previos page menu page next page
صحيفه نور ج 11 صفحه 160
تاريخ: 10/10/58
بيانات امام خمينى در جمع گروه بانوان دوازده فروردين شماره 2 كن و حومه
تحقق جمهورى اسلامى يك ضربهاى است به شرق و غرب
بسم الله الرحمن الرحيم
من هر وقت بانوان محترم را مىبينم كه با عزم و اراده قاطع در راه هدف، حاضر به همه طور زحمت بلكه شهادت هستند مطمئن مىشوم كه اين راه به پيروزى منتهى مىشود.
ملتى كه تمام قشرهايش، خانمهاى محترمش و مردان معصومش با هم هستند و يك راه مىروند، اين راه آسيب نخواهد ديد، شما نگران آسيبهاى خارجى نباشيد، از خارج نمىتوانند شما را آسيب برسانند مادامى كه خودتان منسجم هستيد. نه دخالت نظامى از آن كارى ساخته است و نه حصر اقتصادى و اين مسائل كه آنها پيش مىآورند آنها ازشان كارى ساخته نيست و شايد آنها هم كه اين حرفها را مىزنند و ظاهراً جدى هم نيست براى اينكه ما را از اين حرفهاى ديگر اغفال كنند. آن مسائلى كه ممكن است از آن مسائل، آسيب ببينيم، آن مسائل داخلى است. توطئهها اينطور است، از خارج يك چيزهائى گفته مىشود تا اذهان متوجه به خارج بشود مثل همين حصر اقتصادى و مداخله نظامى كه دولت آمريكا تهديد مىكند ملت را، به نظر مىرسد كه اين يك توطئه باشد كه اذهان را از داخل كشور متوجه به خارج بكند، غافل بشوند از توطئه، غافل بشوند از شيطانى داخل. بعيد به نظر نمىرسد آن چيزى كه پيش اجانب اهميت دارد و به آن اصرار دارند آن توطئهاى است كه در داخل حاصل مىشود. اگر ما را از خارج اغفال نكنند و توجه ملت ما به داخل كشور و توطئههاى داخلى باشد، ممكن است كه ما بتوانيم و انشاءالله مىتوانيم كه آن توطئهها را خنثى كنيم. لكن آنها از خوف اينكه مبادا ملت همه قوايش را صرف داخل بكند و اين توطئههائى كه اصيل است پيش آنها، اين توطئهها را خنثى بكند، يك طرحهاى خارجى مىريزد، يك مسائل خارجى پيش مىآورد، مثلاً بعض از اقشار را متوجه مىكنند كه در انگلستان توطئهاى است در فلان محل، يك توطئهاى است، در فرانسه يك توطئهاى است و مىخواهند از آنجا توطئهاى را بجا بياورند كه بيايند ايران چه بكنند. خود اين هيچ اساس ندارد، محتمل هم هست كه همين صحبتهائى كه با تناقضگوئىهاى مختلف و تضادگوئىهاى مختلف از دولت امريكا صادر مىشود راجع به اينكه گاهى دخالت نظامى ما مىكنيم، آن يكى مىگويد نه نمىشود دخالت، دوباره دخالت مىكنند، دوباره مىگويند نه، نمىشود دخالت، دوباره دخالت مى كنند، دوباره مىگويند نمىشود دخالت و از اين حرفها، حصر اقتصادى مىكنيم، حالا چند
صحيفه نور ج 11 صفحه 161
روز صبر كنيد به سازمان ملل مىبريم خوب حالا يك قدرى صبر كنيد، به شوراى امنيت مىبريم، يك قدرى مهلت بدهيد، اين حرفهائى كه به نظر مىرسد براى مقصد ديگر است نه براى خودش، نه حصر اقتصادى مىكنند و مىتوانند، نه دخالت نظامى مىكنند و مىتوانند، اما مىتوانند با اين حرفها ما را، اذهانمان را متوجه به آن طرف كنند. و از خودمان غافل بشويم.
در عين حالى كه ملت ما بايد هوشيار باشد راجع به همان مسائلى كه در خارج هم طرح مىشود و غفلت از او هم نكند، بيشتر نظر بايد به توطئههاى داخل باشد، توطئههائى كه در داخل انجام مىگيرد خيلى زياد است و اينها در اين توطئهها فنهاى زيادى دارند، ذوفنون هستند! يك قسمش همين شلوغىهائى است كه راه مىاندازند. در آذربايجان اين بساطى كه درست مىكنند و دامن به آن مىزنند يك قسم اينهاست، در سيستان، در زاهدان، در كجا، يك قسم ديگرش اين اختلافاتى كه در شهرها و در دهات و در ساير جاها ايجاد مىكنند گروههاى مختلف، اختلافات زياد ايجاد مىشود، او جمهورى اسلامى مىگويد، آن يكى چيز ديگر مىگويد، آن يكى چيز ديگر مىگويد، مقابل اسلام هى طرحهاى متعدد مىدهند در عين حالى كه مىدانند پيش نمىرود، لكن مىخواهند ناراحت كنند. همانطورى كه خارجىها طرح مىدهند براى دخالت نظامى يا حصر اقتصادى و خودشان مىدانند كه يك چيز صحيحى اين نيست، اين طرح براى مقصد ديگرى ممكن است باشد و آن اينكه ما را از اين آشفتگىهاى داخلى متوجه به آن بكنند، به نظرمان بيايد كه آن مشكل است، اينها ديگر مشكلات ندارد، احتمال اين معنا هست.
