صحيفه نور


previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 18

تاريخ: 12/3/63

بيانات امام خمينى در جمع رؤساى جمهورى، مجلس شوراى اسلامى و ديوان عالى كشور و مسؤولان لشكرى و كشورى به مناسبت عيد سعيد فطر

زيربار ظلم رفتن، مثل ظلم كردن، از ناحيه عدم تزكيه است

بسم الله الرحمن الرحيم‏

اميدوارم خداى تبارك و تعالى اين عيد سعيد را به همه مسلمين و به كشور ما و ملت ما مبارك كند و اميدوارم كه با عنايت خودش با ما رفتار كند. ما مهمان‏هاى خوبى نبوديم براى خداى تبارك و تعالى. ما را دعوت كرد به ضيافت، او ميزبان بزرگ و ما ميهمانان هيچ. چه بگوييم در مقابل اين نعمت بزرگ الهى كه ملت‏ها را دعوت كرده است به ضيافت الله، ضيافت الله با همه‏ى اسماء و ما چگونه شكر اين نعمت را بجا بياوريم، ما كه خودمان را مى‏شناسيم كه هيچ نيستيم و هر چه هست، اوست، لكن او عنايات خاصه خودش را مبذول مى‏كند و ما را ميهمان و خودش را ميزبان ما قرار مى‏دهد. يا ما را بالا برده است تا آن حدى كه اين لياقت را داشته باشيم با عنايات او، يا عنايت خودش را متنزل كرده است، همان طورى كه قرآن را متنزل كرده است در ماه رمضان. قرآن نازله‏اى است كه پس از عبور از حجاب‏هاى نور، وارد شده است در ماه مبارك رمضان، آن هم بر قلب مبارك رسول خدا و از آن جا باز متنزل شده است تا رسيده است به آن جايى كه با زبان گفته مى‏شود، حالا كيفيت نزول قرآن خود يك مسأله مهم است و كيفيت گرفتن قرآن از وحى الهى و از ملكى كه مأمور اين كار است، آن هم يك بحث مهم است كه ما دستمان از آن كوتاه است. لكن آنى كه ما از خودمان اطلاع داريم، ما مهمان‏هاى خوبى نيستيم براى خدا. اگر ميهمان‏هاى خدا از قبيل رسول خدا و ائمه هدى هستند، ما چه بگوييم. و آن ميزبانى‏اى كه از آنها مى‏كند، دست ما از آن كوتاه است. لكن ما متكى هستيم به لطف او و ما متكى هستيم به عنايات او و ما در ماه رمضان هر چه قصور كرده باشيم، تقصير كرده باشيم، در اين روز مبارك از او عيدى مى‏خواهيم، او به فضل خودش با ما رفتار كند، نه به عدلش.

اميدوارم كه خداوند اين ملت كه مهيا شده است براى اين كه خدمت كند به مسلمين و اسلام، اين را تؤفيق بدهد كه بتواند از عهده اين خدمت بزرگ برآيد، خدمت به اسلام و خدمت به بندگان خدا. بندگان خدا امروز گرفتارند در دست آنهايى كه بر آنها سرپرستى مى‏كنند غاصبانه. ملت‏ها همه گرفتار چنگال اين قدرت‏هاهستند كه خودشان را مصلح مى‏دانند، صلاح جو مى‏دانند، با اصلاح حرف مى‏زنند. چه بكنيم ما با اين وضعى كه در دنيا امروز هست؟ وضعى كه قدرت‏هاى بزرگ دارند با بشر و

صحيفه نور ج 19 صفحه 19

بدتر از او، وضع انفعالى كه حكومت‏ها دارند.

مصيبت براى مسلمين اين است كه گرفتار يك همچو حكومت‏هايى هستند كه همه‏اش انفعالى، وضع انفعالى دارند و براى عالم مصيبت اين است كه كسانى با ادعاى صلح دوستى و به ادعاى طرفدارى از توده‏ها به همه مردم ظلم مى‏كنند. آنها كه خودشان را طرفدار حضرت مسيح جا زدند و ادعا مى‏كنند كه حضرت مسيح فرموده است كه: اگر چنانچه كسى به شما سيلى زد آن طرف صورتتان را بگيريد تا سيلى بزند، گرچه اين دروغ است، حضرت مسيح، پيغمبر بزرگ خدا يك همچو حرف غيرصحيح را نخواهد زد. اگر به مسيح مجال داده بودند، همان طورى كه موسى با قوم خودش با فراعنه عمل كرده بود، آن هم عمل مى‏كرد. لكن مجال نداشت. مع الاسف اينهايى كه مى‏گويند ما طرفدار مسيح هستيم از آنهايى كه كمونيست هستند و اصلا به خدايش اعتقاد ندارند، اينها بدتر مى‏كنند. كه يعنى ديگر نمى‏شود گفت اين از او بدتر، او از او بدتر، همه از هم بدتر. آنها به مسيح اين نسبت را دادند آن هم دروغ، لكن خودشان كه مى‏گويند ما طرفدار همچو ايده‏اى هستيم، ببينيد چه سيلى ها به مردم مى‏زنند. مردم چطور گرفتار اينها هستند. آنها از آن طرف، از اين طرف هم مسلمان‏ها كه ملت‏هايشان تحت سلطه و دولت منفعل از اين قدرت‏هاى بزرگ. اگر همين ماه مبارك رمضان را مسلمين خودشان را به طور جمعى به ضيافت خدا وارد كرده بودند و تزكيه كرده بودند، تصفيه كرده بودند خودشان را، ممكن نبود زير بار ظلم بروند. زير بار ظلم رفتن مثل ظالم ظلم كردن، هر دوش از ناحيه عدم تزكيه است، قدافلح من تزكى، در نماز عيد، اين سوره را مستحب است بخوانند. امر به تزكيه و ذكرالله، ذكر اسم الله: قدافلح من تزكى و ذكر اسم ربه فصلى. تزكيه، ذكر اسم الله و صلوه، اينها مراتبى است، اگر ما به اين رسيده بوديم، نه حال انفعالى پيدا مى‏كرديم براى پذيرش ظلم و نه ظالم بوديم. همه از اين است كه تزكيه نشديم. دولت‏هاتزكيه نشدند و نخواهند شد مگر خدا عنايت كند و ظالمند. ملت‏هايى هم كه تزكيه نشده‏اند، بار ظلم را به دوش مى‏گيرند. عذر ندارند ملت‏ها در مقابل پذيرش ظلم، ايران اين عذر را از آنها منقطع كرد. آن قدرتى را كه ايران شكست، در آنها نيست، در بين حكومت‏هاى ديگر نيست، لكن مردم اول متحول روحى شدند و بعد هم آن كردند كه دنيا ديد. و اين كشورى كه الان در دست شما آقايان است، كشورى است كه با تحول روحى يك همچو مسأله را پيش آورد، لكن حفظ اين تحول اهميتش بيشتر از اصل تحول است. بايد همه كوشش كنند در حفظ اين تحول. اين جوان شما كه آنها مى‏خواستند بكشندشان به مراكز فساد و آنها را از خود بيخود كنند تا حكومت كنند، اين جوان‏ها را خداى تبارك و تعالى تؤفيق داد از آن جا درآمدند به سنگرها رفتند، از آن مفاسد خودشان را خلاص كردند و به معابد رفتند، يعنى، همان سنگرهايى كه معابد الهى است.

آنهايى كه به ما اشكال مى‏كنند كه شما چرا سازش نمى‏كنيد با اين قدرت‏هاى فاسد، آنها از باب اين كه همه چيز را با چشم مادى ملاحظه مى‏كنند، با چشم طبيعى حل و فصل اشياء را مى‏كنند. آنها نمى‏دانند كه انبياى خدا چه رويه‏اى داشتند، با ظالم چطور برخورد مى‏كردند، يا مى‏دانند و خودشان را

صحيفه نور ج 19 صفحه 20

به كورى و كرى زدند. سازش با ظالم، ظلم بر مظلومين است، سازش با ابرقدرت‏ها، ظلم بر بشر است. آنهايى كه به ما مى‏گويند سازش كنيد، آنها يا جاهل هستند يا مزدور. سازش با ظالم، يعنى، اين كه دست ظالم را باز كن تا ظلم كند. اين خلاف رأى تمام انبياست. انبياى عظام، تا آن جا كه توانستند جديت كردند كه ظلم را از اين بشر ظالم بزدايند، به موعظه، به نصيحت، به امر به معروف، به نهى از منكر، به انزلنا الحديد و فيه باس شديد، آخر الدواء الكى. بعد از آنكه موعظه نشد، نصيحت نشد، آخر دوا اين است كه داغش كنند. شمشير، آخر دواست.

هر چه مفاسد در دنيا بر بشر وارد مى‏شود از فساد خود آدم و حكومت هاست‏

در عين حالى كه كشور اسلام، كشور اسلامى ايران و مسؤولين اين كشور دائماً اين مطلب را گوشزد مى‏كنند كه ما با اين دولت‏هاى اسلامى مى‏خواهيم دوست باشيم، دست اخوت به هم بدهيم، با ملت مى‏خواهيم همراه باشيم، همقدم باشيم و اگر اين طور بشود ديگر ظلمى در اين ممالك اسلامى از طرف قدرت‏هاى بزرگ نخواهد شد، لكن حكومت‏ها تزكيه نشده‏اند، حكومت‏ها وارد به صيام نشده‏اند، وارد به ضيافت الله نشده‏اند. دامن مى‏زنند به جنگ و به اين كه جنگ را توسعه بدهند. نمى‏دانند كه توسعه اين جنگ، خانه‏خرابى براى آنهاست. آن كه با يك زندگى متوسط ساخته است، از جنگ نمى‏ترسد. پاسدارهاى ما كه يك زندگى عادى هم كمتر دارند، از جنگ نمى‏ترسند. ارتشى ما كه يك زندگى عادى دارد، از جنگ نمى‏ترسد. جنگ به او ضررى نمى‏زند. آنهايى كه داراى كاخ‏ها و بساط هستند آنها بايد بترسند، ضرر به آنها مى‏رسد. ما مهيا كرديم خودمان را براى اين كه برويم دنبال رفع ظلم، تا آن جا كه مى‏توانيم با نصيحت، با دست دوستى، با محبت با اين اشخاصى كه در همسايه ما هستند از اين كشورهاى اسلامى، با مودت، با دوستى، دائماً اين مسؤول ما مسؤولين ما اين حرف را مى‏زنند، لكن آنها از باب اين كه وارد به ضيافت الله نشده‏اند على قلوبهم حجاب"صم بكم عمى فهم لايعقلون با دست خودشان، خودشان را فانى مى‏كنند. تمام مفاسد از خود آدم است. از نفس انسانى است، از جاى ديگر به ما چيزى نمى‏رسد، هر چى مى‏رسد از ماست - انما هى اعمالكم ترد اليكم همه چيزهايى است كه از خود ما هست، چه مفاسدى كه در دنيا بر بشر وارد مى‏شود، از فساد خود آدم است، فساد حكومت‏هاست، نفس‏خبيثه است و چيزهايى كه در آن عالم به ما مى‏رسد، آنها هم از خود ماست.

بهشت را اعمال شما آباد مى‏كند و جهنم را هم اعمال ما مى‏افروزد. ما الان در صراط هستيم، همان صراطى كه يك طرفش دنياست، يك طرفش عاقبت. و ما الان در صراط داريم حركت مى‏كنيم. اين پرده كه برداشته شد، آن وقت صراط جهنم كه از متن جهنم مى‏گذرد، يعنى، آتش دورش را گرفته، اين از وسط اين جا مى‏گذرد، بايد از اين جا عبور كنيد. دنيا همين جور است. فساد كه همان آتش است‏

صحيفه نور ج 19 صفحه 21

بر شما احاطه كرده، بايد از همين بين فساد عبور كنيد، به طورى كه سالم عبور كنيد. انبيا عبور مى‏كنند، جز ناوهى خامده، آنها آتش خاموش است برايشان، همان طور كه براى حضرت ابراهيم در اين جا خاموش بود، سرد بود، آنها آتش خاموش است. مؤمنين هم با سلامت مى‏گذرند، آتش خاموش نيست اما آتش به آنها ضرر نمى‏زند. انعكاس همين دنياست، يك چيز ديگرى نيست، همين است كه اين جاست، همه چيزهايى كه در آن عالم واقع مى‏شود عكس العمل همين چيزهايى است كه در اين عالم است. الان صراط ما در صراط هستيم و الان صراط در متن جهنم است و الان صراط براى انبياى بزرگ و اولياى بزرگ خاموش است. جهنم خاموش است و الان براى مؤمنين سالم است و براى ديگران محيطه بالكافرين، و ان جهنم لمحيطه بالكافرين، اين الان احاطه دارد نه سيحيط الان محيط است، منتها نمى‏توانيم حالا ادراك كنيم. اين چشم بسته است الان، آن حجاب است. حجاب كه برداشته شد، آن كه اهل جهنم است مى‏بيند توى جهنم است. حجاب كه برداشته شد، آن كه اهل بهشت است مى‏بيند در بهشت است، برزخ هم براى او بهشت است. برزخ هم براى آن طرف ديگر جهنم است.القبر اما حفره من حفر النيران او روضه من رياض الجنه.

چشم از اين جا برداشته شد يك ورق ديگرى پيش مى‏آيد، آن ورقى كه يك وقتى پيش آمد، ديگر كار گذشته است، ما امروز بايد فكرش را بكنيم.

ما هيچ روزى به عراق حمله نكرديم و الان هم در حال دفاع هستيم‏

اگر تهذيب نفس باشد، نه از جنگ مى‏ترسد كسى، نه از صلح هيچ ابا دارد، از هيچى باك ندارد. اما وقتى تهذيب نفس نيست، مى‏گويد: اگر جنگ نكنيم، شايد آن طرف ما چه بكند. اين جنگ افروزى‏هايى كه الان مى‏بينيد در منطقه دارد مى‏شود، روى همين معناست، روى هواى نفس است، هواى نفس وادار مى‏كند كه به يك كشورى حمله كنند. هواى نفس وادار مى‏كند كه منطقه را به آتش بكشند و انسان مى‏سوزد در اين هواى نفس خودش، در همين عالم هم مى‏سوزد. و ما حالا هم به همه‏ى كشورهاى منطقه نصيحت مى‏كنيم، نصيحت بر همه، همه بايد نصيحت كنند هم را. نصيحت مى‏كنيم كه از اين جانور دست برداريد، اين آدم شدنى نيست. اين صدام محال است كه آدم بشود. از اين دست برداريد، خودتان را مبتلا نكنيد به آن چيزى كه‏نبايد مبتلا بشويد. ما نصيحت مى‏كنيم، ما خيرخواه شما هستيم. ما هيچ روزى به عراق حمله نكرديم، الان هم ما در حال دفاع هستيم. يك روز اگر مهلت بدهيم، ايران را به هم مى‏زند. ما الان در حال دفاع هستيم از خودمان و از ملت عراق. ملت عراق با ما دو تا نيستند، برادر ما هستند. ما در حال دفاع هستيم از يك ملتى كه گرفتار شده، ارتشش گرفتار است، ادارى‏اش گرفتار است، همه چيزش گرفتار يك حزب جهنمى است.

اين اخبارى كه از آن جا مى‏آيد، انسان را مى‏لرزاند كه اينها چه گرفتارى دارند. واسف در اين

صحيفه نور ج 19 صفحه 22

است كه در بين همه كشورها، يك منحرفى با يك دستارى سرش و يك تحت الحنك، در بين جماعت مسلمين اينها هستند و دامن مى‏زنند به اين امور، يعنى، اسلام را با آن دشمنند، آن آخوندهاى دربارى بدتر براى اين كه اگر اسلام بيايد، آخوند دربارى بدتر لطمه مى‏بيند تا آن ارتشى، آنها به صلاح نزديكترند. اين طايفه‏اند كه اگر فاسد شدند، عالم را فاسد مى‏كنند.

بايد كوشش كنيم اين تحولى كه در ايران پيدا شده است، ادامه پيدا كند

و ما بايد كوشش كنيم كه انشاء الله اين چيزى كه در ايران پيدا شده است، ادامه پيدا كند، و اين تحولى كه در جوان‏هاى ما پيدا شده است در همه ما پيدا بشود. من وقتى فكر اين پاسدارها را، اين ژاندارمرى را، اين ارتش را كه در آن گرماى شديد خوزستان دارند براى اسلام خدمت مى‏كنند، واقعاً از خودم خجالت مى‏كشم كه ما چه هستيم و آنها چه هستند، ماها چكاره‏ايم و آنها چكاره‏اند. آنها تهذيب شدند تا اندازه‏اى البته و ما مانديم در اين صف نعال. و از خدا مى‏خواهيم كه با ما با لطف و عنايات خودش رفتار كند، به ما رحم كند و ما را از اين گردابى كه در آن مبتلا هستيم و آن گرداب خودمان هست، اعمال خودمان هست، ما را نجات بدهد. خداوند انشاء الله به همه شما تؤفيق بدهد كه براى اين ملت خدمت بكنيد. به ملت تؤفيق بدهد كه براى اين دولت خدمت بكند. به همه ما تؤفيق بدهد كه براى اسلام خدمت كنيم و همت ما رفع ظلم از مظلومين و قطع يد مستكبرين باشد.

والسلام عليكم و رحمه الله‏


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه‏24

تاريخ: 23/4/63

فرمان امام خمينى به حجت الاسلام آشتيانى‏

بسمه تعالى

جناب حجت الاسلام آقاى حاج شيخ على اكبر آشتيانى دامت افاضاته

بدين وسيله جناب عالى به سمت رياست اداره عقيدتى سياسى ژاندارمرى جمهورى اسلامى منصوب مى‏شويد كه انشاء الله تعالى بر طبق موازين مقرر و هماهنگ با اداره عقيدتى سياسى ارتش و شهربانى نيازمندى‏ها را برطرف نموده و وظايف محوله را به نحو احسن انجام دهيد. بديهى است تمام اعضاى ژاندارمرى با شما همكارى و هماهنگى لازم را خواهند نمود. از خداى تعالى مؤفقيت آن جناب را مسألت دارم.

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 25

تاريخ: 10/5/63

پاسخ امام خمينى به نامه سرپرست بنياد مستضعفان در مورد از اراضى شهرى و دارايى‏هاى خاندان پهلوى جهت تأمين مسكن براى افراد محروم و بى‏سرپناه‏

بسمه تعالى

آنچه مربوط به خاندان پهلوى و عمال آنهاست، مجازيد.

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 26

تاريخ: 18/5/63

بيانات امام خمينى در ديدار با رئيس جمهور، رئيس ديوان عالى كشور، نخست‏وزير، اعضاى هيأت دولت و گروه كثيرى از مسؤولين لشكرى و كشورى به مناسبت ميلاد امام رضا(ع)

از صدر اسلام تا آخر نگذاشتند كه يك حكومت دلخواه اسلام به وجود بيايد

بسم الله الرحمن الرحيم‏

متقابلاً اين عيد سعيد را بر همه آقايان و همه ملت بزرگ ايران و همه مسلمانان جهان بلكه همه مستضعفان تبريك عرض مى‏كنم و از خداى تبارك و تعالى مى‏خواهم كه به بركت اين عيد مبارك، بركاتش را بر مسلمين بفرستد و مسلمين را بيدار كند و دست ستمكاران را از بلاد مسلمين كوتاه بفرمايد. من بسيارى از اوقات از دو امر متأسفم كه يكى‏اش از ديگرى بيشتر تأسف دارد. يكى اين كه در تمام دوره از صدر اسلام، نبوت، تا آخر نگذاشتند كه يك حكومت دلخواه اسلام وجود پيدا بكند. زمان رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم آن همه گرفتارى و جنگ‏هاو آن مخالفت‏ها بود و نشد كه حكومت به طور دلخواهى كه ايشان مى‏خواهند، متحقق بشود. در زمان ساير ائمه عليهم السلام، ائمه عليهم السلام هم، حتى زمان حضرت امير كه مواجه بود با آن جنگ‏هاى داخلى و آن منافق‏هايى كه از كفار بدتر هستند و نگذاشتند حكومت شكل بگيرد به طورى كه دلخواه باشد. اگر گذاشته بودند، مهلت داده بودند، ولو در يك دوره كوتاهى حكومت تحقق پيدا كرده بود، آن الگويى كه آنها به عالم نشان مى‏دادند، براى بشر تا آخر يك درس بزرگى بود و ما بايد متأسف باشيم براى اين امر كه محروم شديم از يك همچو بركت بزرگى.

ما بايد متأسف باشيم كه از قرآن دستمان كوتاه است‏

و امر دوم كه باز نگذاشتند و نشد كه ائمه ما عليهم السلام آن طورى كه مى‏خواستند بروز بدهند حقايق را، اين هم بسيار مورد تأسف است، تأسف اين از تأسف او بالاتر است، اين چه علمى بوده است كه نزديك وفات، حضرت رسول (ص) بيخ گوشى به حضرت امير (ع) فرموده است و ايشان به حسب روايت مى‏فرمايد كه هزار باب از علم (ياهزار علم، هر كدام چه) براى من حاصل شد. اين علم معمولى كه دست ما هست، دست فقها هست، دست فلاسفه هست، دست عرفا هست، اين نيست. آن چه بوده است كه حضرت امير مى‏گويد كه من علم جم دارم، هيهنا علوم جمه لكن حمله (1) نيست،

صحيفه نور ج 19 صفحه 27

اين علم فقه نبوده، علم فقه را تعليم كرده‏اند، هيچ در او قصورى نشده است، اين فلسفه و اين چيزهايى كه دست ماهاست اينها هم نبوده است و اين مورد تأسف است كه مهلت ندادند به اينها، نشد. در آنوقت حمله‏اى كه آنها مى‏خواستند نبود و آن علوم با خود آنها به ملاءاعلى رفت و ما بايد تا آخر دنيا تأسف از اين بخوريم كه از آن هيچ بهره نداريم و او بلااشكال از اين علوم رسمى كه دست بشر است و دست مسلمين است، از اينها خارج است، براى اين كه اينها حمله داشتند، آن كه حمله نداشته است، آنكه مورد تأسف خود ائمه عليهم السلام بوده است كه پيدا نكردند كسانى را كه به آنها تعليم بدهند آن علوم را و قرآن كه مخزن همه علوم است، نشد كه آنها تفسير كنند و آن معارف كه در قرآن هست آنها بيان كنند براى ما. اينها از تأسف‏هايى است كه ما بايد در گور ببريم. قرآن الان در حجاب است، مستور است اين قرآن. بعضى آيات قرآن است كه گرچه بشر يا فلاسفه يا عرفا تا يك حدودى در موردش صحبت كردند، لكن آنكه بايد باشد، نشده است و نمى‏شود. قرآن هم براى من خوطب به امده است. انما يعرف القرآن من خوطب به (2) اگر مقصود معانى عرفيه بود، كه مردم همه مى‏فهمند معانى عرفيه را، اين چى بوده است؟ و ما بايد تا آخر متأسف باشيم. حضرت رضا سلام الله عليه كه با آن نيرنگ ايشان را بردند، الزاماً بردند به آن جا و خواستند ايشان را چه بكنند، معلوم بود كه از اول بنابراين نيست، نگذاشتند كه اينها يك حكومتى به دستشان بيايد، يك مجالى به دستشان بيايد كه لااقل تعليمات را بكنند. براى حضرت صادق (ع) هم كه مجال بود براى اين كه علم فقه را بايد توسعه بدهند و بيان كنند و بعضى از مسائل البته غيرفقهى هم بوده است، لكن سرگرمى ايشان به آن علومى كه نمى‏شد كه معطل بماند و علم شريعت بود، اين هم باز نگذاشتند، نشد. حمله هم نداشتند، حمله فقه بود، اما حمله آن علوم نبود.

بنابراين، ما بايد در اين امور متأسف باشيم كه از قرآن دستمان كوتاه است. اين تفسيرهايى كه بر قرآن نوشته شده است از اول تا حالا، اينها تفسير قرآن نيستند، اينها البته يك ترجمه‏هايى، يك بويى از قرآن بعضى‏شان دارند، والا تفسير اين نيست. در هر صورت انالله وانااليه راجعون، آن كه از دست ما رفت، حكومت عدل الهى هم كه تحقق پيدا نكرد كه ما بفهميم بايد چه بكنيم.

اين كه ايران را مى‏كوبند، به ايران خيلى كار ندارند، به اسلام كار دارند

حالا هم كه خداى تبارك و تعالى تؤفيق به اين ملت داد و دست عنايتى به سر اينها كشيد، مى‏بينيد كه با اين حكومت چه مى‏كنند. مجال نمى‏دهند كه عرضه بكنند دست اندركاران ما اسلام را. هر مطلبى كه در عالم واقع مى‏شود، يك فسادى واقع مى‏شود، دست ايرانى‏ها در آن هست و دست حكومت ايران در آن هست! اين تبليغات است ديگر. در بحراحمر يك چيزى واقع مى‏شود، در كانال سوئز يك‏

صحيفه نور ج 19 صفحه 28

چيزى واقع مى‏شود، اين ايرانى‏هايند كه اين كار را مى‏كنند البته اين تبليغات سوء يك جهت، ولو برخلاف هست، لكن يك جهت حسن هم دارد و آن اين است كه دنيا مى‏فهمد كه يك قصه‏اى در ايران هست. در شب و روز تبليغات بر ضد ايران و اسلام و اينها هست. اينكه اسلام را اين طور، ايران را اين طور مى‏كوبند، اينها به ايران خيلى كار ندارند، به اسلام كار دارند. مى‏دانند كه اگر اين چيزى كه ايران مى‏خواهد تحقق پيدا بكند، دست آنها از همه منافعشان در همه جا كوتاه مى‏شود. شما ملاحظه مى‏كنيد امروز با همه اين سختى‏ها و گرفتارى‏هايى كه براى ايران پيش آمده است و يك دل و يك جهت دنيا برخلاف اسلام هست، و به اندازه انگشتان دست، ما در دنيا همراه نداريم، مع ذلك ببينيد جلوه اسلام تا كاخ‏هاى كرملين هم كشيده شده است، تا كاخ‏هاى سفيد هم كشيده شده است، در آمريكاى لاتين هم رفته است، آفريقا هم رفته است، مصر هم رفته است، ملزم كرده آنها را به اين كه اظهار اسلام بكنند. ما مى‏دانيم كه آنها به اسلام اعتقاد ندارند، بلكه مخالفند، لكن اين جلوه‏اى كه از ايران منعكس شد به خارج، آنها هم كه به اسلام اعتقاد ندارند حالا مى‏گويند اسلام بايد باشد، حدود اسلامى بايد باشد. اين، بركت اين جلوه‏اى است كه از ايران شده است، نه اين كه آنها مسلمان شده‏اند حالا. ادبه العصا، حتى صدام هم مى‏گويد، نماز مى‏خواند، حالا نماز غلطى خواند. همه زاهد و عابد و مسلمان شده‏اند و اين، يك مسأله است، دست كم نبايد اين را گرفت. اين يك مسأله‏اى است كه به ما نويد مى‏دهد كه انشاء الله اين نور الهى توسعه پيدا مى‏كند و نصرت خداى تبارك و تعالى دنبال اين كه شما، ملت ايران مى‏خواهد نصرت خدا را بكند، دنبال اين نصرت خدا هست، وعده كرده خدا، لكن ما بايد فكر اين باشيم كه ما نصرت اسلام را بكنيم، نصرت خدا را بكنيم. ما در فكر اين باشيم كه براى خدا كار بكنيم و نصرت دين خدا بكنيم. اگر ما اين كار را انجام داديم، وعده خدا بلااشكال تحقق پيدا مى‏كند و نصرت او هم دنبال اين هست. خوب! در اين جنجال عظيم دنيا بر ضد ما، تكليف ما چى است؟

اين كه من هميشه عرض مى‏كنم كه همه آقايان در هر جا هستند، چه علماى بلاد بلاد ايران و چه ائمه جمعه و جماعات و چه مجلس محترم شوراى اسلامى و چه دولتمردان، آنها همه دست به دست هم بدهند تا اين كه اين بار را بتوانند به مقصد برسانند، براى اين است كه يك گله‏هايى از هم دارند، يك نقايصى مى‏بينند، البته تذكرش خوب است، اماهاى و هوى خوب نيست، انتقامجويى خوب نيست. بايد ما در فكر اسلام باشيم. اگر در فكر خودمان هم هستيم، اگر فكر منافع خودمان هم هستيم، بايد فكر اسلام باشيم كه اسلام منافع ما را تأمين مى‏كند. اگر ما اهل دين هستيم كه بايد اسلام را با چنگ و دندان حفظ بكنيم و اگر اهل دنيا هستيم، دنياى ما هم به اسلام بستگى دارد.

بايد طريقه‏هايى را انتخاب كنيم كه به طور سلامت با هم برخورد كنيم‏

امروز اگر چنانچه خداى نخواسته يك خللى وارد بشود در اين جمهورى اسلامى، نمى‏دانيد كه با ما چه خواهند كرد، و مى‏دانيد انشاءالله، بايد هم بدانيد. بايد احساس خطر بكنيد براى جمهورى‏

صحيفه نور ج 19 صفحه 29

اسلامى و همه احساس خطر بكنيد. ما بين راه هستيم و نتوانستيم تا حالا آن كه مى‏خواهيم متحقق كنيم و تا همين مقدارى هم كه آمديم، ملت‏ها متوجه شدند به ما، ملت‏ها بيدار شدند و بيدارتر مى‏شوند. خود ما متوجه باشيم كه كارهايى انجام بدهيم و طريقه‏هايى را انتخاب كنيم كه به طور سلامت با هم برخورد كنيم. اگر هم اشكال داريم، مثل اشكال طلبه‏هاى مدرسه با هم رفتار كنيم، دوستند با هم. خوب! آقايانى كه بسيارى‏شان اهل مدرسه‏اند، دوستند، رفيقند، برادرند، سر يك مبحثى داد و قال هم با هم مى‏كنند، بعد از اين كه مباحثه تمام شد، با هم مى‏نشينند چاى مى‏خورند و دوستى مى‏كنند. شما با هم دشمنى نداريد. شما همه يك مقصد داريد و آن اين است كه به آن چيزى كه اسلام فرموده است برسيد. اميد است كه برسيد انشاءالله. وقتى مقصد واحد باشد و مقصود همه يك مطلب باشد و آن اسلام، بايد فكر بكنيد كه اگر يك صحبتى بر خلاف باشد كه يك وقت خداى نخواسته به حيثيت جمهورى اسلامى صدمه بزند، از آن جلوگيرى كنيد، خودتان را باز داريد از او. در عين حالى كه در همه جا بايد مناقشه باشد، لكن مناقشات طلبگى، مناقشات علمى، در محضر علماى بزرگ هم مثل ميرزاى شيرازى كه دوتادرس از قرارى كه براى من نقل كردند دو تا درس ايشان مى‏گفتند و پنج ساعت هم طول مى‏كشيد، همه داد و قال‏ها بوده است، اما مخاصمه نبوده، مباحثه بوده. يك وقت مخاصمه هست، اين طرف مى‏خواهد او را بكوبد، آن طرف مى‏خواهد او را بكوبد، اين، نه راه اسلام است، نه مقصد اسلامى مى‏تواند داشته باشد، مقصد اسلامى نمى‏شود. يك وقت مباحثه است و مطلب را گفتن است و صحبت كردن، اين البته بايد باشد. بايد معايب را گفت، بايد دنبال مطلب رفت، بايد نقايص را گفت، لكن رويهمرفته ما بايد همه امور را بسنجيم، يعنى، وضع امروزى ما با دنيا و گرفتارى ما در دنيا و در كشور خودمان. با اين وضع ما بايد برخورد بكنيم، يعنى، با اين ديد كه مسائل را روى هم بريزيم و جنبه‏هاى مخالف و موافقش را با هم جمع بكنيم و درست تأمل بكنيم و تعمق بكنيم و آن وقت وارد كار بشويم.

از چيزهايى كه من بايد هم عرض كنم اين است كه يك مطلبى كه وقتى واقع مى‏شود در بين دولتى‏هايا بين مجلسى‏ها يا نطق‏هاى مجلسى‏ها، يك وقت اين است كه راديو اين را ذكر نمى‏كرد، خود دربسته بود، اين آن قدرها ضرر نداشت. اما حالا كه بنابراين است و خوب هم هست كه راديو مردم را در جريان بگذارد، به مجرد اين كه يك اختلافى در مجلس پيدا مى‏شود، منعكس مى‏شود در همه ملت و آن كه خيلى خطرناك است، اين است كه منعكس مى‏شود در سپاه، در ارتش. ما كه مى‏خواستيم به همه دنيا كه دنبال اين هستند كه ارتشش‏شان از امور سياسى كنار باشد، آنها يك چيزى مى‏فهمند كه مى‏گويند اين را، ما كه مى‏خواهيم كه سپاه و ارتش جندالله باشند و دسته‏بندى نداشته باشند و جهات سياسى را كنار بگذارند، براى اين كه اگر جهات سياسى و مناقشات سياسى و مناقشات سياسى در سپاه رفت و در ارتش رفت، بايد فاتحه اين سپاه و ارتش را ما بخوانيم. اين جهت را بايد آقايان متوجه باشند. مملكت از خودتان است، مجلس از شماست، دولت از شماست، ارتش از شماست، سپاه از شماست، همه از شماست. شما بايد توجه بكنيد به اين كه مسائل شما منعكس مى‏شود در همه كشور و همه دنيا. يك

صحيفه نور ج 19 صفحه 30

كلمه‏اى كه يكى در اين جا مى‏گويد، تعبيرش مى‏كنند در تبليغات دنيا و رسانه‏هاى گروهى دنيا، تاويل مى‏كنند و شروع مى‏كنند به ايران حمله كردن. با اين كه مقصد آن گوينده اين نيست، لكن آنها يك راهى پيدا مى‏كنند براى اين كه چه بكنند. در عين حالى كه دولت مى‏گويد كه اين مين گذارى‏ها ، اين دزدى‏هاى دريايى و دزدى‏هاى هوايى به ما مربوط نيست و ما با آنها مخالفيم و ما جايز نمى‏دانيم كه يك دسته مردم بيگناه را بردارند از يك طرف به يك طرف ديگر ببرند و آن قدر مورد خوف و ترس آنها بشوند، در عين حال اين را يك كلمه‏اى نقل مى‏كنند، مى‏گويند: لكن در راديوى ايران گفته است، تعريف كرده از اينهايى كه ربودند چيز را. با آنهايى كه البته اين يك چيز غلطى است در راديو و بايد جلويش گرفته بشود جدا. راديو نبايد همين طور بى‏توجه و بدون فهم يك مسائلى را بگويد و ايران را مفتضح كند. اگر يك كلمه يك وقتى اينها گفتند، خوب، ربطى به دولت ندارد. لكن راديو و چيز را آنها حساب مى‏كنند كه مربوط به دولت است و سخنگوى دولت است. بايد اينها توجه به اين مسائل بكنند و مع الاسف، درست گردانندگان اينها نمى‏توانند چيزها را بفهمند. چطور يك مطلبى كه برخلاف عواطف دنياست، بر خلاف اسلام است، بر خلاف عقل است، ما تأييد مى‏توانيم بكنيم؟ از يك جايى يك دسته را بر مى‏دارند مى‏روند به يك دسته ديگر، يا مين‏گذارى مى‏كنند در يك جايى، مين‏گذارى كردن در يك جا، معنايش اين است كه يك عده‏اى كه اصلاگناهى ندارند، آنها هم از بين بروند. چطور اسلام اجازه اين را مى‏دهد؟ چطور ايران اجازه اين را مى‏دهد؟ چطور جندالله اجازه اين را مى‏دهد؟ چطور دولت ايران، مجلس ايران اجازه اين را مى‏دهند؟ لكن ببينيد كه ما در چه گرفتارى هستيم، كه هر مطلبى كه واقع مى‏شود، گردن ما مى‏گذارند. ما بايد خيلى توجه بكنيم. يعنى شما همه آقايان پاسدار اسلام هستيد، مجلس پاسدار اسلام است و دولت همين طور و ارتش همين طور و سپاه همين طور. براى سپاهى جايز نيست كه وارد بشوند به دسته بندى و آن طرفدار آن يكى، آن يكى طرفدار آن يكى. به شما چه ربط دارد كه در مجلس چه مى‏گذرد؟ در امر انتخابات باز هم به من اطلاع دادند كه بين سپاهى‏ها هم باز صحبت هست. خوب! انتخابات در محل خودش دارد مى‏شود، جريانى دارد، به سپاه چه كار دارد كه آنها هم اختلاف پيدا كنند. براى سپاه جايز نيست اين، براى ارتش جايز نيست اين. سپاهى را از آن تعهدى كه دارد، از آن مطلبى كه به عهده اوست باز مى‏دارد و همين طور ارتش را. و ما در گفتارمان، در كردارمان كه در محضر خداى تبارك و تعالى واقع است، بايد فكر بكنيم كه اين مطلبى را كه ما امروز مى‏خواهيم بگوييم، آيا در يك محيط سربسته است كه هر چه بخواهيم بگوييم؟ يا در يك محيط سربازى است براى همه دنيا. وقتى مطلب اين طورى است كه ما يك كلمه‏اى كه بگوييم در همه دنيا منتشر مى‏شود، ما بايد فكر بكنيم كه اين مطلبى كه مى‏خواهيم بگوييم، اين صحبتى كه مى‏خواهيم بكنيم، آيا به صلاح كشورمان است؟ به مجرد اين كه خلاف سليقه شماست، خوب! سليقه شما اين نيست، مطلب را مى‏گوييد، با آرامش مى‏گوييد، به جورى كه دولت را، يا مجلس را يك وقت خداى نخواسته اسباب لكه دار شدن آنها نباشد، اسباب تضعيف نباشد. اين يك مطلبى است همگانى و عهده اين مطلب به عهده همه ما هست، كلكم راع و كلكم مسؤول همه‏

صحيفه نور ج 19 صفحه 31

مسؤول هستيم در اين مسائل. آنها از هر راهى كه دستشان برسد شروع مى‏كنند به تبليغات. صدام هر وقت كه مجال پيدا بكند، بدبخت مى‏گويد: ما هر وقت بخواهيم، جزيره خارك را با خاك يكسان مى‏كنيم. ما از روحيه او متوجه هستيم كه اگر يك آن فرصت پيدا بكند و قدرت پيدا كند، جزيره خارك كه هيچى، تهران را هم از بين مى‏برد. يك همچون موجود خبيثى است، لكن نمى‏تواند. تودهنى خورده است او. خوب الان در عراق هم آشفته است كارش. قدرت‏هاى بزرگ هم معلوم نيست ديگر حالا صدام را همچو قبول داشته باشند. ولى آنها مى‏گويند، ولو اين كه حالا در بين خودشان يك لافى زده باشند، يك صحبتى كرده باشند، رسانه‏هاى گروهى هم شروع مى‏كنند، پرزيدنت صدام حسين ديروز در بين مردم چى گفت، و آن جايى كه نشان شجاعت به آنهايى كه فرار كرده بودند، نشان شجاعت داد، در بين آنها چه گفت! اينها مسائلى است كه گفته مى‏شود. خوب! آدم چه بكند؟ لكن ما بايد توجه بكنيم، ما بايد واقعاً متوجه به خدا باشيم، ما بايد خودمان را در محضر خدا ببينيم در همه وقت. و خداى تبارك و تعالى حاضر و ناظر است بر اقوال ما، بر قلوب ما، بر همه چيز حاضر است و در محضر او واقع مى‏شود.

