اخبار و اتفاقات دنیای موسیقی(داخل و خارج)

با دكلمه «سعيده رحيمي»
اشعار حميد مصدق در آلبوم «آبي، خاكستري، سياه» منتشر شد

http://www.musicema.com/images/cache/1335157498.jpg

موسيقي ما : آلبوم «آبي، خاكستري، سياه» كه گلچيني از اشعار حميد مصدق است با دكلمه «سعيده رحيمي» در بازار موسيقي كشور منتشر شد. اين آلبوم را كه از سوي موسسه «پارس صدا» تهيه و توليد شده است ، «بامداد افشار» آهنگسازي نموده و جزو معدود آثاري ست كه از كارگرداني هنري براي توليد اش بهره برده و «حميد رحيمي» آنرا كارگرداني نموده است.

به گفته محمد هادي صفايي تهيه كننده آلبوم توليد اين اثر يك سال و نيم زمان برده و در آن شنونده با فضاي متفاوتي از دكلمه هاي معمول رو به روست . در اين اثر سعي شده با استفاده از موسيقي و لحن ، شعر در ذهن شنونده تصوير سازي شود.

گفت‌و‌گویی جالب با صدرالدین حسین‌خانی مدیر با سابقه شرکت ایران‌گام:
موسیقی هنر است نه تجارت؛ عده‌ای دنبال سودجویی هستند

http://www.musicema.com/images/cache/1335073282.jpg

موسیقی ما: شرکت ایرانگام به مدیریت صدرالدین حسین‌خانی سال‌هاست که در عرصه انتشار آلبوم های موسیقی و برگزاری کنسرت فعالیت می‌کند و نامی شناخته شده برای اهالی موسیقی است. ایران‌گام همراه با دو شرکت فعال دیگر این عرصه توانست در نظر سنجی بزرگ سایت موسیقی ما از 100 نفر ار اهالی موسیقی جزو شرکت‌های برتر موسیقی در سال گذشته باشد. به همین بهانه گفت‌وگویی با صدرالدین حسین‌خانی مدیر این شرکت داشتیم که در زیر می‌توانید صحبت‌های جالب توجه وی را بخوانید:

• در مورد نظر‌سنجی اخیر سایت موسیقی ما که شرکت ایرانگام توانست عنوان یکی از شرکت‌های بر‌تر را در عرصه تولید و توزیع موسیقی از آن خود کند، چه نظری دارید؟ فکر می‌کنید چنین نظرسنجی‌هایی منصفانه است؟

متاسفانه برخی که در حوزه موسیقی فعالیت می‌کنید، و یا حتی درست اندرکاران عرصه موسیقی، شناخت خوب و دقیقی بر روی فعالیت‌های شرکت‌های موسیقی ندارند. اگر‌ شناختی در کار بود، وضعیت موسیقی بدین صورت نبود. اگر دقت کرده باشید، ما چیزی حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ شرکت موسیقی داریم که با این عنوان مشغول فعالیت هستند. یعنی تحت عنوان شرکت‌های فرهنگی-هنری فعال هستند. فقط نام آن‌ها با هم تفاوت دارد. شرکت فرهنگی- هنری آوای نکیسا، شرکت فرهنگی-هنری ایرانگام، شرکت فرهنگی –هنری ترانه شرقی و... الی آخر! اما آیا همه این‌ها حرکتی مشابه دارند؟

• مگر فعالیت‌های دیگری نیز انجام می‌دهند؟

بله! در واقع دارم به همین موضوع اشاره می‌کنم. صرف عنوان شرکت فرهنگی –هنری برای انجام کار هنری کافی نیست. متاسفانه برخی از شرکت‌هایی که عنوان شرکت‌های فرهنگی-هنری را با خود یدک می‌کشند، تنها کاری که نمی‌کنند، کار هنری است. اغلب به بیزینس و تجارت به این حرفه نگاه می‌کنند. این عده متاسفانه بیش از هر چیزی به دنبال سودجویی هستند. موسیقی هنر است نه تجارت!

• خوب اگر از این منظر هم به موسیقی نگاه کنند و کار را درست انجام بدهند، می‌توانند به جامعه موسیقی و اهالی آن کمک قابل توجهی کنند.

-ه! این اتفاق نمی‌افتد. این سودجویی‌ها به بدنه موسیقی لطمه می‌زند. متاسفانه نه مردم روی این شرکت‌ها شناخت دارند و نه دوستانی که از دور شاهد فعالیت این شرکت‌ها هستند. یک سری هم که کارهای این دوستان را می‌شنوند اصلا با این مبحث آشنا نبوده و نمی‌دانند که چه بوده و چه شده است!
*

• شما در این زمینه چگونه فعالیت می‌کنید؟ بحث بیزینس را اگر فاکتور بگیریم، یک شرکت فرهنگی-هنری، چه عوایدی می‌تواند برای تهیه کننده و یا صاحب شرکت داشته باشد؟

من به عنوان یک مدیر در این عرصه، اگر یک کار موفق داشته باشم، در کنارش از ۵-۶ خواننده جوان نیز حمایت می‌کنم. از جوان‌هایی که تازه پا به عرصه موسیقی گذاشته‌اند، باید حمایت شود. این نه تنها شعار من، بلکه عملکردم در این عرصه است. با اینکه این قبیل کار‌ها توجیه مالی و دغدغه ریالی برایم ندارند. جز اینکه وقت، انرژی و گا‌ها هزینه صرف می‌شود. ولی می‌گویم وقتی یک جوان که زحمت کشیده و وقت و انرژی صرف کرده، باید نتیجه کارش را ببیند و از او حمایت شود.

