previos page menu page next page


صحيفه نور ج 8 صفحه 276

تاريخ: 3/6/58

اميد است كه بيرق پر افتخار اسلام در تمام نقاط ارض به اهتزاز در آيد

بيانات امام خمينى در جمع گروهى از خواهران و برادران كويتى‏

بسم الله الرحمن الرحيم‏

من از خواهران و برادرانى كه زحمت كشيده‏اند و از كويت تشريف آورده‏اند و با ما مواجه و روبرو شدند تشكر مى‏كنم و دعاگوى همه هستم. ما آنچه كه مى‏خواهيم اين است كه اسلام با تمام محتوائى كه دارد كه آن محتوا يك ميوه شيرينى است كه هر كس آنرا بچشد به لذات ابدى مى‏رسد، مى‏خواهيم كه در تمام قشرها و در تمام آن طرف از ممالك اسلامى اين حقيقت، اين نور، اين اسلام عزيز با محتواى بسيار عزيز پياده شود، بلكه آرزو اين است كه از سرحدات ممالك اسلامى به جاهاى ديگر انشاءالله كشانده شود و اميد است كه بيرق پر افتخار اسلام در تمام نقاط ارض به اهتزاز در آيد ليكن شرط تحقق اين مطالب اين است كه مسلمين وضع خودشان را تغيير بدهند، دولت‏هاى اسلامى هم وضع خودشان را تغيير بدهند. دولت‏هاى اسلامى مع‏الاسف اكثراً با مردم به خشونت و به حكومت رفتار مى‏كنند و از اين جهت مردم هم به آنها پشت مى‏كنند. اگر براى حكومت‏ها مشكلى پيدا بشود مردم بى تفاوت هستند، بلكه شايد تأييد بكنند آن مشكلات را. يك كلمه با دولتها هست و يك كلمه با ملت‏ها. با دولت‏ها اين است كه عبرت بگيرند از دولت سابق ما و از دولت فعلى ما. دولت سابق ما كه مردم به او پشت كرده بودند و او با تمام قدرت مردم را سركوب مى‏كرد و بالاخره به آنجا رسيد كه خود ملت با مشتهاى گره كرده بر توپ و تانك‏هاى آنها غلبه كرد و در عين حال كه يك ارتش قواى انتظامى شيطانى داشت و تمام ابرقدرت‏ها بلكه تمام قدرت‏ها پشتيبان او بودند چون ملت با او نبود و مخالف او بود، با همه كوشش‏ها نتوانستند او را نگه دارند و حالا را ملاحظه كنند كه هر مشكلى كه براى دولت پيش بيايد ملت قدم گذارد جلو براى حل او. در مشكل كردستان ملاحظه كرديد كه تمام قشرهاى ملت بلكه مسلمين جاهاى ديگر، بلاد ديگر، مسلمين خليج، جاهاى ديگر همه آمادگى خودشان را براى پشتيبانى و براى سركوبى اشرار اعلام كردند و ما ديديم احتياج به بسيج عمومى نيست، خود قواى انتظاميه آنها را سركوب مى‏كنند، از اين جهت خواهش كرديم از آنها كه دست نگه دارند. آن طرز حكومت با اين طرز حكومت اين دو تا را بايد حكومت‏ها به نظر بياورند. آن طرز حكومت كه اگر مشكلى پيدا بشود، مردم به مشكلات مى‏افزايند و اين طرز حكومت كه مردم حكومت را از خودشان مى‏دانند و همانطور كه از عائله خودشان دفاع كنند. از حكومت خودشان دفاع مى‏كنند اگر همه

