رشته هايی که در جيت کان دو وجود دارد وينگ چون می باشد و می توان گفت يکی از اساسی ترين سبک هايی است که در جيت کان دو به هنر جو آموزش داده می شود . به همين دليل لازم است که اطلاعات کافی در مورد اين سبک داشته باشيم .


در زير با ويژگی ها و اساس کار در هنر رزمی وينگ چون آشنا می شويد.


مهمترين خصوصيت وينگ چون که می توان آن را به صورت خاص و برجسته بيان نمود استفاده از نيروی حريف بر عليه اش بدون داشتن قدرت بدنی بالا و بکارگيری نيروی زياد است.


از ويژگی های این رشته می توان به سهولت کاربرد،هماهنگی حرکات با عکس العمل طبيعی بدن ، عدم نياز به قدرت بدنی بالا و غيره اشاره کرد . وينگ چون يکی از سبک های مطرح در دنيای رزمی می باشد که سازمان ها و ارگان های دولتی همچون پليس آمریکا و سازمان جاسوسی آمریکا و پليس فدرال آلمان تعدادی از نيروهای خود را به فراگيری وينگ چون وا داشته اند .


اساس کار بر پايه نرمی و سختی بنا شده است ولی هنرآموزان با فنونی که بر پايه نرمی بنا شده است آموزش ديده و به مرور که به سطوح بالاتر می رسند به همان نسبت فنون جنبه نرمی خود را به سختی داده و شکل کار به اين صورت تغيير می کند در نهايت نرمی و سختی و ارتباط هر دوی اين ها با يکديگر اساس و پايه کار در وينگ چون می باشد .


در وينگ چون هنرجو جهت فراگيری اين هنر و فنون رزمی بايد دارای شرايط خاصی باشد . از شرايط مهمی که می توان نام برد ،* اول ريلکس و رها بودن بدن می باشد .


آزمايشات ساده با تحريکات الکتريکی نشان داده اند وقتی که شخص کاملاً ريلکس و رها باشد، نسبت به کوچک ترين تحريکات الکتريکی نيز عکس العمل نشان می دهند . به محض اينکه او خود را منقبض و ماهيچه هايش را محکم کند ،* برای رسيدن به آن حساسيت ، بايد تحريکات الکتريکی شديد تری را دريافت نمايد . جريان الکتريکی بين رشته های عصبی و مغز شخصی که منقبض شده و ريلکس و رها نمی باشد کند تر شده و عکس العمل نيز کند تر می گردد . به همين دليل از آنجا که در هنر رزمی وينگ چون که در جيت کان دو آموزش داده می شود ، عکس العمل ها از طريق دستگاه عصبی بدن صادر می شوند ، بايد برای سريعتر بودن ، شرط ريلکس و رهايی در بدن بر قرار باشد .


شرط مهم ديگر درک قوانين علمی پايه است که در اجرای فنون نقش اساسی را بازی می کنند . مثل خط مستقيم که کوتاه ترين فاصله بين دو نقطه می باشد . خط مستقيم باعث می شود راه کوتاه تر ، ضربه قوی تر و سرعت غير قابل محاسبه و تشخيص گردد . همان طور که در نظريه اينشتين می بينيم ، سرعت اشياء در خط مستقيم از ديد شخص مقابل غير قابل تشخيص می باشد . برای نمونه سرعت حرکت يک اتومبيل از کنار به راحتی تشخيش داده می شود ، ولی وقتی اتومبيل با سرعت به سمت ما می آيد به سختی می توان سرعت آن را به درستی تشخيص داد .


از شرايط ديگر فلسفه و تئوری در اين هنر رزمی می باشد و طبق آن بهترين دفاع حمله است و يک هنرجو بايد سعی کند بجای آنکه منتظر حمله باشد و دنبال دفاع بگردد *، مستقيماً حمله را در مقابل حمله حريف برای جواب انتخاب کند .


شرط آخر اينکه هنر جو نيروی حريف را قوی تر از نيروی خود در نظر گرفته و فرض کند و بجای بلوکه کردن حملات و ضربات او که قويتر هستند در صورت برخورد به جهتی که نيروی حريف پرتاب شده است هدايت کرده و در نهايت با تغيير مسير حرکتی آن نيروی او را به سمت خودش باز گرداند . البته شرايط ديگری نيز وجود دارد که از طرح آنها صرف نظر می کنم .

در آخر بايد متذکر شد که وجود رشته هايی مانند : وينگ چون ، جوجيتسو ، پانان توکن ، پن چاک سيلات ، کالی اسکريما و . . . . که خود هر کدام از خطرناک ترين هنر های رزمی می باشند باعث شده که جيت کان دو به يکی از کاربردی ترين سبک ها در دنيای هنرهای رزمی تبديل گردد .