♔♔داستان های کوتاه ، کتاب : نشان لیاقت عشق ♔♔

هر زنی زیباست

پسرک از مادرش پرسید : مادر چرا گریه میکنی ؟!

مادر فرزندش را در آغوش گرفت و گفت : نمیدانم عزیزم ! نمیدانم !

پسرک نزد پدرش رفت و گفت : بابا چرا مامان گریه میکند ؟! پدرش تنها دلیلی که به ذهنش میرسید این بود : همه زنها گریه میکنند !!!! بی هیچ دلیلی !

پسرک بزرگ شد ولی هنوز از اینکه همه زنها خیلی راحت به گریه می افتند متعجب بود !

یک شب در خواب دید که دارد با خدا صحبت میکند ٬ از خدا پرسید :
خدایا چرا زنها راحت گریه میکنند ؟

خداوند پاسخ داد : من زن را به شکل ویژه ای آفریدم ٬ به شانه هایش قدرتی دادم تا بتواند بار سنگین مشکلات را بر دوش کشد !

به بدنش قدرتی داده ام ٬ تا بتواند درد سخت زایمان را تحمل کند !

به دستانش نیروئی داده ام ٬ که حتی اگر تمام کسانش دست از کار
بکشند ٬ او بتواند باز هم بکار ادامه دهد !

به او احساسی داده ام ٬ تا با تمام وجودش به فرزندانش عشق بورزد ! حتی اگر او را هزاران بار اذیت کنند !

به او قلبی داده ام ٬ تا همسرش را دوست بدارد و از خطاهای او بگذرد و همواره در کنار او باشد !

و بالاخره به او اشکی داده ام تا هر هنگام که خواست فرو ریزد ! این اشک را منحصرا برای او خلق کرده ام ٬ تا هر هنگام نیاز داشت بتواند از آن استفاده کرده و آرام شود !

زیبائی یک زن به لباسش ٬ موها و یا اندامش نیست ! زیبائی زن را باید در چشمهایش جستجو کرد ! زیرا تنها راه ورود به قلبش آنجاست !

معجزه

وقتي سارا دخترك هشت ساله اي بود , شنيد كه پدر و مادرش درباره برادر كوچكترش صحبت ميكنند. فهميد كه برادرش سخت بيمار است و آنها پولي براي مداواي او ندارند . پدر به تازگي كارش را از دست داده بود و نميتوانست هزينه جراحي پرخرج برادر را بپردازد . سارا شنيد كه پرد آهسته به مادر گفت : فقط معجزه مي تواند پسرمان را نجات دهد.

سارا با ناراحتي به اتاق خوابش رفت و از زير تخت قلك كوچكش را درآورد. قلك را شكست سكه ها را روي تخت ريخت و آنها را شمرد . فقط 5 دلار .

بعد آهسته از در عقبي خانه خارج شد و چند كوچه بالاتر به داروخانه رفت . جلوي پيشخوان انتظار كشيد تا داروساز به او توجه كند ولي داروساز سرش شلوغ تر از آن بود كه متوجه بچه اي هشت ساله شود .

دخترك پاهايش را به هم زد و سرفه ميكرد , ولي داروساز توجهي نميكرد . بالاخره حوصله سارا سر رفت و سكه ها را محكم روي شيشه پيشخوان ريخت .

داروساز جا خورد , رو به دخترك كرد و گفت : چه ميخواهي ؟

دخترك جواب داد : برادرم مريض است , ميخواهم معجزه بخرم .

داروساز با تعجب پرسيد : ببخشيد !؟

دخترك توضيح داد : برادر كوچك من , داخل سرش چيزي رفته و بابايم ميگويد كه فقط معجزه ميتواند او را نجات دهد , من هم ميخواهم معجزه بخرم , قيمتش چند است ؟

داروساز گفت : متاْسفم دختر جان , ولي ما اينجا معجزه نميفروشيم .

چشمان دخترك پر از اشك شد و گفت : شما را به خدا , او خيلي مريض است , بابايم پول ندارد تا معجزه بخرد اين هم تمام پول من است . من كجا ميتوانم معجزه بخرم ؟

مردي كه گوشه ايستاده بود و لباس تميز و مرتبي داشت , از دخترك پرسيد : چقدر پول داري ؟

دخترك پول ها را كف دستش ريخت و به مرد نشان داد . مرد لبخندي زد و گفت : آه چه جالب , فكر ميكنم اين پول براي خريد معجزه برادرت كافي باشد !