الان جمهورى اسلامى پاى بند اشخاص نيست

اين را من به اينهايى كه در خارج رفتند و آنهايى كه در جاهاى ديگر هستند و دل خودشان را خوش كردند، مى‏گويم كه، اين جمهورى اسلامى را شما نمى‏شناسيد. هى مى‏گوييد ما اسلام شناسيم، ما نمى‏دانم جامعه شناسيم! شما ملت خودتان را نمى‏شناسيد، اگر مى‏شناختيد به اين روز نمى‏افتاديد. اگر شما بشناسيد ملت ايران را، مى‏دانيد كه الان جمهورى اسلامى پاى‏بند اشخاص نيست. هى ننشينيد بگوييد كه كيك در حال احتضار است و ديگر لال شده و نمى‏دانم چى شده! اين دلخوشى‏ها را به خودتان ندهيد. شما حالا دو سه سال است كه هى مى‏گوييد دوماه ديگر اين جمهورى از بين مى‏رود. بحمدالله جمهورى به قدرت خودش باقى است، ارتش ما قدرتش باقى است، سپاه پاسداران ما، بسيج ما، ژاندارمرى ما، همه، ملت ما، يك ملت بيدارى است. يك ملتى است كه جوان را مى‏دهد و مادرهايى هستند كه جوان‏هايشان را مى‏دهند و باز هم مى‏آيند مثل شير غران مى‏گويند كه ما حاضريم باز. يك همچو ملتى را يك نفر برود يا باشد نمى‏شود. آن روز كه مركز حزب جمهورى را منفجر كردند و آن عزيزان را از بين بردند، گفتند: يكى دونفر ديگر از بين برود، ديگر تمام شده است. آنها خيال مى‏كنند به يكى دو تا يا چهار تا پنج تا امثال ماها جمهورى اسلامى‏است. جمهورى اسلامى، همه افرادش الان توجه به مسائل دارند. الان در دهات هم انسان وقتى مى‏بيند كه يك صحبتى مى‏كنند، آن دهاتى كه پشت چيز ايستاده و دارد كار مى‏كند، صحبت مى‏كند، باز يك صحبت سياسى و يك مسأله مى‏گويد. با يك همچو ملتى نمى‏شود كه شما خيال كنيد بنشينيد و هى فكر كنيد كه اگر كيك مرد، چه مى‏شود؟ نه! نخواهد شد.

من اميدوارم كه انشاء الله ماها توجه به مسائل، توجه به مصالح اسلامى داشته باشيم و روى‏

صحيفه نور ج 19 صفحه 32

مصالح عمومى اسلامى، روى مصالحى كه ما الان در كشورمان هست، روى گرفتارى‏هايى كه ما الان در كشور داريم، با اين انگيزه، آن وقت در هر جا صحبت مى‏خواهيم بكنيم، بكنيم و هر مناقشه‏اى داريم مناقشه بكنيم، لكن با اين توجه. من از خداى تبارك و تعالى سلامت و سعادت همه آقايان را، خصوصاآقايانى كه دست اندر كار هستند، مشغول خدمت هستند به اين كشور عزيز، از خداى تبارك و تعالى سلامت همه را مى‏خواهم و اميدوارم كه خداوند به همه ما، به همه شما تؤفيق بدهد كه به اين ملت خدمت بكنيم. به اين ملت مظلومى كه در طول تاريخ مظلوم بوده است و ستم‏هايى كه از شاهنشاهى ديده است هيچ كس نديده از كسان ديگر، حالا كه مى‏خواهند يك نفس راحت بكشند، اميدوارم كه ما خدمتگزارشان باشيم و بتوانيم خدمت كنيم به آنها. والسلام عليكم و رحمه الله‏


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه‏33

تاريخ: 31/5/63

حكم امام خمينى در مورد هفت تن از حضرات آيات و حجج اسلام به عنوان هيأت مؤسس مكتب جديد التأسيس بانوان در شهر قم

بسم الله الرحمن الرحيم‏

از آن جا كه علوم مطلقاً، خصوصاً علوم اسلامى اختصاص به قشرى دون قشرى ندارد و بانوان محترم ايران در طول انقلاب ثابت نمودند كه همدوش مردان مى‏توانند حتى در فعاليت‏هاى اجتماعى و سياسى خدمت‏هاى ارزشمندى به اسلام و مسلمانان نمايند و در تربيت و تعليم جامعه بزرگوار بانوان پيشتاز باشند و اكنون بحمدالله تعالى مؤسسه‏اى در شهر مقدس قم شهر علم و جهاد براى تعليم و تربيت بانوان محترم در دست ساختمان است و اميد است با كوشش علماى اعلام و مدرسين حوزه علميه قم دامت بركاتهم اين مقصد اسلامى جامه عمل پوشد و در رشد فكرى و شكوفا شدن دانش اسلامى بانوان قدم مؤثرى باشد. لهذا حضرات حجج اسلام آقايان حاج شيخ على مشكينى، موسوى اردبيلى و حاج شيخ احمد جنتى و حاج شيخ محمد فاضل و حاج شيخ محمد على شرعى و حاج رضا توسلى و حاج شيخ حسن صانعى دامت افاضاتهم را به عنوان هيات مؤسس اين مكتب خواهران تعيين نمودم تا براى تعيين هيأت مديره و تنظيم اساسنامه و تعيين نام مكتب و ساير امور موسسه، اقدامات مقتضى را بنمايند. اميد است با تأييد خداوند متعال و دعاى حضرت بقيه الله ارواحنالمقدمه الفدا اين مؤسسه بتواند خدمت ارزنده‏اى به جامعه بانوان مسلمان و انقلابى ايران بنمايد.

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 34

تاريخ: 4/6/63

بيانات امام خمينى در ديدار با رئيس جمهور و اعضاى هيأت دولت به مناسبت هفته دولت‏

كارهايى كه جمهورى اسلامى در اين چند سال با همه گرفتاريها براى مردم انجام داده، بايد گفته بشود

بسم الله الرحمن الرحيم‏

من، هم تبريك مؤفقيت آقايان در كسب اعتماد مجلس را عرض مى‏كنم و هم هفته دولت را. من بايد عرض كنم كه دولت ما دولتى است كه از بس حسن نيت دارد، مسائل خودش را ذكر نمى‏كند و اين از اول من مكرر اين را گفته‏ام كه شما كارهايى كه مى‏كنيد به مردم بگوييد. يك كارى شما در سيستان مى‏كنيد، در آن ور كشور مطلع نمى‏شوند. اگر آن جا يك كارى بكنيد، آن طرف كشور مطلع نمى‏شوند. شما بايد دايما مسائلى را كه، خدمت‏هايى را كه كرديد و من مى‏دانم خدمت‏هاى بسيار زياد و ارزنده‏اى بوده است اينها را ذكر كنيد براى مردم. مقدس مابى نكنيد كه مبادا خداى نخواسته چه بشود.

الان دنيا بر ضد شما، بر ضد حكومت شما، بر ضد اسلام حقيقتاً مجهز شده‏اند و مى‏خواهند كه يك چيزى پيدا كنند و علم كنند و هر چى دلشان مى‏خواهد بگويند. يكى از امورى كه ممكن است كه گفته بشود اين است كه دولت براى مردم كارى نكرده. چنانچه ديديد كه در بعضى افراد گفتند اين را كه دولت كارى براى مردم نكرده. خوب! اين براى اين است كه البته بعضى‏شان سوء نيت دارند، لكن مردم بايد بفهمند كه دولت چه كرده است براى مردم. اين قاعده‏اش بود كه قبل از، از اولى كه دولت تأسيس مى‏شود هركارى كه انجام مى‏دهند، براى مردم ذكر كنند كه مردم بفهمند كه چه كرده است دولت و چه كارهاى بزرگى كرده است دولت. و حالا كه مجال پيدا شده و هفته دولت است اين بايد بيشتر اين مطلب تعقيب بشود و آقايان، از دوسه نفرشان، در يك روز مسائلى را كه دارند، در وزارتخانه‏شان كه هستند و كارهايى را كه مردم براى مردم انجام دادند، كارهايى را كه جمهورى اسلامى براى مردم در اين چند سال با اين همه گرفتارى‏ها كه دارند انجام داده‏اند، اين بايد گفته بشود كه مردم بفهمند كه در اين چند سال با همه گرفتارى‏ها چه شده، برايشان چه كرده است دولت. اين يك مطلبى بود كه بايد عرض كنم كه، ما قصور كرديم در آن و بايد جبران بكنيم.

صحيفه نور ج 19 صفحه 35

دولت شما، دولت محرومين است، يعنى بايد براى محرومين كار كنيد

مطلب ديگر اين است كه خوب شما هم مى‏دانيد كه مردم اين دولت را و اين جمهورى را بپا كردند و آن هم، نه همه مردم، اين مردم پابرهنه، اين بازارى و اين متوسطين و اين محرومين. فشار روى اينها بوده است، يعنى فشار انقلاب روى دوش اين محرومين بوده. شما -، اگر در خيابان‏ها، در تظاهراتى كه مردم كردند در زمان رژيم سابق و بعد از او در اوايل انقلاب، اگر يك كسى بررسى كرده بود، مى‏ديد كه در بين اينها از آنهايى كه مرفه‏اند چند نفرند و محرومين چقدرند؟ محرومين‏اند كه اين كار را كردند. بنابراين، دولت شما دولت محرومين است، يعنى، بايد براى محرومين كاربكنيد. و از امورى كه لازم است عرض كنم، اين است كه شما مى‏دانيد و ذكر هم كرديد مكرر كه دولت بدون پشتيبانى مردم نمى‏تواند كار انجام بدهد. يعنى آن دولت‏هايى مى‏توانستند كه بدون پشتيبانى مردم انجام بدهند كارشان را انجام بدهند كه براى مردم نمى‏خواستند كار كنند، آنها مى‏خواستند براى ارباب‏هاى خودشان كار بكنند و روى آن مبنا مجهز براى آن جهت بودند. اما كارى به اين نداشتند كه حالا در بلوچستان چه مى‏گذرد، در كرمان چه مى‏گذرد، در جاهاى ديگر چه مى‏گذرد؟ اين را - به آن كارى نداشتند و شما كه مى‏خواهيد براى همه خدمت بكنيد، براى چهل ميليون جمعيت، يك دولت محدود نمى‏تواند كار بكند، بايد چهل ميليون جمعيت را در صحنه نگه دارد و نگهدارى به اين است كه شما بازار را مى‏خواهيد نگه داريد، بازار را شريك كنيد در كارها، بازار را كنار نگذاريد، يعنى، كارهايى كه از بازار نمى‏آيد و معلوم است كه نمى‏تواند بازار انجام بدهد، آن كارها را دولت انجام بدهد. كارهايى كه از بازار مى‏آيد، جلويش را نگيريد، يعنى، مشروع هم نيست. آزادى مردم نبايد سلب بشود، دولت بايد نظارت بكند. مثلاً، در كالاهايى كه مى‏خواهند از خارج بياورند مردم را آزاد بگذارند، آن قدرى را كه مى‏توانند، هم خود دولت بياورد، هم مردم. لكن دولت نظارت كند در اين كه يك كالاهايى كه برخلاف مصلحت جمهورى اسلامى است، برخلاف شرع است، آنها را نياورند. اين نظارت است. همچو نيست كه آزادشان كنيد كه فردا بازارها پر بشود از آن لوكس‏ها و از آن بساطى كه در سابق بود. اما راجع به تجارت، راجع به صنعت، راجع به اينها اگر مردم را شريك خودتان نكنيد، مؤفق نخواهيد شد. يعنى نمى‏شود يك جمعيت كثيرى را بدون شركت خود جمعيت، بدون شركت، مثل اين است كه ما بخواهيم چيز را كشاورزى را ما، خود دولت بكند، خوب! كشاورزى كه نمى‏تواند دولت كشاورزى بكند. كشاورزى را دولت بايد تأييد بكند تا كشاورزها كشاورزى كنند. تجارت هم همين جور است. صنعت هم همين جور است. صنايعى كه مردم ازشان نمى‏آيد، البته بايد دولت بكند، كارهايى را كه مردم نمى‏توانند انجام بدهند، دولت بايد انجام بدهد. كارهايى كه هم دولت مى‏تواند انجام بدهد و هم مردم مى‏توانند انجام بدهند، مردم را آزاد بگذاريد كه آنها بكنند، خودتان هم بكنيد، جلوى مردم را نگيريد. فقط يك نظارتى بكنيد كه مبادا انحراف پيدا بشود، مبادا يك وقتى كالاهايى بياورند كه مخالف با اسلام است، مخالف با صلاح جمهورى اسلامى است. اين يك مسأله‏اى است كه بسيار مهم است در نظر من. من كراراً هم گفتم، آقايان هم وعده دادند

صحيفه نور ج 19 صفحه 36

ولى نمى‏دانم چقدر عمل شده! در هر صورت اين هم از مسائلى است كه بسيار اهميت دارد و ما بايد چه بكنيم.

وزارتخانه‏ها و ادارات يك جورى باشد كه نارضايى ايجاد نكند

مسأله ديگرى كه عرض مى‏كنم، اين است كه آقايانى كه الان رأى اعتماد گرفتند از مجلس و احساس مى‏كنند كه مسؤوليتشان زيادتر شده است براى اين كه خوب رأى دادند اين بالايى مجلس دارد و من بايد از مجلس تشكر كنم راجع به اين، اينها بايد حالا فكر اين معنا باشند كه مردم را داشته باشند و يكى از راه‏هايش اين است كه وزارتخانه‏ها و ادارات يك جورى باشد كه نارضايى ايجاد نكند، به نظر مى‏آيد كه اگر چنانچه در هر وزارتخانه‏اى از طرف يا آقاى رئيس جمهور يا فرض كنيد كه آقاى نخست‏وزير يك چند، دو سه نفرى باشند براى اين معنا كه اگر چنانچه در آن اداره، در آن وزارتخانه از خود اهالى وزارتخانه شكايت داشتند، به اينها بگويند. اين اصل نفس اين كار مؤثر است در اين كه در وزارتخانه‏ها اگر بنا باشد يك كارى انجام بشود، برخلاف نشود. شما مى‏دانيد كه ما وارث يك كسى هستيم يك رژيمى هستيم، كه سر تا پاى اداراتش ، الا يك عده‏اى، دنبال اين بودند كه منافع خودشان را حفظ كنند و دنبال اين بودند چه بكنند. از آنها، هستند الان در جمهورى اسلامى، نمى‏توانيم بگوييم نيستند، همه جا هستند و ممكن است كه اينهايى كه هستند بخواهند مردم را ناراضى كنند. اصل خطش اين باشد كه مردم را ناراضى كنند، چه، بهتر اين است كه مردم را در ادارات ناراضى كنند. اصل خطش اين باشد كه مردم را ناراضى كنند، چه بهتر اين است كه مردم را در ادارات ناراضى كنند. فرض كنيد يك نفر برود در يك اداره‏اى، اين جا كارش را خوب انجام ندهند، اين به او مراجعه كند، آن به او مراجعه كند. من نمى‏گويم كه هست اين جور، لكن متوجه باشيد كه مبادا يك همچو مسائلى واقع بشود. و بهتر اين است كه يك همچو عملى انجام بگيرد كه مردم هم توجه به اين داشته باشند كه يك مرجعى دارند كه اگر در اداره يك كسى يك ضد انقلابى بود، خواست يك فضولى‏اى بكند، يك مرجعى دارند كه به آن مرجع بروند مراجعه كنند. و هم، خود اين عمل فى نفسه مؤثر در اين است كه جلوگيرى كند از بعضى از امور. و بالاخره ما مردم را لازم داريم، يعنى، جمهورى اسلامى تا آخر مردم را مى‏خواهد. اين مردمند كه اين جمهورى را به اين جا رساندند و اين مردمند كه بايد اين جمهورى را راه ببرند تا آخر، و اين شما آقايان هستيد كه مردم را مى‏توانيد، وزارتخانه‏هايتان مى‏تواند، اداراتتان مى‏تواند راضى نگه دارد و مى‏تواند خداى نخواسته اشخاصى در آن باشند كه ناراضى باشند. و اين را با قاطعيت عمل كنيد. التزام شما نداريد كه هر كس از سابق در اين اداره بوده، حالا اگر چنانچه ضد انقلاب هم باشد، بايد باشد. اين را بيرونش كنيد برود سراغ كارش، اگر يك كسى است مى‏خواهد ضدانقلاب باشد، اما اگر كسانى هستند كه از روى نادانى از چى خوب ارشادشان كنيد، توجيه‏شان كنيد كه كارها را انجام بدهند و مردم را ناراضى نكنند. در هر صورت ما بايد دنبال اين معنا باشيم كه مردم را نگه داريم و همين طورى كه آقايان مى‏گويند، بدون پشتيبانى مردم نمى‏شود كاركرد و پشتيبانى هم به اين نيست كه مردم الله اكبر

صحيفه نور ج 19 صفحه 37

بگويند اين -، اين پشتيبانى نيست. پشتيبانى اين است كه همكارى كنند، همكارى اين است كه در تجارت همكارى كنند، شما مجال به آنها بدهيد همكارى كنند. وقتى اين مجال را شما داديد، مردم كمك شما هستند و اين طور نيست كه بازار، مثلاً، سرتاته‏اش راخداى نخواسته يك اشخاص فاسد، در يك بازار، البته پيدا مى‏شود يك عده‏اى فاسد و يك عده‏اى سودجو هم پيدا مى‏شود، معلوم است اين، اما مردم صحيح و مردم متدين و مردم كاردان زياد هست در بازار. عامه بازار هم آن طور نيست كه خلافكار باشد. البته يك عده هم هستند. در چه جمعيتى است كه نيست اين چنين؟ همه جمعيت‏هااين طور. مثلاً يك عده فاسد هم درشان هست. بنابراين بايد ما مجال بدهيم به همه اينها، همان طورى كه در كشاورزى شما عمل مى‏كنيد، كه پشتيبانى مى‏كنيد و كشاورزى را آنها مى‏كنند، شما پشتيبانى را مى‏كنيد، در اين طور امور هم چيزهايى را كه مردم ازشان كار بر مى‏آيد، معنى پشتيبانى اين است كه خود آنها عمل بكنند، اگر اين طور عمل بشود، هم سرمايه‏هايى كه ممكن است نياورده باشند، وارد مى‏شود در بازار و هم در چيز بانك‏هاو هم مردم كمك كار مى‏شوند و مطمئن مى‏شوند، و هم اشخاصى كه خيال مى‏كنند كه جمهورى اسلامى نمى‏خواهد براى مردم كار كند، مى‏فهمند كه كار مى‏كند و چه مى‏كند، و هم اشخاصى كه در خارج هستند و ضد انقلاب نيستند، لكن بيخودى ترساندندشان، يعنى، تبليغات خارجى اين بيچاره‏هارا ترساندند كه‏اى مبادا برويد تهران! همچو كه از در وارد بشويد، فوراً پاسدارها شما را مى‏گيرند و چه مى‏كنند! خوب، اين تبليغاتى است كه در دنيا دارد مى‏شود بر ضد ما. ما بايد يك كارى بكنيم كه اين تبليغات را خنثى كنيم و با تبليغات، ما زورمان به آنها نمى‏رسد براى اين كه ما يك تبليغات محدود داريم، آنها يك تبليغات غيرمحدود دارند، دنيا دست آنهاست و تبليغاتشان غيرمحدود است.

بايد به همه دولت‏ها بگوييم كه ديگر خيال آمدن به اين جا را از سرتان بيرون كنيد

و بايد هم اين معنا را، ما به همه دولت‏ها، به همه جا بگوييم كه ديگر خيال اين كه بخواهيد بياييد اين جا و دوباره يك كارى انجام بدهيد، اين را از سرتان بيرون كنيد. يعنى، دنيا ديگر اين را نمى‏تواند قبول كند. دنيا ديگر وضعش جورى شده است كه نمى‏تواند قبول كند كه همه بنده باشند و يك عده‏اى آقا باشند، اين نمى‏شود. نمى‏شود كه آمريكا و فرانسه و شوروى و يكى دو تا ديگر آقا باشند و همه، فرض كنيد چندين ميليارد جمعيت دنبال آنها باشند و مطيع آنها باشند، اين گذشت وقتش. بايد اينها خودشان را تصحيح بكنند و بفهمند كه مسأله گذشته است كه شما بخواهيد، كه خير، باز هم مثل سابق باشيد. اين سابق يك جور ديگرى بود، دنيا الان جور ديگرى شده، تحولات ديگرى شده و ايران هم اثبات كرد اين مطلب را كه مى‏شود در مقابل همه چيز ايستاد و بايد آنها هم كه نشستند آن جا و فساد مى‏كنند و يك انفجارى مى‏كنند و يك ترقه در مى‏كنند، اينها بدانند كه اينها ديگر تأثيرى ندارد، جز اين كه مردم متنفرتر مى‏شوند از آنها. هر چه هم بخواهند خودشان را تبرئه كنند، مردم مى‏گويند شماييد براى اين كه وضعتان را جورى كرديد كه هر جا فسادى واقع بشود مى‏گويند اينها هستند، منافقين

صحيفه نور ج 19 صفحه 38

هستند نمى‏دانم سلطنت طلب هستند، اين طورى. چرا بايد وضعتان را اينجور بكنيد كه هر فسادى را به شما نسبت بدهند؟ آن وقت هم بنشينيد آن جا، بگوييد كه ما بله، مردم با ما هستند و ما چطور هستيم و مردم چه بكنند و دستور بدهيد! اينها حرف‏هاى بچه‏گانه‏اى است كه عمرتان را ضايع مى‏كنيد و از ايران هم كه فرار كرديد و فرانسه هم كه طرفدار شما هست. آن جا برويد بنشينيد. همان جا از فرانسه ارتزاق كنيد و از ساير جاها. البته اين حرف‏هايشان هم براى همان است والا همچو نيست كه اين قدر نادان باشند كه حالا ايران، همه‏شان چشم به راه آنها هستند كه چرا نيامديد يا كاغذ فدايت شوم برايشان مى‏نويسند! خود آنها مى‏دانند اين را، اما براى اين كه دل آنها را به دست بياورند از اين حرف‏ها مى‏زنند و از اين طرح‏ها مى‏دهند كه ارتزاق كنند. خوب! اگر همين است خوب بكنند، ارتزاقشان را بكنند واللهم اشغل الظالمين بالظالمين انشاءالله، اميدوارم كه هم مؤفق و مؤيد باشيد و عمده اين است كه براى اين مستضعفينى كه به شما خدمت كردند، خدمت بكنيد و خدمت هم به اين است كه آنها را بازارى‏ها را در كار وادار كنيد، شريك كنيد. كسانى كه مى‏توانند صنعت كوچك درست كنند، آنها صنعت‏هايشان را حفظ بكنيد و ساير كارها، آنهايى كه البته دولت نمى‏تواند، آن دولت مى‏تواند و ديگران نمى‏توانند، آنها بايد بكنند. و من اميدوارم كه انشاء الله مؤفق و مؤيد باشيد و سلامت.

والسلام عليكم و رحمه الله‏


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 40

تاريخ: 5/6/63

پيام امام خمينى به ايثارگران جبهه‏هاى نور

بسم الله الرحمن الرحيم‏

ما را چه رسد كه با اين قلم‏هاى شكسته و بيان‏هاى نارسا در وصف شهيدان و جانبازان و مفقودان و اسيرانى كه در جهاد فى سبيل الله جان خود را فدا كرده و يا سلامت خويش را از دست داده‏اند يا به دست دشمنان اسلام اسير شده‏اند، مطلبى نوشته يا سخنى بگوييم. زبان و بيان ما عاجز از ترسيم مقام بلند پايه عزيزانى است كه براى اعلاء كلمه حق و دفاع از اسلام و كشور اسلامى جانبازى نموده‏اند. الفاظ و عبارات توان توصيف آنانى را كه از بيت مظلم طبيعت به سوى حق تعالى و رسول اعظمش هجرت نموده و به درگاه مقدسش بار يافته‏اند، ندارد. از مجاهدينى كه سنگرهاى نبرد را تبديل به مساجد و ميدان‏هاى جهاد را با بانگ تكبير مهبط ملائكه الله نموده‏اند، چگونه سخن توان گفت؟ در اقدام شريف مادران بزرگوارى كه در دامن‏هاى مطهر خود چنين فرزندانى را براى اسلام تربيت كرده‏اند، چه مى‏توان نثار كرد؟ و براى اسيرانى كه در زندان‏هاى مخوف دشمن شجاعانه بر سر دشمنان بشريت فرياد مى‏كشند، چگونه توان تعظم نمود؟ پس با اعتراف به عجز، براى شهيدان آرزوى رحمت خاص الهى و براى جانبازان، اين شهيدان زنده، سلامت و براى اسرا و مفقودين عزيز و دلير، آرزوى بازگشت به ميهن و براى مادران و پدران و همسران و فرزندانشان، اين نمونه‏هاى صبر و مقاومت، صبر و سعادت دارين و براى رزمندگان در جبهه‏هاى حق عليه باطل پيروزى درخواست مى‏نماييم. سلام و درود خداوند بر همگان و دعاى خير بقيه الله اعظم ارواحنا فداء شامل تمامى آنان باد.

والسلام عليكم و رحمه الله

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 41

تاريخ: 7/6/63

پيام امام خمينى به مسلمانان جهان به مناسبت برگزارى كنگره عظيم عبادى - سياسى حج و عيد سعيد قربان‏

بسم الله الرحمن الرحيم‏

مبارك باد عيد سعيد بزرگ قربان بر مسلمانان جهان و بر ملت بزرگ مجاهد ايران كه با انقلاب كبير خود دست جهانخواران را از تجاوز به ميهن اسلامى‏شان قطع كردند. و به خواست خداوند متعال و حمايت حضرت بقيه الله ارواحنا لمقدمه الفداء خود را از سلطه ستمگران شرق و غرب آزاد و براى به ثمر رسيدن انقلاب بزرگ خويش با فداكارى‏هاى فوق طاقت به نهضت و جانبازى خود ادامه مى‏دهند تا انشاء الله مقصد اعلى كه اجراى احكام نورانى اسلام است در كشور پياده شود.

عيد سعيد و مبارك در حقيقت آن روزى است كه با بيدارى مسلمين و تعهد علماى اسلام تمام مسلمانان جهان از تحت سلطه ستمكاران و جهانخواران بيرون آيند و اين مقصد بزرگ زمانى ميسر است كه ابعاد مختلفه احكام اسلام را بتوانند به ملت‏هاى زير ستم ارائه دهند و ملت‏ها را با اسلام ناشناخته آشنا كنند و فرصت‏ها را براى اين امر بزرگ سرنوشت ساز مغتنم شمرده و از دست ندهند. و چه فرصتى بالاتر و والاتر از كنگره عظيم حج كه خداوند متعال براى مسلمانان فراهم آورده است و مع الاسف ابعاد مختلف اين فريضه عظيم سرنوشت ساز به واسطه انحراف‏هاى حكومت‏هاى جور در كشورهاى اسلامى و آخوندهاى فرومايه دربارى و كج فهمى‏هاى بعضى از معممين و مقدس نماها در تمام كشورهاى اسلامى در پرده ابهام باقى مانده است. كج فهمانى كه حتى با تشكيل حكومت اسلامى مخالف و آن را از حكومت طاغوت بدتر مى‏دانند. كج فكرانى كه فريضه بزرگ حج را محدود به يك ظاهر بى‏محتوا كرده و ذكر گرفتارى‏هاى مسلمانان و كشورهاى اسلامى را بر خلاف شرع و تا سرحد كفر مى‏شمارند. وابستگان به حكومت‏هاى جابر انحرافى كه فرياد مظلومانى را كه از گوشه و كنار جهان در اين مركز فرياد جمع گرديده‏اند، زندقه و برخلاف اسلام وانمود مى‏كنند. بازيگرانى كه براى عقب نگه داشتن مسلمانان و بازكردن راه براى غارتگران و سلطه جويان، اسلام را در كنج مساجد و معابد محصور نموده‏اند و اهتمام به امر مسلمين را برخلاف اسلام و وظايف مسلمانان و علماى اسلام معرفى مى‏كنند. و مع الاسف دامنه تبليغات گمراه كننده به قدرى بوده و هست كه دخالت در هر امر اجتماعى و سياسى را در جامعه مسلمين برخلاف وظايف روحانيون و علماى دين مى‏دانند و دخالت در سياست را گناهى نابخشودنى مى‏خوانند و فريضه نماز جمعه را به يك صورت خشك، مقصور

صحيفه نور ج 19 صفحه 42

كرده و تجاوز از اين حد را ضد اسلام مى‏دانند.و بايد گفت اسلام، غريب و ناشناخته است و ملت اسلامى منزوى و ناآشنا به حقايق اسلامند.

اكنون بر علماى اسلام و نويسندگان و دانشمندان و هنرمندان و فيلسوفان و محققان و عارفان و روشنفكرانى كه از اين مسائل رنج مى‏برند و به حال اسلام و مسلمين تأسف مى‏خورند، در هر منطقه و داراى هر مذهب و مسلكى كه هستند لازم است براى جلوگيرى از اين خطر عظيم كه اسلام و مسلمين گرفتار آن هستند، دامن همت به كمر زنند و با هر وسيله ممكن در مساجد و محافل و مجالس عمومى، مسلمانان را هشدار دهند و از آنان غفلت زدايى نمايند و آنان را براى يك نهضت عمومى اسلامى مهيا كنند و بايد بدانند كه اين امرى است ممكن و شدنى، ولى محتاج به كوشش و فداكارى مى‏باشد. ملت ايران اعزهم الله راه عذرها را مسدود نموده و اثبات نمود كه در مقابل قدرت‏هاى بزرگ مى‏توان ايستاد و حق انسانى خود را بازپس گرفت. و با اتكال به قدرت لايزال حق تعالى كه وعده نصرت به شرط آن كه حق را يارى دهيم عنايت فرموده است، هراس به خود راه ندهند كه ان تنصروا الله ينصركم و يثبت اقدامكم. و براى تحقق اهداف اسلامى كه در مقدمه آن كوتاه كردن دست قدرتمندان منحرف و مخالف اسلام از كشورهاى اسلامى و رفع موانع داخلى و خارجى باشد، همت گمارند و با احزاب و حكومت‏هاو گروه‏هاو اشخاصى كه با نهضت‏هاى اسلامى كه بحمدالله تعالى در آستانه رشد و شكل گيرى است مخالفند، مقابله نموده و مبارزه با آنان را در سرتاسر جهان سرلوحه برنامه‏هاى خود قرار دهند و مطمئن باشند كه با وعده صريح خداوند تعالى، تؤفيق پيشرفت حاصل شود و مظلومان از دست ستمگران نجات يابند.

اكنون كه در آستانه فريضه مباركه حج هستيم، لازم است توجهى به ابعاد عرفانى و روحانى و اجتماعى و سياسى و فرهنگى آن داشته باشيم. باشد كه اين امر راهگشايى براى قدم موثر ديگر باشد. در اين موضوعات بسيارى از دوستان متعهد مطالبى گفته‏اند. اين جانب نيز اشاره‏اى گذرا تنها به بعض ابعاد آن مى‏كنم، شايد تذكرى از آن حاصل شود.

از آن جا كه در اين مناسك عجيب از اول احرام و تلبيه تا آخر مناسك اشاراتى عرفانى و روحانى است كه تفصيل آنها در اين مقال ميسر نيست، اكتفا به بعض اشارات تلبيه‏هامى كنم. لبيك‏هاى مكرر از كسانى حقيقت دارد كه نداى حق را به گوش جان شنيده و به دعوت الله تعالى به اسم جامع جواب مى‏دهند. مساله، مسأله حضور در محضر است و مشاهده جمال محبوب، گويى گوينده از خود در اين محضر بيخود شده و جواب دعوت را تكرار مى‏كند و دنباله آن سلب شريك به معناى مطلق آن مى‏نمايد كه اهل الله مى‏دانند، نه شريك در الوهيت فقط. گرچه سلب شريك در آن نيز شامل همه مراتب تافناى عالم در نظر اهل معرفت است و حاوى جميع فقرات احتياطى و استحبابى است مثل الحمدلك والنعمه لك و حمد را اختصاص مى‏دهد به ذات مقدس، همچنين نعمت را، و نفى شريك مى‏كند و اين نزد اهل معرفت غايت توحيد است و به اين معناست كه هر حمدى و هر نعمتى كه در جهان هستى تحقق يابد، حمد خدا و نعمت خداست بدون شريك و در هر موقف و مشعرى و وقوف

صحيفه نور ج 19 صفحه 43

و حركتى و سكون و عملى اين مطلب و مقصد اعلى جارى است و خلاف آن، شرك به معناى اعم است كه همه ما كوردلان به آن مبتلا هستيم. بگذارم و بگذرم و از همه ابعاد آن مهجورتر و مورد غفلت تر، بعد سياسى اين مناسك عظيم است كه دست خيانتكاران براى مهجوريت آن بيشتر در كار بوده و هست و خواهد بود. و مسلمانان امروز و در اين عصر كه عصر جنگل است، بيشتر از هر زمان موظف به اظهار آن و رفع ابهام از آن هستند، زيرا بازيگران بين المللى با اغفال مسلمين و عقب نگه داشتن آنان از يك سو و عمال سودجوى آنان از سوى ديگر و غفلت زدگان نادان از طرفى و آخوندهاى دربارى يا كج فهم از سوى ديگر و متنسكان جاهل از يك طرف دانسته يا ندانسته پشت در پشت هم ايستاده و در محو اين بعد سرنوشت ساز و نجات دهنده مظلومان در فعاليت هستند. و لازم است متعهدان و بيداران و دلسوزان براى غربت اسلام و مهجوريت اين بعد در احكام اسلام بويژه حج كه اين بعد در آن ظاهرتر و موثرتر است، با قلم و بيان و گفتار و نوشتار به كوشش برخيزند، خصوصاً در ايام مراسم حج كه پس از اين مراسم عظيم انسان‏ها مى‏توانند در شهر و ديار خود با توجه به اين بعد عظيم، مسلمانان و مظلومان جهان را بيدار و براى خروج مظلومان جهان از تحت فشارهاى روزافزون ستمگران مدعى حمايت از صلح به حركت وادارند. و پر واضح است كه اگر در اين كنگره عظيم جهانى كه همه اقشار ملت‏هاى مظلوم اسلامى از هر مذهب و ملت و داراى هر زبان و مسلك و هر رنگ و قشر، ولى بازى واحد و لباس مشابه، دور از هر آلايش و آرايش اجتماع نموده‏اند، مسائل اساسى اسلام و مسلمين و مظلومان جهان از هر فرقه حل نشود و حكومت‏هاى مستكبر و زورگو سرجايشان ننشينند، از اجتماعات كوچك منطقه‏اى و محلى كارى برنخواهد آمد و راه حل فراگيرى به دست نخواهيم آورد.