صحيفه نور ج 8 صفحه 277

حكومت‏هاى اسلامى بلكه همه حكومت‏هاى جهانى اينطور بشوند كه با مردم تفاهم داشته باشند، مسلمين ملاحظه بكنند، حكومت‏هاى اسلامى ملاحظه بكنند حكومت صدر اسلام را، صدر اسلام وضع حكومت چطور بود پيغمبراسلام(ص) با مردم چطور رفتار مى‏كرد در عين حالى كه با كفار با خشونت (وقتى كه نمى‏شد هدايتشان بكنند و توطئه گرى مى‏كردند) با خشونت رفتار مى‏كرد، با ملت چطور رفتار مى‏كرد، يك پدر مهربان و بالاتر از يك پدر مهربان بود. اميرالمؤمنين چطور در زمان خلافت كه يك خلافتى بود كه سرتاسر ممالك اسلامى كه در آنوقت از حجاز و مصر و ايران و عراق و سوريه و يمن و همه اينها از اروپا هم يك مقدارى بود، اين مرد بزرگ در عين حالى كه سيطره بر همه اين ممالك داشت با مردم چطور رفتار مى‏كرد، با ضعفا، با مستضعفين چه جور رفتار كرد، زندگى خودش چطور بود. البته او يك مردى بود كه معجزه بود، كسى نمى‏تواند مثل او باشد لكن حكومت‏ها مى‏توانند عبرت بگيرند كه تعديل كنند كار خودشان را، آنطور حكومت مى‏كرد ملت هم با او آنطور بودند. الان مشهود است اين در ايران، حكومت از خود مردم است، به مردم تعدى نمى‏كند، خير مردم را مى‏خواهد، مردم هم خير او را مى‏خواهند، پشتيبانش هستند. اگر همه حكومت‏ها سيره خودشان را تغيير بدهند و با مردم اينطور باشند، اين حل يك مشكل مى‏شود و آن حل مشكل حكومت‏هاست. يك مشكل ديگر عدم رابطه بين ملت‏هاست. ملت‏ها با هم روابطشان يا هيچ نيست يا كم است. تمام مؤمنين به حسب فرمان خدا برادرند. برادرها بايد از حال برادرها مطلع باشند. برادرها بايد مشكلات برادرشان را حل كنند. اسلام در عين حالى كه نقشه اين مطلب را كه تفاهم بين همه قشرها باشد كشيده است و آن مسأله حج است، فريضه حج كه تمام كشورهاى اسلامى را موظف كرده است كه افراد مستطيع‏شان بروند به مكه، آنجا هم مواقف متعدده فراهم كرده اسباب را كه تفاهم باشد. مسلمين مع‏الاسف غفلت دارند. اگر دولت‏ها بخواهند يك مجلسى را از دويست نفر آدم از بلاد مختلفه جمع بكنند، چه زحمت‏ها و چه خرج‏ها بايد تحمل كنند تا اينكه دويست نفر جمع بشود در يك نقطه‏اى بخواهند كه يك محفلى در آن نقطه درست كنند. خداى تبارك و تعالى يك محفل چندين ميليونى براى مسلمين تهيه كرده است و گفته است بروند همه در آنجا و همه هم برادرند. مؤمن‏ها اخوه هستند، برادرند و اگر چنانچه اين برادرها به حال هم رسيدگى نكنند، اين قصور از اسلام نيست اين قصور از ماست. اگر ما آن مواقفى كه اسلام قرار داده است و مردم را هدايت كرده است به آن مواقف، آن مواقف را حفظ كنيم. اسلام پيش مى‏رود، ممالك اسلامى مشكلاتش حل مى‏شود، ديگران به ما نمى‏توانند طمع كنند، يك ميليارد جمعيت مسلم اسير يك مشت اشخاص يا دولت‏هاى كذا نمى‏شوند. يك ميليارد جمعيت با داشتن خزائن، با داشتن خزائن زيرزمينى و با داشتن پشتوانه ايمان، ايمان به خدا، يك همچو قدرت بزرگ مادى و معنوى كه براى هيچ جا نيست براى مسلمين هست، اگر استفاده نكنند خودشان قصور يا تقصير كرده‏اند. مسلمين بايد وضع خودشان را تغيير بدهند.