من موظف هستم کار کنم ولی شاید در شرکت‌های دیگر این وضعیت نباشد. بیشتر دنبال این هستند که صد در صد هزینه را از خواننده بگیرند و این در حالی است که اصلا هم خواننده را ساپورت نمی‌کنند. مثلا فلان خواننده که اسم نمی‌برم به واسطه شرکت دیگری معروف شده، اماحالا که بزرگ شده و اسم و رسمی به هم زده است، کار‌هایش را با دیگر شرکت‌ها انجام می‌دهد و فراموش کرده که از ابتدا چه کسی بوده و چه کسی شده است! از اول که این همه معروف نبوده است. کلی زمان برده و انرژی صرف شده که به چنین جایگاهی برسد. تمام علافی‌ها و سرگردانی‌ها را شرکت دیگری به دوش کشیده و حالا بهره و نتیجه‌اش را صرف شرکت دیگری می‌کند. این هم یک جور بی‌انصافی است. بی‌انصافی است که حالا به سمت شرکت‌های دیگری بروند، بگویند که فلان شرکت بهترین کنسرت‌ها را برگزار می‌کند.

• چه باید کنند در چنین شرایطی؟

باید بدانند که خواننده از کدام شرکت آمده. مثلا رضا صادقی خواننده‌ای است که با شرکت ایرانگام همکاری می‌کند. از ابتدا هم با هم شروع کرده‌ایم. یا بر فرض گروه سون، از اول که گروه سون نبوده، کسی فکر نمی‌کرد که این گروه، مطرح شود. همه می‌گفتند این گروه هیچ چیز نمی‌شود. محمد علیزاده را ۴-۵ سال است که داریم روی کار‌هایش کار می‌کنیم و درگیرش هستیم. حالا بعداز اینکه آلبوم جدیدش بیرون بیاید و با شرکت دیگری ادامه دهد، بی‌انصافی است.

بی‌انصافی است که نمک بخورند و نمکدان را بشکنند. الان طوری شده که هر کس پول بیشتری بدهد، با او همکاری می‌کنند و اخلاقیات اصلا در نظر گرفته نمی‌شود.

• همیشه همین طور بوده!

نه اتفاقا همیشه همین طور نبوده، قبلا همه به دنبال کار فرهنگی بودند. اما الان این طور نیست. با این کار‌ها هم وجهه خواننده از بین می‌رود، هم وجهه خود شرکت‌ها!

قبلا اول کار فرهنگی مهم بود، بعد تجارت و بیزینس! الان پول حرف اول را می‌زند. این کمک به موسیقی نیست، بلکه آسیب است. شرکتی که بخواهد مثل ما کار فرهنگی کند، قطعا کم می‌آورد. اگر شرکت ایرانگام از این طرف کار محسن یگانه را منتشر می‌کند، از طرف دیگر، کار حاج قربان را منتشر می‌کند. به نظر من باید برای همه خواننده‌ها کار کرد. شرکت ایرانگام آلبوم‌هایی مثل «برسماع تنبور»، کارهای کودک و یک سری کارهای سنتی ارائه کرده که فکر نکیند این‌ها سود اقتصادی برای ما دارند. چون ما می‌خواهیم کار خوب انجام بدهیم. فرق در این هاست. و فرق این شرکت با شرکت دیگر بر سر این چیزهاست. آنچه که در ظاهر می‌بینید اصل قضیه نیست. یک سری از افراد فقط وارد این صنف شده‌اند که سودجویی کنند. ما پول نداریم ولی اثر می‌خریم و منتشر می‌کنیم. چون هدفمان حمایت از موسیقی و موزیسین است. هیچ وقت هم نشده به خواننده‌ای که با شرکت‌های دیگر همکاری کرده پیشنهاد همکاری با پول بیشتر را بدهم و به قولی خواننده او را بگیرم. اصلا قضیه این نیست. کسانی مثل آقایان سلطانی و علمشاهی، هیچ وقت از این کار‌ها نمی‌کردند. چون از قدیمی‌های این عرصه‌اند و می‌دانند که یک شرکت حرفه‌ای کار خودش را می‌کند و نظری به خواننده شرکت‌های دیگر ندارد. ولی متاسفانه الان همه چیز به هم ریخته است. هیچ کس سرجای خودش نیست. نه خواننده سر جای خودش است نه تهیه کننده و نه شرکت‌ها دیگر شرکت هستند. به گفته‌ای هر کس توانسته کاری در این زمینه انجام بدهد نام خود را تهیه‌کننده گذاشته است. در صورتی که اگر تحقیق کنید می‌بینید که حتی یک دفتر ندارند که قرارهای کاری خود را در آنجا بگذارند. واقعا برای چنین دوستانی متاسفم!