بعد به آرامي دست او را گرفت و گفت : ميخواهم برادر و والدينت را ببينم , فكر ميكنم معجزه برادرت پيش من باشد .

آن مرد , دكتر آرمسترانگ فوق تخصص مغز و اعصاب در شيكاگو بود .

فرداي آن روز عمل جراحي روي مغز پسرك با موفقيت انجام شد و او از مرگ نجات يافت .

پس از جراحي , پدر نزد دكتر رفت و گفت : از شما متشكرم , نجات جان پسرم يك معجزه واقعي بود , ميخواهم بدانم بابت هزينه عمل جراحي چقدر بايد پرداخت كنم ؟

دكتر لبخندي زد و گفت :فقط 5 دلار

فرشته

در مطب دکتر به شدت به صدا در آمد.

دکتر: در را شکستی بیا تو.

در باز شد و دختر کوچک نه ساله ای که خیلی پریشان بود، به طرف دکتر دوید((آقای دکتر! مادرم!)) و در حالی که نفس نفس میزد، ادامه داد:((التماس می کنم با من بیایید! مادرم خیلی مریض است.))

دکتر: ((باید مادرت را اینجا بیاوری، من برای ویزیت به خانه ی کسی نمی روم.))

دختر:(( ولی دکتر ، من نمی توانم.اگر شما نیایید او میمیرد!)) و اشک از چشمانش سرازیر شد.

دل دکتر به رحم آمد و تصمیم گرفت همراه او برود. دختر دکتر را به طرف خانه راهنمایی کرد، جایی که مادر بیمارش در رختخواب افتاده بود.

دکتر شروع کرد به معاینه و توانست با آمپول وقرص تب او را پایین بیاورد و نجاتش دهد. او تمام طول شب را بر بالین زن ماند؛ تا صبح که علایم بهبود در او دیده شد.

زن به سختی چشمانش را باز کرد و از دکتر به خاطر کاری که کرده بود تشکر کرد.

دکتر به او گفت:(( باید از دخترت تشکر کنی. اگر او نبود حتما می مردی!))

مادر با تعجب گفت:(( ولی دکتر ، دختر من سه ساله که از دنیا رفته!)) و به عکس بالای تخت اشاره کرد.

پاهای دکتر با دیدن عکس روی دیوار سست شد.

این همان دختر بود ! فرشته ای کوچک و زیبا!

برادر

تامی کوچولو به تازگی صاحب یک برادر شده بود و مدام به پدر و مادرش اصرار می­کرد که او را با برادر کوچکش تنها بگذارند.

پدر و مادر می­ترسیدند تامی هم مثل بیش­تر بچه­های چهار پنج ساله به برادرش حسودی کند و به او آسیبی برساند. برای همین به او اجازه نمی­دادند با نوزاد تنها بماند.

اما در رفتار تامی هیچ نشانی از حسادت دیده نمی­شد، با نوزاد مهربان بود و اصرارش برای تنها ماندن با او روز به روز بیشتر می­شد.

بالاخره پدر و مادرش به او اجازه دادند.

تامی با خوشحالی به اتاق نوزاد رفت و در را پشت سرش بست. تامی کوچولو به طرف برادر کوچک­ترش رفت، صورتش را روی صورت او گذاشت و به آرامی گفت: داداش کوچولو، به من بگو خدا چه شکلیه؟ من کم کم داره یادم می­ره!

زخم های عشق

چند سال پیش در یک روز گرم تابستانی در جنوب فلوریدا ، پسر کوچکی با عجله لباسهایش را درآورد و خنده کنان داخل دریاچه شیرجه رفت. مادرش از پنجره نگاهش میکرد و از شادی کودکش لذت میبرد.

مادر ناگهان تمساحی را دید که به سوی فرزندش شنا میکند. مادر وحشت زده به سمت دریاچه دوید و با فریاد پسرش را صدا زد. پسر سرش را برگرداند ولی دیگر دیر شده بود .

تمساح با یک چرخش پاهای کودک را گرفت تا زیر آب بکشد. مادر از راه رسید و از روی اسکله بازوی پسرش را گرفت.