بيت الله الحرام اول بيتى است كه براى ناس بنا شده، بيت همگانى است. هيچ شخصيتى و هيچ رژيمى و هيچ طايفه‏حق تقدم در آن را ندارد. اهل باديه و صحرانشينان و خانه به دوشان با عاكفان كعبه و شهرنشينان و دولتمردان در آن يكسانند. اين بيت معظم براى ناس بنا شده و براى قيام ناس و نهضت همگانى و براى منافع مردمى و چه نفعى بالاتر و والاتر از آن كه دست جباران جهان و ستمگران عالم از سلطه بر كشورهاى مظلوم كوتاه شود و مخازن عظيم كشورها براى مردم خود آن كشورها باشد. بيتى كه براى قيام تاسيس شده است، آن هم قيام ناس و للناس، پس بايد براى همين مقصد بزرگ در آن اجتماع نمود و منافع ناس را در همين مواقف شريف تأمين نمود و رمى شياطين بزرگ و كوچك را در همين مواقف انجام داد. مجرد كليددارى بيت و سقايت حجاج و عمارت مسجدالحرام كافى نيست و مربوط به مقصد نيست. ساده بودن بيت و مسجد همچون زمان ابراهيم و صدر اسلام و به هم پيوستن مسلمين در آن مكان بى‏آلايش و وافدين بى پيرايش، هزاران مرتبه بالاتر است از تزيين كعبه و بناهاى مرتفع و غافل شدن از مقصد اصلى كه قيام ناس و شهود منافع ناس است. اجعلتم سقايه الحاج و عماره المسجد الحرام كمن امن بالله و اليوم الاخر و جاهد فى سبيل الله لايستون عندالله والله لايهدى القوم الظالمين ، گويى آيه شريفه در عصر ما نازل شده و گوياى حال

صحيفه نور ج 19 صفحه 44

ماست. در عصر حاضر سرگرمى به سقايت و معيشت حجاج و به عمارت و تزيين مسجدالحرام غفلت از ايمان به خدا و روز جزا و كناره گيرى از جهاد فى سبيل الله را ظلم و كسانى كه چنين كنند را ظالم محسوب داشته است. ايمان به خداى تعالى و روز جزا انسان‏هارا به جهاد فى سبيل الله و قيام براى حق و عدل سوق مى‏دهد و خداوند قومى را كه چنين نباشند، هدايت نمى‏فرمايد كه اينان ظالمانند. خداى تعالى و رسول عظيم الشان صلى الله عليه وآله در روز حج بزرگ ندا دادند و فرياد سر دادند كه خدا و رسول برى هستند از مشركان، واذان من الله و رسوله الى الناس يوم الحج الاكبران الله برى من المشركين و رسوله. در آن روز خط آمريكا و آخوندهاى دربارى تأمين كننده منافع شيطان بزرگ نبودند كه فتوا دهند العياذ بالله، خدا و رسول بر خلاف مناسك حج دستور داده و عمل كنند و بايد حج از اين مسائل به دور باشد. روزى كه ولى الله الاعظم امام عصر عجل الله تعالى فرجه الشريف ظاهر شوند و در كعبه نداى عدالت سردهند و بر خلاف ظالمان وكافران فرياد كشند، همين آخوندها هستند كه او را تكفير كنند و از ستمگران پشتيبانى نمايند.

خداوند انشاء الله تعالى اسلام و مسلمين را از شر ستم پيشگان نگهدارى فرمايد. اينك تذكراتى هر چند تكرارى را به عرض برادران و خواهران مى‏رسانم. اميد است انشاء الله تعالى به ديده عنايت توجه نمايند.

1- مراتب معنوى حج كه سرمايه حيات جاودانه است و انسان را به افق توحيد و تنزيه نزديك مى‏نمايد، حاصل نخواهد شد، مگر آن كه دستورات عبادى حج به طور صحيح و شايسته و مو به مو عمل شود و حجاج محترم و روحانيون معظم كاروان‏هاتمام هم خود را صرف در تعليم و تعلم مناسك حج كنند و بر مسأله دانان است كه از همراهان خود مواظبت كنند كه خداى نخواسته تخلف از دستورات نشود. و بعد سياسى و اجتماعى آن حاصل نمى‏گردد، مگر آنكه بعد معنوى و الهى آن جامه عمل پوشد و لبيك‏هاى شما جواب دعوت حق تعالى باشد و خود را محرم براى وصول به آستانه محضر حق تعالى نماييد و لبيك گويان براى حق، نفى شريك به همه مراتب كنيد و از خود كه منشاء بزرگ شرك است به سوى او جل و علا هجرت نماييد. و اميد است براى جويندگان، آن موتى كه دنبال هجرت است حاصل آيد و اجرى را كه على الله است دريافت نمايند و اگر جهات معنوى به فراموشى سپرده شود، گمان نكنيد كه بتوان از چنگال شيطان نفس رهايى يابيد. و تا در بند خويشتن خويش و هواهاى نفسانى خود باشيد، نمى‏توانيد جهاد فى سبيل الله و دفاع از حريم الله نماييد. شما عزيزان قدرى به خود آييد و سلحشوران جمهورى اسلامى را كه پيروزى‏هاى خدا پسندانه رابراى اسلام و كشور اسلامى كسب كرده‏اند و اكنون جمعى از شهداى زنده آنان با شما در مناسك حج شريك هستند، بنگريد و از تحول عظيمى كه موجب اين همه فداكارى در آنان شده است، عبرت بگيريد. و مسلمانان بدانند تا يك درجه از اين تحولات در آنان حاصل نشود، شيطان نفس اماره و شياطين خارج نخواهند گذاشت كه به فكر امت اسلامى و مظلومان جهان باشند. از خداوند تعالى تؤفيق همگان را خواهانم.

صحيفه نور ج 19 صفحه 45

2- شما از كشور پيروزمندى كه سال‏هاتحت فشار ستمشاهى دست و پا زده و با عنايت خداوند تعالى و دعاى خير بقيه الله ارواحنا فداه قيد و بندها را با تحمل مصيبات جانكاه گسيخته و هزاران شهيد و جانباز در راه مقصد، تقديم اسلام نموده است، عازم حج شده‏ايد. شما حامل پيام ملتى هستيد كه با انقلاب خود كشورى را كه مى‏رفت با شرق زدگى و از آن بيشتر غرب زدگى در الحاد و فساد و فحشا غرق شود نجات داده و حكومت اسلامى را به جاى حكومت طاغوتى جايگزين نموده‏اند. همان مردمى كه تصميم دارند با صدور پيام انقلاب اسلامى‏شان نه تنها كشورهاى اسلامى كه مستضعفان جهان را به اسلام عزيز و حكومت عدل اسلامى آشنا سازند. شما نمايندگان مردمى هستيد كه انقلاب اسلامى‏شان با عمركوتاه خود و گرفتارى‏هاى طاقت فرساى حاصل از رويارويى با دو ابر قدرت و مقابله دو بلوك شرق و غرب با آن و خرابكارى‏هاى تروريست‏هاى وابسته به دو جناح ستمگر تنها و تنها به بركت اسلام و نورانيت آن و مقاومت مردم توانسته است كشورهاى اسلامى را در شرق و غرب ارض و مظلومان جهان را در سراسر گيتى تكان داده و به اسلام جلب نمايد و توانسته است نداى اسلام را هر چند ضعيف به گوش جهانيان رسانده و نظر آنان را به خود جلب كند. شماحجاج محترم بيت الله الحرام حامل پيام اين ملت و نمايندگان اين كشور هستيد، در اين صورت موقعيت شما بسيار حساس و وظيفه شما سنگين است، يا انشاء الله چنانچه انتظار مى‏رود با رفتار شايسته و اخلاق اسلامى و انقلابى خود نظر همگان را جلب كرده و چهره انقلاب اسلامى را آن گونه كه هست به نمايش ملت‏هاى جهان مى‏گذاريد و توجه آنان را با برخوردهاى برادرانه و محبت آميز به انقلاب بزرگ ايران جلب مى‏نماييد و عملاً تبليغات فاسد مغرضانه بوق‏هاى تبليغاتى را خنثى مى‏نماييد كه در اين صورت حج شما مقبول و اجر شما مضاعف خواهد بود. و يا خداى نخواسته بعضى از بى‏خبران برخلاف آنچه ذكر شد عمل مى‏نمايند كه اميد است ننمايند كه در اين صورت در محضر خدا و خانه او و قبله مسلمانان مرتكب گناهى عظيم شده و از صف حجاج بيت الله الحرام و زايران قبر رسول خدا صلى الله عليه و اله و ائمه معصومين در بقيع خارج مى‏شوند و با كوله بارى از گناه به منازل خود بر مى‏گردند.

3- بسيار محتمل است كه عده‏اى از منحرفان و دشمنان انقلاب و اسلام براى بدنام كردن حجاج محترم و مشوه نمودن چهره انقلاب بلكه اسلام، در اين سفر شركت كنند و به صفوف حجاج محترم بپيوندند و دست به كارهاى ناشايسته و مخالف دستورات اسلام زنند و گاه باعث شوند كه بعض متدينين هم گول خورده و از آنها به تو هم آن كه تكليف انقلابى است، تبعيت كنند و به دست مخالفان انقلاب كه با دقت درصدد يافتن نقاط ضعف و خرده گيرى از حجاج ايرانى باشند بهانه دهند، مخالفانى كه همراه كاروانان و راهپيمايان و اجتماعات در مواقف شريفه مى‏باشند و مطالب را صد چندان كرده و به رسانه‏هاى گروهى مخالف مخابره نموده و موجب تضعيف انقلاب مى‏شوند. در اين صورت بر تمام حجاج محترم خصوصا روساى كاروان‏ها و روحانيون محترم و اشخاص هوشيار لازم است تا با دقت بسيار مواظب حركات و سكنات و رفتار حجاج باشند و به مجرد رويت يك امر

صحيفه نور ج 19 صفحه 46

انحرافى طرف را نهى كنند و اگر ديدند اصرار دارد و در صدد فساد است، به نحوى كه به ملايمت و موعظه حسنه نزديك تر است از آن جلوگيرى نمايند و به ديگران هشدار دهند كه او را از صفوف خود خارج كنند و متوجه باشند كه گاهى مفسدان مى‏خواهند جارو جنجال و تشنج ايجاد كنند. بايد از اين گونه امور احتراز نمايند.

4- مسلمانان حاضر در مواقف كريمه از هر ملت و مذهب كه هستند بايد به خوبى بدانند كه دشمن اصلى اسلام و قرآن كريم و پيامبر عظيم‏الشان صلى الله عليه و آله و سلم، ابرقدرت‏ها خصوصاً آمريكا و وليده فاسدش اسرائيل است كه چشم طمع به كشورهاى اسلامى دوخته و براى چپاول مخازن عظيم زيرزمينى و روى زمينى اين كشورها از هيچ جنايت و توطئه‏اى دست بردار نيستند و رمز مؤفقيت آنان در اين توطئه شيطانى تفرقه انداختن بين مسلمانان به هر شكل كه بتوانند مى‏باشد. در مراسم حج ممكن است اشخاصى از قبيل ملاهاى وابسته به خود را وادار كنند كه اختلاف بين شيعه و سنى ايجاد كنند و آن قدر به اين پديده شيطانى دامن زنند كه بعض ساده دلان باور كنند و موجب تفرقه و فساد شوند. برادران و خواهران هر دو فرقه بايد هشيار باشند و بدانند كه اين كوردلان جيره خوار با اسم اسلام و قرآن مجيد و سنت پيامبر مى‏خواهند اسلام و قرآن و سنت را از بين مسلمين برچينند يا لااقل به انحراف كشانند. برادران و خواهران بايد بدانند كه آمريكا و اسرائيل با اساس اسلام دشمنند، چرا كه اسلام و كتاب و سنت را خار راه خود و مانع از چپاولگرى‏شان مى‏دانند، چرا كه ايران با پيروى از همين كتاب و سنت بود كه در مقابل آنان بپاخاست و انقلاب نمود و پيروز شد. امروز توطئه بر ضد ايران و حكومت آن و حزب الله در حقيقت توطئه براى محو اسلام و كتاب و سنت است و ايران بهانه‏اى بيش نيست. اينان با ايران زمان شاه كه حكومتش جان نثار آنان بود و ايران را در همه چيز وابسته به آنان كرده و نقشه اسلام زدايى را دنبال مى‏كرد، بسيار مؤافق بودند و با ايران امروز كه دستشان را از منابع و مخازن كشورمان قطع كرده و مستشاران و وابستگان به آنان را از كشور رانده است مخالفند. از طرف ديگر دشمن حقيقى آنها هم اسلام است، مگر آن كه اسلامى ساخته و پرداخته بعض حكومت‏هاو آخوندهاى بدتر از آنان باشد كه با آن موافقند و آن اسلام نيز حامى آنان و مدافع منافع آنان است و از آن ديدگاه است كه فرياد مظلومانه حجاج ايرانى را در مركز وحى و مهبط اذان من الله و رسوله الى الناس يوم الحج الاكبر ان الله برى من المشركين و رسوله در گلو خفه مى‏كنند و به كفر آنان فتوا مى‏دهند. پس در اين مقطع زمانى تكليف الهى حجاج است كه اگر مطلبى از گويندگان شنيدند كه بوى ايجاد اختلاف بين صفوف مسلمانان را مى‏دهد، انكار كنند و برائت از كفار و سردمداران آنان را از وظايف خود در مواقف كريمه بدانند تا حج آنها حج ابراهيمى ابوالانبياء صلواه الله عليه باشد و حج محمدى صلى الله عليه و آله و سلم. والا ما اكثرا الضجيج واقل الحجيج درباره آنها صادق است.

5- به حجاج محترم ايرانى كه حامل پيام اسلام و قرآن كريمند و حامل پيام انقلاب اسلامى مى‏باشند سفارش كرده و مى‏كنم كه در آن مواقف شريفه چه در مكه معظمه و چه در مدينه منوره مدارا با مسلمين و مسالمت را حتى با مامورين آن جا از دست ندهيد و در آن مراكز كه محل امن است به مقابله

صحيفه نور ج 19 صفحه 47

برنخيزيد و با همه با اخلاق انسانى اسلامى برخورد كنيد و با نصيحت برادرانه و موعظه حسنه همه مسلمانان را از اعمال خشونت بازداريد و به دستور خداوند تعالى با جاهلان مدارا نماييد و با دقت متوجه حركات و سكنات خود و دوستانتان باشيد و اگر مخالفان شما برخلاف دستورات قرآن كريم با شما رفتار كردند، مقابله به مثل نكنيد تا در پيشگاه خداوند تعالى آبرومند و مطيع باشيد. و بايد بدانيد كه انسان در اجتماعات بزرگ نظير راهپيمايى‏ها تحت تأثير واقع مى‏شود و چه بسا كه از خود بيخود شود و از يك شعار و فرياد بى‏توجه تبعيت كند و چه بسا كه در اجتماعات حج و راهپيمايى‏ها كه بايد با آرامش و مسالمت انجام گيرد، يك و يا چند نفر منحرف جنجال انگيز شعارى دهند كه با موازين اسلامى وفق ندهد، ولى با ظاهر شورانگيزشان در نفوس اثر گذارند و انحراف را تحميل نمايند. لازم است حجاج محترم ايرانى با دقت با اين مسائل توجه داشته باشند و كسانى كه كارگردانان راهپيمايى‏هاى مسالمت آميز هستند تمام شعارها را با دقت تنظيم كنند و قبل از شروع راهپيمايى عده‏اى كه متوجه جهات مختلف هستند و از مسائل سياسى و اجتماعى آگاهى دارند، با مشورت از نماينده اين جانب جناب حجت الاسلام آقاى موسوى خوئينى‏ها شعارهايى را تهيه نموده و مردم را توجيه نمايند و اعلام شود كه همه موظف به تبعيت از شعارهاى تنظيم شده هستند و به ديگر شعارها جواب ندهند و بايد نظم و آرامش را حفظ نمايند.

6- ملت و دولت ايران در حالى كه از بسيارى از دولت‏هاى منطقه مخالفت‏هاى بى‏جا ديده است، هرگز نمى‏خواهد از اخوت اسلامى چشم پوشى نموده و به اعمال قدرت دست زند. حكومت‏هاى منطقه در عوض آن كه همه دست در دست هم منطقه را از دست قدرت بزرگ كه به آنها به چشم وابسته مى‏نگرند، نجات دهند و نيز به جاى آن كه در مقابل كسانى كه ثروت‏هاى سرشار آنان خصوصاً نفت را به رايگان مى‏برند بايستند و به جاى آن كه منطقه را از لوث وجود اسرائيل پاك كنند، همه كوشش خود را در معارضه با دولت و ملت ايران خلاصه كرده‏اند اينان با دشمن و متجاوز به ايران كه اگر فرصت پيدا كند به همه منطقه تجاوز مى‏نمايد، همدست شده و بر ضد ايران كه جرمى جز پياده كردن احكام اسلام را ندارد، همكارى‏هاى همه جانبه مى‏كنند. اينان بايد بدانند كه دولت ايران با قدرت عظيمى كه از عنايات خداوند تعالى و پشتيبانى ملت چهل و چند ميليونى سرچشمه مى‏گيرد، قدرت مقابله به مثل را دارد و اين به وضوح ثابت شده است كه آمريكا و ديگر قدرتمندان در موارد گرفتارى دولت‏هاى وابسته، تنها به اظهار پشتيبانى لفظى و احياناً به فروش سلاح‏هايى ابتدايى با قيمت‏هاى بالا اكتفا نموده و هرگز مشكلى از آنان را نمى‏گشايند، كه نمى‏توانند بگشايند، چرا كه تصادم قدرت‏ها در جهان بيش از اين اجازه دخالت آشكاراى آنان را نمى‏دهد. با تمام اين اوصاف ما هميشه دست برادرى خود را براى از بين بردن نفوذ ابرقدرت‏هابه سوى كشورهاى اسلامى دراز كرده‏ايم. شما حكومت‏هاى منطقه ديديد كه صدام را آمريكا و همقطاران آن به چه بليه‏اى دچار كردند، در حالى كه ايران در انقلاب و آشفتگى بسر مى‏برد، او را به نويد سردارى قادسيه وادار كردند تا از زمين و دريا و هوا به كشور ما هجوم آورد و خيانت بعضى از دست اندركاران آن وقت نيز فرصتى بيشتر به او داد. مع ذلك با همه

صحيفه نور ج 19 صفحه 48

آشوب‏ها و گرفتارى‏هايى كه نيروهاى سلحشور دريايى، هوايى و زمينى با آن دست به گريبان بودند، در كنار سپاه و بسيج و نيروهاى مردمى دشمن را كه مناطق وسيعى از كشور را غافلگيرانه مورد تجاوز قرار داده بود، در همان محل ميخكوب نمودند و پس از مدتى نه چندان زياد با همه پشتيبانى‏هايى كه از اطراف به او مى‏شد آنها را از كشور خود راندند. و وضعيت امروز اين دشمن خدا را نيز مى‏بينيد و مى‏دانيد كه ديگر دولت‏هاى منطقه در مقايسه با صدام چندان مهم نيستند. صدام امروز در اين لجنزار مخوف براى يافتن راه نجات دست و پا مى‏زند و فريادش به جايى نمى‏رسد. ايران اگر او را يك انسان متعادل مى‏دانست، اميد نجاتى براى او بود. ولى با روحيه جنون آميزى كه از او آشكار است، ملت ما اجازه نمى‏دهد كه جنايات نابخشودنى او را ناديده بگيرند و او را براى ادامه خيانت به حال خود گذارند، پس او را در حال اضطراب جانكاه و موت و حيات تا موقع مقتضى نگاه مى‏دارند. و اين جانب به شما دولت‏هاى منطقه هشدار مى‏دهم كه با مشورت با عقلا و تفكر در آينده خود بدون توجه به وعده‏هاى آمريكا و دوستانش كه مى‏خواهند شما را گرفتار كنند و با تخيلات نابجا همچون صدام عفلقى شما را به دام مى‏اندازند تا خود را در منطقه هر چه بيشتر حاضر كنند و سرنوشت منطقه را به دست گيرند، خود را از اين مهلكه كنار گيريد و مطمئن باشيد كه دولتى چون دولت ايران كه متعهد به اسلام است و از فرامين الهى تخطى نمى‏كند، اگر دست برادرى او را فشار دهيد هرگز ضرر نمى‏بينيد و چه بهتر كه دولت‏هاى منطقه تمام نيروى خود را براى محو اسرائيل از جغرافيا تجهيز كنند. اسرائيل مفسدى كه فلسطينيان مظلوم را بدين روز انداخته و به لبنان قهرمان آن همه ظلم كرده و به كشورهاى منطقه تعدى و تجاوز نموده است. چه چيز بهتر از اين كه دولت‏هاى منطقه دست در دست هم نهند و منطقه را از شر اسرائيل و آمريكاى طرفدارش نجات دهند. و من كرارا تذكر داده‏ام كه اسرائيل از نيل تا فرات را از خود مى‏داند و شما را غاصب سرزمين‏هاى خويش مى‏شمرد، گرچه اكنون جرات اظهار صريح آن را ندارد، چنانچه صدام برادر اسرائيل نيز براى سلطه بر منطقه تلاش مى‏كند و بر فرض باطل با به قدرت رسيدن، آرامش را از همه سلب مى‏نمايد.

اين جانب نصيحت برادرانه به شما نمودم، اكنون خود دانيد. و به دولت‏هاى نظير حكومت مصر هشدار مى‏دهم كه مبادا گول توطئه آمريكا را بخورد و به بهانه مين گذارى در درياى سرخ و كانال سوئز كه سر و صداى آن را به قدرى بلند كرده‏اند كه انسان مطمئن مى‏شود چيزى جز توطئه ابرقدرت‏ها نيست، دست به اعمال ماجرا جويانه‏اى بزند. و همان طور كه همه مى‏دانند تاكنون اصل قضيه در پرده ابهام است. از طرف ديگر آسيب ديدن چند كشتى و جنجال دولت استعمارگرى چون آمريكا و انگلستان و فرانسه خود نشان دهنده نقشه حضور بيشتر آنان در منطقه است كه هر چه اين هياهوها دامنه دارتر مى‏شود، انسان به پوچ بودن دعوى مطمئن‏تر مى‏گردد و در هر صورت اگر مصر با دولت و ملتى مثل ايران كه براى بستن دست ستمكاران انقلاب نموده است بخواهد مقابله كند بايد بداند كه ملت‏هاى مسلمان و انقلابى جهان او را محكوم نموده و ساكت نخواهند نشست. صلاح حال امثال مصر آن است كه سرنوشت خود را به دست آمريكا و دوستانش ندهد و خود را بى‏جهت وارد معركه نكند.

صحيفه نور ج 19 صفحه 49

از خداوند تعالى پيروزى اسلام و خذلان كفر و بيدارى مسلمانان و تعهدشان را در پيشبرد مقاصد اسلامى خواستارم.

والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 50

تاريخ: 11/6/63

بيانات امام خمينى در جمع فقها و حقوقدانان شوراى نگهبان‏

ما مكلفيم نگهبان آينده نظام و اسلام باشيم‏

بسم الله الرحمن الرحيم

من تذكراتى دارم كه بايد به شما آقايان عرض كنم. ما بايد آينده را در نظر بگيريم و اين گونه فكر نكنيم كه وضع فعلى‏مان بگذرد، آينده هر چه باشد، باشد. ما مكلفيم تا علاوه بر اين كه وضع فعلى را حفظ كنيم، نگهبان آينده نظام و اسلام باشيم. ما بايد پايه گذار خوب آينده باشيم. از موضوعاتى كه بايد در فكر آينده‏اش باشيم، وضع روحانيت است، وضع درسى روحانيت است. در مورد وضع درسى آنچه پرسيدم، گفته‏اند خوب است. البته خوب داريم تا خوب، يك موقعى خوب است كه صاحب جواهر و شيخ مرتضى تربيت مى‏شود و يك موقعى خوب است كه ماها به وجود مى‏آييم، بين اين دو خيلى فاصله است. براى اين كه افرادى مثل صاحب جواهر تربيت شود بايد دسته بسيارى ممحض بر تحصيل شوند، خود را مهيا كنند تا فقه را به صورت قديم تحصيل نمايند.

وقتى تشريفات زياد شد محتوا كنار مى‏رود

مسأله ديگر، مسأله تشريفات حوزه‏هاى روحانيت است كه دارد زياد مى‏شود. وقتى تشريفات زياد شد، محتوا كنار مى‏رود. وقتى ساختمان‏ها و ماشين‏ها و دم و دستگاه‏ها زياد شد، موجب مى‏شود بنيه فقهى اسلام صدمه ببيند، يعنى با اين بساطهانمى‏شود شيخ مرتضى و صاحب جواهر تحويل جامعه داد. اين موجب نگرانى است و واقعاً نمى‏دانم با اين وضع چه كنم. اين تشريفات اسباب آن مى‏شود كه روحانيت شكست بخورد. زندگى صاحب جواهر را با زندگى روحانيون امروز كه بسنجيم، خوب مى‏فهميم كه چه ضربه‏اى به دست خودمان به خودمان مى‏زنيم. يك قصه هم قصه بعضى ائمه جمعه و بعضى از علماى بلاد است كه با دخالت‏هاى بى‏مورد خود در امور دولت، اسباب اين مى‏شوند كه مردم از آنها كنار گيرند. اگر مردم از روحانيون كنار گيرند، موجب مى‏شود كه روحانيون شكست بخورند و اگر روحانيون شكست بخورند، جمهورى اسلامى شكست مى‏خورد. اين مطلب را بارها گفته‏ام كه روحانيون بايد وضعى ارشادى داشته باشند، نه اين كه بخواهند حكومت كنند. كارى نبايد بكنيم كه مردم بگويند اينها دستشان به جايى نمى‏رسيد، حالا كه رسيد ديديد اين طور شدند. استبداد دينى خود تهمتى است كه از كنارش نبايد گذشت، راديوها مرتب از آن سخن مى‏گويند و ما را به‏

صحيفه نور ج 19 صفحه 51

خودكامگى متهم مى‏كنند. روحانيون نبايد كارى كنند كه شاهد دست دشمن بدهند. دخالت ما بايد نهى از منكر و امر به معروف باشد، والا به استاندار بگوييم تو بايد اين كار را بكنى، والا بگوييم از اين جا برو، اين اولا تضعيف دولت است و از آن گذشته موجب مى‏شود كه مردم از روحانيون متنفر شوند. اين موضوعات را بايد كاملا در نظر داشته باشيم.

شوراى نگهبان بايد قوى و هميشگى باشد

اما مسأله شما. من با نهاد شوراى نگهبان صددرصد موافقم و عقيده‏ام هست كه بايد قوى و هميشگى باشد، ولى حفظ شورا مقدارى به دست خود شماست. برخورد شما بايد به صورتى باشد كه در آينده هم به اين شورا صدمه نخورد. شما نبايد فقط به فكر حالا باشيد و بگوييد آينده هر چه شد، باشد. شياطين به تدريج كار مى‏كنند. آمريكا براى پنجاه سال آينده خود نقشه دارد. شما بايد طورى فكر كنيد كه اين شورا براى هميشه محفوظ بماند. رفتار شما بايد به صورتى باشد كه انتزاع نشود كه شما در مقابل مجلس و دولت ايستاده‏ايد.

اين كه شما يكى و مجلس يكى، شما يكى و دولت يكى، ضرر مى‏زند. شما روى مواضع اسلام قاطع بايستيد، ولى به صورتى نباشد كه انتزاع شود شما در همه جا دخالت مى‏كنيد. صحبت‏هاى شما بايد به صورتى باشد كه همه فكر كنند در محدوده قانونى خودتان عمل مى‏كنيد، نه يك قدم زياد و نه يك قدم كم. در همان محل قانونى وقوف كنيد، نه يك كلمه اين طرف و نه يك كلمه آن طرف. گاهى ملاحظه مى‏كنيد كه مصالح اسلامى اقتضا مى‏كند كه به عناوين ثانوى عمل كنيد. به آن عمل كنيد گاهى مى‏بينيد كه بايد نخست وزير در كارى دخالت كند كه اگر دخالت نكند به ضرر اسلام است، به او اجازه دهيد عمل كند. ضرورت اقتضا مى‏كند كه نخست وزير فلان كار را انجام دهد كه از كس ديگرى بر نمى‏آيد شما بايد سعى كنيد كه نگويند مى‏خواهيد در تمام كارها دخالت كنيد، حتى در مسائل اجرايى. البته خود اين مسائل را مى‏دانيد و عمل مى‏كنيد، ولى من تذكر مى‏دهم. شما بايد توجه داشته باشيد كه اگر مباحثات به مناقشات تبديل شود و جلوى يكديگر بايستيد، اسباب اين مى‏شود كه شوراى نگهبان تضعيف شود و در آتيه از بين برود و آن كسانى كه علمايى را كه قبلا كار شوراى نگهبان را مى‏كردند، كنار گذاشتند، به اين خاطر بود كه كم كم آنها را مخالف خود احساس كردند و كنار گذاشتند و به تدريج اين شيطنت صورت گرفت. پس همه ما بايد بيدار باشيم.

ما بايد به فكر مردم باشيم و بر آنان سخت نگيريم كه از صحنه خارج شوند

مسأله ديگر رفتار نهادها با مردم است. بايد حركت ما به صورتى باشد كه مردم بفهمند كه اسلام براى درست كردن زندگانى دنيا و آخرت آمده است تا ملت احساس آرامش كنند. اين كه آمده است الاسلام يجب ماقبل اين يك امر سياسى است. اسلام ديده است اگر بخواهد با كسانى كه تازه مسلمان شده‏اند، سختگيرى كند، هيچ كس به اسلام رو نمى‏آورد. جب ماقبل كرده است و از آنچه؛

صحيفه نور ج 19 صفحه 52

قبل كرده‏اند، گذشته است. در جايى ديدم كميته صنفى گفته است تمام اصنافى كه از چند سال قبل از انقلاب گرانفروشى كرده‏اند بايد بيايند و مجازات شوند. اين بر خلاف اسلام و رضاى خداست. ما بايد اين قدر سخت نگيريم و به فكر مردم باشيم. مردم ما خيلى زحمت كشيده‏اند مردم عادى غير از طبقه مرفه هستند، مردم عادى ما اسلام را پياده كرده‏اند و تمام زحمات حكومت را متحمل مى‏شوند. پس ما بايد بسيار به فكر مردم باشيم و بر آنان سخت نگيريم كه از صحنه خارج شوند. البته فاسدين را رها نكنيد، اما اين كه اين فرد با كى عكس انداخته است يا اسمش در كجاست و يا به استقبال چه كسى رفته است، نبايد به اين سبب‏ها براى مردم ناراحتى درست كرد. در قرآن هم كارها به تدريج انجام گرفته است. ما چهل و چند ميليون هستيم كه اگر با هم باشيم. مطمئنا نه شوروى و نه آمريكا هيچ كارى نمى‏توانند بكنند. پس بايد مردم را حفظ كرد. مجلس، دولت، شوراى نگهبان و بقيه بايد دست در دست يكديگر بگذاريم تا ايران و اين جمهورى را حفظ كنيم.

والسلام عليكم و رحمه الله‏


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 57

تاريخ: 16/6/63

پيام امام خمينى به مناسبت رحلت آيت الله آشتيانى‏

بسم الله الرحمن الرحيم‏

انالله و انا اليه راجعون

خبر تأسف و تاثرآور رحلت عالم متقى مهذب و فقيه ارزشمند و متعهد، حضرت حجت الاسلام والمسلمين مرحوم آقاى حاج ميرزا محمد باقر آشتيانى رحمه الله عليه موجب نگرانى و تالم شد. اين جانب ايشان را از جوانى مى‏شناختم و آنچه از ايشان دريافتم تقوا و صفاى باطن، اخلاق كريمانه و اشتغال به علم و عمل بود. خاندان محترم ايشان از اساتين فقاهت و چهره‏هاى بارز بين علما و فقها بودند و خدمت‏هابه علم و حوزه‏هاى علميه نمودند و جزاهم الله عن الاسلام خيرا. اين جانب فقدان اين بزرگوار را به حوزه‏هاى علميه و علماى معظم خصوصاً علماى اعلام تهران دامت بركاتهم و به خاندان و بستگان محترمشان تسليت عرض و از خداوند تعالى براى ايشان رحمت و غفران و براى بازماندگانشان صبر و سلامت و براى علماى اعلام سعادت و صحت و براى اسلام بزرگ قوت و قدرت و براى مجاهدان در راه خدا پايدارى و استقامت و براى شهداى جبهه‏ها و غيرجبهه‏ها علو مقام و عظمت و براى بازماندگانشان شكيبايى و كرامت و براى مفقودين و اسرا رجوع به اوطانشان با سرفرازى و شهامت خواستارم و اميدوارم با دعاى خير حضرت بقيه الله ارواحنا لمقدمه فداء اين كشور اسلامى از شر اجانب محفوظ باشد.

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 53

تاريخ: 15/6/63

بيانات امام خمينى به در جمع رؤساى: جمهورى، مجلس، ديوان عالى كشور و نخست وزير مسؤولن لشكرى و كشورى و سفرا و كارداران كشورهاى اسلامى مناسبت عيد قربان‏

آن چيزى كه اعمال ما را با اعمال انبيا متفاوت مى‏كند، مغز عمل است‏

بسم الله الرحمن الرحيم‏

من هم متقابلا به همه آقايان، به همه امت مسلمان دنيا و مستضعفين، اين عيد سعيد را تبريك عرض مى‏كنم و اميدوارم خداى تبارك و تعالى به بركت اين عيد و ساير اعياد شريفه، ما را و همه ملت‏هاى مسلمان را هدايت كند كه به راه مستقيم اسلام سير كنيم و به مقاصد اسلامى فكر كنيم و بتوانيم بين مسلمين يك آشتى، يك وحدتى ايجاد كنيم. حضرت ابراهيم (ع) كه اين عيد منتسب به او هست و بنيانگذار ايثار است، صورت عمل، يك معناست و معنا و محتواى عمل، يك باب ديگر. اين جا صورت عمل هم يك مشكلى است براى حلش و يك امرى است كه فوق طاقت نوع بشر است. اما آن چيزى كه ابراهيم (ع) را ابراهيم مى‏كند، مسأله اين صورت نيست، مسأله آن سيرى است كه فرموده است و منتهى به اين مسائل شده است. ابراهيم كه به حسب روايات شريفه ما، در آن وقتى كه طرف آتش داشت مى‏رفت، ملائكه آسمان به او گفتند كه حاجت داريد؟ گفت به شماها نه. آن يك باب ديگرى از معارف را داشته است. و ما صورت عمل را مى‏بينيم و از آن هم اعجاب مى‏كنيم و اعجاب آور هم هست. لكن آنهايى كه اهل معارف الهى هستند، باطن اين صورت را ملاحظه مى‏كنند. اصل اعمال انبيا مطلقا به حسب صورت، با اعمال ما به حسب نوع مؤافق است. آنها نماز مى‏خوانند ما هم نماز مى‏خوانيم، آنها روزه مى‏گيرند ما هم روزه مى‏گيريم، آنها حج مى‏روند ما هم حج مى‏رويم، آنها قربانى مى‏كنند ما هم قربانى مى‏كنيم، وقوف مى‏كنند ما هم وقوف مى‏كنيم، اين صورت را همه با هم مشتركيم. لكن تفاوت آن چيزى كه اعمال ما را با آنها متفاوت مى‏كند و اعمال انبيا را بعضى‏ها با بعض ديگر متفاوت مى‏كند، آن مغز عمل است. آن چيزى است كه آنها از آن مبدا الهام مى‏گيرند و اين اعمال را با الهام از آن جا عمل مى‏كنند. مسأله وحى و گرفتن وحى كه در انبيا هست - و آنها هم متفاوت هست يكى از امور مهمى است كه انسان تصورش را نمى‏تواند بكند كه مسأله چى هست و از چى بوده است. واسطه، جبرئيل است، جبرئيل چه جور واسطه بوده است؟ آيا پيغمبر نازل كرده است جبرئيل را و به ولايت او نازل شده است؟ با جبرئيل نازل شده است و آن وحى را رسانده است؟ مسائلى كه در آن صحبت است.