• در بخشی از صحبت‌هایتان به گروه سون اشاره کردید. همکاریتان با این گروه همچنان ادامه دارد؟

بله! خوشبختانه ما مجوز این گروه را مورخ ۱۰/۰۴/۱۳۹۰ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت کردیم. شعر و موسیقی آلبوم «دوستت دارم» از گروه سون مجوز شعر و موسیقی خود را دریافت کرده است. نمی‌دانم الان چه مشکلی درمیان است که فعلا منتظر رفع آن هستیم تا آلبوم را سریع‌تر به بازار بفرستیم.

برترین‌های نظرسنجی بزرگ موسیقی ما درباره انتخاب‌شان می‌گویند - 8

مسعود همایونی :ماکت موسیقی در ایران، ماکت با شعوری نیست

http://www.musicema.com/images/cache/1335268874.jpg

موسیقی ما: مسعود همایونی نوازنده چیره‌دست گیتار الکتریک عنوان یکی از برترین‌های عرصه نوازندگی را در سال گذشته به خود اختصاص داد. وی سال‌هاست که می‌نوازد بی‌انکه منتظر دستمزدی ماورایی باشد و به نقد‌ها، تمجید‌ها و تعریف‌ها دل بسپارد. هر چه دارد، زاییده تلاش و پیگیری‌ها و دقت بیش از حدی است که در امر نوازندگی داشته است.

همایونی با وجودی که سالهاست فعالیت می‌کند، هنوز نتوانسته به اندازه یک خواننده برای خودش جایگاهی دست و پا کند. این‌ها را خودش می‌گوید. ادامه صحبت‌هایش را می‌خوانید:

• فکر می‌کنید نظر‌سنجی پایان سال که از طریق سایت موسیقی ما صورت گرفت، چقدر به انتشار واقعیت‌ها پرداخت؟ چه کم‌ها و چه کاستی‌هایی داشت؟

حرکتی که سایت موسیقی ما انجام داد، حرکت و اتفاق خوبی بود. افرادی که انتخاب شده بودند چیزی حدود ۶۰-۷۰ درصد افراد قابل قبولی بودند. بقیه هم که شرکت داشتند را شاید من خیلی نمی‌شناسم. کل متن حرکت خوبی بود. بزرگ‌ترین حسن چنین حرکتی این است که به نوازنده جماعت که هیچ وقت اهمیت داده نمی‌شده، اهمیت داده‌اید. واقعیت این است که تمامی زحمات به دوش نوازنده‌های یک گروه است ولی تنها کسی که دیده می‌شود، خواننده است و این یعنی نادیده گرفتن حق و حقوق نوازنده! متاسفانه در ایران هیچ وقت به یک نوازنده ارزش داده نشده و حق و حقوق او نادیده گرفته شده است. در حالی این بلا بر سر نوازنده می‌آید که یک خواننده تمامی افتخارش به این است که فلان نوازنده در گروه او و همراه با ارکسترش می‌نوازد.

خواننده به قدری که در خلوت و در خانه خودش از یک نوازنده که برایش ساز می‌زند تعریف می‌کند، روی استیج چنین کاری نمی‌کند و فقط به معرفی در حد یک نام بسنده می‌کند.

• بیشتر توضیح می‌دهید؟

ببینید بهایی که یک خواننده در خلوت خودشان به یک نوازنده می‌دهد، بسیار بیش از آن چیزی است که در جمع اتفاق می‌افتد.

• فکر می‌کنید چرا چنین اتفاقی می‌افتد؟

خوب کاملا مشخص است. وقتی در میان دو هزار نفر، تو را به عنوان یک نوازنده معرفی می‌کند و می‌بیند که خیلی مورد استقبال واقع می‌شوی، خوب دیگر این کار را نمی‌کند که خودش دیده نشود. وقتی یک نوازنده که مورد علاقه مردم است مورد تمجید و تعریف مردم قرار می‌گیرد و با معرفی وی کل سالن به یکباره جیغ می‌کشد، مشخص است که ناراحت می‌شود.

• پس از وضعیت نوازنده‌ها راضی نیستید؟

چرا باید راضی باشم وقتی که در میان همه نوازندگان همین مسایل و مشکلات وجود دارد. نوازنده یک سال و نیم زحمت می‌کشد، عرق می‌ریزد و برای کارش زحمت می‌کشد تا خواننده یک سر سوزن روی سن دیده شود، کاری می‌کند که خواننده و صدایش شنیده شود. فکرش را بکنید یک تیم فوتبال زحمت می‌کشند و کسی که گل را به دروازه می‌فرستد، خواننده است برای همین هم هست که دیده می‌شود. چون تمام کننده است. این در حالی است که همه با هم زحمت کشدیه‌اند و خواننده فقط توپ را گل کرده است.