تمساح پسر را با قدرت میکشید ولی عشق مادر به کودکش آنقدر زیاد بود که نمیگذاشت او بچه را رها کند. کشاورزی که در حال عبور از آن حوالی بود، صدای فریاد مادر را شنید، به طرف آنها دوید و با چنگک محکم بر سر تمساح زد و او را کشت.

پسر را سریع به بیمارستان رساندند. دو ماه گذشت تا پسر بهبودی مناسب بیابد. پاهایش با آرواره های تمساح سوراخ سوراخ شده بود و روی بازوهایش جای زخم ناخنهای مادرش مانده بود.

خبرنگاری که با کودک مصاحبه میکرد از و خواست تا جای زخمهایش را به او نشان دهد.

پسر شلوارش را کنار زد و با ناراحتی زخم ها را نشان داد، سپس با غرور بازوهایش را نشان داد و گفت: این زخم ها را دوست دارم، اینها خراش های عشق مادرم هستند.

یاد

دو دوست با پای پياده از جاده ای در بيابان عبور ميکردند.بين راه سر موضوعی اختلاف پيدا کردند و به مشاجره پرداختند.

يکی از آنها از سر خشم؛بر چهره ديگری سيلی زد.

دوستی که سيلی خورده بود؛سخت آزرده شد ولی بدون آنکه چيزی بگويد،روی شنهای بيابان نوشت((امروز بهترين دوست من بر چهره ام سيلی زد.))

آن دو کنار يکديگر به راه خود ادامه دادند تا به يک آبادی رسيدند. تصميم گرفتند قدری آنجا بمانند و كنار برکه آب استراحت کنند.

ناگهان شخصی که سيلی خورده بود؛ لغزيد و در آب افتاد. نزديک بود غرق شود که دوستش به کمکش شتافت و او را نجات داد. بعد از آنکه از غرق شدن نجات يافت؛ بر روی صخره ای سنگی اين جمله را حک کرد:((امروز بهترين دوستم جان مرا نجات داد))

دوستش با تعجب پرسيد:((بعد از آنکه من با سيلی تورا آزردم؛ تو آن جمله را روی شنهای بيابان نوشتی ولی حالا اين جمله را روی تخته سنگ حک ميکنی؟))

ديگری لبخند زد و گفت:((وقتی کسی ما را آزار ميدهد؛ بايد روی شنهای صحرا بنويسيم تا بادهای بخشش؛ آن را پاک کنند ولی وقتی کسی محبتی در حق ما ميکند بايد آن را روی سنگ حک کنيم تا هيچ بادی نتواند آن را از يادها ببرد.))

سیرک


یادم می آید وقتی که نوجوان بودم ، یک شب با پدرم در صف خرید بلیط سیرک ایستاده بودیم . جلوی ما یک خانواده پرجمعیت ایستاده بودند . به نظر می رسید پول زیادی نداشتند .

شش بچه که همگی زیر دوازده سال بودند ، لباس های کهنه ولی در عین حال تمیز پوشیده بودند . بچه ها همگی با ادب بودند . دو تا دو تا پشت پدر و مادرشان ، دست همدیگر را گرفته بودند و با هیجان در مورد برنامه ها و شعبده بازی هایی که قرار بود ببینند ، صحبت می کردند . مادر بازوی شوهرش را گرفته بود و با عشق به او لبخند می زد .

وقتی به باجه بلیط فروشی رسیدند ، متصدی باجه از پدر خانواده پرسید : « چند عدد بلیط می خواهید ؟ » پدر جواب داد : « لطفاً شش بلیط برای بچه ها و دو بلیط برای بزرگسالان . »

متصدی باجه ، قیمت بلیط ها را گفت :
- ۲۰ دلار!
پدر به باجه نزدیک تر شد و به آرامی پرسید : « ببخشید ، گفتید چه قدر ؟ » متصدی باجه دوباره قیمت بلیط ها را تکرار کرد .