صحيفه نور ج 19 صفحه 54

ابراهيم (ع) خودى نمى‏بيند تا ايثارى كرده باشد

مسأله قربانى فرزند يك باب است كه به حسب البته ديد نوع بشر، مسأله مهمى است، لكن آن چيزى كه مبدا اين عمل مى‏شود، آن چيزى كه مقابله ما بين پدر و پسر را در آن جا متحقق مى‏كند، اين يك مسائل قلبى و روحى و معنوى است، فوق اين مسائلى كه ماها مى‏فهميم. ما همه مى‏گوييم كه ايثار كرد، قربانى كرد و واقعا اين طور بوده است، خوب! مهم هم هست. لكن آيا در نظر ابراهيم(ع) هم ايثار بوده است؟ ابراهيم هم در نظرش اين بوده است كه حالا يك چيزى، تحفه‏اى مى‏برد پيش خدا؟ اسماعيل هم سلام الله عليه در نظرش بوده كه يك جانفشانى دارد مى‏كند براى خدا؟ يا مسأله اين نيست. اين مسأله‏اى است كه تا نفسانيت انسان هست، خوديت انسان هست، ايثار اسمش هست. من ايثار مى‏كنم در راه خدا فرزندم را، من ايثار مى‏كنم در راه خدا جان خودم را. اين، براى ما مهم است و زياد مهم است، براى ابراهيم نيست مسأله اين، ايثار نيست. ابراهيم خودى نمى‏بيند تا ايثارى كرده باشد، اسماعيل خودى نمى‏بيند تا ايثار كرده باشد. ايثار اين است كه من هستم و تو هستى و عمل من و براى تو و ايثار. اين، در نظر بزرگان اهل معرفت و اولياى خدا شرك است، در عين حالى كه در نظر ما كمال بزرگى است، ايثار بزرگى است.

عيد براى ما يك معنا دارد، براى ابراهيم و براى پيغمبرها يك معناى ديگرى دارد، ما هم عيد مى‏كنيم، آنها هم عيد مى‏گيرند، لكن آنهايى كه عيد مى‏گيرند عيد لقاء است، آنها عود مى‏كنند به آن جايى كه از آن جا ظاهر شدند و عيد مى‏گيرند براى اين امر، البته بعد از ارجاع - به، باز - از آن معناى سيرالهى، بعد از ارجاع اسمش عيد مى‏شود. و بعدهاى معنويش بسيار زياد است و دست ما از آن كوتاه است و بعدهاى سياسى و اجتماعى‏اش هم زياد است و زياد بوده است و اميدواريم كه زياد بشود.

مسلمان‏ها بايد از عبادات، هم سير معنوى كنند و هم برداشت سياسى و هم عمل‏

اميدواريم كه مسلمان‏ها به خود بيايند و از همين عباداتى كه خداى تبارك و تعالى براى آنها مقرر فرموده است، از همين‏ها، هم سير معنوى بكنند و هم برداشت‏هاى سياسى و هم عمل. اين طور نباشد كه نماز را ما همان جهت تقرب الى الله آن را ملاحظه كنيم البته آن بالاترين چيز است. لكن بعد از اين كه انسان نمازگزار شد ايثارگر خواهد شد، بعد از آن كه ايثارگر شد، براى اسلام خدمت خواهد كرد. و حج كه در اوجهات اجتماعى و سياسى بيشتر ظاهر است، اين بحمدالله امسال تاكنونش خوب برگزار شده است و اميدواريم كه از اين به بعدش هم خوب برگزار بشود و بعدها هم افزوده بشود و مسلمين را بيدار بكنند اين حجاجى كه در بيت الله الحرام هستند. گرچه مع الاسف بعضى از آخوندهاى بسيار نافهم يا بسيار موذى در همين مقطع از زمان شروع كردند به چيزهايى نوشتن و رساله‏هايى پخش كردند و نسبت به شيعه و نسبت به ائمه شيعه و نسبت به طريقه شيعه جسارت كردند و اين در يك همچو مقطعى كه عقلاى طرفين، عقلاى مذاهب با هم جمع شدند و علماى مذاهب با هم جمع شدند و مى‏خواهند فكر بكنند براى مصالح اسلام، در يك همچو مقطع يك همچو رساله منتشر مى‏شود،

صحيفه نور ج 19 صفحه 55

كانه خطر براى آمريكا ديدند و واويلا بلند كردند. آن آخوند احمقى كه در يك همچو مقطع از زمان به بعض مقدسات شيعه جسارت مى‏كند، درصدد اين است كه در مقابل او هم يك كسى پيدا بشود، آن هم يك چيزى بگويد و موجب بشود كه بين مسلمين در يك همچو مقطع از زمانى كه دارد وحدت ايجاد مى‏كند، اختلاف ايجاد بشود. واقعاً اسلام چه كند با اين طرز فكرها، با اين طرز عمل‏ها؟ اسلام چه كند با اين آخوندهايى كه خودشان را به صورت يك روحانى در آوردند و در بين مردم پخش هستند؟ اين گرفتارى است كه در يك همچو موقعى كه مسلمين دارند فكر مى‏كنند، او به عنوان اين كه من ديدم كه بعض از جوان‏ها متمايل به اين اجتماع شدند، متمايل به اين ايران شدند، تكليف ديدم به اين كه بگويم و اينها مشتركند، اينها مجوسند اينها چطورند اينها چطورند و به بعض مقدسات جسارت كردند. اين، جز اين كه خدمت به استعمار است، خدمت به قدرت‏هاى بزرگ است و كارشكنى براى اسلام و مسلمين است؟ ما بايد فكر كنيم براى اين مسائل. مسلمان‏ها بايد فكر كنند براى اين مسائل و اين اشخاصى كه اين طور در صدد شكستن وحدت مسلمين‏اند.

و بالجمله من اميدوارم كه ايران با اين راهى كه به پيش گرفته است فقط ملاحظه آن جهات صورى را نكند و ملاحظه جهات معنوى را هم بكند. تمام مسائل براى معنويات است. پيغمبرها هم كه آمدند و احكام را منتشر كردند براى اين است كه تزكيه بكنند مردم را يزكيهم و يعلمهم الكتاب همه براى اين آمدند كه مردم را با مبدا وحى آشنا كنند، سيرالى الله بدهند، صراط مستقيم، هدايت را به صراط مستقيم بكنند. و ما ايرانى‏ها و مسلمان‏ها علاوه بر اين كه جهاد در راه اسلام مى‏كنيم، بايد از جهاد اكبر هم غافل نباشيم، از جهاد به نفس هم غافل نباشيم كه مبدا همه امور است. و بايد اين اعياد را همان طورى كه عيد مى‏دانيم براى مسلمين و ذخر و شرف مى‏دانيم براى پيغمبر اكرم (ص) بايد ما خودمان مهيا بشويم كه براى پيغمبر اكرم (ص) ذخر و شرف باشيم. طورى عمل بكنيم، در مكه، در مدينه، در همه جا و با همه مسلمين در هر جا، طورى رفتار بكنيم كه اين اسباب شرافت اسلام بشود، اسباب اين بشود كه مردم بفهمند كه اسلام چه جور تربيت مى‏خواهد بكند، از تربيت اسلامى مردم ملتفت بشوند كه اسلام آمده است براى چى، قرآن شريف آمده است براى چى.

آن چيزى كه اساس است، سير الى الله است و شكستن بت نفس و بت‏هاى ديگر

تمام مسائلى كه هست ما مى‏خواهيم دست ظالم‏ها را كوتاه كنيم انشاء الله و مى‏خواهيم كه قدرت‏ها را سركوب كنيم و پايشان را از اين بلاد مسلمين كوتاه كنيم انشاء الله، همه اينها مقدمه اين است كه يك آرامشى در اين بلاد پيدا بشود و دنبال اين آرامش يك سير روحى پيدا بشود، يك هدايت به سوى خدا پيدا بشود. آن چيزى كه اساس است سير الى الله است، توجه به خداست، همه عبادات براى اوست، همه زحمات انبيا از آدم تا خاتم براى اين معنا هست كه سير الى الله باشد. شكستن بت نفس كه بالاترين بت‏هاست و شكستن دنبال او شكستن بت‏هاى ديگر.

بحمدالله امسال در مكه با اين تظاهرات عظيم و با اين شعارهاى كوبنده يك مقدارى از صولت

صحيفه نور ج 19 صفحه 56

بت‏ها شكسته شد و انشاء الله بعدها هم خواهد شد. و اميدواريم كه هر سال بر اين مسائل اضافه بشود و مسلمان‏ها متصل بشوند به هم و همراه هم فرياد بكشند در جايى كه جاى فرياد است. و خداى تبارك و تعالى از خداى تبارك و تعالى مى‏خواهم كه همه ما را بيدار كند و همه مسلمين را بيدار كند و توجه آنها را به مصالح اسلام و به مصالح مسلمين بيشتر بكند. و اميدوارم كه دولت‏هاى منطقه هم به خود بيايند و از تبليغات سويى كه اين آخوندها مى‏كنند، خودشان را كنار بكشند و از تبليغات سويى كه آمريكا و عمال او مى‏كنند خودشان را كنار بكشند و با يك وحدت كلمه بروند تا اين كه اسلام را از دست اين خونخوارها نجات بدهند و بلاد مسلمين را از دست اين اشخاص كه مى‏خواهند ببلعند همه بلاد مسلمين را، نجات بدهند. خداى تبارك و تعالى به همه ما و به همه شما تؤفيق عنايت كند كه اين اعياد را با آشنايى به اسلام و احكام اسلام عيد بگيريم.

والسلام عليكم و رحمه الله‏


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 58

تاريخ: 18/6/63

بيانات امام خمينى در ديدار با سرپرست و اعضاى ستاد تبليغات جنگ‏

بسم الله الرحمن الرحيم‏

مهم اين است كه انقلاب اسلامى ما انقلابى است كه به دست مردم صورت گرفته، مردم انقلاب كرده‏اند و مردم بايد آن را به آخر برسانند. مردم قيام كرده‏اند، شاه را بيرون كرده و رژيم او را سرنگون نموده و نظام اسلامى را كه به نفع مستضعفين است جايگزين آن كرده‏اند، پس، مردم بايد پاى كارى كه كرده‏اند بايستند. هر چه عمل بزرگ باشد، دشمنش بيشتر و بزرگتر است.

امروز كه تمام بوق‏هاى تبليغاتى بر ضد اسلام و ايران است، بدين خاطر است كه ايران را به سازش و تسليم بكشند. انقلاب ما عظيم است و متكى به هيچ قدرتى نيست، نه قدرت شرق و نه قدرت غرب. انقلاب‏هايى كه در دنيا مى‏شود، به يكى از اين دو ابرقدرت متكى است ولى انقلاب مردم ما انقلابى است متكى به خود مردم، پس مردم بايد از پيامدهاى انقلابشان گله نداشته باشند. امروز كشور ايران روى پاى خودش ايستاده است، لذا زحمت‏ها و توطئه‏ها را هم بايد تحمل كند. مردم ما بايد دائما پيغمبر اكرم (ص) را به ياد بياورند، پيغمبر اكرم (ص) قيام كردند، پايدارى كردند، زحمت‏ها را متحمل شدند، در مكه با آن همه زحمت مواجه شده و در محاصره شعب آن همه رنج كشيدند و بعد در مدينه تمام ايام زندگى‏شان را با رنج و زحمت تمام كردند و حضرت حتى در بستر بيمارى به جيش اسامه دستور حركت دادند. ما هم تا آخر، زحمت‏ها و رنج‏هاى توطئه ابرقدرت‏ها را بايد تحمل كنيم. ما موظف هستيم تا امر الهى را انجام دهيم. پس، از سختى‏ها نبايد هراس داشته باشيم. آيا پيغمبر اكرم (ص) در مقابل سختى‏ها عقب نشينى كردند؟ آيا حاضر به تسليم و سازش شدند؟ ما هم كه كار انبيا و پيغمبر اكرم (ص) را انجام مى‏دهيم بايد بايستيم، بايد مقاومت كنيم تا اسلام استقرار پيدا كند و عدالت برقرار شود و دست ظالم‏ها كوتاه گردد. اين را بايد دنبال كرد. مردم زمان حضرت رسول (ص) و اصحاب او مقاومت كردند و از سختى نهراسيدند تا پيروز شدند. ما هم وقتى وارد اين كار شديم و تصميم گرفتيم كه دست بدين عمل بزرگ بزنيم، پيامدهايش را هم بايد پذيرا باشيم.

اگر كمى عقب بنشينيم بايد دست از اسلام بكشيم و تكليف ما برخلاف اين است‏

بايد مردم توجه كنند كه كارى بزرگ انجام داده‏اند و دشمن هم براى شكست آنها از هيچ كوششى دريغ نمى‏كند. مردم بايد محكم و استوار براى آزادى و استقلال بايستند، اگر ما دستمان را به

صحيفه نور ج 19 صفحه 59

سوى آمريكا و يا شوروى دراز كنيم، آسوده تا آخر زندگى مى‏كنيم ولى مردم ما كه اين را نمى‏خواهند، پس بايد اين توطئه‏ها را كم و زياد تحمل كنند. اوايل جنگ، فكر مى‏كردند ظرف چند روز كار تمام مى‏شود، حال مى‏بينند خير، جمهورى ما مستقر و ايستاده است. امروز دنيا به ايران چشم دوخته است، چه دوست و چه دشمن، كه ببينند ايران چه مى‏كند. در قديم كه ايران مطرح نبود، شاه بود و نوكرى آمريكا كه هر وقت مى‏خواست، بگويد برو! و هر وقت نمى‏خواست، بگويد نرو! ولى امروز چه؟ امروز آمريكا و شوروى به يك كارگر ساده ايران قدرت گفتن چنين حرف‏هايى را ندارند. امروز دنيا با چنين ملت شجاعى روبروست كه در مقابل تمام توطئه‏ها ايستاده و جلو رفته است و وظايفش را هم بهتر انجام مى‏دهد اگر مى‏بينيد كه در اين جا هواپيما مى‏دزدند، اولا در آمريكا و ساير نقاط هم اين دزدى‏ها فراوان است. دزدى هواپيما كه كارى ندارد، شخصى بلند مى‏شود با يك چاقو و يا گاهى فقط تشر مى‏زند و خلبان هم بايد از جان مسافران حفاظت كند و به احتمال اين كه نكند راست بگويد، به حرف او گوش مى‏دهد. امروز دنيا، دنياى آشوب و جنگ و انفجار و هواپيما ربايى است و ايران از خيلى جاهاى دنيا آرامتر است. ممكن است بعضى‏ها كه اين چيزها را نديده‏اند، با خود بگويند! با قدرت‏ها بايد ساخت. ولى بايد بدانند كه سازش، امروز نابودى تا آخر است، دفن اسلام است تا آخر دنيا. مردم بايد محكم بايستند و از اسلام و كشور دفاع كنند و از توطئه‏ها به خود هراس راه ندهند كه اگر كمى عقب بنشينند، بايد دست از اسلام بكشيم و تكليف ما برخلاف اين است. مردم انقلاب كردند، بايد پاى زحماتش هم بنشينند. مردم، پيغمبران و پيغمبر اسلام (ص) را و ابراهيم (ع) را در نظر بگيرند، ببينند كه با آنها چه مخالفت‏ها شد، ولى دست از هدفشان نكشيدند. اگر ما مسلمانيم، بايد دنباله روى آنها باشيم. دنباله روى از آنان كه فقط روزه و نماز و مسجد نيست. دنباله روى از آنان مبارزه براى حفظ اساس اسلام است. بايد براى حفظ اساس اسلام تا آخر ايستاد و پيشروى كرد.

كارهايتان را بر اساس صدق و صداقت و صفا انجام دهيد

مردم در مورد جنگ تصميمشان را قوى‏تر كرده و در هفته جنگ به وظايفشان عمل نمايند. خداوند شما را تأييد كند. شما پيروزيد در دنيا و آخرت، پيروزى شما نمونه است. پايدارى كنيد كه پيروزى شما بر دو ابرقدرت است. پيروزى بر يك قدرت با تأييد و پشتيبانى ابرقدرت ديگر، كار مهمى نيست. شما بايد مقابل دو ابرقدرت بايستيد، مردم بايد در مقابل دو ابرقدرت بايستند كه ايستاده‏اند و خواهند ايستاد و از هيچ چيز نمى‏ترسند. صدام دست و پا مى‏زند. اين شب‏ها شايد خوابش نبرد. او مرتب مى‏گويد كه اگر ايران حمله كند خارك را مى‏زنم. او اگر هر لحظه بتواند، خارك را با خاك يكسان مى‏كند، او قدرت ندارد.

اميدوارم مؤفق و مويد باشيد و تبليغاتتان هميشه بر اساس صدق و صداقت باشد، كارهايتان را بر اساس صدق و صداقت و صفا انجام دهيد و هميشه مصالح ايران را در نظر بگيريد.

والسلام عليكم و رحمه الله‏


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 65

تاريخ: 26/6/63

حكم امام خمينى به آيت الله مهدوى كنى در مورد مدرسه مروى‏

بسم الله الرحمن الرحيم‏

خدمت جناب مستطاب حجت الاسلام آقاى حاج شيخ محمدرضا كنى دامت افاضاته‏

با حسن تدبير و مديريت و و ثاقت و امانت كه در جناب عالى محرز است، مناسب ديدم براى تصدى امور مدرسه مروى با تمام متعلقات آن از موقوفات و غيره به جناب عالى زحمت دهم، لهذا جناب عالى را به سمت متولى مدرسه مروى و موقوفات و كتابخانه و آنچه متعلق به آن است منصوب نمودم. اميد است خداوند تعالى به جناب عالى تؤفيق مرحمت فرمايد در تمشيت امور آن جا خصوصاً تقويت جنبه‏هاى علمى و تقوايى و تربيت فضلا و علماء انشاء الله تعالى. علما و مدرسين تهران دامت بركاتهم كوشش نمايند در تعليم و تربيت طلاب محترم مدرسه و با رفت و آمد خودشان چنانچه سيره سلف صالح رحمهم الله بود اين مدرسه را با علم و عمل روشنى بخشند. از خداوند تعالى تأييد و تؤفيق جناب عالى را خواستار و اميد است با عنايات خاصه بقيه الله ارواحنا لمقدمه الفداء در اين مقصد مهم شرعى كامياب باشيد.

والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 60

تاريخ: 23/6/63

بيانات امام خمينى در ديدار با حجت الاسلام عباس واعظ طبسى، استاندار و مسؤولان نهادهاى استان خراسان، جمعى از طلاب و مدرسين حوزه علميه مشهد و گروهى از خدام و كاركنان آستان قدس رضوى به مناسبت عيد غدير

حضرت امير شخصيتى است داراى ابعاد بسيار و مظهر اسم جمع الهى‏

بسم الله الرحمن الرحيم‏

متقابلا اين عيد بزرگ را بر مهمانان عزيزى كه از محضر مقدس امام ثامن سلام الله عليه تشريف آوردند...، ما قدم‏هاى شما را بسيار گرامى مى‏داريم. شما از مركزى آمديد كه مركز نور است، مركز علم الهى است، مركزى است كه‏بايد همه‏در آن مركز آستان بوسى كنيد، و بايد اظهار تأسف كنم كه دست ما كوتاه است، و از شما آقايان، روحانيون و ديگر قشرها مستدعى هستيم كه آن جا كه رفتيد عرض ارادت ما را برسانيد. امروز كه روز عيد غدير است و از بزرگترين اعياد مذهبى است، اين عيد، عيدى است كه مال مستضعفان است، عيد محرومان است، عيد مظلومان جهان است، عيدى است كه خداى تبارك و تعالى به وسيله رسول اكرم صلى الله عليه و آله و سلم براى اجراى مقاصد الهى و ادامه تبليغات و ادامه راه انبيا، حضرت امير سلام الله عليه را منصوب فرمودند. بايد ما تأسف بخوريم از اين كه نگذاشتند دست‏هاى خائن، براى جنگ‏هايى كه در زمان تصدى ايشان به امور بود، آن جنگ‏ها و جنگ افروزها نگذاشتند كه چهره اين مرد بزرگ در ابعاد مختلفى كه دارد نمايان بشود. اين بزرگوار شخصيتى است كه داراى ابعاد بسيار است و مظهر اسم جمع الهى است كه داراى تمام اسماء و صفات است. تمام اسماء و صفات الهى در ظهور و در بروز در دنيا و در عالم، با واسطه رسول اكرم در اين شخصيت ظهور كرده است. و ابعادى كه از او مخفى است، بيشتر از آن ابعادى است كه از او ظاهر است. همين ابعادى هم كه دست بشر به آن رسيده است و مى‏رسد، در يك مردى، در يك شخصيتى جمع شده است، جهات متناقض، جهات متضاد. انسانى كه در حال اين كه زاهد و بزرگترين زاهد است، جنگجو و بزرگترين جنگجوست در دفاع از اسلام. اينها در افراد عادى جمع نمى‏شود، آن كه زاهد است، به حسب افراد عادى، جنگجو نيست، آن كه جنگجوست زاهد نيست. در عين حالى كه در معيشت آن طور زهد مى‏كردند و آن طور در خوراك و در آن طور چيزها به حداقل قناعت مى‏كردند، قدرت بازو داشتند، آن قدرت بازو را و اين هم جزء امورى است كه جمعش، جمع متضادين است. در عين حالى كه داراى علوم متعدده و داراى علوم معنويه و روحانيه و ساير علوم اسلامى است، در عين

صحيفه نور ج 19 صفحه 61

حال مى‏بينيم كه در هر رشته‏اى، مردمى كه اهل آن رشته‏اند او را از خودشان مى‏دانند، پهلوان‏ها حضرت امير را از خودشان مى‏دانند، فلاسفه حضرت امير را از خودشان مى‏دانند، عرفا حضرت امير را از خودشان مى‏دانند، فقها حضرت امير را از خودشان مى‏دانند، هر قشرى كه اهل يك رشته است، حضرت امير را از خودش مى‏داند. و حضرت امير از همه است، داراى همه اوصاف است و داراى همه كمالات.

بعض فقرات دعاى كميل از بشر عادى نمى‏تواند صادر بشود

بعضى كمالات حضرت كه شايد يك قدرى مخفى مانده باشد از ادعيه حضرت معلوم مى‏شود. دعاى كميل يك دعاى عجيبى است، بسيار عجيب. بعض فقرات دعاى كميل از بشر عادى نمى‏تواند صادر بشود. الهى و سيدى و مولاى و ربى صبرت على عذابك فكيف اصبر على فراقك كى مى‏تواند اين طور بگويد؟ كى اين طور عشق به جمال خدا دارد كه از جهنم نمى‏ترسد لكن مى‏ترسد كه وقتى در جهنم برود، نازل شده از مقام خودش و به مرتبه‏اى برسد كه محروم بشود از عشق او؟ از فراق حضرت حق تعالى ناله مى‏زند. اين عشقى است كه در باطن قلب او گداخته شده هميشه و تمام اعمالى كه از او صادر مى‏شود، از اين عشق صادر مى‏شود، از اين عشق به خدا صادر مى‏شود. ارزش اعمال روى اين عشق و محبتى است كه به حق تعالى هست، روى اين فنا و توحيدى است كه در انسان هست و اين سبب شده است كه ضربه على يوم الخندق افضل من عباده الثقلين. فرضا كه اين ضربت را كس ديگر از دفاع اسلام زده بود اما از روى عشق نبود، كارش هم اسباب اين شده بود كه اسلام ترويج پيدا كند، لكن چون مبداء، مبداء عشقى نبود، افضل من عباده ثقلين. نخواهد شد. انگيزه اعمال، انگيزه روحانيت اوست نه صورت او. شمشير زدن، يك دست پايين آوردن است و يك كافر را كشتن، اين دست پايين آوردن و كافر را كشتن، از خيلى اشخاص ممكن است صادر بشود، لكن گاهى اصلا اجر ندارد و اصلا فضيلت ندارد و گاهى فضيلت دارد تا برسد به آن جايى كه افضل من عباده ثقلين. اين روى آن عشق و توحيدى است كه در قلب او هست، روى آن است كه دست دست او نيست، چشم، چشم او نيست، يد الله است، عين الله است. اينها را ما با لقلقه لسان مى‏گوييم و نمى‏توانيم تصورش را بكنيم، البته تصديقش كرديم به اين كه اين طور است اما تصورش را نمى‏توانيم بكنيم كه چه جور است وضعيت.

ما كه مى‏گوييم شيعه حضرت على هستيم، بايد ببينيم شيوه حضرت على چه بود

آنهايى كه شيعه اين مرد بزرگ هستند البته نمى‏توانند مثل او باشند، خود ايشان هم فرمود شما قدرت اين را نداريد، حتى قدرت همين زهد ظاهريش را، چه برسد به معنوياتش، لكن نبايد ما گمان كنيم كه ما شيعه اميرالمؤمنين سلام الله عليه هستيم. و خود او در دعاى كميل و ساير ادعيه‏هايش و در روش آن طور خوف از خدا داشت و آن طور از عاقبت مى‏ترسيد كه منعكس شده است اين در دعاى

صحيفه نور ج 19 صفحه 62

كميل و در حالات او و ما اصلا دنبال اين مسائل نباشيم و بگوييم ما شيعه هستيم. آن طور بسط عدالت، اگر مؤفق شده بود، كرده بود كه الگو شده بود براى همه حكومت‏هاى عالم، نگذاشتند. ما بگوييم شيعه هستيم و خداى نخواسته ظلم بكنيم، نمى‏شود اين. اگر در روايات فرموده‏اند كه پيروان على، اهل سعادتند، بايد ما ببينيم ما پيرو هستيم يا نيستيم؟ ما به وظايفمان، حتى به همان وظايف صورى‏مان عمل مى‏كنيم يا نمى‏كنيم؟ ما در اين جمهورى اسلامى چه كرديم و چه مى‏خواهيم بكنيم؟ و با ما چه كردند و چه خواهند كرد؟ شما ملت عزيز با قدرت خودتان، با ايمان خودتان، با تحولى كه درتان واقع شد، دست تبهكاران را در داخل و دست غارتگران را كه از خارج دراز شده بود قطع كرديد، شما يك حكومت طاغوتى را برداشتيد و به جاى او يك حكومت اسلامى گذاشتيد. شمايى كه اين كار را كرديد بايد دنبالش باشيد تا نگهش داريد، نمى‏شود كه انسان يك كارى بكند و نيمه كاره رهايش كند. امروز كه اسلام و جمهورى اسلامى در دست شما و ما و همه ملت ايران امانت است، اگر چنانچه خلاف بكنيم، خلاف مصالح جمهورى اسلامى بكنيم، خلاف مصالح اسلام بكنيم، به اين امانت خيانت كرديم و در پيشگاه مقدس حق تعالى مجرم و خائن هستيم. خيانت همه‏اش اين نيست كه منافقين مى‏كنند، آنها هم يك قسمش است. خيانت آن نيست كه صدام مى‏كند، آن هم يك قسمش است. آنهايى كه در داخل با اسم‏هاى مختلف ضربه مى‏خواهند بزنند به اسلام و با اسم امور مختلفه‏اى به حكومت اسلامى مى‏خواهند ضربه بزنند، اينها هم خيانت كردند. گاهى خيانت اينها راه را باز مى‏كند براى اين كه آنهايى كه مثل صدام و منافقين هستند راهشان باز بشود و خيانت بالاتر را بكنند. ما كه مى‏گوييم كه مسلمان هستيم، شيعه على بن ابى طالب هستيم، بايد ببينيم كه شيوه على بن ابى طالب چى بود، همين على بن ابيطالب كه رسول خدا او را به جاى خودش نصب كرد، بيست و چند سال براى مصالح اسلامى موافقت كرد با اشخاصى كه به عقيده او غاصب مقام بودند، براى اين كه مصالح اسلام اقتضا مى‏كرد. اگر حضرت آن وقت مى‏خواست معارضه بكند، اسلام در خطر بود. مايى كه مى‏گوييم مسلمان هستيم، بايد مصالح اسلام را در نظر بگيريم، نه مصالح شخصى خودمان را. بايد ببينيم كه امروز ضربه زدن به مجلس شوراى اسلامى، ضربه زدن به شوراى نگهبان، ضربه زدن به رئيس جمهور، ضربه زدن به دولت اسلامى، اين مى‏سازد با شيعه بودن با على بن ابى طالب؟ آن بيست و چند سال براى مصالح اسلامى موافقت كرد، بچه‏هايش را به جنگ فرستاد.

كمك كنيد به اين دولتى كه براى اسلام و كشور شما جان مى‏كند

امروز مصالح اسلامى اقتضا مى‏كند كه همه ما با هم باشيم، هر روز يك نغمه‏اى بلند نكنيم براى تضغيف دولت، براى تضعيف مجلس، براى تضعيف شخصيت‏ها. من يك صحبتى مى‏كنم كه نصيحت مى‏كنم به دولت كه شما مردم را شريك كنيد در اين كار، براى اين كه تنهايى نمى‏توانيد بكنيد، و نمى‏تواند هم. يك دفعه مى‏بينيم كه شياطين از اطراف به دولت حمله مى‏كنند كه معلوم شد تو خلاف شرع هميشه كردى. خداى تبارك و تعالى كه پيغمبرش را نصيحت مى‏كند كه يا ايهاالنبى اتق

صحيفه نور ج 19 صفحه 63

الله به حسب آن طورى كه شما مى‏گوييد پيغمبر متقى نبوده تا خدا به او گفته اتق الله ! خداى تبارك و تعالى كه به همه مؤمنين مى‏فرمايد يا ايها الذين امنوا اتقوا الله معلوم مى‏شود اينها متقى نبودند كه خدا مى‏گويند اتقوا الله اين شياطين چه مى‏گويند به اين ملت ما؟ اينها سلطنت طلبند و مى‏خواهند سلطنت را در اين جا دوباره برگردانند يا بازى خورده‏اند از آنهايى كه مى‏خواهند اين كشور را دوباره به باد بدهند و تحت سلطه آمريكا قرار بدهند؟ مى‏فهمند اينها چه مى‏كنند؟ اينهايى كه هر كدام خودشان اگر حكومت يك محله باشند نمى‏توانند اداره كنند آن جا را، چطور به خودشان اجازه مى‏دهند كه يك دولتى كه در عين همه گرفتارى‏هايى كه الان دارد و از شرق و غرب به او فشار دارند مى‏آورند، اين مملكت را دارد اداره مى‏كند و به خوبى هم اداره مى‏كند، چطور اجازه مى‏دهند به خودشان كه نسبت به اين جسارت كنند و هر روز يك صورت درست كنند. خوب، ما افراد را نمى‏شناسيم اما خداى تبارك و تعالى كه مى‏شناسد، ما افكار شما را نمى‏توانيم بفهميم اما خدا كه مى‏داند. شمايى كه نمى‏توانيد يك شهر را اداره كنيد، اگر نانوايى يك شهر را به شما بدهند نمى‏توانيد اداره‏اش كنيد، چطور مى‏گوييد كه چرا دولت نمى‏دانم چه نكرده، چه نكرده؟ شما مى‏فهميد كه كار دولت چى هست و تاكنون چه كرده است؟ شما مى‏دانيد كه كارهايى كه دولت در اين چند سال با همه اين فشارها كرده، عمقش از كارهايى كه در طول سلطنت فاسد پهلوى بوده است، بسيار بيشتر است، چى مى‏گوييد به جان اين دولت؟ دست برداريد، از خدا بترسيد، از غضب خدا بترسيد، شما خيال مى‏كنيد كه اگر دولت ساقط بشود، شما روى كار مى‏آييد؟ شما هيچ وقت نمى‏آييد روى كار. شما خيال مى‏كنيد به نفع اسلام اين حرف‏ها را مى‏زنيد؟ شيطان در لباس شما، در باطن شما اين حرف‏ها را مى‏زند و به ضرر اسلام دارد مى‏زند. دست برداريد از اين مسائل، كمك كنيد به دولت، كمك كنيد به اين دولتى كه دارد جان مى‏كند براى اسلام و براى كشور شما. چرا بايد هر روز نق بزنيد و هر روز هر جا فرصت پيدا مى‏كنيد يك چيزى بگوييد به ضد دولت يا يك چيزى را هم منتشر كنيد به ضد دولت؟ اينها مسائلى است كه بايد توجه داده شود به ملت ما. بايد توجه كنند كسانى كه در بين ملت هستند، علماى اعلام كه در هر جا هستند بايد تذكر بدهند به اينها، بايد توجه بدهند به اينها كه شما با دست خودتان مى‏خواهيد خودتان را دفن كنيد. بترسيد از آن روزى كه خدا غضب كند به ما و ما را دوباره در همان جهنمى وارد كند كه در سابق بوديم. شما يادتان رفته است كه سرتاسر ايران چه خبر بود از فحشا؟ شما نمى‏دانيد كه ما در تحت استعمار آمريكا بوديم در اين چند سال آخر و قبلا انگلستان؟ شما اين را نمى‏دانيد و يا مى‏دانيد و مى‏خواهيد دوباره او بشود؟ يا حسد داريد و مى‏خواهيد كه ولو خودتان كشته بشويد اين جمهورى هم به هم بخورد؟

اگر با هم نباشيد شكست مى‏خوريد

من نصيحت مى‏كنم به شما، من در يك همچو روز مباركى به شما يادآور مى‏شوم كه امام شما اين طور نبود، امام شما مصالح اسلام را رويهمرفته ملاحظه مى‏كرد، مصالح شخصى را ملاحظه نمى‏كرد. آن روزى كه مصالح عمومى اقتضا مى‏كرد تبعيت مى‏كرد. آن روزى كه - مى‏خواست -

صحيفه نور ج 19 صفحه 64

مصالح اسلام به اين بود كه خوارج را درو كند با شمشير، مى‏كرد. مشكلات را شما در نظر بگيريد، شياطينى كه از اطراف دنبال اين هستند كه يك چيزى پيدا كنند و در بوق‏ها بزرگش كنند در نظر بگيريد، چرا هر روز براى بوق‏هاى خارجى يك چيزى درست مى‏كنيد و خوراكى درست مى‏كنيد كه آنها تبليغ بر ضد شما بكنند؟ من تكليف مى‏دانم اين را كه عرض كنم والا نمى‏خواستم چيزى بگويم، لكن ديدم كه يك تكليفى است، كه دوباره يك شياطينى شروع كردند، يك حرفى من زدم، كه فلانى اين را كه گفته معلوم شد دولت بر خلاف بوده. من گفتم دولت بر خلاف است؟ من نصيحت كردم، خدا هم نصيحت كرده پيغمبر را، خدا هم نصيحت كرده مؤمنين را. هر روز كه اين ائمه جمعه به مردم مى‏گويند اتقوا الله يعنى همه‏تان بى‏تقوا هستيد؟! روز جمعه الان در سرتاسر كشور از آداب نماز جمعه، از واجبات نماز جمعه در يك شيوه، احتياط هم در ديگرى اين است كه مردم را امر به تقوا بكنند، معنايش اين است كه خدا همه مردم را بى‏تقوا مى‏داند كه مى‏گويد امر كنيد به تقوا؟! من كه مى‏گويم يك كارى را بكنيد، نه اين است كه شما تا حالا تخلف كرديد و نه بگوييد حالا بكنيد. خير، بايد يك قدرى بيدار بشويد توجه كنيد، نگذاريد يك وقت خدا به ما غضب بكند و شما را نشان بدهند به ملت كه اينهايند كه دارند اين كارها را مى‏كنند. اين كار را نكنيد، توجه كنيد به مسائل. شما با شخصياتى كه داريد جانشان را فداى اسلام مى‏كنند و هر روز در معرض اينند كه كشته بشوند، با اينها مخالفت نكنيد. كمك كنيد به هم، با هم باشيد، اگر با هم نباشيد شكست مى‏خوريد، اگر شكست بخوريد اسلام شكست مى‏خورد، اگر خداى نخواسته در اين نهضتى كه شده است اسلام شكست بخورد ديگر سرش را تا سال‏هاى طولانى بلند نمى‏تواند بكند، براى اين كه ابرقدرت‏ها مى‏فهميدند اسلام قدرت دارد. شما اين قدرت اسلام را حفظ كنيد. از خداى تبارك و تعالى عاجزانه تقاضا مى‏كنم كه ما را بيدار كند، مسلمين را بيدار كند، حكومت‏هايى كه در بلاد مسلمين هستند بيدارشان كند و ملت ما را پيروز كند و ارتش ما را پيروز كند و همه قواى مسلحه ما را با سعادت و سلامت پيروز كند و به همه و به همه ملت تؤفيق و سلامت وافر عنايت كند و همه ما خدمتگزار اسلام باشيم.