ما در عين حالى كه بايد توجه به آن مشكل داشته باشيم و با تمام قوا متوجه به آنجا باشيم، اما از اين مشكلات داخلى كه شايد پيش آنها اصيل باشد، از اين غفلت كنيم، اين اختلافاتى كه از اول تا حالا ايجاد كردند، از آن روزى كه يك پيروزى نسبى براى اين ملت حاصل شد و اين سد را شكستند و دست اجانب قطع شد از اين كشور، از آنوقت شروع كردند به ايجاد اختلافات و توطئهها، يك راهش اين بود كه در هر قدمى كه ملت بر مىدارند يك اختلاف ايجاد كنند، راجع به اصل جمهورى اسلامى حرفها بزنند و مقالهها بنويسند و نطقها بكنند، راجع به مجلس خبرگان صحبتها بكنند كه حالا هم دارند مىكنند، راجع به قانون اساسى مسائل بگويند و حالا هم دارند مىگويند كه قضيه رئيس جمهور است. تاكنون از قرارى كه گفتند صد و بيست نفر خودشان را كانديد كردند. نه اينكه نمىدانند كه كانديدى است كه اثرى ندارد براى اينكه رئيس جمهور بشود فلان آدم، بيشتر اينها الا نادرشان مىدانند كه موفق نمىشوند، لكن يك مقصد ديگرى در كار است غير از رياست جمهور و آن اين است كه همان ايجاد يك تشنج و اختلاف و اين چيزها براى آنها مطلوب است كه كشور ما مشغول باشد، هميشه مشغول باشد به چيزهاى داخلى خودش و اين شلوغىهائى كه در داخل هست و متوجه توطئه نباشد و متوجه علاج نباشد و فلج بشود، بعد هم راجع به مجلس شورا مصيبت زيادتر است، آنجا ديگر از همه زيادتر است. در هر صورت تمام اين مسائل دور مىزند به اينكه اين جمهورى اسلامى آنطورى كه بايد تحقق پيدا نكند، اگر تحقق پيدا بكند، براى آنها ضرر دارد و دست آنها تا آخر كوتاه مىشود و
صحيفه نور ج 11 صفحه 162
اين يك ضربهاى است بر غرب، بر شرق و آنها مىخواهند كه نشود همچو مطلبى. و ملت ما بايد آنقدرى كه بايد توجه به اين آشفتگىهاى داخلى داشته باشد توجه به چيزهاى ديگر نداشته باشد، همه ما بايد اين را تحت نظر بگيريم، لكن آنكه صدمه بيشتر به ما مىزند همين اختلافات داخلى است، او براى يك طرف مىكشد، او براى طرف ديگر، همين هواهاى نفسانى است كه در انسان هست، همين خودخواهى و خودپسندىها در انسان هست، همين گروه ديدن و خودگرائى به گروه و اينهاست كه در انسانهائى كه براى خدا مىخواهند كار بكنند هست.
يك ملت وقتى همه با هم منسجم شدند ديگر قابل آسيب نيست
ملت ما اگر بخواهد از اين اسارت در طول تاريخ بيرون بيايد و خودش، خودش را اداره كند و استقلال پيدا كند، آزاد باشد، اگر ملت ما بخواهد اينطور بشود، بايد از يك راه پيش برود، آن راهى كه ملت دارد پيش مىرود. ملت اين توده جمعيت است. اين زن و مرد توده جمعيت كه خودشان را عليحده نكردند و جدا نكردند از ملت، اگر بخواهند اين مملكت سر و سامان پيدا بكند باز از اين گروهگرائى و از اين اختلافات كه او براى خودش بكشد، او براى خودش بكشد دست بردارند، همه همان راهى كه ملت دارند مىروند، همه همان راه را بروند، ديگر آسيب نمىبينند. يك ملت وقتى همه با هم منسجم شدند ديگر قابل آسيب نيست، اما اگر چنانچه خداى نخواسته در بين خودشان اختلاف حاصل بشود، بين خودشان يك دشمنىها پيدا شود، هواهاى نفس نگذارند كه يك راه بروند، آنوقت است كه آسيب ممكن است.
لكن من اميد اين را دارم كه با اين تحولى كه حاصل شده است، من در جامعه زنها يك جور تحول عجيبى مىبينم كه بيشتر از تحولى است كه در مردها پيدا شده و آنقدرى كه اين جامعه محترم به اسلام خدمت كردند در اين زمان، بيشتر از آن مقدارى است كه مردها خدمت كردند، خدمت مردها هم بسيارش مرهون خدمت زنهاست. در مردها يك حسى است كه اگر ببينند زنها بيرون آمده از خانهها براى يك مقصدى، اگر قوهشان يكى باشد، ده تا مىشود و در مملكت ما اينطور شد كه بانوان همدوش بلكه جلوتر از مردها از خانهها بيرون آمدند و در اين راه اسلامى زحمت كشيدند و رنج ديدند، جوان دادند، شوهر دادند، برادر دادند معذلك رنج كشيدند، عمل كردند، پشتيبانى از اسلام كردند و مردها هم بسيارى به تبع زنها اين كار را كردند و من اميدوارم كه اين وحدت كلمه و اين انسجامى كه ملت ما دارند، محفوظ باشد و اين اشخاصى كه افكار متعدده دارند اينها، خداوند آنها را برگرداند به فكر واحد و ملت ما را منسجم كند با هم به طورى كه از آسيب مصون باشند. خداوند انشاءالله به شما عمر و سلامتى بدهد.
والسلام عليكم و رحمةالله و بركاته
previos page menu page next page
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)