پدر و مادر بچه ها با ناراحتی زمزمه کردند . معلوم بود که مرد پول کافی نداشت . حتماً فکر می کرد که به بچه های کوچکش چه جوابی بدهد ؟

ناگهان پدرم دست در جیبش برد و یک اسکناس بیست دلاری بیرون آورد و روی زمین انداخت . بعد خم شد ، پول را از زمین برداشت ، به شانه مرد زد و گفت : « ببخشید آقا ، این پول از جیب شما افتاد ! »

مرد که متوجه موضوع شده بود ، همان طور که اشک از چشمانش سرازیر می شد ، گفت : « متشکرم متشکرم آقا . »

پدر خانواده مرد شریفی بود ولی در آن لحظه برای اینکه پیش بچه ها شرمنده نشود ، کمک پدرم را قبول کرد .

بعد از این که بچه ها داخل سیرک شدند ، من و پدرم از صف خارج شدیم و به طرف خانه حرکت کردیم .

ما آن شب به سیرک نرفتیم

عروسک

با عجله وارد فروشگاه شدم. بادیدن آن همه جمعیت شوکه شدم.کریسمس نزدیک بود و همه برای خرید آنجا آمده بودند.



با عجله از بین جمعیت به طرف بخش اسباب بازی ها رفتم. دنبال یک عروسک قشنگ برای نوه ی کوچکم میگشتم. میخواستم برای کریسمس گرانترین عروسک فروشگاه را براش بخرم.



در حالی که برچسب قیمت عروسک ها را می خواندم ، پسر بچه ی کوچکی را دیدم که حدود پنچ سال داشت. پسر عروسک زیبایی را آرام دربغل گرفته بود و موهایش را نوازش میکرد.

در این فکر بودم که این عروسک را برای چه کسی میخواهد. چون پسر بچه هااغلب به اسباب بازی هایی مثل هواپیما و ماشین علاقمند هستند.



پسر بچه پیش خانومی رفت و گفت :


عمه جان مطمئنی که پول ما برای خرید این عروسک کم است؟



عمه اش(در حالی که خسته وبی حوصله بود) جواب داد :


گفتم که پولمان کم است.


سپس به پسربچه گفت که همان جا بماند تا برود و چند تا شمع بخرد و برگردد.



پسرک عروسک را در اغوش گرفته بود و دلش نمی آمد آن را برگرداند .



بادودلی پیش او رفتم و پرسیدم :


پسر جان این عروسک رابرای چه کسی میخواهی؟؟



جواب داد :من وخواهرم چند بار به اینجا امده ایم .


خواهرم این عروسک را خیلی دوست داشت و همیشه ارزو میکرد که شب کریسمس بابانوئل این را برایش بیاورد.



به او گفتم :خوب شاید بانوئل این کار را بکند.



پسر گفت :نه بابانوئل نمی تواند به جایی که خواهرم رفته برود.


من باید عروسک را به مادرم بدهم تا برایش ببرد.



از او پرسیدم که خواهرش کجاست؟؟


به من نگاهی کرد و با چشمانی پر از اشک جواب داد : او پیش خدا رفته.


پدر میگوید که مامان هم میخواهد پیش او برود تا تنها نباشد.



انگار قلبم از تپیدن ایستاد ! پسر ادامه داد : من به پدرم گفتم از مامان بخواهد تا برگشتنم از


فروشگاه منتظر بماند.


بعد عکس خودش را به من نشان داد و گفت :


این عکسم را هم به مامان میدهم تا انجا فراموشم نکند.


من مامان را خیلی دوست دارم ولی پدر میگوید که خواهرم انجا تنهاست و غصه میخورد.



پسر سرش را پایین انداخت و دوباره موهای عروسک را نوازش کرد.



طوری که پسر متوجه نشود .


دست به جیبم بردم و یک مشت اسکناس بیرون اوردم.


از او پرسیدم :


میخواهی یک بار دیگر پول هایت را بشماریم . شاید کافی باشد؟؟



او با بی میلی پول هایش را به من داد و گفت فکر نمی کنم :


فکر نمی کنم .چند بارعمه انها را شمرده است ولی هنوز خیلی کم است.



من شروع به شمردن پول هایش کردم.بعد به او گفتم :


این پول ها که خیلی زیاد است.حتما میتونی عروسک را بخری!!



پسر باشادی گفت : اه خدایا متشکرم که دعای مرا شنیدی!!