والسلام عليكم و رحمه الله‏


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 66

تاريخ: 28/6/63

حكم امام خمينى به حجت الاسلام حاج شيخ عباس طبسى در مورد احياى مقبره شهيد مدرس‏

بسم الله الرحمن الرحيم‏

در عصر شكوفايى انقلاب اسلامى، بزرگداشت مجاهدى عظيم الشان و متعهدى برومند و عالم بزرگوارى كه در دوران سياه اختناق رضاخانى مى‏زيست، لازم مى‏باشد. زيرا در زمانى كه قلم‏ها شكسته و زبان‏ها بسته و گلوها فشرده بود، او از اظهار حق و ابطال باطل دريغ نمى‏كرد. در آن روزگار در حقيقت حق حيات از ملت مظلوم ايران سلب شده بود و ميدان تاخت و تاز قلدرى هتاك در سطح كشور باز و دست مزدوران پليدش در سراسر ايران تا مرفق به خون عزيزان آزاده وطن و علماى اعلام و طبقات مختلف آغشته بود. اين عالم ضعيف الجثه با جسمى نحيف و روحى بزرگ و شاداب از ايمان و صفا و حقيقت و زبانى چون شمشير حيدر كرار، رويارويشان ايستاد و فرياد كشيد و حق را گفت و جنايات را آشكار كرد و مجال را بر رضاخان كذايى تنگ و روزگارشان را سياه كرد و عاقبت جان طاهر خود را در راه اسلام عزيز و ملت شريف نثار كرد و به دست دژخيمان ستمشاهى در غربت به شهادت رسيد و به اجداد طاهرينش پيوست. در واقع شهيد بزرگ ما مرحوم مدرس كه القاب براى او كوتاه و كوچك است، ستاره درخشانى بود بر تارك كشورى كه از ظلم و جور رضاشاهى تاريك مى‏نمود. و تا كسى آن زمان را درك نكرده باشد، ارزش اين شخصيت عالى مقام را نمى‏تواند درك كند. ملت ما مرهون خدمات و فداكارى‏هاى اوست. و اينك كه با سربلندى از بين ما رفته، برماست كه ابعاد روحى و بينش سياسى و اعتقادى او را هرچه بهتر بشناسيم و بشناسانيم و با خدمت ناچيز خود مزار شريف دور افتاده او را تعمير و احيا نمائيم. مناسب ديدم كه اين خدمت را در اختيار جناب مستطاب حجت الاسلام آقاى حاج شيخ عباس واعظ طبسى ايده الله تعالى قرار دهم. مردى خدمتگزار به اسلام و آستان قدس رضوى كه در مدت تصدى كوتاهش خدمات شايان تقديرى به آستان ملكوتى حضرت رضا سلام الله عليه و على آبائه نموده است و پرده از چپاولگرى‏هاى پنجاه ساله رژيم ستمگر پهلوى برداشته است، جزا الله عن الاسلام خيرا اميد است ايشان به وجهى مناسب با شخصيت آن بزرگوار اين خدمت را همچون خدمت ارزشمند ديگرشان به اتمام برسانند و موجبات رضايت خداوند متعال و خشنودى حضرت رضا سلام الله عليه و فرزند عزيزش حضرت بقيه الله ارواحنا لمقدمه الفداء را فراهم نمايد. از خداوند متعال رحمت در جوار قدس خود براى آن بزرگمرد تاريخ و عظمت براى اسلام،

صحيفه نور ج 19 صفحه 67

سعادت براى ملت غيور و پيروزى براى مجاهدين اسلام بر سپاه ظلم و كفر و غفران براى شهداى در راه خدا خصوصا شهداى جنگ تحميلى و صحت براى آسيب ديدگان و رهايى براى اسرا و مفقودين و صبر و اجر براى بازماندگان آنان را خواستارم.

والسلام على عباد الله الصالحين و رحمه الله و بركاته

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 68

تاريخ: 5/7/63

پيام تسليت امام خمينى به مناسبت رحلت مرحوم آيت الله سيد عبدالله شيرازى

بسم الله الرحمن الرحيم‏

انالله و انااليه راجعون‏

رحلت مرحوم آيت الله آقاى حاج سيد عبدالله شيرازى قدس سره موجب كمال تأثر است. وجود اين گونه شخصيت‏هاى علمى و دينى و متعهد به مجاهدت عليه سردمداران كفر و ستم، سرمايه‏هايى براى حوزه‏هاى علمى و پشتوانه‏هايى براى كشورند و فقدان آنان ثلمه‏اى بر اسلام و مسلمين است. اين جانب اين ضايعه اسفناك را به محضر مقدس حضرت ولى الله الاعظم ارواحنا لمقدمه الفداء و حضرات مراجع معظم و علماى اعلام دامت بركاتهم و حوزه‏هاى علميه و بيت محترم و آقازادگان ايشان ايدهم الله تعالى تسليت عرض و براى بازماندگان محترمشان صبر جزيل و اجر جميل و براى آن بزرگوار رحمت واسعه حق تعالى را خواستارم.

والسلام على عباد الله صالحين

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 69

تاريخ: 12/7/63

انتصاب حجت الاسلام حاج سيد ابوالحسن موسوى همدانى به سمت امامت جمعه همدان و نمايندگى امام در منطقه‏

بسم الله الرحمن الرحيم‏

جناب حجت الاسلام آقاى حاج سيد ابوالحسن موسوى همدانى دامت افاضاته طبق درخواست اهالى محترم همدان و تأييد دبيرخانه ائمه محترم جمعه ايدهم الله تعالى جناب عالى را به امامت جمعه شهرستان همدان و نماينده خود در منطقه منصوب مى‏نمايم كه انشاء الله تعالى ضمن انجام اين فريضه بزرگ الهى مردم را به وظايف خطير و حساسى كه در راه خدمت به اسلام عزيز و انقلاب خونبار ملت شريف ايران دارند، آشنا ساخته و از اختلاف و تفرقه برحذر داريد. از خداى تعالى مؤفقيت جنابعالى و اهالى محترم همدان را در انجام هرچه با شكوهتر اين نماز وحدت بخش مسالت دارم.

والسلام عليكم و رحمه الله

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 70

تاريخ: 1/8/63

فرمان امام خمينى به سرتيپ قاسم على طهيرنژاد

بسم الله الرحمن الرحيم‏

تيمسار سرتيپ قاسم على ظهيرنژاد ايده الله تعالى‏

بدين وسيله جناب عالى را به سمت نمايندگى از طرف خود در شوراى عالى دفاع منصوب مى‏نمايم. انشاء الله تعالى ضمن انجام وظايف محوله در اين شورا، به قسمت‏هاى مختلف ارتش نيز رسيدگى و نظارت نماييد و گزارش مستمر و لازم را به اين جانب ارائه نماييد. موفقيت جناب عالى را از خداوند متعال مسألت دارم.

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 71

تاريخ: 3/8/63

انتصاب سرهنگ پياده ستاد اسماعيل سهرابى به رياست ستاد مشترك ارتش‏

بسم الله الرحمن الرحيم‏

سركار سرهنگ پياده ستاد اسماعيل سهرابى ايده الله تعالى‏

با شايستگى‏هايى كه در ميدان‏هاى نبرد عليه دشمنان اسلام و ايران از شما گزارش شده است و پاى بندى‏تان به ديانت مقدس اسلام، جناب عالى را به رياست ستاد مشترك ارتش جمهورى اسلامى ايران منصوب مى‏نمايم. تؤفيق شما را در خدمت به اسلام عزيز و ايران و نظام جمهورى اسلامى از خداوند متعال خواستارم و از زحمات صادقانه و تلاش پيگير تيمسار سرتيپ ظهيرنژاد قدردانى مى‏نمايم.

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 72

تاريخ: 6/8/63

سخنان امام خمينى در ديدار با وزير امور خارجه، سفرا و كارداران جمهورى اسلامى ايران در قاره‏هاى اروپا و آمريكا

ما بايد تحت تأثير شيطنت‏هايى كه از طرف ابرقدرت‏ها و وابستگان آنها مى شود واقع نشويم

بسم الله الرحمن الرحيم‏

من از همه آقايان تشكر مى‏كنم كه زحمت كشيده و به اين جا تشريف آورده ايد. انشاء الله خداوند به همه آقايان تؤفيق دهد كه به اسلام و به ملتى كه زيرفشار اجانب و دولت‏هاى طاغوتى مقاومت مى‏كنند، خدمت كنيد. ما بايد به شيطنت‏هايى كه از طرف ابرقدرت‏ها و وابستگان آنها انجام مى‏شود توجه كنيم و تحت تأثير واقع نشويم. و ملت ما بيدار باشد چون براى كشورى كه از اول بنايش بر اين بوده است كه مستقل باشد و تحت سلطه ديگران نباشد و مستشار از خارج نياورد و خودش حكومت كند، اين مسائل بوده است.

ما وقتى كه در پاريس بوديم، يك نفر از آمريكا به عنوان يك تاجر آمد كه بعدا معلوم شد تاجر نيست، فاجر است و گفت: صلاح نيست كه به ايران برويد. يا دسته ديگرى كه بعض از آنها مردمى صالح و بعض‏شان فضول بودند آمدند و گفتند كه: سلطنت و قانون اساسى را حفظ كنيد، شاه سلطنت كند، نه حكومت، و از اين حرف‏هامى زدند، كه آنها هم اشتباه مى‏كردند. بعد هم كه شاه رفت. راجع به بختيار همين مسأله را پيش آوردند، كه بگذاريد بختيار و شوراى سلطنت باشد. بعد ديدند كه نشد، راجع به تأخير آمدن ما شروع به فعاليت كردند كه حالا صلاح نيست و ممكن است چه بشود. بعد هم كه به ايران آمديم و مسائل اشتداد پيدا كرد، مثلاً، يكى از توطئه‏هاى آنان اين بود كه، اين ارتش طاغوتى بايد منحل شود و خودمان يك ارتش عليحده درست كنيم و معلوم بود كه خواهند شيطنت بكنند كه اين نقشه هم از بين رفت و حالا شما مى‏بينيد كه ارتش متحول شده و به جز اشخاصى كه فاسد بوده و فرار كردند و يا معدوم شدند، ديگران خدمت مى‏كنند كه اگر خداى نخواسته در آن وقت چنين مسأله‏اى پيش مى‏آمد، ما مواجه با شكست مى‏شديم.

صحيفه نور ج 19 صفحه 73

قطع رابطه با دولت‏ها برخلاف عقل و برخلاف شرع است و ما بايد با همه روابط داشته باشيم

و الان از قرارى كه من شنيدم شيطنت ديگرى مى‏كنند و آن اين كه: ما چرا با دولت‏ها رابطه داشته باشيم؟ ما مى‏رويم به سراغ ملت‏ها و با دولت‏ها هيچ كارى نداريم! كه اين هم نقشه‏اى است كه اخيراً تعقيب مى‏شود. ابرقدرت‏ها و آمريكا خيال مى‏كردند كه ايران به واسطه انقلابى كه كرده است و مى‏خواهد استقلال و آزادى را كه يك مسأله تازه و برخلاف رويه همه حكومت‏هاست به دست بياورد، به ناچار منزوى خواهد شد، وقتى كه منزوى شد زندگى نمى‏تواند بكند، كه ديدند نشد و ايران روابطش با خارجى‏ها زيادتر گرديد. حالا به اين مطلب افتادند كه: ما چكار داريم به دولت‏ها ، اينها همه ظالم و كذا هستند و ما بايد با ملت‏ها روابط داشته باشيم. كه اين هم نقشه تازه و مسأله بسيار خطرناك و شيطنت دقيقى است. ما بايد همان گونه كه در زمان صدر اسلام، پيامبر سفير به اين طرف و آن طرف مى‏فرستاد كه روابط درست كند، عمل كنيم و نمى‏توانيم بنشينيم و بگوييم كه با دولت‏ها چكار داريم. اين برخلاف عقل و برخلاف شرع است و ما بايد همه با همه رابطه داشته باشيم، منتها چند تا استثناء مى‏شود كه الان هم با آن رابطه نداريم. اما اين معنايش كه با هيچ دولتى نبايد رابطه داشته باشيم، هيچ عقل و هيچ انسانى آن را نمى‏پذيرد، چون معنايش شكست خوردن و فنا و مدفون شدن است تا آخر و ما بايد با ملت‏ها و دولت‏ها رابطه پيدا كنيم، آنها را كه مى‏توانيم ارشاد كنيم با همين روابط ارشاد كنيم و از آنهايى كه نمى‏توانيم ارشاد كنيم، سيلى نخوريم. بنابراين، من به شما سفارش مى‏كنم كه در هر جا و در هر كشورى كه هستيد رابطه‏تان را محكم كنيد و رفت و آمد داشته باشيد چون وقتى كه رئيس جمهور به چند مملكت مى‏رود و نخست‏وزير و آقاى دكتر ولايتى هم مى‏روند و حق ايشان است مى‏فهمند كه ايران با دنيا رابطه دارد.

ما نمى‏خواهيم روابط مان مثل روابط زمان شاه باشد، بلكه روابط خاص اسلامى داريم

البته ما طرفدار همه مظلومين در همه جا هستيم و ميل داريم كه مظلومين بر همه ستمگران غلبه كنند و آقايان توجه كنند كه روابط زمان سابق نباشد كه در زمان سابق روابط يك طرفه بود، آقايى و نوكرى، چه در زمان قاجار و چه زمان رضاخان و تا آخر و شما ديديد كه از اول اين طور بود كه وقتى سفيرى از انگلستان يا آمريكا مى‏آمد، كسى جرأت نمى‏كرد حتى كلمه‏اى برخلاف مصالح آنها بگويد. ولى ايران امروز اين طور نيست و ما هيچ كشورى مثل ايران سراغ نداريم كه اين طور، دنيا و شرق و غرب به آن نظر داشته باشند و مستقل بوده و بگويد ما، نه با آمريكا كار داريم و نه با شوروى و ما خودمان هستيم. و اين كه با همه دولت‏ها رابطه داشته باشيم، يعنى، رابطه دوستانه، نه روابط بين ارباب و رعيت و ما اين روابط را نمى‏خواهيم مادامى كه اين طور هست. و ما استقلال خودمان را مى‏خواهيم حفظ كنيم و در دنيا زندگى كنيم و اسلام را به پيش ببريم. اين روابط بايد هر روز محكمتر بشود و شما

صحيفه نور ج 19 صفحه 74

از اول بايد به آنها بفهمانيد اين معنا را كه ما نمى‏خواهيم روابطمان مثل روابط زمان شاه باشد، بلكه ما روابط خاص اسلامى داريم كه اسلام نه ظالم بود و نه زير بار ظلم مى‏رفت و ما هم مى‏خواهيم اين طور باشيم كه نه ظلم كنيم، نه زير بار ظلم برويم.

آن قدرتى كه شما را به استقلال و آزادى رساند، قدرت خداى تعالى بود

و شما اين نكته را توجه داشته باشيد كه، آن قدرتى كه شما را به استقلال و آزادى رساند، قدرت خداى تعالى بود و تا وقتى كه اين عنايات الهى محفوظ باشد، هيچ قدرتى نمى‏تواند كارى بكند. همان طور كه در اين جنگى كه عليه ما به راه انداخته و از همه جا به دشمن ما كمك مى‏كنند، مع ذلك همه ملت ما و جوانان ما و تمام كشور ما ايستاده‏اند و ما براى دفاع تا آخر ايستاده‏ايم و دامنه تبليغات، دانيد عليه ما از كجا تا كجاست. آن وقتى كه فرانسه آن هواپيماها را به عراق فرستاد، چقدر تبليغ كردند كه، كار تمام شد و صدام خارك را با خاك يكسان مى‏كند. آن مسأله تمام شد، حال مسأله ديگرى شروع كرده‏اند كه، هليكوپترها و هواپيماهاى تازه‏اى آمده و همه جا را مى‏زند و فاصله بين خاك عراق تا خارك سيصد كيلومتر است و اينها پانصد كيلومتر را مى‏زنند. ما مى‏دانيم، اگر صدام يك روز هم قدرت اين را داشته باشد كه ايران و منافع ايران را به هم بزند، اين كار را مى‏كند و اگر نمى‏زند، نمى‏تواند. در عين حال، راديوها مرتب مى‏گويند كه، آنها مى‏توانند همه جا را بزنند. اينها مى‏خواهند يك هياهو راه بيندازند تا با آمريكا روابط داشته باشيم و ما دست از صدام برداريم. و ما تا آخر ايستاده‏ايم و با آمريكا روابط ايجاد نخواهيم كرد، مگر اين كه آدم بشود و از ظلم كردن دست بردارد و از آن طرف دنيا نيايد در لبنان و نخواهد دستش را به طرف خليج فارس دراز كند. مادامى كه آمريكا اين طور است و آفريقاى جنوبى آن طور عمل مى‏كند و اسرائيل هست، ما با آنها نمى‏توانيم زندگى بكنيم. اسرائيل آدم شدنى نيست. مع ذلك مى‏بينيد شياطين، با اين كه ما از بيست سال قبل و در زمان شاه فرياد زديم و مسلمين را به ادراك خطر اسرائيل دعوت كرديم، مى‏گويند: ايران با اسرائيل و آمريكا رابطه دارد! ما بايد فكر كنيم كه يك كشورى هستيم كه مى‏خواهيم خودمان زندگى كنيم و نمى‏خواهيم ديگران در كار ما دخالت داشته باشند و مادامى كه روابط ما با خداى تبارك و تعالى محكم است، كسى نمى‏تواند به ما آسيب برساند. و شما اين مطلب را حفظ كنيد و سفارتخانه‏ها صورت اسلامى داشته باشد كه هر كس آن را مى‏بيند، يك سفارتخانه ممتاز باشد و مثل سابق نباشد. قلب‏هايتان را با خداى تبارك و تعالى آشنا كنيد، خدا پشتيبان شماست، ان تنصروا الله ينصركم و يثبت اقدامكم. انشاء الله خداوند به همه شما تؤفيق دهد كه به اسلام و انقلاب خدمت كنيد.

والسلام عليكم و رحمه الله‏


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 75

تاريخ: 8/8/63

بيانات امام خمينى در ديدار با وزير راه و ترابرى و چند تن از معاونان اين وزارتخانه، كاركنان امور تربيتى خمينى شهر، كاركنان صنعت حمل و نقل و خدمات هواپيمايى و خلبانان و مهندسين پرواز سازمان هواپيمايى‏

امروز كه مى‏بينيد كشور اين طور پيشرفت كرده، براى اين است كه خودتان كار مى‏كنيد

بسم الله الرحمن الرحيم‏

از برادران و خواهرانى كه زحمت كشيدند و تشريف آوردند در اين جا تشكر مى‏كنم و من دعاگوى همه شماها هستم. انشاء الله خداوند همه شما را مؤفق كند كه به اين كشورى كه در طول تاريخ تقريباً مورد ظلم بود، شما حالا به دست خودتان افتاده است و خدمت مى‏كنيد. مسائلى را كه آقاى وزير گفتند، من جمله قضيه وابستگى هواپيما به خارج، يك مسأله اختصاصى به هواپيما نبوده است. مى‏دانيد كه تمام گرفتارى ما و عدم پيشرفت كشورهاى اسلامى براى همين وابستگى‏هاى به خارج بوده است. هر جا و در هر عنوانى كه ملاحظه مى‏كنيد، آنها دست داشتند و به واسطه مأمورين بد، مجلس بد، سران بد همه اينها به واسطه اين كه آنها مخالف بودند با ملت‏هاى ما و مؤافق بودند با وابستگى همه اينها وابسته به خارج شدند. در حقيقت ايران يك مستعمره‏اى بود كه به حسب ظاهر مستقل، ولى به حسب واقع همه چيزش وابسته به غير بود و امروز كه بحمدالله با همت همه قشرهاى كشور، اين كشور به روى پاى خود ايستاده است و فعاليت در همه قشرها شروع شده است، شما مى‏بينيد كه در هر جا، چه تفاوت حاصل شده است. تمام اينها براى اين است كه كشور به دست خود شما افتاده است، استقلال فكرى داريد، استقلال عمل داريد، يا خودتان براى خودتان و براى كشور خودتان خدمت مى‏كنيد. اين مسائلى را كه آقاى وزير راه گفتند، موجب بسيار تشكر است از پرسنل هواپيمايى و شما آقايان، و مهم اين است كه شماها وابسته نيستيد الان. اين كه اين قدر پيشرفت كرديد و آن طور كه گفتند در زمان سابق براى چهل هزار حاجى، نمى‏توانستند همه را حمل كنند و محتاج بودند به اين كه لااقل نصف او را يا بيشتر او را ديگران ببرند، براى همين بود كه خود فكرهاى ملت به كار نيفتاده بود. ديگران مى‏خواستند براى ما راهنمايى كنند و آنها هم بنايشان بر اين بود كه ما عقب باشيم، بنايشان اين بود كه نگذارند ما ترقى بكنيم. مستشارهايى كه از آمريكا يا از جاهاى ديگر اين جا مى‏آمد، به صورت براى اين بود كه راهنمايى كنند و هدايت كنند، در واقع براى اين بود كه نگذارند خود شما كار كنيد، نگذارند فكر شما به كار بيفتد. امروز كه مى‏بينيد اين طور پيشرفت كرده است كه صد و پنجاه هزار

صحيفه نور ج 19 صفحه 76

بيشتر يا بيشتر، حجاج را شما در ظرف چند روز مى‏بريد و برمى‏گردانيد و ركورد را كه شكستيد در دنيا راجع به اين معنا، براى اين است كه خودتان كار مى‏كنيد، احساس مى‏كنيد كه كشور مال شماست. وقتى كه انسان ببيند كه يك آقا بالا سر دارد، يك كس ديگرى دارد كه مى‏خواهد او را بهش آقايى بفروشد، به اسم اين كه آمدم خدمت كنم مى‏خواهد به خدمت بكشد ملت را، دلسرد مى‏شود ملت. آنها از يك طرف نمى‏گذارند كه شما به يك مسائل اساسى برسيد، خود شما هم از آن طرف مى‏بينيد كه خدمت براى تقريباً بيگانه است. ما بايد شكر خدا را بكنيم كه خداوند به ما عنايت كرد، مرحمت فرمود كه يك كشورى كه به تمام معنا وابسته بود به خارج و نمى‏گذاشتند افكار اينها به كار بيفتد، نمى‏گذاشتند صنعتگرهاى اينها به كار خودشان ادامه بدهند، امروز خداى تبارك و تعالى كشور را به دست خود شما سپرده است و خود شما بحمدالله مشغول خدمت هستيد و اين خدمت را اميدوارم كه صدچندان كنيد. بايد همين معنا را در نظر داشته باشيد، امروز شماييد تنها تقريباً، كشور شما امروز در بين همه كشورها تنهاست. همه كشورها به ضد ما هستند، الا معدودى. لكن در عين حال كه همه بر ضد هستند، چون خود كشور و خود اهالى مؤمن هستند، معتقد هستند به اين كه بايد با عنايات خدا مسائل را حل كنند، فكرها به كار افتاد و فعاليت‏ها شروع شد و الان ايران با آن زمانى كه آن همه هياهو مى‏كردند براى تمدن بزرگ، امروز، حالاى ايران بسيار پيشرفته‏تر از آن وقت است. و مهم اين است كه ما الان مستقل هستيم، يعنى هيچ كشورى در دنيا نيست كه بتواند به يك سپور ما جسارت كند. شما الان مستقليد و آقاى خودتان هستيد و اسلام هم اين طور نيست كه طبقاتى باشد و بخواهد يك طبقه‏اى را حاكم كند، يك طبقه‏اى را محكوم. اسلام خدمتگزار دارد و كسانى كه به آنها خدمت مى‏كنند، ملت بايد با اين خدمتگزارها همراهى كند و دولت ما يك دولت خدمتگزارى است، مجلس ما يك مجلس خدمتگزارى است، رئيس جمهور ما يك خدمتگزارى است نسبت به همه كشور. و همان طورى كه اسلام مقرر فرموده است كه طبقات در كار نباشد. وان اكرمكم عندالله اتقيكم، آنى كه تقوايش بيشتر است آنى كه ترسش از خدا بيشتر است، آنى كه خدمت براى خدا مى‏كند، او مقدم است. من اميدوارم كه شما كوشش كنيد كه وارد بشويد در اين جمعيت متقين كه خداى تبارك و تعالى بفرمايد: اكرمكم عندالله اتقيكم و شما هم از آنها باشيد.

هواپيماربايى يك اهانتى است به اصل هواپيمايى

و يك نكته‏اى را كه مى‏خواهم عرض بكنم اين است كه شما مى‏بينيد كه دست‏هاى مختلفى در همه جا هست كه به شما و به كشور ما صدمه برند. مى‏بينيد كه جايى كه دعوى مى‏كند كه محل تمدن بشر است و تمدن از آن جا به جاهاى ديگر رسيده است، فرانسه، امروز محل تروريست‏ها شده است. تروريست‏هايى كه خودشان اعتراف مى‏كنند كه ما كشتيم و ما منفجر كرديم. يك كشورى كه ملتش آن طور بايد باشد، دولتش آن طور است و پناهگاه شده است از براى كسانى كه فاسد هستند، تروريست هستند و اشخاصى هستند كه جنايتكارند و مع ذلك ادعاى چه مى‏كنند، هواپيما دزدى را محكوم مى‏كنند

صحيفه نور ج 19 صفحه‏77

و هواپيما دزدها اگر از ايران شد، تشويق مى‏كنند آنها را. شما بايد توجه كنيد كه خود شما بايد به طورى باشيد و طورى حركت كنيد كه مورد تجاوز اينها واقع نشويد و اگر چنانچه ملاحظه كرديد كه پاسدارها و دولت قرارداد كردند كه در هواپيما اشخاصى باشند يا از اشخاص تفتيش بشود، اين موجب نگرانى نباشد. اين بايد موجب سرافرازى باشد براى اين كه ما نه از باب اين كه مى‏خواهيم به اشخاص اهانت كنيم، ما خواهيم نگذاريم كه به شما اهانت بشود، دولت مى‏خواهد نگذارد به شما اهانت بشود. هواپيما را از شما وقتى ربودند، اين يك اهانتى است به اصل هواپيمايى. از اين جهت اگر فرض كنيد كه اشخاصى آمدند و تفتيش خواستند بكنند، هيچ ناراحت نباشيد و آنها را تشويق كنيد به اين معنا كه مبادا خداى نخواسته باز يك اشخاص ناسالمى پيدا بشود و باز هم يك همچو اميدى پيدا بشود كه موجب نگرانى خود شما آقايان باشد و موجب اهانت به شما باشد. من از خداى تبارك و تعالى خواستارم كه همه شما را حفظ كند و تشكر مى‏كنم از شما كه اين طور فعاليت مى‏كنيد و اين طور به پيش برديد، قضيه‏ى هواپيمايى را اين طور با خوبى و با عظمت داريد به پيش مى‏بريد و اميدوارم كه بيش از اين باشد.

والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته‏


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 78

تاريخ: 24/8/63

فرمان امام خمينى به حجت الاسلام حاج سيد محمد مدنى بروجنى‏

بسم الله الرحمن الرحيم‏

جناب حجت الاسلام آقاى حاج سيد محمد مدنى بروجنى دامت افاضاته‏

بدين وسيله جناب عالى را به سمت نمايندگى خودر در استان بوشهر منصوب مى‏نمايم. انشاء الله تعالى در رفع مشكلات دينى اهالى محترم سعى كافى را مبذول داريد. از خداى متعال ادامه تؤفيقات جناب عالى را مسألت دارم.

والسلام عليكم و رحمه الله

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 79

تاريخ: 30/8/63

پيام امام خمينى به بسيجيان كشور

بسم الله الرحمن الرحيم‏

با تشكر و تقدير از اقدامات خدا پسندانه بسيج مستضعفين در راه هدف مقدس اسلام و استقلال كشور، و آزادى ملت‏هاى دربند و با تشكر از كوشش‏هاى آنان در كوتاه كردن دست چپاولگران، اميد است با تحصيل اخلاص در همه امور، چه تعليم و تعلم و تقويت فرهنگ اسلامى و آموزش كافى فنون مختلف نظامى و چه در راه بسيج توده‏هاى مظلوم و مستضعف جهان بر ضد استكبار جهانخوار، تا قطع طمع آنان نه تنها از كشورهاى اسلامى، كه از همه ممالك تحت ستم جهان و چه در راه تقويت هر چه بيشتر بسيج براى حراست از اسلام بزرگ و ايران عزيز و با صبر و شكيبايى در اين مقاصد بزرگ اين خدمت گرانقدر را رنگ الهى داده و از عبادت بزرگ قرار دهند. از خداوند تعالى تؤفيق شما عزيزان را در اين مقصد بزرگ خواستارم. خدا پشت و پناهتان باد.

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 80

تاريخ: 19/9/63

امام خمينى در رابطه با تقويت و ادامه كار ستاد انقلاب فرهنگى‏

بسم الله الرحمن الرحيم‏

اكنون كه با تأييدات خداوند متعال و عنايت و دعاى حضرت بقيه الله روحى لمقدمه الفداء دانشگاه‏هاو مدارس عالى كشور كار خود را در سطح وسيعى شروع كرده‏اند و حركت سازندگى با تمام ابعادش در كشور اسلامى رو به گسترش است و مغزهاى متعهد و متخصص به فعاليت‏هاى پر ارج خود ادامه مى‏دهند، با اخراج كارشناسان خائن اجنبى و فراركارشناسان غرب و شرق زده كه كشور را وابسته به خارج در تمام ابعاد نموده بودند، نياز مبرم به متخصصان متعهد و اسلام شناسان متخصص و مغزهاى متفكر وطن خواه و نيروهاى فعال ماهر و اساتيد و مربيان و معلمان معتقد به اسلام و استقلال كشور در تمام كشور محسوس و در علوم دانشگاهى و فرهنگ مترقى محسوس‏تر مى‏باشد و ضرورت توسعه و اصلاح مراكز آموزشى و انقلاب فرهنگى به معناى واقعى هر روز روشن تر مى‏گردد. و بحمدالله ستاد انقلاب فرهنگى در مدت كوتاهى كه از عمرش گذشته خدمت‏هاى ارزنده و گام‏هاى مفيد و مؤثرى در اين امر حياتى برداشته و مورد تقدير و تشكر است. ولى خروج از فرهنگ بدآموز غربى و نفوذ و جايگزين شدن فرهنگ آموزنده اسلامى ملى و انقلاب فرهنگى كه در تمام زمينه‏ها در سطح كشور آنچنان محتاج تلاش و كوشش است كه براى تحقق آن ساليان دراز بايد زحمت كشيد و با نفوذ عميق ريشه‏دار غرب مبارزه كرد. و ما مى‏دانيم كه اگر با دقت ريشه‏يابى كنيم آنچه بر ملت ما گذشته و اكنون مى‏گذرد حتى جنگ تحميلى سرچشمه از دانشگاه غربزده و متخصصان غيرمتعهد و وابسته گرفته است. معهذا قشر متدين انقلابى اعم از اساتيد متعهد و معلمان وطن خواه اسلامى و دانشجويان انقلابى مؤظفند با هوشيارى بدون غفلت از اين مسأله مهم به دانشگاه‏ها و مدارس و آنان كه هنوز خواب رژيم سابق را مى‏بينند و رويه‏هاى فرهنگ شرق و غرب را در سر مى‏پرورانند، اجازه ندهند كه خارج از دروس مؤظف خود به صحبت‏هاى انحرافى بپردازند. و در صورتى كه نصيحت بر آنان اثر نداشت به شوراى عالى انقلاب فرهنگى كه شكل گرفته است و انجام وظيفه مى‏كند اطلاع دهند و بايد بدانند با مسامحه در اين امر به تدريج در دانشگاه‏هاو دبيرستان‏ها خط انحرافى نفوذ خواهد كرد و در پيشگاه خداوند متعال مسؤول هستند.

اينك با تشكر از زحمات ستاد انقلاب فرهنگى براى هرچه بارورتر شدن انقلاب در سطح كشور تقويت اين نهاد را لازم ديدم. بدين جهت علاوه بر كليه افراد ستاد فرهنگى و روساى محترم سه‏

صحيفه نور ج 19 صفحه 81

قوه سه گانه، حجج اسلام آقاى خامنه‏اى، آقاى اردبيلى و آقاى رفسنجانى و همچنين جناب حجت الاسلام آقاى مهدوى كنى و آقايان سيد رضا اكرمى وزير آموزش و پرورش و سيد رضا داورى و نصرالله پورجوادى و محمدرضاها شمى را به آنان اضافه نمودم.

اميد است با فضل تؤفيق الهى مؤفق شوند اين امر خطير را با كوشش و جديت به ثمر برسانند. از تمامى دانشگاهيان و دانشجويان انتظار دارم حفظ حرمت اساتيد و مربيان دانشگاه‏ها و دانشسراها و مدارس عالى را به بهترين وجه بنمايند، چنانچه موظفند حفظ مقررات و قوانين را بنمايند. از خداوند تعالى تؤفيق همگان را خواستارم.

والسلام عليكم

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 82

تاريخ: 20/9/63

بيانات امام خمينى در ديدار با رئيس جمهور، نخست‏وزير، رئيس مجلس شوراى اسلامى، رئيس ديوان عالى كشور و جمعى از مسؤولين مملكتى به مناسبت ولادت رسول اكرم (ص) و امام جعفر صادق (ع)

قرآن يك رحمتى است براى همه بشر و پيغمبر اسلام يك رحمتى است براى عالمين

بسم الله الرحمن الرحيم‏

من متقابلاً اين عيد بزرگ را كه بايد گفت هم عيد بزرگترين عيد اسلامى و هم بزرگترين عيد مذهبى است به همه آقايان و به همه ملت و به همه‏ء ملل اسلامى و مستضعفين جهان تبريك عرض مى‏كنم. پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم كه ختم همه پيامبران است و كامل‏ترين دين را عرضه كرده است بر بشر، قرآن را كه به وسيله وحى بر او نازل شده است، عرضه كرده است. قرآن يك كتابى است كه نمى‏شود در اطراف او با اين زبان‏هاى الكن صحبت كرد. قرآن يك سفره گسترده‏اى است از ازل تا ابد كه از او همه قشرهاى بشر استفاده مى‏كنند و مى‏توانند استفاده كنند. منتها هر قشرى كه يك مسلك خاصى دارد، روى آن مسلك خاص تكيه مى‏كند، فلاسفه روى مسائل فلسفى اسلام، عرفا روى مسائل عرفانى اسلام، فقها روى مسائل فقهى اسلام، سياسيون روى مسائل سياسى و اجتماعى اسلام تكيه مى‏كنند، لكن اسلام همه چيز است و قرآن همه چيز. قرآن يك رحمتى است براى همه بشر و پيغمبر اسلام يك رحمتى است براى عالمين كه در همه امور رحمت است.