• پس در کل این نظر سنجی‌ها جواب نمی‌دهد در چنین زمینه‌هایی؟

چرا اتفاقا می‌خواهم این را بگویم که ایده کارتان را دوست دارم. در حالی شما چنین کاری انجام می‌دهید که این روز‌ها بیشتر خبرنگاران به نوچه شبیه ترند تا خبرنگار! فکرش را بکیند برای کنسرت و گزارش و عکس می‌آیند و از ۸ هزار تا عکسی که گرفته‌اند فقط ۱۰-۱۵ تا عکسی که از خواننده گرفته‌اند را گزارش تصویری می‌کنند و به خورد مردم می‌دهند. من وقتی شروع به ساز زدن کردم ۹۰ در صد این به ظاهر خبرنگار‌ها و عکاس‌ها نبودند. همیشه خودم تاسف می‌خورم از اینکه چرا به خواننده جماعت بها داده نمی‌شود.

• راضی نیستید از اینکه به عنوان یکی از بهترین‌های این عرصه انتخاب شدید؟

خوشحالم ولی همین من را غمگین‌تر می‌کند. چرا که هر چه فکر می‌کنم می‌بینم فایده‌ای برای من نداشته و نخواهد داشت. الان ۵ ماه است که من به استودیو نرفته‌ام. ۶ ماه هم هست که رضا صادقی کنسرت ندارد. با این حساب عملا من هیچ کاری نمی‌کنم. می‌خواهم بپرسم پس چرا آن‌هایی که در سطح پایین تری از نوازندگی هستند، بیشتر کار می‌کنند. مگر یک خواننده می‌تواند در سال بیشتر از چند کنسرت که تعداد، ان‌ها به ۵-۶ می‌رسد برگزار کند؟ من کلا موافق با چنین نظر سنجی‌های بازی هستم که همه حق انتخاب و اظهار نظر دارند.

• *پس گله شما از چه و از کجاست؟

دو شب گذشته یک قطعه بی‌کلام از من منتشر شد که در سایت موسیقی ما هم معرفی شد. می‌خواهم بگویم چرا در کشور خودمان این قدر به ما بها داده نمی‌شود؟ چرا به موزیسین جماعت بها داده نمی‌شود؟ می‌خواهم بگویم چرا وقتی که یک نوازنده این همه زحمت می‌کشد همه چیز به نام خواننده‌اش تمام می‌شود. تو کاری که ۵ نوازنده گردن کلفت می‌نوازند، بعد عکس‌‌ همان نوازنده‌ها را با سایز ۵در ۵ منتشر می‌کنند، چه توقعی می‌توان داشت جز اینکه خواننده را برجسته می‌کنند و به نام نوازنده و به کام او می‌شود

• مشکل از کجا آب می‌خورد؟

ما خودمان خواننده‌ها را بزرگ می‌کنیم و بعد خودمان زیر چتر او می‌رویم. حتی خبرنگار‌ها هم با این مشکل روبرو می‌شوند. متاسفم برای جامعه خبرنگاری که برخی از آن‌ها اصلا کارشان را بلد نیستند و تنها کارشان این است که بروند پشت سن و با خواننده عکس بگیرند. من معتقدم که هر کس باید به خوبی از عهده وظایف خودش برآید. تو وقتی قبول می‌کنی که یک خبرنگار هستی باید مسولیت یک خبرنگار را به خوبی ب‌شناسی و آن را انجام دهی! باید بدانی که در موسیقی یک نفر نیست که برند می‌کنید بلکه ۵۰ نفر دیگر اعم از شاعر و نوازنده و آهنگساز و تنظیم کننده و... نیز حضور دارند که حتی سعی نمی‌کنید آن‌ها را ببینید.

• چه پیشنهادی دارید؟

اینکه همین دوستان به ظاهر خبرنگار بروند کمی موسیقی دنبال کنند و ببینند که در موسیقی چه اتفاقاتی می‌فاتد. بدانند که موسیقی فقط عکس گرفتن با خواننده و عکاسی از سر و دست و پاهای او نیست. اصلا عکاسان این حوزه بروند و این شکل از عکاسی را یاد بگیرند و بعد وارد این حیطه شوند. متاسفانه کار موسیقی بی‌در و پیکر‌ترین عرصه در هنر است. توصیه می‌کنم به بچه‌های موسیقی بیش از پیش اهمیت داده شود. زحمت را نوازنده می‌کشد آن وقت خواننده‌ای که از حمام خانه‌اش خواننده شده، یکباره سر از سن در می‌آورد و پولش را به جیب می‌زند.
طرف به لحاظ سنی شاید چندین سال از من کوچک‌تر باشد مثلا ۶ سال، ولی به لحاظ هنری ۱۵ -۱۶ سال از من کوچک‌تر است. اما احترام گذاشتن بلد نیست. می‌خواهم بگویم بلانسبت اگر برای اسب هم یونجه بریزید و سیر شود می‌زند زیر آواز! توهین نمی‌کنم ولی اینکه ما پیش گرفته‌ایم خوانندگی نیست.