بعد رو به من کرد و گفت :


من دلم می خواست که برای مادرم هم یک گل رز سفید بخرم.



http://images.flowers.vg/250x300/roses-yellow-white.jpg

چون مامان گل رز سفید رو خیلی دوست دارد .


ایا با این پول که خدا برایم فرستاده . میتونم گل هم بخرم؟؟



اشک از چشمانم سرازیر شد.بدون انکه به او نگاه کنم. گفتم :بله عزیزم .


میتونی هرچقدر که دوست داری برای مادرت گل بخری .



چند دقیقه بعد عمه اش برگشت و من زود از پسر دور شدم


و در شلوغی جمعیت خودم را پنهان کردم.



فکر آن پسرحتی یکلحظه از ذهنم دور نمی شد. ناگهان یاد خبری افتادم که هفته پیش در روزنامه خوانده بودم :


کامیونی با یک مادر و دختر تصادف کرد . دختر درجا کشته شده و حال مادر او هم بسیار وخیم است.



فردای ان روز به بیمارستان رفتم تا خبری به دست آورم.


پرستار بخش.خبر ناگواری به من داد :زن جوان دیشب از دنیا رفت.



اصلا نمی دانستم ایا این حادثه به پسر مربوط میشود یا نه.


حس عجیبی داشتم.بی هیچ دلیلی به کلیسا رفتم.


در مجلس ترحیم کلیسا تابوتی گذاشته بودند که رویش یک عروسک .

یک شاخه گل رز سفید و یک عکس بود.

داستان عاشقانه و رمانتیك پسر و دختر دانشجو

وقتی سر کلاس درس نشسته بودم تمام حواسم متوجه دختری بود که کنار دستم نشسته بود و اون منو "داداشی" صدا می کرد .
به موهای مواج و زیبای اون خیره شده بودم و آرزو می کردم که عشقش متعلق به من باشه . اما اون توجهی به این مساله نمیکرد .

آخر کلاس پیش من اومد و جزوه جلسه پیش رو خواست . من جزومو بهش دادم .بهم گفت:"متشکرم".

میخوام بهش بگم ، میخوام که بدونه ، من نمی خوام فقط "داداشی" باشم . من عاشقشم . اما... من خیلی خجالتی هستم ..... علتش رو نمیدونم .
تلفن زنگ زد .خودش بود . گریه می کرد. دوستش قلبش رو شکسته بود. از من خواست که برم پیشش. نمیخواست تنها باشه. من هم اینکار رو کردم. وقتی کنارش رو کاناپه نشسته بودم. تمام فکرم متوجه اون چشمهای معصومش بود. آرزو میکردم که عشقش متعلق به من باشه. بعد از 2 ساعت دیدن فیلم و خوردن 3 بسته چیپس ، خواست بره که بخوابه ، به من نگاه کرد و گفت :"متشکرم " .
روز قبل از جشن دانشگاه پیش من اومد. گفت :"قرارم بهم خورده ، اون نمیخواد با من بیاد" .
من با کسی قرار نداشتم. ترم گذشته ما به هم قول داده بودیم که اگه زمانی هیچکدوممون برای مراسمی پارتنر نداشتیم با هم دیگه باشیم ، درست مثل یه "خواهر و برادر" . ما هم با هم به جشن رفتیم. جشن به پایان رسید . من پشت سر اون ، کنار در خروجی ، ایستاده بودم ، تمام هوش و حواسم به اون لبخند زیبا و اون چشمان همچون کریستالش بود. آرزو می کردم که عشقش متعلق به من باشه ، اما اون مثل من فکر نمی کرد و من این رو میدونستم ، به من گفت :"متشکرم ، شب خیلی خوبی داشتیم " .
یه روز گذشت ، سپس یک هفته ، یک سال ... قبل از اینکه بتونم حرف دلم رو بزنم روز فارغ التحصیلی فرا رسید ، من به اون نگاه می کردم که درست مثل فرشته ها روی صحنه رفته بود تا مدرکش رو بگیره. میخواستم که عشقش متعلق به من باشه. اما اون به من توجهی نمی کرد ، و من اینو میدونستم ، قبل از اینکه خونه بره به سمت من اومد ، با همون لباس و کلاه فارغ التحصیلی ، با گریه منو در آغوش گرفت و سرش رو روی شونه من گذاشت و آروم گفت تو بهترین داداشی دنیا هستی ، متشکرم.
میخوام بهش بگم ، میخوام که بدونه ، من نمی خوام فقط "داداشی" باشم . من عاشقشم . اما... من خیلی خجالتی هستم ..... علتش رو نمیدونم .
نشستم روی صندلی ، صندلی ساقدوش ، اون دختره حالا داره ازدواج میکنه ، من دیدم که "بله" رو گفت و وارد زندگی جدیدی شد. با مرد دیگه ای ازدواج کرد. من میخواستم که عشقش متعلق به من باشه. اما اون اینطوری فکر نمی کرد و من اینو میدونستم ، اما قبل از اینکه بره رو به من کرد و گفت " تو اومدی ؟ متشکرم"
سالهای خیلی زیادی گذشت . به تابوتی نگاه میکنم که دختری که من رو داداشی خودش میدونست توی اون خوابیده ، فقط دوستان دوران تحصیلش دور تابوت هستند ، یه نفر داره دفتر خاطراتش رو میخونه ، دختری که در دوران تحصیل اون رو نوشته. این چیزی هست که اون نوشته بود :
" تمام توجهم به اون بود. آرزو میکردم که عشقش برای من باشه. اما اون توجهی به این موضوع نداشت و من اینو میدونستم. من میخواستم بهش بگم ، میخواستم که بدونه که نمی خوام فقط برای من یه داداشی باشه. من عاشقش هستم. اما .... من خجالتی ام ... نمی‌دونم ... همیشه آرزو داشتم که به من بگه دوستم داره. ....
ای کاش این کار رو کرده بودم ................."