آنچه كه قرآن مى‏گويد، تنها جنگ جنگ تا پيروزى نيست بلكه جنگ جنگ تا رفع فتنه در عالم است

جنگ‏هاى رسول اكرم، رحمتش كمتر از نصايح ايشان نبوده است. اينهايى كه گمان مى‏كنند كه اسلام نگفته است‏جنگ جنگ تا پيروزى، اگر مقصودشان اين است كه در قرآن اين عبارت نيست، درست مى‏گويند و اگر مقصودشان اين است كه در اين بالاتر از اين با زبان خدا نيست، اشتباه مى‏كنند. قرآن فرمايد: قاتلوهم حتى لاتكون فتنه، همه بشر را دعوت مى‏كند به مقاتله براى رفع فتنه، يعنى، جنگ جنگ تا رفع فتنه در عالم، اين غير از آنى است كه ما مى‏گوييم، ما يك جزء كوچكش را گرفته‏ايم، براى اين كه خوب! ما يك دايره خيلى كوچكى از اين دايره عظيم واقع هستيم و مى‏گوييم كه: جنگ تا پيروزى. مقصودمان هم پيروزى بر كفر صدامى است يا پيروزى بر، فرض كنيد بالاتر از آنها. آنچه قرآن مى‏گويد، اين نيست، او مى‏گويد: جنگ جنگ تا رفع فتنه از عالم،

صحيفه نور ج 19 صفحه 83

يعنى، بايد كسانى كه تبعيت از قرآن مى‏كنند، در نظر داشته باشند كه بايد تا آن جايى كه قدرت دارند ادامه به نبردشان بدهند تا اين كه فتنه از عالم برداشته بشود. اين، يك رحمتى است براى عالم و يك رحمتى است براى هر ملتى، در آن محيطى كه هست. جنگ‏هاى پيغمبر، رحمت بوده است بر عالم و رحمت بوده است حتى بر كفارى كه با آنها جنگ مى‏كرده است. رحمت بر عالم است، براى اين كه فتنه در عالم اگر نباشد، همه عالم در آسايش‏اند. اگر چنانچه آنهايى كه مستكبر هستند، با جنگ سرجاى خودشان بنشينند، اين رحمت است بر آن امتى كه آن مستكبر بر او غلبه كرده است. برخورد مستكبر رحمت است، براى اين كه اساس عذاب الهى بر اعمال ماست. هر عملى كه از ما صادر مى‏شود، در آن عالم يك صورت دارد، رد بر انسان مى‏شود. اين طور نيست كه عذاب آخرت شبيه عذاب‏هاى دنيايى باشد كه مأمورين بيايند، بكشندش و ببرندش و از باطن خود ذات انسان آتش طلوع مى‏كند. اساس جهنم، انسان است و هر عملى كه از انسان صادر مى‏شود، بر شدت و مدت عمل، بر شدت و مدت عذاب مى‏افزايد. اگر چنانچه يك كافرى را سر خود بگذارند تا آخر عمر فساد بكند، آن شدت آن عذابى كه براى او پيدا مى‏كند، بسيار بالاتر است از آن كسى كه جلويش را بگيرند و همين حال بكشندش. اگر يك نفر فاسد كه مشغول فساد است بگيرند و بكشند، به صلاح خودش است، براى اين كه اين اگر زنده بماند فساد زيادتر مى‏كند و فساد كه زيادتر كرد، عمل چون ريشه عذاب است، عذابش در آن جا زيادتر شود. اين يك جراحى است براى اصلاح. حتى اصلاح آن كسى كه كشته شود، يك كسى كه دارد يك زهر كشنده را به خيال اين كه يك شربت است، مى‏خواهد بخورد. اگر چنانچه جلويش را شما بگيريد و با فشار و زور و كتك از دستش بگيريد، يك رحمتى بر او كرديد ولو او خيال مى‏كند كه طعمه او را از دستش گرفتيد و يك زحمتى برايش ايجاد كرديد. لكن خير، اين جور نيست. اگر امروز، اين سران استكبارى بميرند، براى خودشان بهتر است از اين كه ده سال ديگر بميرند. اگر امروز، يك كسى كه فساد در ارض مى‏كند كشته بشود، براى خودش رحمتى است، به خيال اين كه به صورت يك تاديب، نه اين است كه اين يك چيزى باشد كه برخلاف رحمت باشد. پيغمبر، رحمه للعالمين است و تمام جنگ‏هايى كه او كرده است، دعوت‏هايى كه او كرده است، همه‏اش رحمت است. اين كه مى‏فرمايد كه: قاتلوهم حتى لاتكون فتنه بزرگترين رحمت است بر بشر. آنهايى كه خيال مى‏كنند كه اين آسايش دنيايى رحمت است و بودن در دنيا و خوردن و خوابيدن حيوانى رحمت است، آنها مى‏گويند كه اسلام چون رحمت است، نبايد حدود داشته باشد، نبايد قصاص داشته باشد، نبايد آدمكشى بكند. آنهايى كه ريشه عذاب را مى‏دانند، آنهايى كه معرفت دارند كه مسائل عذاب آخرت وضعش چى است، آنها مى‏دانند كه حتى براى اين آدمى كه دستش را مى‏برند براى اين كارى كه كرده است، اين يك رحمتى است. رحمتش در آن طرف ظاهر مى‏شود. براى آن كسى كه فساد كن است، اگر او را از بين ببرند يك رحمتى است بر او. اين طور نيست كه اين جنگ‏هاى پيغمبر مخالف با رحمه للعالمين داشته باشد، موكد رحمه للعالمين است. الجنه تحت ظلال السيوف، ممكن است يك معنايش هم اين باشد كه اشخاصى كه در اين جنگ‏ها هم كشته مى‏شوند، باز هم به آن مرتبه از عذابى كه بايد

صحيفه نور ج 19 صفحه 84

برسند، نمى‏رسند و ممكن است كه يك مرتبه رحمتى براى آنها باشد.

بنابراين، قرآن و كتاب الهى يك سفره گسترده‏اى است كه همه از آن استفاده مى‏كنند، منتها هركس به وضعى استفاده مى‏كند و عمده نظر كتاب الهى و انبياى عظام بر توسعه معرفت است. تمام كارهايى كه آنها مى‏كردند، براى اين كه معرفت الله را به معناى واقعى توسعه بدهند. جنگ‏ها براى اين است، صلح‏ها براى اين است و عدالت اجتماعى، غايتش براى اين است. اين طور نيست كه دنيا تحت نظر آنها بوده است كه مى‏خواستند فقط دنيا اصلاح بشود. همه را خواهند اصلاح بكنند. آن مذهبى كه جنگ درش نيست، ناقص است اگر باشد. و من گمانم اين است كه حضرت عيسى سلام الله عليه، اگر به او مهلت مى‏دادند، همين ترتيبى كه حضرت موسى سلام الله عليه عمل مى‏كرد، همان طورى كه حضرت نوح سلام الله عليه عمل مى‏كرد، آن هم با كفار آن طور عمل مى‏كرد. اين اشخاصى كه گمان مى‏كنند كه حضرت عيسى اصلاً سر اين كارها را نداشته است و فقط يك ناصح بوده، اينها به نبوت حضرت عيسى (ع) لطمه وارد مى‏كنند. معلوم‏شود -. اگر اين طور باشد، معلوم مى‏شود كه يك واعظى بوده، نه يك نبى‏اى بوده است. واعظ غيرنبى است. نبى، همه چيز دارد، شمشير دارد، نبى جنگ دارد، نبى صلح دارد، يعنى، جنگ اساسش نيست، براى اين كه اصلاح را در دنيا توسعه بدهد، براى اين كه مردم را نجات بدهد جنگ مى‏كند. براى اين كه مردم را از شرخودشان نجات بدهد، حدود را، تعزيرات را وضع كرده است، براى اين كه هم تربيت بشود اين آدم و هم راحت بشود امت اگر امروز ما جنگ مى‏كنيم و جوان‏هاى ما گويند: جنگ تا پيروزى، اين طور نيست كه اينها يك امرى برخلاف قرآن مى‏گويند. اين يك ذره‏اى است، يك رشحه‏اى است از آنچه قرآن مى‏گويد. آنى كه قرآن مى‏گويد، بيشتر از اين حرف‏هاست. اين كه ما گوييم، به اندازه حدود خودمان مى‏گوييم. ما چون امروز با فرض كنيد كه صدام يا با كسانى كه مؤيد صدام هستند جنگ داريم، در اين محيط ناقص مى‏گوييم كه جنگ جنگ تا پيروزى.

خداى تبارك و تعالى چون نظرش به اول و آخر است تا آخر نظر دارد مى‏گويد كه جنگ تا رفع فتنه. غايت، رفع فتنه است، يعنى، اگر ما پيروز هم بشويم يك كمى فتنه را كم كرديم، اگر ما به جاى ديگر هم پيروز بشويم، باز يك جاى كمى را پيروزى حاصل شده است. اگر همه دنيا را هم ما فرض كنيد كه جنگ بكنيم و پيروز بشويم، باز همه دنياى عصر خودمان را پيروزى درست كرديم. و قرآن اين را نمى‏گويد، قرآن مى‏گويد: جنگ تا رفع فتنه، بايد رفع فتنه از عالم بشود. بنابراين غلط فهمى است از قرآن كه كسى خيال كند كه قرآن نگفته است جنگ تا پيروزى. قرآن گفته است، بالاتر از اين را گفته، اسلام هم گفته است و بالاتر از اين را گفته است. و رحمت است اين، نه اين است كه نقمتى بر مردم است، يك رحمتى است بر تمام بشر، كه خداى تبارك و تعالى مردم را دعوت به مقاتله كرده است، نه اين كه خداى تبارك و تعالى مى‏خواهد زحمتى براى مردم ايجاد كند، مى‏خواهد رحمت درست كند، توسعه رحمت مى‏خواهد عنايت كند. بنابراين نبايد از قرآن سوء استفاده كرد و آنهايى كه با ما مخالف هستند، بگويند: اين مخالف قرآن است، يا آخوندهاى دربارى بگويند: اين

صحيفه نور ج 19 صفحه 85

مخالف قرآن است، يا آخوندهاى بدتر از آخوندهاى دربارى بگويند: اين مخالف قرآن است. خير! اين مؤافق قرآن است، و اگر كسى بگويد كه: با فاسد جنگ نكنيد، مخالف قرآن است، اگر كسى بگويد: فتنه را با جنگ رفع نكنيد، مخالف قرآن است. و ما بحمدالله، جوان‏هايمان الان مشغول هستند و همان دستورى كه خداى تبارك و تعالى در قرآن داده است به اندازه محيط خودشان، به اندازه سعه وجود خودشان را دارند انجام مى‏دهند و اميدواريم كه خداى تبارك و تعالى به آنها تؤفيق بدهد كه هر چه بيشتر اين امور را انجام بدهند.

آنهايى كه بشر را پايمال مى‏كنند، دم از حقوق بشر مى‏زنند!

و ديروز يا پريروز (كه مثل اين كه ديروز بوده است، يا پريروز بوده است) كه روز حقوق بشر بوده، حرف‏هايى زده‏اند. آنهايى كه بشر را پايمال مى‏كنند، دم از حقوق بشر مى‏زنند! آنهايى كه از آن‏ور دنيا آمده‏اند و اين‏ور دنيا را به آتش كشيده‏اند، صحبت از حقوق بشر كنند. آنهايى كه قضيه اختلاف نژادى مبداء امرشان است، حتى نژاد سفيد را هم قبول ندارند، فقط يك نژاد و آن نژاد خودشان را قبول دارند، آنها از وحدت نژاد صحبت مى‏كنند، آنها از اين كه نبايد نژاد مختلف باشد. دنيا، وضعش اين طور شده است كه ظالم بيشتر كانه داد رحمت مى‏دهد از مظلوم. آن كسى كه مردم را پايمال دارد مى‏كند، بيشتر از حقوق بشر صحبت مى‏كند. شما ببينيد كه در اين هواپيماربايى كه همه دست‏اندركاران ايران محكوم كردند اين را، و بعد هم به اين وضع خوب حل قضيه را كردند، باز هم مى‏گويند كه خود اينها دخالت داشتند. اين دليل بر اين است كه اضطراب درشان پيدا شده، مضطربند. كسانى كه مضطرب مى‏شوند در يك امرى، دست و پايشان را گم كنند، نمى‏دانند چى چى بگويند. اگر چنانچه اين هواپيماربايى از ايران شده بود و در يك جاى ديگر بود و اين طورى حل شده بود، حالا مى‏ديديد كه چه بساطى در دنيا درآمده بود و در تبليغات درآمد كه چه جور خوب درست شد، چه جور خوب عمل شد، چه جور شد، چه جور شد. لكن وقتى كه ايران اين كار را كرده است، اصلاً سكوت كردند در آن. گاهى يك چيزى مى‏گويند، لكن رئيس آمريكا مى‏گويد كه باز ما شواهدى بر اين كه احتمال اين را بدهيم ايران كرده است، نمى‏دهيم. لكن از آن ور مى‏گويند كه همين آمريكايى‏ها مى‏گويند خود ايران دخالت داشتند در اين امر، شواهد واضح است كه خود ايران دخالت داشته! اين، براى اين است كه مضطربند. جمهورى اسلامى و اين نهضت همگانى اسلامى، اينها را مضطرب كرده كه نمى‏دانند چى چى بگويند، هر وقتى يك چيزى مى‏گويند. و اين براى اين است كه اين يك قدرت اسلامى است كه يك جلوه كمى كرده است و اينها را اين طور مضطرب كرده است، والا چرا بايد اين طور فتنه بكنند و اين طور افترا بزنند؟ دائما مشغول افترا زدنند به جمهورى اسلامى. دائماً راجع به اين كه در جمهورى اسلامى حقوق بشر دارد از بين مى‏رود و جاهاى ديگر نه! حقوق بشر سر جاى خودش سرجاى خودش هست. آمريكا سرجاى خودش هست و رؤساى استكبار حفظ مى‏كنند حقوق بشر را! فقط در ايران است كه حقوق بشر از بين مى‏رود! اين براى اين است كه‏

صحيفه نور ج 19 صفحه 86

مضطربند اينها. از اسلام اضطراب دارند، از اين كه اسلام پيشبرد بكند، اينها مى‏ترسند. از اين جهت اين طور مى‏گويند و اين موجب تقويت شما بشود. هر چه آنها در بوق‏هايشان بر ضد شما صحبت كنند، دليل بر قوت شماست و دليل بر عظمت اسلام و عظمت جمهورى اسلامى است و اين بايد باعث تقويت ما بشود. آنها براى تضعيف ما اين طور بوق‏ها را به بار مى‏آورند و ما از اثر اين معنا چون ريشه را مى‏دانيم كه چى هست تقويت مى‏شويم. اگر ايران، يك جايى بود كه سستى داشت و جمهورى اسلامى ديگر از بين مى‏خواست برود، اين قدر سر و صدا نمى‏شد. چون مى‏بينند كه استقرار پيدا كرده است، همه چيزش مستقر شده است و دارد پيش مى‏رود، اينها دست و پايشان را گم كرده‏اند و شروع كرده‏اند به اين حرف‏ها زدن و اين موجب تقويت روحى شما و ملت ما بايد بشود و جنگنده‏هاى ما بشود.

انشاء الله خداوند تبارك و تعالى به بركت اين روز شريف كه هم ولادت مؤسس اسلام و مؤسس توحيد است (و توحيد به معناى اعلا) و هم ولادت ناشر احكام اسلام است، به همه مسلمين و به همه مظلومان مبارك كند و خداوند همه شما را مؤيد كند.

والسلام عليكم و رحمه الله‏


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 88

تاريخ: 29/10/63

انتصاب حاج آقا امام جمارانى به نمايندگى اما خمينى در سازمان اوقاف‏

بسمه تعالى‏

جناب حجت الاسلام آقاى حاج مهدى امام جمارانى دامت افاضاته را، با حفظ نمايندگى از طرف اين جانب، اجازه تصدى امورى كه مربوط به ولى فقيه هست را در آن سازمان دادم.

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 87

تاريخ: 2/10/63

بيانات امام خمينى در ديدار با اعضاى شوراى عالى قضايى‏

احدى حق دخالت در امر قضا را ندارد و دخالت كردن، خلاف شرع است

بسم الله الرحمن الرحيم‏

مطلبى كه من بايد به عموم مردم و بخصوص آنهايى كه در كارهاى كشور و مملكت دست دارند تذكر دهم، اين است كه قوه قضائيه قوه‏است مستقل و معناى استقلالش اين است كه در صورتى كه حكمى از قضات صادر شد، هيچ كس حتى مجتهد، ديگر حق ندارد آن را نقض و يا در آن دخالت نمايد. و احدى حق دخالت در امر قضا را ندارد و دخالت كردن، خلاف شرع و جلوگيرى از حكم قضات هم برخلاف شرع است.

و من به مردم عرض مى‏كنم كه افراد اين شورا را از سال قبل مى‏شناسم و براى اين مقام صلاحيت دارند و اگر دستور و حكمى از آنها صادر شد، هيچ فردى حق جوسازى، نه در روزنامه‏ها و نه در نطق و نه در بين مردم را ندارد. تضعيف قوه‏ى قضائيه صلاح نيست و بايد قوه‏ى قضائيه را تقويت نمود.

من باز عرض مى‏كنم كه استقلال قضايى معنايش اين است كه اگر قاضى حكمى كرد، احياناً رسيدگى به آن حكم مرجع دارد و غير از آن، هيچ كس حق دخالت ندارد. من اميدوارم كه آقايان در قوه ى قضائيه مؤفق باشند كه به طور شايسته و با قدرت عمل كنند و اميدوارم ملت، مجلس و دولت هم پشتيبان آنان باشند كه خداى نخواسته صدمه‏اى به آن وارد نشود.

والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته‏


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 89

تاريخ: 29/10/63

پيام تسليت امام خمينى به مناسبت رحلت آيت الله خوانسارى‏

بسم الله الرحمن الرحيم‏

انا لله و انا اليه راجعون‏

خبر رحلت مرحوم مغفور آيت الله خوانسارى رحمه الله عليه موجب تأسف و تأثر گرديد. اين عالم جليل بزرگوار و مرجع معظم كه پيوسته در حوزه‏هاى علميه و مجامع متدينين مقام رفيع و بلندى داشت و عمر شريف خود را در راه تدريس و تربيت و علم و عمل به پايان رساند، حق بزرگى بر حوزه دارد، چه كه با رفتار و اعمال خود و تقوا و سيره خويش پيوسته در نفوس مستعده مؤثر و موجب تربيت بود. از خداوند تعالى براى ايشان رحمت و مغفرت و براى علماى اعلام و حوزه‏هاى علميه صبر و اجر خواستارم.

والسلام على عبادالله الصالحين

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 90

تاريخ: 14/11/63

بيانات امام خمينى در ديدار با رئيس جمهور، اعضاى مجلس خبرگان و ائمه جمعه سراسر كشور به همراه مهمانان خارجى شركت كننده در سومين كنفرانس انديشه اسلامى به مناسبت دهه فجر

آنها از اسلام مى‏ترسند و حقيقتاً حمله‏شان به اسلام است

بسم الله الرحمن الرحيم‏

من از آقايانى كه زحمت كشيدند و تشريف آوردند در اين جا، چه آقايانى كه مربوط به مجلس خبرگان است و چه آقايانى كه از ائمه جمعه كشور ما هستند و چه مهمانان عزيزى كه در اين دهه داريم، من اميدوارم كه خداوند تبارك و تعالى همه ما را هدايت كند به آن راهى كه خود مى‏خواهد. دردها را همه مى‏دانيد. مى‏دانيد كه امروز اسلام مبتلاى به چه چيزهايى هست كه قدرت‏هاى بزرگ و دستگاه‏هاى مربوط به آنها و وابستگان به آنها فراهم مى‏آورند. آقايانى كه از خارج آمده‏اند، بايد توجه كنند به اين كه آيا تطبيق مى‏دهد آن تبليغاتى كه در خارج به ضد جمهورى اسلامى و در حقيقت به ضد اسلام دارد انجام مى‏گيرد نسبت به ايران و نسبت به مردم ايران و حكومت ايران و روحانيون ايران؟ آيا تطبيق مى‏كند يا نه؟ اگر تطبيق مى‏كند ما را نصيحت كنند و اگر تطبيق نمى‏كند كه نمى‏كند آقايان تكليف شرعى دارند به اين كه هر يك در كشورهاى خودشان، در حضور جمعيت‏هايى كه هستند، مسائل را به آن طورى كه مشاهده كردند، منعكس كنند. آنهايى كه اين مسائل را پيش آوردند، ايران مورد نظرشان نيست، آنها خوف اين را دارند كه اسلام به آن طورى كه هست گسترش پيدا كند و همه كشورهاى اسلامى را بگيرد و به همه مستضعفين جهان پرتو بيفكند، آنها خوف اين را دارند، ولهذا از اسلام مى‏ترسند و حقيقتاً حمله‏شان به اسلام است، منتها به صورت اين كه ايران چطور است، نمى‏توانند بگويند كه اسلام چطور است، مى‏گويند ايران چطور است لكن واقع مطلب اين است كه اينها اسلام را نمى‏خواهند. اگر جمهورى اسلامى يك جمهورى دموكراتيك بود، آنها حرفى نداشتند، لكن جمهورى اسلامى است، كه دستورات اسلام براى آنها در غارتگرى‏ها و در زورگويى‏ها، مجال نمى‏خواهد بدهد.

تمام مفسده‏هايى كه در عالم پيدا مى‏شود از اين بيمارى خودبينى است‏

ما آن طورى را كه خيال مى‏كنيم، قرآن كريم در قصه آدم كه بايد گفت يك قصه رمزى است، لكن بسيار آموزنده به ما يك دستوراتى داده است كه اگر به آن دستورات بشر عمل بكند، حل همه‏

صحيفه نور ج 19 صفحه 91

مشكلات مى‏شود. قبل از اين كه آدم را خلق بكند به ملايكه مى‏فرمايد كه مى‏خواهم يك همچو كارى بكنم. ملايكه جنبه تقدس خودشان را نظر مى‏كنند و جنبه فساد آدم را. از اين جهت مى‏گويند كه شما چرا خلق مى‏كنى يك جمعيتى را كه در زمين فساد كنند و سفك دماء كنند؟ ما تقديس تو را مى‏كنيم. خودشان را مى‏بينند در صورت تقدس و آدم را مى‏بينند در صورت فساد. جنبه خوبى خودشان را و جنبه بدى آدم را ملاحظه مى‏كنند. خداى تبارك و تعالى هم بهشان مى‏فرمايد كه: شما نمى‏دانيد، شما همان خودتان را مى‏بينيد، خودبين هستيد و از آدم، كمالات را نمى‏دانيد و بعد هم قصه را تمام مى‏كند كه به آدم اسماء را كه واقعش اسماء الله است همه چيز اسماءالله است تعليم مى‏كند و بعد مى‏گويد: عرضه كنيد! آنها مى‏بينند كه عاجزند. آنها، خوب! عقب نشينى مى‏كنند. بعد از اين كه خلق مى‏كند آدم را، امر مى‏كند كه سجده كنند، ملائكه الله همه سجده مى‏كنند، لكن ابليس نمى‏كند. نكته‏اى كه ابليس نمى‏كند، اين است كه خودبين است. مى‏گويد: خلقتنى من نار و خلقته من طين، من از آتش خلق شدم، او از خاك خلق شده است، او پست‏تر از من است، من بالاتر از او هستم. اين هم جنبه خودبينى دارد و روى اين زمينه سجده نمى‏كند و مطرود مى‏شود. بعد هم به خدا خدا را تهديد مى كند به اين كه، بعد از اين كه انذار مى‏كند و مى‏گويد: به من مهلت بدهيد. بعد از آن كه مهلت را مى‏گيرد و خاطر جمع مى‏شود، آن وقت خدا را تهديد مى‏كند به اين كه: به آن عزتت قسم به آن كه به آن اسمى كه من را اغوا كردى قسم كه اينها را نمى‏گذارم كه اكثرشان به تو توجه كنند. از بين يدشان مى‏آيم، از خلفشان مى‏آيم، از يمين‏شان مى‏آيم، از شمال شان مى‏آيم. و لا تجد اكثرهم شاكرين خدا هم جواب را مى‏دهد. ما از اين جا مى‏فهميم كه قضيه خودبينى، ارث شيطان است، از صدر عالم اين قضيه بوده است. وقتى هم كه وسوسه مى‏كند به آدم، باز آدم را اغوا

مى‏كند به اين كه تو را مى‏خواهند اين جا كانه حبس كنند. تو اگر حرف من را بشنوى، بيشتر از اينها دارى. آدم هم به آن جنبه ديگرى از او قبول مى كند. اين يك تعليم عمومى است كه از قبل از خلقت آدم تا حالا بايد براى ما عبرت باشد، بدانيم كه ارث شيطان، خودبينى است. تمام فسادهايى كه درعالم واقع مى‏شود چه فسادها از افراد و چه فسادها از حكومت‏ها و چه در اجتماع، تمام فسادها زير سر همين ارث شيطان است و تمام مفسده‏هايى كه در عالم پيدا مى‏شود، از اين بيمارى خودبينى است. چه در كنج خانه كسى نشسته باشد و به عبادت مشغول باشد، اگر خودبينى بكند، ارث شيطان را دارد و چه در جامعه باشد و با مردم تماس داشته باشد، اين هم اگر فسادى از آن حاصل بشود، از خودخواهى و خودبينى خودش است و چه حكومت‏هايى كه در عالم حكومت مى‏كنند، از اولى كه حكومت در دنيا تأسيس شده است تا حالا، هر فسادى واقع شده از اين خصيصه است.

تزكيه مقدم است بر همه چيز

دردها دوا نمى‏شود، الا با اين كه اين خصيصه شيطانى از بين برود. كسى بخواهد درد خودش را شخصاً دوا كند، بايد اين خصيصه را از بين ببرد. بايد رياضت بكشد و خودش را بزرگ حساب

صحيفه نور ج 19 صفحه 92

نكند. نگويد من عالمم، نگويد من خودم مقدس هستم چنانچه ملايكه گفتند نگويد من ثروتمندم، نگويد من زاهدم، نگويد من عارفم، نگويد من موحدم. در هريك از اينها، ولو اين علم اعلايى كه علم فلسفه يا عرفان است، اگر اين خصيصه شيطانى باشد، حجاب است، العلم حجاب الاكبر و اگر كسى بخواهد معالجه كند خودش را، بايد اين خصيصه را به آن توجه بكند و بسيار مشكل است معارضه با اين خصيصه. اگر بخواهد كسى تهذيب بشود، با علم تهذيب نمى‏شود، علم انسان را تهذيب نمى‏كند. گاهى علم انسان را به جهنم مى‏فرستد، گاهى علم توحيد انسان را به جهنم مى‏فرستد، گاهى علم عرفان انسان را به جهنم رساند، گاهى علم فقه انسان را به جهنم مى‏فرستد، گاهى علم اخلاق انسان را به جهنم مى‏فرستد. با علم درست نمى‏شود. تزكيه مى‏خواهد يزكيهم تزكيه مقدم است بر همه چيز. طلبه‏اى كه در مدرسه درس مى‏خواند، همدوش با درس، همقدم با درس تزكيه لازم دارد. امام جمعه‏اى كه براى مردم مى‏خواهد هدايت كند مردم را، بايد تزكيه خودش را كند تا بتواند هدايت كند. دولتى كه بخواهد مردم را وادار به كار خوب بكند بايد تزكيه بكند خودش را. عارفى كه بخواهد مردم را به معارف الهيه دعوت كند تا خودش را تزكيه نكند اين قدرت را ندارد. فيلسوفى كه بخواهد توحيد را به مردم بياموزد، تا اين خصيصه شيطانى در او هست، اين عمل را نمى‏تواند انجام بدهد، يعنى، زبان، زبان شيطان است و توحيد مى‏گويد و دل، دل شيطان است كه توحيد را دريافت كرده است و قلب، قلب شيطان است كه فقه را آموخته و فقه را تعليم مى‏كند. تا اين خصيصه هست، تمام امور لنگ است در اشخاصى كه بخواهند خودشان را تهذيب كنند، يا اشخاصى كه بخواهند جامعه را تهذيب كنند. بر عهده كى است كه جامعه را تهذيب كند؟ بر عهده علما، بر عهده دانشمندان، بر عهده انديشمندان، بر عهده ائمه جمعه، بر عهده مدرسين، بر عهده علماى بلاد. همه بايد بكنند، اما آن كه خودش را به اين زى درآورده و خودش را به صورت معلم، استاد، مدرس، فقيه، دانشمند و امثال اينها نمايش مى‏دهد، اين اگر بخواهد تهذيب كند جامعه را، اول از خودش بايد شروع كند و بعداً تكليف دارد كه جامعه خودش را تهذيب كند. اگر خودش تهذيب نشود، نمى‏تواند جامعه را تهذيب كند. كسى كه خودش فاسد است، نمى‏تواند كلامش را يك طورى ادا كند كه مردم صحيح بشوند، تأثير ندارد. آن وقتى كلام تأثير دارد كه از قلب مهذب و پاك بيرون بيايد، اگر چنانچه از قلب ناپاك بيرون بيايد و از قلب شيطانى بيرون بيايد، به زبان شيطانى گفته بشود، اين تأثير نمى‏تواند بكند در قلب اشخاص. و اگر چنانچه قلب، قلب رحمانى شد، الهى شد، توجه به خدا كرد، از خدا همه چيز را خواست، همه چيز را به دست او دانست، او مى‏تواند كه مردم را تهذيب كند. و اين به عهده علماى بلاد است در هر جا هستند، انديشمندان بلاد است در هر جا هستند، مدرسين است، خبرگان است، هر جا هر كس هست. اين تكليف، ابتدائاً متوجه به اينهاست و همه مردم تكليف دارند، لكن اينها خودشان را در اين معرض قرار دادند. اگر بخواهيد جامعه را تهذيب كنيد كه اين جامعه، يك جاى دنيا اگر اسمى از اسلام برد، مخالفت با آن نكند بايد تهذيب‏شان كنيد، بايد آشنايشان كنيد به مسائل.

صحيفه نور ج 19 صفحه 93

شما خير و شر را با مردم بگوييد تا مردم به فطرت خودشان از شر گريزان شده به خير توجه كنند

آقايانى كه از خارج آمدند و در ايران مدتى ماندند، اى كاش در اين جبهه‏ها مى‏رفتند، جوان‏هاى ما را ديدند و جنايت‏هايى كه بر اين امت اسلامى شده است، مى‏ديدند. كاش رفتند در اين زندان‏ها، زندانى‏ها را مى‏ديدند و مى‏رفتند زندانى‏هاى آن جا را هم مى‏ديدند كه قضيه چى است. آن وقت مى‏رفتند به بلاد خودشان و مسائل را آن طورى كه هست، ما هيچ توقع نداريم كه يك كلمه‏اى خلاف گفته بشود، ما توقعمان اين است كه اين آقايانى كه آمده‏اند اين جا اين طور نباشد كه يك اجتماعى باشد و يك صحبت‏هايى باشد و يك قطعنامه‏هايى باشد و تمام شد و رفت. هر كس وقتى رفت سرجاى خودش، مشغول كارهاى خودش بشود اگر ائمه جمعه اجتماع كردند در يك مركزى، يا ائمه جمعه خارج را خواستند و اجتماع كردند، اين جور نباشد كه چند تا نطق باشد و چند تا صحبت باشد و حرف‏هاى خوب هم خيلى بزنند و قطعنامه هم بعد درست كنند و يك جايى را محكوم كنند و يك جايى را هدايت كنند و درش را ببندند و بروند منزلشان بنشينند. اين، انسان را ناكام مى‏كند. بايد آن كسى كه بخواهد يك جامعه را تهذيب كند، يك ملت را تهذيب كند، يك جمعيت كوچك را تهذيب كند، دنبال كند مسائل را، وقتى كه در اين جا يك اجتماعى شد براى انديشمندان، يك اجتماعى شد براى مهمانان، اجتماعى شد براى ائمه محترم جمعه بلاد و ساير بلاد خارج، اينها بعد نقشه اين را داشته باشند كه وقتى رفتيم به محل خودمان، چه بكنيم؟ اگر شما صد تا اعلاميه صادر كنيد و صد تا نطق بكنيد و صد تا محكوم بكنيد، بعدش دنبالش را نگيريد، اين تمام مى‏شود. يك صحبتى كرديد، يك زحمتى كشيديد، نتيجه‏اى هم نبرديد. اما اگر بنا باشد كه هر كدام در هر محلى هستيد، دنبال كنيد مسأله را، مفاسدى را كه ديديد واقع شده است بگوييد به مردم، مفاسدى را كه قدرت‏هاى بزرگ بر بشريت دارند مى‏كنند، بگوييد به مردم، مسائلى را كه انگل‏هاى قدرت‏هاى بزرگ دارند به مسلمين مى‏كنند، بگوييد به مردم، آنچه كه در ايران ديديد، از بد و خوب هر دو را بگوييد به مردم تا آنها بيدار بشوند. ملت ايران همين طور نخوابيد شب و صبح پا شود، بيدار شده باشد. ملت ايران علمايش سال‏هاى طولانى زحمت كشيدند، در همان اختناق زحمت كشيدند، در همان كتك خوردن‏ها زحمت كشيدند، در همان حبس‏ها كه رفتند زحمت كشيدند. زحمت كشيدند، به مردم گفتند، جنايات را گفتند هر جا رفتند گفتند، مردم هم دلشان آگاه شد و وقتى آگاه شد، البته خوب را مى‏خواهند مردم. مردم وقتى فطرت اين است كه وقتى خيرى را ديد، بخواهد. شما خير و شر را به مردم بگوييد تا مردم به فطرت خودشان از شر گريزان بشوند و به خير توجه كنند. اين طور نباشد كه تشريف آورديد و صحبت كرديد و احسنت هم شنيديد و درش را ببنديد و برويد در ولايتتان بخوابيد. نه! اين درست نمى‏شود، اين بدتر مى‏كند مطلب را، براى اين كه دشمن‏هاى شما مى‏فهمند كه خبرى نيست، حرف است، عملى نيست، صحبت است، قطعنامه است نه عمل. دنبال قطعنامه عمل مى‏خواهد همان طور كه در ايران بود. در ايران عمل كردند، جوان‏هاى ما كشته دادند، فداكارى كردند و الان دارند مى‏كنند. شما برويد ببينيد اين سنگرها

صحيفه نور ج 19 صفحه 94

را، ببينيد مساجد است اين سنگرها. اين سنگرها مراكز عرفان است، مراكز توحيد است و در اين مراكز كه شب آن طور مشغول هستند، روز هم اين طور فداكارى مى‏كنند. اين، براى اين است كه روى اين جمعيت، مدت‏هاى زياد چندين سال بيست سال تقريباً كار شده است، علماى بلاد كار كرده‏اند، فضلا كار كرده‏اند، اينها را بيدار كرده متحول كردند. اگر نبودند اينها، اين جوان‏هايى كه از دست ما گرفته بودند، از دست اسلام گرفته بودند و در مراكز فحشا برده بودند آنها را، اگر نبود اين نهضتى كه در ايران شد، اين نهضت اسلامى و انقلاب اسلامى كه در ايران شد، خدا مى‏داند كه آنها بنا داشتند چه بكنند. و اين امرى كه در ايران هست، همه جا هست، ما در ايران شاهدش هستيم، شما هم در بلاد خودتان الان شاهدش هستيد، ببينيد كه الان از احكام اسلام آن جا چه خبر است و اين جا چى است؟ اينهايى كه هميشه تكذيب از ايران، و هر راديويى را شما باز كنيد از ايران تكذيب مى‏كند، از اختناق ايران، از جنايات ايران، از زندان‏هاى ايران، از شكنجه ايران، از كشتار بدون محاكمه، از اينها صحبت مى‏كنند. خوب! شما ببينيد در خارج تحقيق كنيد الان اين مطلب را، شما آمديد، درها باز است. براى تحقيق برويد، ببينيد. شما كوچه و بازار را داريد مى‏بينيد، در كوچه و بازار مردم را دارند با چه تهديد مى‏كنند و اذيت مى‏كنند؟ در نماز جمعه اى كه شما رفتيد، كسى ايستاده بود با تفنگ مردم را تهديد مى‏كرد كه برويد نماز جمعه؟ خوب! اينهاست كه به ما مى‏گويند. اگر شما در خارج ايران، در بلاد خودتان، ديديد كه مفاسد زياد است، بدانيد كه اينها از اين مى‏ترسند كه آن جا برگردد حال مفسده به حال مصلحت، به حال اسلام. اينها مى‏خواهند جلوى اين را بگيرند، يك سدى درست كنند، جلوى اين موجى كه پيدا شده است بگيرند و نگذارند كه صداى ايران برسد به كشورهاى ديگر. و اين هم يك اشتباهى است كه آنها مى‏كنند. هرچه اين بوق‏ها بلندتر بشود ايران قوى‏تر مى‏شود. هر چه اينها ايران را متهم كنند به اين كه فساد دارد مى‏كند، نمى‏دانم استبداد هست! فاشيستى است (امثال اين عبارات) و هر ترورى در عالم واقع مى‏شود دست ايران در كار است! اينها تقويت مى‏كند ايران را. وقتى ملت‏ها ديدند كه آمريكا دور قصر خودش و دور كاخ سفيد، سد ايجاد مى‏كند كه مبادا از ايران بروند آن جا را منفجر كنند، مردم قدرت ايران را مى‏فهمند، مى‏فهمند كه اسلام همچو قدرتى دارد. يك دروغى آنها گويند به خيال اين كه ما را تضعيف كنند، آنها دروغ مى‏گويند. ايران مخالف با همه اين مسائل است. ايران حجت دارد، دليل دارد. ما با قرآن داريم پيش مى‏رويم. با نهج البلاغه داريم پيش مى‏رويم. ما محتاج نيستيم به اين كه ترور كنيم، آنهايى كه مخالف ما هستند الان دارند ترور مى‏كنند، الان هم در ايران مشغولند، منتها نمى‏توانند فرض كنيد يك بقالى را مى‏زنند. خوب! اين ترور كور.