چرا هنرمند را کوچک و حقیر می‌کنند؟ چرا قدرش را نمی‌دانند؟ چون خوشان کوچک هستند و از بزرگ شدن دیگران می‌هراسند. ان‌ها با کوچک کردن نوازنده می‌خواهند خودشان را بزرگ کنند که این امر شدنی نیست. متاسفانه هیچ خواننده‌ای هم از این قاعده مستثنی نیست. متاسفانه ماکت موسیقی ایران، ماکتی است که شعور را هضم نکرده است، بی‌فرهنگ وبی علم است و هیچ ریشه درستی ندارد. درد من، شبیه‌‌ همان دردی است که همایون نصیری دارد، پویا نیک‌پور دارد، و خیلی دیگر از نوازنده‌ها با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. در یک جمله بگویم درد ما دردی بی‌درمان است که خود در آن پیله بسته‌ایم

به همراه پژمان حدادی

حسین علیزاده در ۱۱ شهر کشورمان به روی صحنه می‌رود

http://www.musicema.com/images/cache/1335273670.jpg

موسیقی ما - حسین علیزاده به همراه پژمان حدادی تور کنسرت‌هایی را با عنوان «آن و آن» در تهران و ۱۰ شهر دیگر به روی صحنه خواهد برد.

طی نشست خبری که صبح امروز (دوشنبه ۴ اردیبهشت) پیرامون تور کنسرت‌های «آن و آن» در تالار وحدت برگزار شد حسین علیزاده به تشریح جزئیات این تور پرداخت.

در بخشی از این نشست بهرنگ تنکابنی مدیر برنامه‌های علیزاده ضمن اشاره به نقطه شروع برنامه این تور گفت: تور «آن و آن» بهمن ماه سال گذشته از امریکا و کانادا آغاز شد و پس از آن در فرانسه نیز به روی صحنه رفت. این کنسرت‌ها که آلبومی از آن نیز با عنوان «آن و آن» منتشر شده بعد از رایزنی‌هایی قرار شد در ایران ادامه پیدا کند.

کیوان فرزین برنامه ریز برنامه‌های این تور نیز در بخش دیگری از این نشست ضمن اشاره به کنسرت‌های سال گذشته عیلزاده در شهرستان‌ها گفت: از آنجا که همواره مردم شهرستان‌ها از دیدن اجرای اساتید محروم بوده‌اند ما سال گذشته طی مذاکراتی که داشتیم برنامه اجرا در ۶ شهرستان را عملی کردیم که تجربه موفقی بود. امسال نیز به دنبال آن تجربه موفق تلاش کردیم تا در تهران و ۱۰ شهر دیگر تور کنسرت‌هایی را برگزار کنیم.

وی همچنین در ادامه افزود: در می‌سر هماهنگی‌های این کنسرت‌ها خوشبختانه مدیرکل دفتر موسیقی یعنی آقای می‌رزمانی و معاون ایشان یعنی آقای شریفی همکاری‌های مناسبی انجام دادند که جای تقدیر و تشکر دارد. این همکاری‌ها ظاهرا در راستای حمایت از موسیقی سنتی در سال جاری است که اتفاق جالبی محسوب می‌شود.
حسین علیزاده نیز در بخش بعدی این نشست ضمن اشاره به امکان برگزاری چنین توری گفت: برای من شانس بزرگی است که می‌توانم به نقاط مختلف ایران سفر کنم و کنسرت داشته باشم و از این بابت بسیار خوشحال هستم. قبل از انقلاب چنین امکانی وجود نداشت و ما نهایتا می‌توانستیم در تهران و شیراز به اجرای برنامه بپردازیم؛ اما امروز شرایط به نسبت آن زمان تغییرات بسیاری کرده است.

این موسیقیدان در ادامه افزود: البته متاسفانه همچنان که شاهد هستیم در اکثر شهرهای کشورمان و حتی در اصفهان که خود مهد هنر است هنوز سالنی مناسب برای برگزاری کنسرت نداریم که این موضوع ناراحت کننده است. با این همه وقتی ما دوستان صحبت کردیم به این نتیجه رسیدیم که در بسیاری از شهرهای حتی کوچک نیز می‌توانیم کنسرت‌هایی را برگزار کنیم. البته این کنسرت‌ها با توجه به شرایط با امکانات محدودتری برگزار می‌شود.

آهنگساز نی نوا با اشاره به جایگاه موسیقی سازی تصریح کرد: آنچه در کنسرت‌های این تور اجرا خواهیم کرد موسیقی است که خواننده در آن نقشی ندارد. به نظر می‌رسد نگاهی که طی سال‌های اخیر بر محوریت خواننده وجود داشته باعث ساده پند شدن مخاطبان موسیقی ایرانی شده است و باید در این نگاه تجدید نظر کرد. جا دارد کمی بر روی موسیقی سازی اهمیت بیشتر به خرج بدهیم.

