اجرای تحسین بر انگیز «خلیج تا ابد فارس» با رهبری شهرداد روحانی
ارکستر سمفونیک تهران در حالی اجرای خود را از ساعت ۱۵/۲۱ آغاز کرد که تقریبا تمامی صندلی‌های تالار وحدت را مخاطبان این اجرا پر کرده و میهمانان ویژه‌ای چون حسین دهلوی و مصطفی کمال پورتراب نیز در سالن حضور داشتند.
شهرداد روحانی پس از پاسخ به ابراز احساسات حاضران در سالن، ارکستر را با اجرای سمفونی شماره ۹ شاهین فرهت که به عنوان سمفونی خلیج فارس شناخته میشود در حالی رهبری کرد که خاطره نچندان جالبی از چند اجرای آخر ارکستر سمفونیک تهران در زمستان و پاییز ۹۰ در اذهان مخاطبان باقی مانده بود.
موومان اول سمفونی شماره ۹ بنا به دلایلی که توضیحی برای آن ارائه نشد از برنامه حذف شده بود. اما آغاز بسیار دقیق و هماهنگ نوازندگان ارکستر در مومان دوم این سمفونی که «مدراتوکانتابیله» نام داشت و همچنین در اجرای موومان سوم با عنوان «فیتاله»، مخاطبان ثابت این ارکستر را غافلگیر کرد.
علاوه بر اجرای کم نقص، در پرداخت کلی این کار به عنوان یک اثر واحد نیز به نظر می‌رسید نوازندگان از نظر حسی به دریافت نسبتا مشترکی از کلیت اثر رسیده‌اند که توانسته‌اند این حس را به خوبی در اجرایشان انتقال دهند.
قسمت بعدی این کنسرت به اجرای پوئم سمفونی خلیج همیشه فارس ساخته امیر بکان اختصاص داشت که از چهار بخش «آرامش»، «هجوم»، «شکوه» و «حماسه» تشکیل شده بود. در این بخش آرمین بابایان شعری را همزمان با اجرای یکی از موومان‌ها دکلمه کرد.
در این قسمت نیز همچون قسمت قبلی اعضای ارکستر نمایش قابل قبولی از خود ارائه کردند و هر چند که به طور طبیعی آثار آهنگسازان ایرانی موسیقی کلاسیک به نسبت آثار ماندگار و مطرح موسیقی کلاسیک جهان از پیچیدگی‌های کمتری برخوردار است اما اجرای مناسب این آثار کمتر دیده و شنیده شده بود.
همین مسئله بر جذابیت‌های کار ارکستر سمفونیک تهران در شب «خلیج تا ابد فارس» به نحو چشم گیری افزوده بود. البته در این میان نقش کلیدی شخصیت فردی و توانایی‌های فنی شهرداد روحانی را به عنوان یک رهبر در ایجاد چنین هماهنگی به نظر موثر‌تر از سایر عوامل می‌رسید.
قسمت بعدی این کنسرت به اجرای «سوئیت خلیج فارس» اثر شهرداد روحانی اختصاص داشت. چینش برخی سازهای ایرانی مانند دف و دمام در این بخش در کنار سازهای اصلی ارکستر سمفونیک، رنگ آمیزی متفاوت تری از صدای ارکستر را در این قسمت به وجود آورده بود.
آغاز این قسمت با اجرای «خلیج تا ابد فارس» بود که حضور پر رنگ و پر حجم سازهای کوبه‌ای مانند تیمپانی و طبل و دف در کنار اجرای پر قدرت و پر حجم گروه کر، شروعی کوبنده همراه با حس اقتدار را تداعی می‌کرد. در کنار این ترکیب، اجرای حرکت‌ها و جملات تزئینی کوتاه به وسیله سازهایی چون فلوت و هارپ که بر روی بدنه اصلی فضای ملودیک اثر سوار شده بود ترکیبی جالب را به وجود آورده بود.
«جنگل حرا» دیگر بخش این سوئیت سمفونی بود که نگاه جالب آهنگساز به سازهایی مانند هارپ و فاگوت در شکل دادن فضایی پر اوهام همچون جنگل‌های حرا در خلیج فارس، در تصویری‌تر شدن این قطعه کمک شایانی کرده بود.
البته علاقه بسیار زیاد شهرداد روحانی به سازهای هارپ و همچنین تمایل شدید او به استفاده از رنگ آمیزهایی که به وسیله سازهای بادی همچون فلوت، ابوا و فاگوت به وجود می‌آمد در کل سوئیت سمفونی خلیج فارس مشهود بود. چنین ترکیب و بهره برداری از چنین سازهایی در بخش‌های دیگر این کار مانند «دره ستارگان»، «حیات آبی خلیج فارس» و «سفری کوتاه به روی خاک‌های خلیج فارس» دیده و شنیده می‌شد که نشات گرفته از زیبایی‌شناسی و سلیقه موسیقایی خالق اثر داشت.
شهرداد روحانی کار خود و ارکستر سمفونیک تهران را با اجرای مجدد موومان «خلیج تا ابد فارس» به پایان برد که با تشویق‌های ممتدد حاضران همراه بود.
این رهبر ارکستر همچنین در پایان برنامه‌اش با اشاره به حسین دهلوی و مصطفی کمال پورتراب که در سالن حضور داشتند از آنها به عنوان اساتید خود و همچنین اساتید چند نسل از موسیقیدانان ایرانی یاد کرد؛ مخاطبان نیز به احترام این اساتید ایستاده به تشویق آنها پرداختند.
ارکستر سمفونیک تهران قرار است امشب نیز این اجرا را در تالار وحدت تکرار کند.