قتال هم رحمت است براى اين كه مى‏خواهد آدم درست كند

اينهايى كه مخالف با ترور هستند، مركز ترور هستند. آمريكايى كه اين قدر از انسان دوستى صحبت مى‏كند و رئيس جمهورش آن طور از انسان دوستى، انسان دوست است آمريكا! آمريكايى كه دنيا را به آتش كشيده است، آمريكايى كه بشر را دارد به فنا مى‏رساند اينها انسان دوست‏اند؟ و اسلام اين

صحيفه نور ج 19 صفحه 95

طور نيست؟! و ايران اسلامى اين طور نيست؟ برادران! وقتى كه مى‏رويد بيرون، مسائل را بگوييد. ننشينيد ديگر در خانه تا اين كه آنها براى شما هجوم كنند، شما هجمه كنيد آنها عقب مى‏نشينند. شما ننشينيد در خانه و هى ترس اين كه مبادا چه بشود. خوب! همين چيزى بود كه در ايران بود و قدرت ايران از اكثر اين بلادى كه هستند زيادتر بود، لكن ايران علمايش رويش كار كردند، مردم را بيدار كردند، به مردم مصلحت را گفتند، اسلام را گفتند به مردم، مردم هم اسلام را به ذات مى‏خواهند، مسلمانند. شما اسلام را به مردم بگوييد، شما احكام اسلام را نرويد سراغ احكام فقط نماز و روزه، آنها را هم بايد بگوييد، اما احكام اسلام كه منحصر در اين نيست. شما سوره برائت را براى مردم چرا نمى‏خوانيد؟ و شما آيات قتال را چرا نمى‏خوانيد؟ هى آيات رحمت را مى‏خوانيد! آن قتال هم رحمت است براى اين كه مى‏خواهد آدم درست كند. آدم گاهى درست نمى‏شود مگر اين كه مرض گاهى صحيح نمى‏شود، الا بالكى، بايد ببرند، داغ كنند تا درست شود. جامعه، بايد آنهايى كه فاسد هستند، از آن بيرون ريخته بشوند. جنبه رحمت است همه اش. منتها آقايان، بعضى‏هاخيال مى‏كنند كه همان رحمت اين است كه به آن مهلت بدهند تا بكشد آدم‏ها را. اين رحمت است؟ از حبس‏ها بيرونشان كنيد تا بريزند مردم را بكشند، اين رحمت است؟ شما روى قرآن عمل كنيد. قرآن با اشخاصى كه مسلمند و معتقدند و ايمان به خدا دارند، به برادرى رفتار مى‏كند. با اشخاصى كه بر خلاف اين هستند آنها را مى‏گويد بكشيد، بزنيد، حبس كنيد، اشداء على الكفار. شما همان طرفش را گرفتيد، زمين هم مى‏خوريد. ما، اگر بنا باشد اسلام را به يك طرفش قبول داشته باشيم، همين جنبه به اصطلاح شما رحمت، من همه جنبه‏هايش را رحمت مى‏دانم، اما آنى كه شما خيال مى‏كنيد كه آن جنبه‏اش رحمت است كه دزدها را بيرونشان كنيم، مفسدها را بيرون كنيم، آدمكش‏ها را بيرون كنيم، دست برداريد از اين طور رحمت‏هايى كه شما توهم مى‏كنيد. اينها رحمت نيست، اينها مخالف خداست، مخالفت با خداست. شما آقايان، بايد بگوييد مسائل را، براى در بلاد خودتان كه رفتيد، مسائلى كه خدا فرموده است، بگوييد. اشداء على الكفار رحماء بينهم، اين را بايد به مردم حالى كنيد كه معنى‏اش چى است. ما بايد چه بكنيم با آنها؟ آنهايى كه هجمه كردند به همه بلاد اسلامى و دارند همه چيز بلاد اسلامى را از بين مى‏برند. از آن ور آخوندهاى درباريشان تبليغ مى‏كنند و افساد مى‏كنند و بر ضد اسلام حرف‏ها مى‏زنند، تفرقه مى‏اندازند بين مسلمين، از آن طرف هم، آنها به جان مردم افتاده‏اند و همه چيزشان را دارند مى‏برند. و ما هم كنار بنشينيم، تماشا كنيم، ما تماشاچى هستيم! ما چه كارى به اين كارها داريم! ما مى‏رويم نمازمان را مى‏خوانيم و روزه‏مان را مى‏گيريم و تمام شد! تكليف همين است؟! اميرالمؤمنين همين بود؟ سيدالشهدا، اگر اين فكر را مى‏كرد كه نمى‏رفت به كربلا با يك عدد معدودى. اين فكر را نمى‏كرد، اين فكر غلط ما، در ذهن او نبود. اميرالمومنين، اگر بنا بود كه خير، هى مسامحه كند خوب، اين خلاف كرد، چه شمشير نمى‏كشيد هفتصد نفر را يكدفعه بكشد، تا آخر آن اشخاصى كه قيام كرده بودند به ضدش، تا آخر ضد اسلام بود ديگر، تا آخرشان را كشت و چند نفر ديگر فرار كردند، بعد هم آمدند آن فساد را كردند، فرارى‏هايشان آن فساد را كردند. شما بدانيد كه از

صحيفه نور ج 19 صفحه 96

حبس‏هاى ما همين اشخاصى هستند كه مفسدند. ما اشخاصى كه مفسد نيستند، يك آن هم ميل نداريم باشند. اگر از اينها هر چه بيرون برود هر يكشان بيرون بروند آدم مى‏كشند، آدم نشده‏اند اينها. ما تا كى بايد خواب باشيم؟ ما تا كى ساده‏انديش باشيم؟ شما آقايان چرا ساده‏انديشى مى‏كنيد؟ در بلاد خودتان كه مى‏رويد، بگوييد به مردم، بگوييد به دنيا، كه با دنيا دارند چه مى‏كنند اين قدرتمندها، اينها با ضعفا دارند چه مى‏كنند. اينها، اتيوپى كه‏آن همه بيچاره‏ها دارند رنج مى‏برند، ميرند از گرسنگى، گندم‏هايشان را مى‏ريزند در دريا خرج سلاح مى‏كنند كه همه عالم را از بين ببرند. اينها انساندوستند! اينها با اين صورت انسان دوستى مى‏خواهند همه ما را پايمال كنند، اينها با اين مجامع حقوق بشر مى‏خواهند حقوق بشر را از بين ببرند.

منطق انبياء اين است كه اشداء بايد باشند بر كفار و بين خودشان رحيم باشند

من اميدوارم كه خداوند به ما مرحمت كند و ما را بيدار كند. ما را بر احكام اسلام به همه جوامعش، به همه مطالبش، به همه اطرافش بيدار كند و متوجه كند. خيال نكنيد كه اسلام فقط اين تكه است، نماز و روزه است فقط، نيست اين طور! اگر اين طور بود پيغمبر هم مى‏نشست توى مسجدش و نماز مى‏خواند، چرا از اول عمرش تا آخر زحمت كشيد، جنگ كرد، زد و خورد كرد، شكست خورد، شكست داد تا مسائل را آن قدرى كه توانست عمل كرد. اميرالمؤمنين هم همين طور، ديگران هم همين طور، صلحا هم همين طورند، اشخاص بيدار اين طورند. اين طور نيست كه بنشينند توى مسجد و كار به اين كارها نداشته باشند. بنشينند توى خانه‏هايشان و كار به كسى نداشته باشند. بى‏طرف باشند. كارى ما به اين كارها نداريم! اگر اين منطق انبيا بود كه فرعون نمى‏رفت سراغ موسى، موسى نمى‏رفت سراغ فرعون. اگر منطق انبيا اين بود كه ابراهيم نمى‏رفت هجمه كند بر آنها، پيغمبر اين كار را نمى‏كرد. منطق انبيا اين نيست. منطق انبيا اين است كه اشداء بايد باشند بر كفار و بر كسانى كه بر ضد بشريت هستند، بين خودشان هم رحيم باشند. و آن شدت هم رحمت است بر آنها. خداوند همه ما را بيدار كند و به همه شما انشاء الله سلامتى و نصرت عنايت كند. اين بشر مظلوم را از گرفتارى‏هايى كه از دست اين قدرت‏هاى بزرگ دارند مى‏كشند، نجات بدهد و دين و دنياى همه ما را حفظ كند.

والسلام عليكم و رحمه الله‏


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 97

تاريخ: 18/11/63

پيام امام خمينى در تجليل از شهداى انقلاب اسلامى‏

بسم الله الرحمن الرحيم‏

درود و رحمت خداوند متعال بر شهداى ارجمند و جانبازان عزيز، اين مهاجران الى الله و رسوله كه بالاترين سرمايه‏اى كه خداوند به آنها امانت داده در راه پر ارزش والاترين ايده در طبق اخلاص گذاشته و تقديم محضر مقدسش كردند و ارزشمندترين نظام را تا سرحد جان و توان پاسدارى كردند و دشمنان خدا را از ميهن اسلامى بيرون راندند. كدام هجرت به سوى خدا و رسول بالاتر و والاتر از اين هجرت و كدام فداكارى ارزشمندتر از اين فداكارى و جانبازى است. و چه كسى و چه شخصيت مى‏تواند ارزش اين سرمايه آميخته با معنويت و اخلاص را ارزيابى كند و عوض و اجر دهد، جز صاحب اصلى آن و مشترى والاى آن كه فرموده: فقد وقع اجره على الله‏اى شهداى بزرگ واى شهداى زنده عزيز! اگر نبود مجاهدات شما و برادران و خواهران بزرگوار شما در جبهه‏ها و پشت جبهه‏ها كه با اخلاص خاص خود عنايات خاص خداوند قادر را جلب نموديد، كدام قدرت و كدام ابزار جنگى توانست جمهورى اسلامى و كشور عزيز شما را از اين درياى مواج متلاطم كه شرق و غرب و وابستگان به آنان دست به دست هم و بازو به بازوى يكديگر داده و در پى غرق آن كوشيدند و مى‏كوشند، نجات دهد. اين كوردلان از خدا بى‏خبر و عارى از معنويات نمى‏دانستند كه اين كشتى نوح است كه خدايش كشتيبان و پشتيبان است. اينان با ابزار و ساز و برگ مادى به جنگ ايمان و معنويت و كشور صاحب الزمان ارواحنالمقدمه الفداء آمده‏اند و اكنون نيز پس از سال‏ها تجربه به خود نيامده‏اند و به حركات مذبوحانه ادامه مى‏دهند، ولى چه باك از موج بحر آن را كه باشد نوح كشتيبان. خداوندا! ما هيچيم، هيچ و هر چه هست از تو و به سوى توست، ما به قدرت مطلق تو اميدواريم و از تو استمداد مى‏كنيم، اگر تو با مايى شكست و پيروزى را به پشيزى نمى‏شناسيم. تو خود يار اين ملت و اين جوانان مخلص باش و رحمت خود را بر اين شهيدان جاويد نثار فرما. و جانبازان، اين شهيدان زنده را شفا و اخلاص و اجر عنايت نما و به بازماندگان آنان و خاندان و پرستاران اينان صبر و جزاى خير مرحمت فرما و اسرا و مفقودين ما را صحت و استقامت و نجات بده و رزمندگان عظيم‏الشان، اين پشتوانه‏هاى جمهورى اسلامى را پيروزى و قدرت و شجاعت بيشتر لطف فرما و به ملت شريف ايران هرچه بيشتر استقامت و مقاومت و صبر و بردبارى در راه پيشبرد مقاصد اسلام عنايت فرما و بين ملت اسلامى توحيد كلمه ايجاد فرما و دولت‏هاى اسلامى را از خواب گران بيدارنما و عظمت

صحيفه نور ج 19 صفحه‏98

اسلام را به اوج خود برسان و دست ستمكاران و مفسدان و ماجراجويان را از اسلام و جمهورى اسلامى ايران قطع فرما و طمع طمعكاران را به ناكامى برسان و كيد آنان را به خودشان برگردان و صلوات بى‏پايان خود را به انبياء معظم بويژه اشرف و خاتم آنان صلى الله عليه و اله و عليهم نثار فرما و درود بى‏پايان به ائمه معصومين سيما خاتمهم و غائبهم بقيه الله عليهم السلام بفرست و ما را از شر شيطان و نفس اماره نجات مرحمت فرما.

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 112

تاريخ: 6/12/63

بيانات امام خمينى در جمع برادران ارتشى و سپاهى به مناسبت سالگرد عمليات خيبر.

خداست كه وعده كرده است اگر نصرت دهيد او را، او شما را پيروز مى‏كند

بسم الله الرحمن الرحيم‏

اول اين مطلب را به شما بگويم كه وقتى شماها را مى‏بينم خوشحال مى‏شوم. شما چهره‏هايى هستيد كه آبرو به اسلام و كشور داديد. با اطمينان قلب حركت كنيد و مطمئن باشيد كه مركز قدرت كه خداى تعالى است نسبت به شما عنايت دارد. قدرت‏هاى ديگر پوشالى هستند، قدرت خداست كه باقى است و خداست كه وعده كرده است اگر نصرت دهيد او را، او شما را پيروز مى‏كند و شكى نيست كه اكنون شما حق تعالى و كشور اسلامى و اسلام را نصرت مى‏كنيد. و آن روزى كه انقلاب شروع شد ما هيچ نداشتيم، پيروزى ما با دست خالى به دست آمد و بحمدالله تا بدين جا رسيده‏ايم كه امروز مورد توجه تمام قدرت‏هاى بزرگ هستيم و تمام قدرت‏هادر اين فكرند كه با اين انقلاب چگونه برخورد كنند. مطمئن باشيد از قدرت‏ها كارى ساخته نيست، هيچ نگرانى به خودتان راه ندهيد. شما جنود خدا هستيد و پيروزيد. آنهايى كه در ابتدا حركت خودشان را شروع كردند، با طمانينه قلبى شروع كردند و از هيچ نترسيدند. قدرت‏هاى بزرگ از آن جهتى كه در شما هست كه آن ايمان به خداست، خبر ندارند، لذا دايم مى‏گويند: ما داراى موشك هستيم. آنها داراى موشك هستند ولى ايمان ندارند. شما ايمان داريد، قلب‏هايتان با مبدا نور و قدرت پيوند خورده است، پيوندى ناگسستنى، اما آنها اين را نمى‏فهمند. شما مورد نظر امام زمان هستيد و از آن جا كه ايمان و قدرت و امام زمان را داريد، همه چيز داريد. پشتوانه شما الهى است، بايد اين پشتوانه را حفظ كنيد و وقتى ما چنين تكيه گاهى داريم، از هيچ چيز نمى‏ترسيم.

الان جمهورى اسلام يعنى اسلام، و اين امانتى است بزرگ كه بايد از آن حفاظت كنيد

الان جمهورى اسلامى، يعنى اسلام و اين امانتى است كه بزرگ بايد از آن حفاظت كنيد. مطمئن باشيد كه پيروزيد و مورد توجه حق تعالى. پيروزى آن است كه مورد توجه حق تعالى باشيد، نه اين كه كشورى را بگيريد. اسلام در دست ما امانت است و ما موظفيم تا اين امانت را حفظ كنيم. امروز شما در عبادت هستيد، مراكز شما عبادت است و همان طور كه اشخاص حول كعبه

صحيفه نور ج 19 صفحه 113

مى‏گردند و عبادت مى‏كنند، شما هم در سنگرهايتان عبادت مى‏كنيد. ما دفاع از حق تعالى و اسلام مى‏كنيم و حق تعالى و اسلام شكست خوردنى نيست. من هر شب به شما دعا مى‏كنم، انشاء الله مؤفق باشيد. خداوند شما را در كنف حمايت خودش حفظ كند و تؤفيق دهد تا به مردم خدمت كنيد. سرافراز باشيد انشاءالله.

والسلام عليكم و رحمه الله‏


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 114

تاريخ: 7/12/63

حكم امامت مسجد سيد عزيز الله‏

بسم الله الرحمن الرحيم‏

از آن جا كه پس از رحلت تأسف انگيز حضرت آيت الله مرحوم آقاى خوانسارى رضوان الله عليه، جمعى از مؤمنين از اين جانب خواسته‏اند كه براى امامت مسجد سيد عزيزالله يك نفر شخص داراى صلاحيت معرفى نمايم، لذا جناب مستطاب حجت الاسلام آقاى حاج شيخ غلامرضا رضوانى دامت افاضاته را كه سال‏هاى طولانى با ايشان نزديك بودم و ايشان را به علم و تقوا و صلاح و سداد موصوف دانم، براى اين امر شريف معرفى مى‏نمايم. و ايشان وكيل اين جانب مى‏باشند و مؤمنين مى‏توانند در امور شرعيه به ايشان مراجعه نمايند. اميد است انشاء الله تعالى با عنايت خداوند تعالى و تأييد حضرت بقيه الله ارواحنا لمقدمه الفدا در اين امر شريف به نحو شايسته مؤفق و مويد باشند.

والسلام على عبادالله الصالحين

روح الله الموسوى الخمين‏


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 101

تاريخ: 22/11/63

پيام امام خمينى به مناسبت سالگرد پيروزى انقلاب اسلامى‏

بسم الله الرحمن الرحيم‏

و لاحول و لاقوه الابالله العلى العظيم‏

با حول و قوه خداوند متعال و عنايات و رحمت خاصش كه از اول انقلاب شامل حال اين ملت شجاع انقلابى و در عين حال مظلوم در طول تاريخ بوده و اميد است با ادعيه خاصه ولى الله اعظم ارواحنافداه اين نعمت بزرگ مستدام باشد، يك سال ديگر از انقلاب متكى به خداوند تعالى با سرافرازى و بلند قامتى گذشت و بيست و دوم بهمن 63، يوم الله، با همه نشيب و فرازها فرا رسيد و توطئه‏هاى روزافزون جهانخواران و انگل‏هاى متكى به آنان كه در اين سال به اوج خود رسيد و هر يك براى سركوب و انزواى يك رژيم كافى بود، با دست تواناى خداوند قادر يكى پس از ديگرى خنثى شد و بحمدالله تعالى اين مولود نوپاى ابراهيمى محمدى صلى الله عليهما و آلهما به رشد و قدرت و شهرت خود ادامه داده به پيش مى‏رود و انعكاس جهانى آن ملت‏هاى دربند را در سراسر جهان به خود آورده و مظلومان را بر ستمگران شورانده است و اميد است آفتاب درخشان اسلام بر جهانيان نور افشاند و مقدمات ظهور منجى بشريت را فراهم آورد و ما ذلك على الله بعزيز.

در طول اين مدت از ابعاد مختلفه براى شكستن روحيه مقاوم ملت و قواى مسلحه ايران و تقويت روحيه نظام نيمه جان عفلقى فعاليت‏هاى گسترده‏اى از سوى قدرت‏هاى شيطانى مستقيما و به وسيله عمال فاسد سر سپرده و يا جاهل بى‏اراده آنان در جريان بود و اكنون نيز به قوت خود باقى است بلكه روزافزون است. اينان از هيچ وسيله‏اى گرچه مفتضح و واضح الفساد دريغ نكردند، از ترور كور اشخاص بى‏گناه كوچه و بازار تا انفجارهاى منجر به قتل خردسالان و كهنسالان، از دزدى منازل و مغازه ها تا ربودن هواپيماها و زجر يا قتل اشخاص و مسافران عادى، با آنكه چندين سال است تجربه كرده‏اند كه هيچ يك از اينها در اراده ملت بزرگ ايران كه براى احياء احكام اسلام عزيز و خداى بزرگ بپا خاسته تأثيرى ندارد و بحمدالله تعالى هر سال بر قوت اراده و قدرت نظامى و انسجام قشرهاى مختلف افزوده مى‏شود و در ضعف روحى و بدبختى و دريوزگى مخالفان بويژه صداميان افزوده مى‏شود، در رسانه‏گروهى شان در سراسر جهان از هيچ افترا و تهمت و دروغ‏سازى ابا ندارند. آنان كه با خيال خام خود به هواى قادسيه افتاده بودند و آلت دست قدرت‏هاى شيطانى شده و خود را در سراشيبى هلاكت و فلاكت قرار دادند، امروز از خوف و هراس قدرت اسلام و قواى مسلح‏

صحيفه نور ج 19 صفحه 102

متكى به خداى تبارك و تعالى خواب از چشمانشان و قرار از روحشان رخت بربسته است و براى ادامه چند روز تبهكارى و خيانت به هر درى مى زنند و به هر حشيشى متشبث مى‏شوند. جهانخواران كه با نام پرزرق و برق و شعارهاى طرفدارى از حقوق بشر و صلح دوستى و آرامش جهان و طرفدارى از توده‏هاى كارگر و كشاورز به جان جهانيان مظلوم افتاده و فساد و ترور و قتل و غارت را در صحنه گيتى روزافزون مى‏كنند و از بيدارى مظلومان و ستمديدگان جهان در طول تاريخ خطر را از نزديك مى‏بينند، به فكر اغفال آنان افتاده‏اند و رفت و آمدها براى برچيدن سلاح‏هاى مخرب كه جهان را تهديد مى‏كند جز شعارى بيش نتوان بود. كدام عاقل است كه باور كند كه اينان از اين گونه مسائل صرف نظر نمايند و به حال بشريت رحم كنند!

بعيد نيست كه آمريكا از اين ملاقات‏ها و مذاكره‏ها دو مقصود داشته باشد: يكى اغفال جهانيان و جلب نظر آنان و به خاموشى كشاندن شعله‏هايى كه در دل مظلومان جهان بر ضد منافع نامشروع اين ابرمتجاوز افروخته شده و روبه افزايش است و ديگر اغفال شوروى و همدستان و همداستانانش تا برترى اتمى خود را حفظ كند. بايد مظلومان جهان بيدار و هشيار باشند و از اين توطئه‏ها و حيله‏ها گول نخورند و به فعاليت خود در راه رسيدن به آزادى و خروج از قيد و بندهاى استعمارى و استثمارى ادامه دهند و بدانند كه اينان با شعار طرفدارى از حقوق بشر بزرگترين پايمال كنندگان حقوق انسان‏ها هستند و در رسيدن به اهداف ظالمانه خود هيچ گاه غفلت نمى‏كنند و از هيچ جنايتى دريغ ندارند. امروز كه نسيم بيدارى در سراسر جهان وزيدن گرفته و توطئه‏هاى فريباگر ستمكاران تا حدودى فاش شده است، وقت آن است كه دلسوختگان واقعى مظلومان از هر قوم و قبيله و در هر مرز و بوم با قلم و بيان و انديشه و فكر از جنايات ستمگران در طول تاريخ سياه آنان پرده بردارند و پرونده‏هاى تجاوز آنان را به ساكنين اين سياره ارائه دهند. و علما و دانشمندان سراسر جهان بويژه علما و متفكران اسلام بزرگ يكدل و يك جهت در راه نجات بشريت از تحت سلطه ظالمانه اين اقليت حيله باز و توطئه‏گر كه با دسيسه‏ها و جنجال‏ها سلطه ظالمانه خود را بر جهانيان گسترده‏اند بپا خيزند و با بيان و قلم و عمل خود خوف و هراس كاذبى را كه بر مظلومان سايه افكنده است بزدايند و اين كتاب‏هايى را كه اخيرا با دست استعمار كه از آستين كثيف اين بردگان شيطان منتشر شده و دامن به اختلاف بين طوايف مسلمين مى‏زنند نابود كند و ريشه خلاف كه سرچشمه همه گرفتارى مظلومان و مسلمانان است را بركند و يكدل و يكسو بر اين رسانه‏هاى گروهى كه در بيشتر ساعات شب و روز به فتنه‏انگيزى و نفاق افكنى و دروغ پردازى و شايعه‏سازى عمر خود را مى‏گذرانند پرخاش كنند و بر سرچشمه تروريزم كه از كاخ سفيد مى‏جوشد بشورند. چرا كه با ريشه‏يابى معلوم مى‏شود اساس آنچه كه تفنگداران و سربازان آمريكا را در بيروت و ديگر جاها با انفجارهاى مهيب به هلاكت رسانده ورساند، همان كاخ‏هاى ستم بويژه كاخ سفيد است. اينان توقع دارند كه دست‏هاى ستم خود را از مراكز قدرت در سراسر جهان بر سرنوشت بشريت بكوبند و مظلومان ستمديده دست آنها را بفشارند و از آنها با پايكوبى و دست‏افشانى استقبال كنند! اين انفجارها و از اين قبيل مسائل از توده‏هاى مظلوم جهان، عكس العمل

صحيفه نور ج 19 صفحه 103

ستم‏ها و تجاوزهاى طاقت‏فرساى شماست و اجتناب ناپذير است، مگر آنكه در كارهاى ظالمانه خود تجديدنظر كنند. ايران در هيچ يك از اين انفجارها دخالت نداشته است و مسؤولين جمهورى اسلامى اين مطلب را بارها تذكر داده‏اند.

اكنون تذكراتى ولو تكرارى مى‏دهم فان الذكرى تنفع المؤمنين.

1 - امروز جنگ اصلى ترين مسأله كشور است. ملت عزيز بايد توجه داشته باشد كه در كشورى زندگى مى‏كند كه بيش از چهار سال است كه در جنگ بسر مى‏برد و شهداى بزرگ تقديم اسلام و انقلاب نموده است و اكثر نارسايى‏ها به مناسبت تحميل جنگ از طرف ابرقدرت‏ها بر ماست. امروز اسلام در مقابل تمامى كفر است و با كوچكترين درنگ در اين امر حياتى چنان ضربه‏اى خواهيم خورد كه جبرانش به اين زودى‏ها ميسر نمى‏شود. بايد شور و شوق دفاع از ميهن اسلامى و و اسلام را در تمامى قلب‏ها زنده نگه داشت. امروز قواى محترم مسلح كه حافظ حدود و ثغور كشور و حافظ نظم در داخل، از شهرها و روستاها گرفته تا راه‏هاى مواصلاتى بين آنها و از دفاع از كشور در جبهه‏ها تا دفاع از مظلومان و بالاخره قواى نظامى و انتظامى و مردمى كه تشكر و قدردانى از آنان در قدرت قلم قاصر نيست، وظيفه‏هاى مهم و مشكلى دارد و بحمدالله تعالى با تحولى كه با عنايات خاصه حق تعالى و دعاى صالحان بويژه عبدصالح روحى فداه كه براى قاطبه ملت بويژه جوانان عزيز حاصل شده، اميد واثق است كه كشور اسلامى را از آسيب متجاوزان قدرتمند و منحرفان سرسپرده نگهدارى و پاسدارى نمايند. عزيزانى كه در جبهه‏ها در دفاع از اسلام و كشور اسلامى سر از پا نمى‏شناسند و جهات معنوى و عرفانى آنان را و عمق ارزش آن را جز خداى تعالى كسى نمى‏داند و راهى براى امثال نويسنده بر آن نيست، بايد هر چه بيشتر به نصرت حق تعالى اعتماد كنند، كه قدرت‏هاى امكانى در مقابل نصرالهى ناچيز است. عزيزان من! شما پيروز و منصوريد چه در راه حق تعالى به نصرت ظاهرى برسيد و چه شهيد و معلول و اسير شويد. حق تعالى با شماست و دست تواناى بقيه الله كه يد الله است دستگير شما. آن كس كه براى خدا و عزت اسلام و نجات محرومان قيام كند چه باك از حوادث دهر دارد. شما پيروان رسول الله هستيد كه در راه دين خدا چه رنج‏هاى طاقت‏فرسا كشيده وچه زحمت‏ها متحمل گرديده‏اند، در مكه با آنهمه فشارها و تهمت‏ها و اهانت‏ها و در مدينه با آنهمه جنگ‏ها و دفاع‏هاى خردكننده، ولى آن حضرت و ياران وفادارش چون كوهى استوار ايستاده و براى اسلام و مسلمانان خدمت مى‏كردند و شيعه اميرالمؤمنين و فرزندان آن بزرگوار هستيد كه در راه خداوند هر رنج و تعبى را استقبال كردند. برادران عزيزم! از ياوه گويى‏هاو تهمت‏ها و برچسب‏هاى دشمنان خدا و اسلام و ميهن اسلامى نهراسيد كه هرچه حجم دروغ پردازى‏ها كه از عقده‏هاى دل و رنج‏هاى شكست سياسى و نظامى برمى‏خيزد افزون باشد، دليل عجز و يأس آنهاست كه بايد بر حجم سكونت خاطر و طمانينه قلب و فعاليت‏هاى شما افزوده شود. آنان كه به خيال خود براى ايران دل‏سوزانند و به ادعاى واهى براى ملت ايران غمناكند، ايرانى راخواهند كه مستشاران آمريكا گردانندگان آن باشند، ايران وابسته و دلبسته به اجنبى را مى‏خواهند، ايران زمان پهلوى را كه غرق فساد اخلاقى و بر باد ده شرف

صحيفه نور ج 19 صفحه 104

انسانى بود را مى‏خواهند، ايرانى را كه سرپرستش مظلومان را غارت كند و جيب آنان را پركند و سرمايه‏هايش در خدمت طبقات مرفه و بالانشين باشد و مستمندان و كوخ‏نشينان در فقر و محروميت بسوزند و هيچ كس به فكر آنان نباشد و بالاخره ايرانى را مى‏خواهند كه به اصطلاح شخص اولش در مقابل رئيس جمهور آمريكا چون دريوزگان گردن كج كند تا مظلومان را پايمال كند. آن روز ايران را مستقل و زنده مى‏دانند و امروز كه به بركت اسلام جوانان و كودكان و پيران و خردسالان از هر طبقه بيدار و متحول شدند و همه قيد و بندهاى استعمارى و استثمارى را بريدند و با مشت گره كرده آمريكا و اذناب او را از كشور راندند، ايران را مرده و وابسته دانند. و شما ملت عظيم‏الشأن هستيد كه بايد چون كوه سر به فلك كشيده در مقابل همه مشكلات بايستيد و خداوند تعالى با شماست. اينك به تمام متصديان امور و دست‏اندركاران كشور هشدار مى‏دهم كه قدر اين جوانان حزب اللهى را بدانيد و از آنان قدردانى كنيد و آنان را تشويق نماييد و در آغوش محبت خود حفظ كنيد. اينان بودند كه ايران را نجات دادند و از اين پس همين‏ها هستند كه انقلاب را پاسدارى مى‏كنند و همين‏ها هستند كه با هزينه‏اى كم در ظرف مدت كوتاهى با روشن‏بينى خاص خويش كارهاى تعجب‏آورى نمودند كه گمان نمى‏شد در ايران بتوان انجام داد. اين مغزهاى متعهد بايد تشويق شوند تا شكوفا گردند. مسوولين، صاحبان اصلى انقلاب را با بهانه‏هاى بى‏اساس پس نزنند تا به جاى آنان كسانى را كه وارثان رژيم گذشته و وابستگان فكرى به آنان هستند جايگزين كنند. البته بايد از متخصصان متعهد و يا لااقل غير معاند استفاده شود، لكن نه به قيمت كنار گذاشتن صاحبان اصلى انقلاب. چشم‏هاو گوش‏هارا باز كنيد كه دشمنان، حيله‏بازان كاركشته هستند و ممكن است از ساده‏دلى شما استفاده كنند و مراكز حساس را كم كم به دست گيرند و انقلاب را به سوى غرب يا شرق بغلتانند. خداوند همه مسلمانان را از شر مخالفان اسلام و غارتگران كشورهاى اسلامى حفظ بفرمايد.

2 - پس از جنگ، از مدارس علمى و دانشگاه‏ها كه در حقيقت قلب تپنده و نبض زننده ملت هستند شروع كنيم. مى‏دانيم كه اين دو مركز كه در حقيقت دو شاخه‏اند از يك شجره طيبه و دو بازو از يك مقام انسان روحانى كه اگر به صلاح گرايند و تعهد روحانى خود را حفظ كنند و دست در دست هم در صف واحد و در خدمت به حق و خلق قيام كنند، ملت را به كمال خود در دو بعد معنوى و مادى مى‏رسانند و آزادى و استقلال را در كشور حفظ مى‏كنند و چون سدى محكم و صفى و بنيانى مرصوص در مقابل تهاجم اجانب و نفوذ فساد ايستاده و ملت و كشور را با قامتى راست و پرچمى افراشته به سوى ترقى و تعالى سوق مى‏دهند و خداى نخواسته اگر در هر يك از وظايف الهى و ملى خود انحراف پيدا كنند به سر ملت آن مى‏آورند كه دانشگاه وابسته در رژيم وابسته آورد، كه اكنون نيز كشور و ملت اسلامى ما را از گرفتارى‏هاى آن خارج نشده و شك نيست كه گرفتارى امروز ما در بعد اقتصادى و فرهنگى و اجتماعى بلكه در جنگ تحميلى و شرارت وابستگان به دو قطب سله جو از آثار شوم دانشگاه‏هاى مبتلا به غرب و شرق‏زدگان ضد اسلامى و ضد ملى است.

هجوم مغولانه رضا خان به حوزه‏هاى اسلامى و شعاير مذهبى كه اشخاصى كه آن روز سياه را

صحيفه نور ج 19 صفحه 105

درك كرده‏اند و به عيان ديده مى‏دانند و با وصف و بيان نتوان آن را منعكس كرد و هجوم بدتر از مغول غرب‏زدگان و شرق‏زدگان به دانشگاه‏ها و مراكز آموزشى نوباوگان و جوانان، به كشور و مصالح ملت آن كرد كه ملت و كشور را تا آستانه سقوط كشانيد، بى‏انگيزه نبود. كوشش بيش از حد تربيت شدگان در مكاتب غرب و شرق و نيز مدعيان ملى‏گرايى در ايجاد عدالت بين دو قشر بسيار مؤثر روحانى و دانشگاهى بى‏جهت نبود. مأموريت رضاخان براى محو آثار شريعت در سراسر ايران با فشار و اختناق و قلدرى و خلف خطرناكتر از خودش در محو همان آثار به شكل نوين آن كه با تأييد خداوند متعال و ادعيه حضرت ولى الله اعظم ارواحنالمقدمه الفداء و كوشش و جديت و جانبازى زن و مرد و كوچك و بزرگ اين ملت از شر حكومت طاغوتى وابسته به آمريكا و از شر غرب‏زدگان و شرق‏زدگان تا حدى رهانيده شد و با برقرارى حكومت اسلامى اين غرب و شرق‏زدگان پشت به آن كردند و رو به قبله خود غرب و شرق نمودند و با قلم و قدم بر ضد حكومت اسلامى با شكل‏هاى مختلف به جديت و هياهو برخاستند. اين الهام گيرندگان از شرق و غرب اكثراً با اصل اسلام مخالفند و استقلال و آزادى را كه اسلام بياورد نمى‏خواهند و بعضى نيز با كوتاه شدن دست آمريكا مخالفند. منظور از طول كلام آن است كه ملت عزيز عموماً و متعهدان و متخصصان خصوصاً و دولتمردان بالاخص به اين دستگاه‏هاى آدم‏ساز و پشتوانه ارزشمند اهميت ويژه‏اى دهند و با جان و دل در تقويت و تهذيب آن بكوشند و حوزه‏هاى معظم علميه و استاتيد محترم در كنار تعليم قرآن و فقه و مقدماتش، تهذيب اخلاق و معارف اسلامى را كه اساس است با عنايت خاص مورد توجه قرار دهند كه اذا صلح العالم صلح العالم و اذا فسد فسد.

3 - قواى محترم سه گانه كه حكومت اسلام و رژيم جمهورى اسلامى هستند، مورد توجه همگان بايد باشند و هر يك را وظايفى الهى است.