وی همچنین ضمن اشاره به برگزاری کنسرت در شهرستان‌ها گفت: ما سال گذشته تجربه بسیار جالبی از برگزاری کنسرت در شهرستان‌ها داشتیم و نگاه من طی آن برنامه بسیار تغییر کرد. من در آن اجرا‌ها عشق و انرژی بسیاری از مردمی که به کنسرت‌ها می‌آمدند می‌گرفتم. مجموع آن اتفاقات باعث شد تا بخش مهمتری از دغدغه‌ام به ارتباط با مخاطب معطوف شود.

حسین علیزاده ادامه داد: من سال گذشته بهترین و زیبا‌ترین اجرا‌هایم را در شهرستان‌ها تجربه کردم. کنسرت‌های خارج از کشورم در شرایط بسیار خوبی برگزار شده است اما حس و انرژی و عشقی که از مردم شهرستان‌ها گرفته‌ام در جای دیگری تجربه نکرده‌ام. برای مثال وقتی در یکی از قطعاتی که در کنسرت بندرعباس اجرا می‌کردم از یکی از ملودی‌های بندری به طور بداهه استفاده کردم و مردم آنجا در پایان قبل از اینکه تشویق کنند، متناسب با فرهنگشان برایم کل کشیدند که واقعا واکنش عجیب و جالبی بود.

این موسیقیدان در پاسخ به سئوالی در مورد استفاده از موسیقی سازی در کنسرت شهرستان‌ها و تناسب آن با فرهنگ شنیداری مردم آن مناطق گفت: بیشترین مخاطبان ما در شهرستان‌ها را جوان‌ها تشکیل می‌دهند. شاید برایتان جالب باشد که ما در این کنسرت‌ها نه تنها تلاشی برای نگه داشتن مخاطبان در سالن نمی‌کنیم؛ بلکه به فکر این هستیم که بالاخره کنسرت‌ها باید کجا تمام کرد. مردم هم به این نوع موسیقی علاقه دارند و هم اینکه به دلیل اینکه هرگز اتفاقات اینچنینی در شهرستان‌ها نیفتاده برایشان جذابیت فوق العاده‌ای دارد.
این نوازنده تار همچنین افزود: موسیقی به دلیل تنوعی که دارد مخاطبان متنوعی نیز دارد؛ من ۲۰ سال قبل نیز که موسیقی ساز می‌نوشتم یا اجرا می‌کردم مخاطبان بسیاری داشتم و به نظرم می‌بایست کمی نگاه‌مان را به موسیقی تغییر بدهیم.

علیزاده در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به کلاس‌های کارگاهی‌اش تاکید کرد: سال گذشته ۲ کارگاه را برگزار کردم و امسال نیز این برنامه را ادامه خواهم داد. اولین کارگاه من چهارشنبه آینده در شیراز برگزار می‌شود و در ادامه در قزوین و کرج نیز این برنامه ادامه پیدا خواهد کرد. در جریان این کارگاه‌ها ضمن آموزش‌هایی که ارائه می‌شود اگر استعدادهایی مشاهده شود حتما در جهت حمایت و معرفی او تلاش خواهد شد.
وی تصریح کرد: تور کنسرت‌های «آن و آن» قطعا اجرایی بداهه است و بداهه نیز یعنی اینکه موسیقی در لحظه شکل می‌گیرد. در این کنسرت آلبوم «آن و آن» تکرار نخواهد شد و هر اجرا با توجه به شرایط خاص‌اش، رنگ و بویی متفاوت و خاص خواهد داشت.

این موسیقیدان همچنین ضمن اشاره به جایگاه موسیقی ایران در عرصه بین المللی گفت: قبل از انقلاب هیچ‌شناختی از موسیقی ایران در خارج از کشور وجود نداشت و اگر گروهی به خارج از کشور اعزام می‌شد شامل گروه‌های پاپی بود که آثارشان کیفیت خوبی نداشت. اما پس از انقلاب گروه‌های مختلفی از ایران در نقاط مختلف جهان به اجرا پرداخته‌اند که باعث شناخته شدن موسیقی کشورمان شده‌اند.

حسین علیزاده ادامه داد: موسیقی ایرانی سختی‌هایی دارد که باعث می‌شود در همنوازی‌های نوازندگان ایرانی، این ایرانی‌ها باشند که به سمت خارجی‌ها موسیقیشان را تعدیل می‌کنند. برای مثال شما هرگز یک نوازنده هندی را در همنوازی با ایرانی‌ها نمی‌بیند که یک جمله ایرانی را بنوازد. در گذشته آذربایجان هم چنین شرایطی داشت که با تغییراتی در فواصل موسیقاییشان، شرایط جدیدتری به وجود آوردند.