حصار

سال ها دو برادر با هم در مزرعه ای که از پدرشان به ارث رسیده بود، زندگی می کردند. یک روز به خاطر یک سوء تفاهم کوچک، با هم جرو بحث کردند. پس از چند هفته سکوت، اختلاف آنها زیاد شد و از هم جدا شدند.

یک روز صبح در خانه برادر بزرگ تر به صدا درآمد. وقتی در را باز کرد، مرد نجـاری را دید. نجـار گفت:« من چند روزی است که دنبال کار می گردم، فکرکردم شاید شما کمی خرده کاری در خانه و مزرعه داشته باشید، آیا امکان دارد که کمکتان کنم؟»

برادر بزرگ تر جواب داد: « بله، اتفاقاً من یک مقدار کار دارم. به آن نهر در وسط مزرعه نگاه کن، آن همسایه در حقیقت برادر کوچک تر من است. او هفته گذشته چند نفر را استخدام کرد تا وسط مزرعه را کندند و این نهر آب بین مزرعه ما افتاد. او حتماً این کار را بخاطر کینه ای که از من به دل دارد، انجام داده.»

سپس به انبار مزرعه اشاره کرد و گفت:« در انبار مقداری الوار دارم، از تو می خواهم تا بین مزرعه من و برادرم حصار بکشی تا دیگر او را نبینم.»

نجار پذیرفت و شروع کرد به اندازه گیری و اره کردن الوار.

برادر بزرگ تر به نجار گفت:« من برای خرید به شهر می روم، اگر وسیله ای نیاز داری برایت بخرم.»

نجار در حالی که به شدت مشغول کار بود، جواب داد:« نه، چیزی لازم ندارم.»

هنگام غروب وقتی کشاورز به مزرعه برگشت، چشمانش از تعجب گرد شد. حصاری در کارنبود. نجار به جای حصار یک پل روی نهر ساخته بود.

کشاورز با عصبانیت رو به نجار کرد و گفت:« مگر من به تو نگفته بودم برایم حصار بسازی؟»

در همین لحظه برادر کوچک تر از راه رسید و با دیدن پل فکرکرد که برادرش دستور ساختن آن را داده، از روی پل عبور کرد و برادر بزرگترش را در آغوش گرفت و از او برای کندن نهر معذرت خواست.

وقتی برادر بزرگ تر برگشت، نجار را دید که جعبه ابزارش را روی دوشش گذاشته و در حال رفتن است.

کشاورز نزد او رفت و بعد از تشکر، از او خواست تا چند روزی مهمان او و برادرش باشد.
نجار گفت:« دوست دارم بمانم ولی پل های زیادی هست که باید آنها را بسازم.»