با صدای «حمید حامی»

اجرای ارکستر سمفونیک تهران به رهبری «شهداد روحانی» در تالار وحدت روی صحنه می‌رود

http://www.musicema.com/images/cache/1335272067.jpg

موسیقی ما - ارکستر سمفونیک تهران به مناسبت هفته ملی خلیج فارس از ۱۳ اردیبهشت به مدت ۳ شب در تالار وحدت روی صحنه می‌رود. به گزارش سایت موسیقی ما، در این کنسرت که به رهبری «شهداد روحانی» اجرا می‌شود، قطعاتی با عنوان خلیج فارس به آهنگسازی شهداد روحانی، شاهین فرهت و امیر بکان به مناسبت بزرگداشت هفته ملی خلیج فارس اجرا می‌شود؛ این در حالی است که «حمید حامی» نیز در قطعه امیر بکان به عنوان خواننده و در کنار گروه کر حضور خواهد داشت.

احتمال می‌رود که این کنسرت پس از اجرا در تهران به همین مناسبت و در قالب جشنواره خلیج فارس در بوشهر نیز روی صحنه برود.

ارکس‌تر سمفونیک تهران به رهبری «شهداد رودحانی» شب‌های ۱۳ تا ۱۵ اردیبهشت از ساعت ۲۱ در تالار وحدت اجرای برنامه خواهد داشت.

پزشکان از این اتفاق شگفت‌زده شدند
بازگشت رابین گیب به زندگی

http://www.musicema.com/images/cache/gibb1335202785.jpg

موسیقی ما : در حالی که پزشکان امید چندانی به بهبود رابین گیب، موزیسین 62 ساله و عضو گروه قدیمی «بی‌ جیز» نداشتند، خوانندهٔ بیمار از حالت کما خارج شد و با اعضای خانواده‌اش صحبت کرد.

پیش از این پزشکان به خانواده‌ٔ گیب گفته بودند که خودشان را برای روزهای سخت آینده آماده کنند و اعلام کرده بودند که شاید گیب چند روز بیشتر زنده نماند ولی این طور نشد. با وجود این، پزشکان معتقدند که هنوز باید از گیب مراقبت کامل به عمل آورد چون وضعیت او کاملا غیرقابل‌پیش‌بینی است.

این در حالی‌ست که همسر رابین گیب گفته که برادر و اعضای خانواده‌ رابین گیب از جمله سه فرزند او بر سر بالین او آمده‌اند و نواخته‌اند و خوانده‌اند تا رابین گیب را از حالت کما خارج کنند و حالا از اینکه تلاش‌هایشان نتیجه داده بسیار خوشحالند.

رابین گیب، یکی از موسسان گروه «بی جیز» است که از سال 1963 فعالیت حرفه‌ای‌شان را شروع کردند اما در دهه‌ی هفتاد به اوج شهرت رسیدند و ترانه‌های معروفی ضبط و اجرا کردند.

اضافه‌شدن دکمهٔ «Listen» به صفحهٔ خوانندگان و گروه‌ها

قابلیت جدید فیس‌بوک برای دوستداران موسیقی

http://www.musicema.com/images/cache...1335017474.jpg

ایسنا - روش‌های گوش‌کردن به موسیقی در فیس‌بوک ارتقا پیدا کرده و این شبکهٔ اجتماعی از کلید جدید «Listen» در صفحه‌های هنرمندان عرصهٔ موسیقی رونمایی کرد.

کاربران فیس‌بوک در گوشهٔ بالا سمت راست، بین گزینه‌های «Like» و «Message» در صفحات موسیقی‌دان‌ها می‌توانند برروی گزینهٔ «Listen» کلیک کرده و سپس در هر سرویس پخش موسیقی مانند «spotify» و «rdio» که کاربر در آن ثبت‌نام کرده، به آهنگ‌ها گوش کنند.

این گزینه از کلیدهای «Listen with» متفاوت است که کاربران می‌توانند آن‌ها را در زمانی که می‌بینند‌ دوستان‌شان چه آهنگ‌هایی گوش می‌دهند، کلیک کنند. گزینهٔ جدید «Listen» فیس بوک تنها در صفحات موسیقی‌دان‌ها ظاهر می‌شود و مکان متمرکزی در این سایت ندارد.

خوانندهٔ کانادایی به شهر کنت می‌رود

لئونارد کوهن در انگلستان

http://www.musicema.com/images/cache...1335202151.jpg

ایسنا - ملکهٔ انگلستان لئونارد کوهن، خوانندهٔ نامدار کانادایی را برای اجرا به کاخ ونیدزور دعوت کرد.

لئونارد کوهن، خوانندهٔ سرشناس و پیشکسوت کانادایی به دعوت ملکهٔ انگلیس به سالن تئاتر اختصاصی کاخ ویندزور می‌‌رود چون به گزارش روزنامهٔ دیلی تلگراف،‌ ملکهٔ انگلیس از گروه موسیقی کوهن درخواست کرده ترانهٔ «هاله‌لویا» را برای او اجرا کنند. وی پیش از این‌، این قطعه را در کانادا شنیده بود.

ویکتور میکالف، یکی از هم‌خوانان این ترانه در این‌باره گفت: «ملکه به ما گفت که چقدر از «هاله‌لویا» لذت برده و این ترانه را دوست دارد. این در حالی‌‌ست که لئونارد کوهن اخیرا اعلام کرده تابستان امسال در انگلستان ترانه‌های معروفش را اجرا می‌کند.

کوهن 77 ساله قرار است روز هشتم سپتامبر در یک کنسرت سه ساعته «هاله‌لویا»، «من مرد تو هستم» و «سوزان» را در شهر کنت انگلیس اجرا کند.

این تنها کنسرت او در سال 2012 در انگلیس خواهد بود که در آن علاوه بر ترانه‌های کلاسیک، قطعه‌هایی از آلبوم جدیدش «ایده‌های قدیمی» نیز اجرا می‌شود. این کنسرت در فستیوال «هاپ فارم» شهر کنت برگزار می‌شود که ماه ژوئن میزبان هنرنمایی باب دیلن، دیگر هنرمند برجسته عرصه موسیقی است.

ایمون زاید هم خواننده شد …

http://beatkids.ir/wp-content/upload...emon-zaeed.jpg

ایمون زاید که به خاطر به ثمر رساندن سه گل در دربی ۷۴ از محبوب‌ ترین بازیکنان حال حاضر پرسپولیس است، عصر پنج شنبه پشت میکروفون ایستاد و سرود «سرخ» را خواند.
به گزارش خبرآنلاین، سرود رسمی پرسپولیس که بیش از سه سال از شروع تولید آن می‌گذرد و تا امروز ده‌ ها ستاره قدیمی و جدید این باشگاه در خواندن آن همکاری کرده‌اند، در حال نزدیک شدن به آخرین مراحل ضبط خود است.
این سرود که آهنگ آن ساخته داریوش خواجه نوری است، با پیگیری این آهنگساز و نوازنده و پشتیبانی باشگاه پرسپولیس در دست تولید است که به زودی ضبط آن به پایان می‌رسد.
ایمون زاید ایرلندی،لیبیایی که عصر پنج شنبه با لهجه ‌ای شیرین سرود سرخ‌ها را خواند، در این باره گفت: «هواداران پرسپولیس که رکورد تماشاگران بازی ‌های باشگاه‌ های آسیا را شکستند، لایق این هستند تا سرودی همگانی داشته باشند تا بتوانند آن را در هنگام بازی ‌های تیم محبوبشان بخوانند.»
مهاجم پرسپولیس ادامه داد: «از اینکه نتوانستیم در بازی مقابل الغرافه نتیجه مطلوب را کسب کنیم، ناراحت هستم. با این حال اطمینان دارم مقابل الهلال جبران خواهیم کرد و با شکست آن‌ ها صعود خودمان را به عنوان تیم اول قطعی می‌کنیم.»
در حاشیه جلسه ضبط سرود سرخ با صدای ایمون زاید، داریوش خواجه نوری که آهنگسازی و تولید این اثر را برعهده دارد، اعلام کرد که با خوانندگی یکی دو بازیکن دیگر پرسپولیس، تدوین نهایی این قطعه موسیقی انجام و به سرعت منتشر می شود.

سالار عقیلی ترانه تیتراژ مجموعه تلویزیونی سایه سلطان را می‌خواند

http://beatkids.ir/wp-content/upload...ghili-saye.jpg

به گزارش خبرگزاری سینمای ایران، سالار عقیلی گفت: یک ترانه برای تیتراژ سریال “سایه سلطان” به کارگردانی مرتضی آتش زمزم خوانده ام.وی افزود: “سایه سلطان” سریالی است که سه دوره گذشته، حال و آینده را نشان می دهد و هر دوره موسیقی خاص خود را دارد.

این خواننده تصریح کرد: موسیقی این سریال را بهنود یخچالی ساخته است و من در تیتراژ آن یک کاری از استاد جلال تاج اصفهانی را با تنظیم جدید خوانده ام. هم تیتراژ آغازین و هم تیتراژ پایانی ترانه دارد که در تیتراژ آغازین فیلم که قدیم را نشان می دهد صدای تاج اصفهانی را داریم و در تیتراژ پایانی من خوانده ام.
وی در پایان خاطر نشان کرد: این سریال اول اردیبهشت پخش می شود و در حال حاضر تنها ساخت یک قطعه کوچک از موسیقی آن باقی مانده است.
گفتنی است؛ داستان این سریال از جایی آغاز می‌شود که دختری فرانسوی با خیال اینکه اصلیتی ایرانی دارد، در مقطع سی سال آینده ماجرایی را پیگیری می‌کند. ضمن اینکه در این فیلم شاهد زندگی شخصیتی تاریخی به نام ظل‌السلطان، پسر بزرگ ناصرالدین شاه و والی مستبد اصفهان نیز خواهیم بود و فضای ۱۲۰ سال پیش و سالهای آینده نیز ترسیم می‌شود.