الف - اعضا مجلس محترم شوراى اسلامى بحمدالله تعالى در دوره دوم نيز اشخاص محترمى هستند كه با تعهد و جديت خود توانند خط مشى دولت را هر چه بهتر تعيين كنند. البته شك نيست كه عده‏اى از آقايان كه شك در خدمتگزارى‏شان نسبت به اسلام عزيز و كشور نيست، در امور عظيم كشور و گرفتارى‏هاى بسيار پيچيده وارد نبوده، يا كمتر وارد باشند و خود نيز توجه دارند كه در مسائل بسيار مشكل يك دولت در حال انقلاب و كشور مورد هجوم قدرت‏هاى بزرگ و كوچك و كارشكنى‏هاى مغرضان و مفسدان چپ و راست كه محتاج به كارشناسان متخصص در رشته‏هاى مختلف است، نمى‏توان به طور سطحى نظر داد و بدون توجه به تمام مسائل سياسى و اجتماعى و انعكاسات داخلى و خارجى آن با سليقه شخصى اظهار نظر كرد و چه بسا چنين نظرهايى ولو از چند نفر معدود در سرنوشت امت تأثير منفى گذارد و از اين جهت لازم است در كميسيون‏ها بويژه كميسيون‏هاى مهم، چند نفر از متخصصان متعهد كه مسائل را روى هم مى‏سنجند و به مشكلات سخت نظام آگاهى دارند، دعوت شود و با مشورت آنان رسيدگى به امور گردد. و چون مسأله اسلام و حكومت الهى در كار است، مسامحه در اين امور چه بسا خللى وارد آورد كه جبران آن مشكل يا غيرممكن شود

صحيفه نور ج 19 صفحه 106

و مسؤوليت آن در پيشگاه خداوند بزرگ عظيم باشد. مسأله حفظ نظام جمهورى اسلامى در اين عصر و با وضعى كه در دنيا مشاهده مى‏شود و با اين نشانه‏گيريهايى كه از چپ و راست و دور و نزديك نسبت به اين مولود شريف مى‏شود، از اهم واجبات عقلى و شرعى است كه هيچ چيز به آن مزاحمت نمى‏كند و از امورى است كه احتمال خلل در آن عقلا منجز است. حضرات وكلاى محترم كه بحمدالله به جمهورى اسلامى تعهد دارند، در نطق‏هاى قبل از دستور و در مباحثات در حال دستور با كمال دقت مواظب جملات خود و كيفيت اداى آن باشند، كه خداى نخواسته به مسلمانى بلكه انسانى توهين نشود و شخصيتى ساقط نگردد و كسى مظلوم واقع نشود. البته انتقاد سالم و سازنده بدون اغراض شخصيه و خداى نخواسته انتقامجويى لازم است و مفيد، و موجب رشد و تعالى است و هر كس در نزد وجدان خود تشخيص رفتار و گفتار و نوشتار خود را مى‏دهد و همه چيز در محضر مقدس حق تعالى واقع مى‏شود. حجم عظيم كارهاى قوه قضائيه و عظيم‏تر قوه مجريه را در پيش خود مجسم فرماييد و خود را به جاى مسؤولين در هريك از محاكم قضايى و امور اجرايى قرار دهيد تا معلوم شود امر و نهى و اشكال و انتقاد آسان است، لكن عمل و حل صد در صد با اين همه گرفتارى‏هاى در حال انقلاب از عهده هيچ كس بر نمى‏آيد. اعضاى محترم مجلس، انقلاب‏هاى تاريخ را در نظر بگيرند، با انقلاب اسلامى ايران مقايسه نمايند تا عظمت اعجازآساى اين انقلاب و حجم فعاليت‏هاى شايسته قواى سه‏گانه را بهتر توجه كنند. شوروى امروزهم پس از انقلاب به اصطلاح توده‏اى‏اش در كشاورزى نتوانسته است خودكفا باشد و اگر آمريكا راه ارزاق را به روى آنان ببندد شايد به زانو در بيايد. شما انفجارات، ترورها، اعتصابات و سرقت‏هاو شرارت‏ها را در سطح دنيا حتى در كشورهايى كه از نظر صورى پيشرفت كرده‏اند مثل انگلستان و فرانسه و حتى آمريكا را در نظر بگيريد و با انصاف حكم كنيد. افرادى كه با چند شكواييه از چند يا چندين نفر گمان مى‏كنند مردم ناراضى هستند در اشتباهند، زيرا امروز دامنه اعتصابات و تظاهرات عظيم در سطح دنيا مانند اعتصاب چندين ماهه انگلستان، اين مهد به اصطلاح تمدن و سياست و قدرت، كارها را فلج نموده و تظاهرات و مخالفت بسيارى در فرانسه و ساير كشورهاى به اصطلاح متمدن صورت مى‏گيرد و يا مخالفت‏هاى احزاب با دولت‏هايى مثل هند و پاكستان به صورت گسترده‏اى به چشم مى‏خورد، ولى بحمدالله در ايران كه مبتلا به مخالفت كشورهاى كوچك و بزرگ است كارگران عزيز و متعهد ما همچنان به كار و تلاش و سازندگى ادامه مى‏دهند و هرگونه توطئه‏اى را قبل از وقوع در نطفه خفه مى‏سازند و اجازه نمى‏دهند كه دست استكبار كارخانجات را به اعتصاب بكشانند. آقايان دست‏اندركاران در هر مقام و هر شغل هستيد با قدرت روحى و قوت ايمان و اتكا به خداوند متعال جلت قدرته و اعتماد به ادعيه حضرت بقيه الله روحى له الفداء براى حفظ نظام الهى جمهورى اسلامى به پيش رويد و از تبليغات و هياهوهاى رسانه‏هاى گروهى كه گاه كاهى را كوه مى‏كنند نهراسيد كه خداوند تبارك و تعالى با شماست وكفابه وكيلا. و اما شوراى محترم نگهبان كه حافظ احكام مقدس اسلام و قانون اساسى هستند مورد تأييد اين جانب مى‏باشند و وظيفه آنان بسيار مقدس و مهم است و بايد با قاطعيت به وظايف خود عمل‏

صحيفه نور ج 19 صفحه 107

نمايند. البته اهميت حفظ نظام جمهورى دارند كه با آن هيچ حكم و امرى مزاحمت نمى‏كند و براى حفظ آن از هيچ كوششى نبايد مضايقه كرد و معلوم است آقايان با تعهدى كه‏دارند تحت تأثير هيچ جوى واقع نمى‏شوند انشاء الله مؤيد باشند.

ب - قوه محترم قضائيه از آن جا كه با اعراض و اموال مردم سر و كار دارد، حايز اهميت فراوان است و جمهورى اسلامى وارث به اصطلاح يك دادگسترى و قضاوت عارى از احكام اسلام و متكى به قضاوت اجنبى با آن شرايط بسيار سنگين و مهمى كه براى قضات و قضاوت در شرع اسلام اعتبار شده است گرديد، كه تغيير و تحول در آن ولو به طور ابتدايى از مشكلات عظيم بود و چون حوزه‏هاى علميه كه بايد قاضى جامع الشرايط تحويل دهند، از همه امور بويژه قضاوت به طور مأيوسانه بر كنار بودند، همت علماى اعلام و فقهاى بزرگ مصروف به كتب عبادى فقه و بعضى كتب معاملات گرديد و از تحول صدها قاضى قاضى جامع الشرايط عاجز بودند. ناچار براى كوتاه كردن دست قضات بى‏اعتنا به احكام اسلام و احياناً ضد اسلام از اعراض و نفوس ملت و معطل نماندن قضاوت كه موجب هرج و مرج و هجوم به اعراض و اموال مى‏گرديد، عده‏اى از فضلاى متدين كه مسائل قضا را ولو تقليدا مى‏دانستند، مجاز در امر قضاوت شدند و از حوزه‏ها خواسته شد كه در تربيت قضات عنايت بيشترى كنند كه اين امر مهم حياتى به وجه شايسته ولو در دراز مدت تحقق يابد. و با جديت شوراى محترم قضايى تاكنون پيشرفت‏هاى چشمگيرى شده است لكن كافى نيست. ولهذا از حوزه‏هاى علميه تقاضا مى‏شود كه در اين امر اهتمام بسيار نمايند كه اين واجب مهم كفايى به حد كفايت برسد، و از شوراى محترم قضايى تقاضا مى‏شود كه در انتخاب قضات چه آنان كه به حد صلاحيت رسيده‏اند و چه آنان كه به طور مجاز مشغول مى‏شوند، حد اعلاى دقت را بفرمايند. چنانچه لازم است اشراف بر كيفيت اعمال قضات محترم تا حد امكان داشته باشند و اگر خلافى اشتباها شده باشد جبران نمايند و اگر احياناً خداى نخواسته به طور عمد بوده، با قاطعيت و شدت عمل با آنان رفتار نمايند و نگذارند اشخاص نفوذى غيرمتعهد، اين دستگاه مقدس اسلامى را آلوده نمايند. و درباره زندانيان عنايت خاص داشته باشند كه نه از مستحق حدود و تعزيرات شرعيه از مجازات الهيه بدون مجوز شرعيه صرف نظر كنند و نه خداى نخواسته غير مستحقى مظلوم واقع شود. نه ساده‏انديشى كنند كه منحرفين و مفسدين رها شده و به فساد خود ادامه دهند و نه كسانى كه چنين نيستند، حتى يك روز دربند باشند، قاضى پس از شرايط معتبره شرعيه بايد در اجراى موازين قضايى سخت و صلب باشد، نه تحت تأثير عواطف و جوسازى‏هاى مورد واقع شود و از اجراى احكام خدا سرپيچد و نه با جوسازى‏هاى منحرفان و انتقامجويان، برخلاف موازين الهى از رحمت بر بندگان خدا دريغ كند كه هر دو طرف افراط و تفريط، برخلاف عدل الهى است و آقايان شوراى قضايى و قضات محترم در سراسر كشور بايد احراز كرده باشند كه در هر صورت از تبليغات باطل و تهمت‏ها و افتراها در امان نيستند. بنابراين، اعتنا به اين امور و خداى نخواسته خروج از اعتدال و عدالت الهى و صراط مستقيم انحراف است و اجتناب از آن وظيفه الهى است.

صحيفه نور ج 19 صفحه 108

ج - قوه محترمه مجريه كه مسؤوليت آن بسيار زياد و حجم عملش عظيم مى‏باشد و در صورت صحت و شايستگى عمل و خلوص نيت و دلسوختگى براى كشور و ملت تحت رنج و ستم در طول تاريخ و خدمت به همه ملت بويژه طبقات محروم و ضعيف كه در حقيقت سنگينى بار انقلاب از زمان ستمشاهى تا زمان پيروزى و تا امروز به عهده آنان است و همه مرهون آنان هستيم، كار ارزشمندى است كه بعد معنوى آن را جز خداوند تبارك و تعالى كسى نمى‏تواند به سنجش درآورد و در صورت تصدى براى آرمان‏هاى شيطانى و اطاعت از نفس اماره بالسوء و عمل براى سود خود ولو به زبان كشور اسلامى و ملت مظلوم، عواقب دنيا و آخرت آن را كسى جز ذات‏بارى تعالى نمى‏تواند پيش بينى كند. و هان اى متصديان و دولتمردان از رده به اصطلاح بالا تا پائين! بهوش باشيد كه در دو راهى سعادت و شقاوت قرار داريد. طريق اعوجاجى، شيطان است و طريق مستقيم، الله تبارك و تعالى. توجه كنيد و بسيار توجه كنيد كه همه و همه در محضر مبارك حق هستيد و اعمال قلبيه و غالبيه و خاطرات روحيه و لغزش‏هاى عمليه همه در حضور اوست. اگر به واسطه سوء مديريت و ضعف فكر و عمل شما، به اسلام و مسلمين ضررى و خللى واقع شود و خود مى‏دانيد و به تصدى ادامه مى‏دهيد، مرتكب گناه عظيمى و كبيره مهلكى شده‏ايد كه عذاب بزرگ الهى دامنگيرتان خواهد شد. هر يك در هر مقام احساس ضعف در خود مى‏كند، چه ضعف مديريت و چه‏ضعف اراده از مقاومت در راه هواهاى نفسانى و بدون جوسازى، دلاورانه و با سرافرازى نزد صالحان از مقام خود استعفا كند كه اين عمل صالح و عبادت است و هركس خود را مدير و مدبر و خدمتگزار براى خلق خدا مى‏داند، كناره‏گيرى او در اين زمان پشت به خلق و خداى خلق است، مگر آنكه خدمتگزارى بهتر يا همطراز او جايگزين او معرفى شود. دولت بدون گزينش اشخاص متعهد و متخصص در رشته‏هاى مختلفه مؤفق نخواهد شد و دولتمردان در گزينش همكاران به كاردانى و تعهد آنان و بهتر خدمت كردن آنها به كشور و در منافع ملت بودن آنان تكيه كنند تا در پيش حق تعالى و ملت روسفيد باشند و در امور مؤفق باشند، نه بر دوستى و آشنايى و حرف‏شنوى بى‏تفكر و تأمل كه اين رويه موجب ناكامى در خدمت به كشور است. دوست خوب براى دست‏اندركاران آن است كه در پيشرفت امور محوله به آنان موثر باشد و در خدمت ملت باشد نه در خدمت آنان، هر كه و هر چه خواهد بود. دولتمردان از دانشمندان و متخصصان متعهد استمداد كنند تا راز مؤفقيت را به دست آورند. دولتمردان با رويه و فكر واحد براى رسيدن به آنچه صلاح اسلام و كشور است به پيش روند و اين سياست صحيح اسلامى است و خداى نخواسته در سياست بازى‏هاى گروهى وارد نشوند كه با ناكامى مواجه مى شوند. دولت چنانچه كراراً تذكر داده‏ام بى‏شركت ملت و توسعه بخش‏هاى خصوصى جوشيده از طبقات محروم مردم و همكارى با طبقات مختلف مردم با شكست مواجه خواهد شد. كشاندن امور به سوى مالكيت دولت و كنار گذاشتن ملت، بيمارى مهلكى است كه بايد از آن احتراز شود و در اين موضوع گزارش‏هاى مختلفى مى‏رسد و هيات دولت موظف است اين امر را به طور همگانى گزارش دهد و كيفيت عمل را در اختيار عموم گذارد و اين امر را جدى تلقى كند. و تذكر اين نكته مهم است كه دخالت دادن كسانى كه در امور تجارت

صحيفه نور ج 19 صفحه 109

واردند، از بازاريان محروميت كشيده و درد سلام و انقلاب چشيده تا متخصصان وارد و مسلمان و متعهد از امور ضرورى است. دولت و اين دوستان بايد دقيقاً توجه كنند كه آزادى بخش خصوصى به صورتى باشد تا هر چه بهتر بشود به نفع مردم محروم و مستضعف كار كرد، نه چون گذشته تعدادى از خدا بى‏خبر در تمام امور تجارى و مالى مردم سلطه پيدا كنند.

باز هم موضوع مهم خدمت به محرومان و دورافتادگان را تذكر مى‏دهم. با آنكه مى‏دانم در اين سال‏هاى محدود با گرفتارى‏هاى بيشمار عظيمى كه كشور و دولت خدمتگزار با آنها مواجه بود، حجم خدمت‏هايى كه به روستاييان در تمام زمينه‏ها شده است چشمگير و اعجاب‏آور است و دولت حقا و انصافاً در اين امر تؤفيق بسيار داشته است كه با مقايسه با كارهاى در طول رژيم‏هاى سابق مى‏توان يافت، لكن باز كافى نيست و حق محرومان به آن نحو كه دلخواه است ادا نشده، البته نه از باب قصور تقصير بلكه از جهت حجم احتياجات و گسترش فوق‏العاده آن. و اشكالتراشان اگر معاند باشند حرفى نيست و اگر متعهد باشند و دلسوز بايد گفت دستى از دور بر آتش دارند. اميد است دولت با تمام توان خدمت خود را تعقيب و از خداوند تعالى تؤفيق خدمت طلب كند و تمام اين امور مرهون آن است كه دولت يكپارچه و بدون اختلاف درونى و با تعهد، اوقات خود را صرف در مسائل مهم كليدى كه مشكل‏گشاى امور باشد نمايد و در امور مهمه نيز مهمترين را بيشتر و سريعتر مورد توجه قرار دهد. و وزراى محترم هر يك با چشم برادرى ايمانى به هم بنگرند و در مشكلات پشتيبان هم باشند و ملت عزيز پشتيبان دولت و ساير ارگان‏ها باشند كه بدون پشتيبانى همه جانبه توقع پيشرفت از دولت بى‏موقع است و با اتكال به خداوند تعالى كه در مشكلات بزرگ عنايت‏هاى غيبى را فرموده، بدانند كه تا ملت و دولت به تعهد خود در نصرت به دين خدا و به بندگان او پابرجا باشند، نصرت خدا ادامه دارد ان تنصروا الله ينصركم و يثبت اقدامكم.

4 - رسانه‏هاى گروهى بويژه صدا و سيما، اين مراكز آموزش و پرورش عمومى مى‏توانند خدمت‏هاى گرانمايه‏اى را به فرهنگ اسلام و ايران نمايند. بنگاه‏هايى كه شب و روز ملت در سراسر كشور با آنها تماس سمعى و بصرى دارند، چه مطبوعات در مقالات و نوشتارهاى خود و چه صدا و سيما در برنامه و نمايشنامه‏ها و انعكاس هنرها و انتخاب فيلم‏ها و هنرهاى آموزنده بايد همت‏گمارند و بيشتر كار كنند و از گردانندگان و هنرمندان متعهد بخواهند تا در راه تربيت صحيح و تهذيب جامعه وضعيت تمام قشرها را در نظر گرفته و راه و روش زندگى شرافتمندانه و آزادمنشانه را با هنرها و نمايشنامه‏ها به ملت بياموزند و از هنرهاى بدآموز و مبتذل جلوگيرى كنند. ملت عزيز در طول 50 سال سياه اخير گرفتار مجلات و روزنامه‏هاى تخريب كننده و فاسد كننده نسل جوان و از آنها بدتر سينماها و راديو تلويزيون بود كه با برنامه‏هاى خود، ملت را به حد وافر در آغوش غرب و غرب‏زده‏ها غلتانيد و ضررهاى رسانه‏هاى گروهى از خرابى‏هاى توپ و تانك‏هاو سلاح‏هاى مخرب بالاتر و بدتر است، چه كه ضررهاى سلاح‏هاگذراست و ضررهاى فرهنگى باقى و به نسل‏هاى بعد انتقال پيدا مى‏كند چنانچه ديديد و مى‏بينيد. و اگر نبود لطف خاص خداوندمنان و تحول برق‏آساى ملت در سراسر كشور،

صحيفه نور ج 19 صفحه 110

نمى‏دانيم سرانجام اسلام و كشور به كجا كشيده مى‏شد. امروز نيز كه از تفاله آن رژيم فاسد عددى باقى مانده است، اگر به طور قاطع با آنان برخورد نشود، خطر ولو در دراز مدت كشور را تهديد مى‏كند و سهل انگارى در اين امور ساده‏انديشى است. و بر متعهدان است كه كوشش كنند و از انحرافات گرچه جزيى باشد جلوگيرى نمايند و بايد عرض كنم كه اخبار راديو تلويزيون ناقص است و محتاج به عنايت بيشتر.

5- با تشكر فراوان از ملت بسيار عزيز كه در سال‏هاى طولانى قبل از انقلاب و در حال پرهيجان انقلاب و پس از پيروزى تا امروز با همه فداكارى‏ها و جانبازى‏ها و سختى‏ها و فشارها در صحنه حاضر و از اسلام بزرگ و ميهن عزيز دفاع نموده و در جبهه‏ها و پشت جبهه‏ها چون سدى آهنين ايستاده‏اند، تقاضا دارم كه بسيار بيدار و هشيار و مراقب باشند كه در اين صفوف فشرده الهى، شياطين رخنه نكنند و تخم نفاق و اختلاف نيفشانند كه اين دست پروردگان غرب و شرق و اين وارثان رژيم ستمشاهى و اين محروم شدگان از دسترنج ملت و ذخاير كشور در كمين‏اند و در صدد اختلاف افكنى و با قلم و زبان خود از هيچ افترا و تهمت در راه شكست جمهورى اسلامى و رسيدن به مطامع كثيف خويش فروگذار نمى‏كنند و با شايعه افكنى‏ها و دغل بازى‏ها و دروغ پردازى‏ها مى‏خواهند در وحدت شما كه وحدت الهى است خلل ايجاد كنند و از ساده دلى بعضى‏ها استفاده كنند. هان ملت عزيز! كه پرچم پر افتخار اسلام را به اهتزاز درآورده و سكوت مظلومان را در مقابل ستمگران و قلدران شكسته و متحول به فرياد و پرخاش كرديد و نداى الله اكبر اسلام را با امواج فرستندگان غيبى به اقصى بلاد جهان رسانديد، بهوش باشيد و به عهد خود به پيشگاه مقدس خداوند پابرجا باشيد كه شكست اسلام خداى نكرده در ايران دفن معنويات و احكام مقدس اسلام است. بهوش باشيد كه موريانه‏هاى موذى، اين ايادى استكبار جهانى در صدد رخنه كردن در صفوف شما هستند. دست‏هاى وحدت را به هم دهيد و بازو به بازوى هم يكدل و يك جهت اين هديه الهى را كه پس از قرون متمادى به شما عطا فرموده قدردانى و حفظ كنيد و از نقص‏ها و كمبودها كه لازمه هر انقلابى است و در انقلاب شما به بركت اسلامى و مردمى بودن از همه كمتر است، به خود سستى راه ندهيد كه با خواست خداوند منان با پيروزى شما همه چيز اصلاح مى‏شود.

بارالها! از الطاف بيكران تو شكر گزاريم، گرچه شكر ما و همه موجودات در مقابل نعمت‏هاى بى‏انتهاى تو ناچيز است. خداوندا! اگر عنايات تو نبود ما قدمى به سوى پيروزى نمى‏توانستيم برداريم، هر چه هست از توست و همه قدرت‏ها شيران علم هستند. ما كوردلان را از خودخواهى و خودبينى حفظ و اسلام عزيز را تو خود قوت و عظمت ده و مسلمين بويژه علما و دانشمندان و دولتمردان را به وظايف خودآگاهى مرحمت فرما و اتحاد بين مسلمين را به دست تواناى خود ايجاد فرما و به ملت متعهد شجاع ايران هرچه بيشتر قدرت و استقامت عنايت فرما و به نيروهاى مسلح اسلام در جبهه‏هاو پشت جبهه‏ها پيروزى كامل عنايت فرما و به شهداى اسلام بويژه شهداى جنگ تحميلى رحمت و تقرب به درگاه خود مرحمت و به آسيب ديدگان عزيز صحت و عافيت و اجر شهدا عنايت كن و به

صحيفه نور ج 19 صفحه 111

اسرا و مفقودين صبر و رهايى نصيب فرما و به بازماندگان شهدا و نزديكان آسيب ديدگان و مفقودين بردبارى و اجر مرحمت فرما.

صلوات و سلام بر پيامبران عظام سيما افضلهم و خاتمهم و سلام و تحيت بر امامان معصوم بويژه مولانا بقيه الله ارواحنا فداه.

والسلام على عبادالله الصالحين

روح الله الموسوى الخمين‏


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 115

تاريخ: 18/12/63

پيام امام خمينى به مناسبت شهادت 10 تن از بيت آيت الله العظمى حكيم‏

بسم الله الرحمن الرحيم‏

انا لله و انا اليه راجعون‏

فاجعه بزرگ شهادت ده نفر از علما و سادات محترم بيت معظم مرحوم آيت الله حكيم رضوان الله عليه به دست جنايتكار رژيم عفلقى عراق، موجب كمال تأسف و تأثر گرديد و برگى بر جنايات صدام پليد كه به هيچ اصلى از اصول انسانيت پاى بند نيست، افزود. ما از اين جنايتكار كه با اعمال خود روى مغول را سفيد نموده توقع غير از اين نحو تبهكارى‏ها نداريم. از مرد خونخوارى كه هر روز دستش تا مرفق به خون بيگناهان در عراق و ايران فرو رفته است جز اين انتظارى نيست. تعجب ندارد كه اين حزب بى‏فرهنگ هر روز شهرهاى ايران را بر روى ساكنين عرب و فارس بيگناه، از زن و مرد و كودك و پير و جوان فرو ريزد. تعجب نيست كه اينان زندانيان بيگناه را چه عراقى و چه ايرانى در شكنجه‏گاه‏هاى خود برخلاف مقررات ملل آزاد شكنجه نمايند. اين گونه اعمال، خوى شيطان صفتان و درندگان منحرف است. تعجب از مدعيان دروغ طرفداران حقوق بشر است كه اين جنايت پيشگان را در اطراف جهان براى اين اعمال تشويق مى‏كنند و به آنان كمك‏هاى تسليحاتى و تبليغاتى مى‏كنند. تعجب از سازمان هاى عريض و طويل بين المللى است كه گاه با گفتار و گاه با سكوت خود از اينان پشتيبانى مى‏كنند. بايد ملت‏هاى مظلوم چشم اميدى به اينان نداشته و بدانند كه آنها جز در خدمت زورگويان و قدرتمندان نيستند و ابرقدرت‏ها جز در پى مطامع خود نمى‏باشند.

اين ملت‏هاى مستضعف هستند كه بايد در مقابل ظالمان و جنايتكاران قيام كنند و با اتكاء به خداى تعالى از هيچ قدرتى نهراسند و دست ستمگران را قطع نمايند. ملت شريف عراق لازم است به ملت ايران و لبنان و فلسطين بپيوندد كه خواب را از چشم عفلقى‏ها و صهيونيست‏ها و هواداران آنان بريده و جهان را در چشم آنان تيره و تار نموده‏اند. قواى مسلح قدرتمند ايران آن چنان سيلى‏اى بر روى سياه صدام زده است كه جنون آميز، دست و پاى خود را گم كرده و به هر جنايتى دست مى‏زند و نسل و حرث را به آتش مى‏كشد. انشاء الله تعالى در موقع مقتضى سيلى نهايى را خواهد خورد و كشور عزيز عراق و ايران از شر او نجات خواهد يافت.

اين جانب به ملت عراق و بيت معظم مرحوم آيت الله حكيم رحمه الله عليه و فرزند شجاع او حجت الاسلام سيد محمد باقر حكيم، اين مصيبت جانسوز و ساير مصيبت‏هاى وارده به ملت شريف

صحيفه نور ج 19 صفحه 116

عراق را تسليت عرض مى‏كنم. چنانچه مصيبت‏هاى وارده به ملت مسلمان لبنان را خصوصا مصيبت‏هاى انفجارهاى اخير را كه موجب شهادت و جراحت جمع كثيرى از برادران و خواهران عزيز ما گرديد، به ملت لبنان خصوصا علماى اعلام تسليت مى‏گويم و از خداوند تبارك و تعالى براى همه شهداى در راه حق خصوصا شهداى اخير عراق و لبنان طلب رحمت مى‏نمايم.

اخيرا بايد متذكر شد كه اين كوردلان كه جز امور مادى و شهوات حيوانى از همه چيز غافلند، ملت شريف ما را نشناخته و گمان مى‏كنند با شهادت فرزندان عزيز ما مى‏توانند آنان را از راهى كه انتخاب نموده‏اند كه آن جز اسلام عزيز نيست، منصرف يا سست نمايند.

ملت بزرگ ايران در اين چند سال كه از جنايات شرق و غرب رنج مى‏برد و عزيزان خود را از دست داده و مى‏دهد، در هر انفجارى منفجرتر و در هر حمله ددمنشانه‏اى شجاعانه تر راه خود را در پيش داشته و جلو مى‏رود. اينان نديده‏اند كه مادران و پدران شجاع ايران، فرزندان و نور چشمان خود را از زير خروارها خاك بيرون مى‏كشند و فرياد جنگ جنگ تا پيروزى سر مى‏دهند و از دست اندركاران، مقابله به مثل و از سلحشوران جبهه‏ادامه جنگ را طلب مى‏كنند. درود خدا بر اين ملت شجاع و مؤمن كه جان مى‏دهد و تن به سازش و تسليم نمى‏دهد.

اين جانب براى شهداى اين چند روز ايران كه به دست جنايتكاران بعثى عراق صورت گرفت، رحمت و براى آسيب ديدگان شفا و سلامت و براى بازماندگان و اقرباى آنان مقاومت و صبر و اجر و براى رزمندگان اسلام پيروزى و پايمردى را خواستارم.

صلوات و سلام بر جميع انبياء و خصوصاً سيدهم و خاتمهم و بر جميع اوصياء عليهم السلام و بويژه خاتم الاوصياء روحى فداه و درود بر عبادالله الصالحين.

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 117

تاريخ: 19/12/63

بيانات امام خمينى در ديدار به مسؤولين وزارت اطلاعات‏

بايد افراد وزارت اطلاعات مستقل، منزه و متقى باشند

بسم الله الرحمن الرحيم‏

از افتخارات جمهورى اسلامى اين است كه افراد متدين و متعهد و شخصيت روحانى در چنين وزارتخانه‏اى هستند. آقاى رى شهرى را همه مى‏شناسيم كه شغل ايشان شغل ديگرى است، ولى خدمت به اسلام كه از همه چيز لازم‏تر است، موجب شده است كه ايشان از كار اصلى‏شان دست بردارند و به اين كار حساس مشغول باشند. من از شما آقايان كه انشاء الله همه متعهد هستيد تشكر مى‏كنم. قضيه اطلاعات از امور بسيار مهم و حساسى است كه با همه چيز مردم سر و كار دارد. شما بايد خداوند را حاضر و ناظر بدانيد. انسان ممكن است چيزى را از چشم همه مخفى كند ولى همه چيز ما در نزد خدا حفظ مى‏شود و اعمال ما را به خود ما بر مى‏گرداند. شما بايد خيلى مواظبت كنيد. البته همه بايد مواظبت كنند ولى از آن جا كه شما كار حساسى در دستتان است بايد مواظبت بيشترى داشته باشيد. بايد به قلبتان برسانيد كه هر كارى انجام مى‏دهيد در محضر خدا هستيد. مطلب ديگرى كه اهميت دارد اين است كه تمام كسانى كه در اين وزارتخانه هستند بايد در هيچ گروه و حزبى نباشند. وابستگى به گروه‏ها، وابستگى فكرى و عملى مى‏آورد و اين با كار شما منافات دارد. بايد همه‏شما بى‏طرف بى‏طرف باشيد. دشمنى، دوستى، آشنايى، غريبى در كار نباشد. اين كار خطرش بسيار است، آن طرف هم چون اسلام است اجرش زياد است. بايد فكر كنيد كه اگر امروز مطلبى را مخفى كرديد، فردا چه مى‏كنيد. عالم چه براى آن كه عالم را مى‏خورد و چه براى درويش مى‏گذرد، بايد به فكر فردا بود. مبادا كسى پيدا شود و از روى اغراض و گرايش‏ها عمل كند كه اين كار هم براى خودش خطرناك است و هم براى مردم. در مرحله اول، خطر براى خود انسان دارد ولى انسان غافل است. داخل شدن در گروهى طبعا يك نوع گرايش به آن گروه به وجود مى‏آورد كه با كارهايى كه شما مى‏خواهيد انجام دهيد، منافات دارد. بايد افراد اطلاعات مستقل، منزه و متقى باشند. من اميدوارم كه شما همين طور باشيد و دوستانتان را موعظه كنيد كه مبادا تندروى كنند. مبادا به خاطر تندانديشى. يك بيچاره‏اى بى‏جهت گرفتار شود. در مورد زندانيانى كه اسامى آنها به آقاى رى شهرى داده مى‏شود، زودتر اقدام كنيد كه بيخود كسى در زندان نماند. ولى دقت در امور براى شما لازم است،

صحيفه نور ج 19 صفحه 118

چرا كه با امثال منافقين و گروه‏هاى ديگر سروكار داريد، بايد دقت كنيد. امروز ملت ما احتياج به اطلاعات دارد، هر كس خوبتر است بايد در اين امر شركت كند. اسلام ما را موظف مى‏كند در اين امر دخالت كنيم، كنار رفتن و كنج خانه نشستن و دعا كردن فايده‏اى ندارد. بايد به انبيا اقتدا كنيم. بناى انبيا و اهل بيت عليهم السلام اين نبوده است كه از مردم كناره گيرى كنند، آنان با مردم بودند و هر وقت دستشان مى‏رسيد، حكومت را مى‏گرفتند. هيچ وسوسه نكنيد كه وسوسه كار شيطان است. انسان در هر موردى بايد روى موازين شرعى عمل كند و كار صواب انجام دهد. از خداوند متعال تؤفيق و سعادت و سلامت شما را خواستارم. اميدوارم حضرت ولى عصر پشتيبان شما باشد.

والسلام عليكم و رحمه الله‏


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 119

تاريخ: 20/12/63

پيام امام خمينى به مناسبت رحلت آيت الله خادمى‏

بسم الله الرحمن الرحيم‏

انالله و انا اليه راجعون‏

رحلت تأسف انگيز عالم عادل متعهد خدمتگزار به اسلام و مسلمين، حضرت حجت الاسلام والمسلمين آقاى حاج آقا حسين خادمى رحمه الله عليه موجب تأثر و تأسف گرديد. اين عالم متقى، بحق خادم صادق شريعت و حافظ حدود اسلام و سرمشق تقوا و علم و عمل براى ديگران بود و فقدان و رحلتش ثلمه بر اسلام و حوزه‏هاى علميه بود. امثال اين شخصيت‏هاكه يادگار سلف صالح و نمونه‏هايى از بزرگان علم و تقوا بودند، ذخيره‏هايى بوده و هستند كه ما بايد با جان و دل قدرشان را بدانيم و در حيات و مماتشان پيروى از سيره حسنه آنان كنيم.

اين جانب، اين ضايعه را به ولى عصر بقيه الله ارواحنا له الفداء و به ملت شريف ايران بويژه علماى اعلام و حوزه‏هاى مقدسه علميه و اهالى محترم اصفهان تسليت عرض مى‏كنم و براى خاندان محترمشان پس از تسليت، صبر و اجر مسألت مى‏كنم.

خداوند، اين عالم جليل و ميهمان عزيز را در جوار رحمت خود، مشمول عنايات خاصه خود فرمايد.

والسلام على عباد الله الصالحين و رحمه الله و بركاته

روح الله الموسوى الخمينى


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 120

تاريخ: 21/12/63

بيانات امام خمينى در جمع بانوان به مناسبت سالروز تولد حضرت فاطمه (روز زن)

شما بانوان علاوه بر آن كه خودتان فعاليت مى‏كنيد، فعاليت در مردها را مضاعف مى‏كنيد

بسم الله الرحمن الرحيم‏

بحمدالله اين روز مبارك كه روز معظم زن است، خانم‏ها و بانوان ايران قدم‏هاى بزرگى در راه اسلام و در راه نجات خودشان از قيدهايى كه بسته بودند به دست و پاى آنها، نجات يافتند و من اين روز مبارك را به همه بانوان و خصوصا حاضرين تبريك عرض مى‏كنم. و اميدوارم كه همان طورى كه شما خانم‏هادر همه امورى كه مربوط به پيشرفت اسلام در قبل از اين انقلاب و در زمان انقلاب و بعد از انقلاب داشتيد، به همين نحو خداوند تؤفيق بدهد به شما كه با تعهد باقى باشيد و خدمت كنيد به اين كشورى كه در زير ستم ستمكاران پايمال شده بود، حقوق شما پايمال شده بود و حقوق همه. ماها را مى‏خواستند كه از جغرافيا خارج كنند و مى‏خواستند كه جوان‏هاى ما را به فساد بكشند و خانم‏هاى ما را برخلاف آن مشى‏اى كه بايد بكنند، بكشانند. خداى تبارك و تعالى به همه ما منت گذاشت و تؤفيق داد كه تاكنون در اين راه مؤفق بوديم و مؤفق شديم و ما بسيارى از مؤفقيت‏هارا مرهون خدمت‏هاى شما بانوان مى‏دانيم. شما هستيد كه علاوه بر آن كه خودتان فعاليت مى‏كنيد، فعاليت را در مردها مضاعف مى‏كنيد. و شما بوديد كه در زمان طاغوت تحت رنج و شكنجه روحى واقع شديد و بحمدالله با قدرت خودتان و تعهد خودتان آن قدرت شيطانى را از صفحه روزگار بيرون كرديد و نگذاشتيد كه آن خيال‏هايى كه آنها در سر خودشان و در خاطر خودشان پخته بودند، آن خيالها به نتيجه برسد. و خدا مى‏داند كه اگر نبود اين نهضت و نبود كوشش ملت ايران از زن و مرد و جوان و پير و بزرگ و كوچك، اين ملت همه چيزش را از دست داده بود و مى‏داد. و شما بحمدالله زحمت كشيديد، رنج برديد و در همه مراحل پايدارى كرديد و بانوان ايران در همه جا فعاليت كردند، چه فعاليت‏هاى فرهنگى و چه فعاليت‏هاى اقتصادى، كه قشر كثيرى از آنها در كشاورزى دخالت دارند، و قشر كثيرى از آنها در صنعت دخالت دارند و قشر كثيرى در فرهنگ و ادب و علم و هنر. و همه اينها پيش خداى تبارك و تعالى مشهور است و شماها مورد عنايت حق تعالى انشاء الله هستيد و مادامى كه به اين تعهد باقى باشيد، خداى تبارك و تعالى شما را نصرت مى‏كند.

صحيفه نور ج 19 صفحه 121

همه بايد به فاطمه زهرا اقتدا كنيد

كوشش كنيد در تهذيب اخلاق و در وادار كردن دوستانتان /را/ به تهذيب اخلاق. كوشش كنيد كه در مقابل آن جناياتى كه بر شما وارد شد عكس العمل نشان بدهيد، در حفظ همه حيثياتى كه حيثيت بزرگ زن است، آن طورى كه زن فريد، حضرت زهرا سلام الله عليها بود. همه بايد به او اقتدا كنيد و كنيم و همه بايد دستورمان را از اسلام به وسيله او و فرزندان او بگيريم و همان طورى كه او بوده است، باشيد و در علم و تقوا كوشش كنيد كه علم به هيچ كس انحصار ندارد، علم مال همه است، تقوا مال همه است و كوشش براى رسيدن به علم و تقوا وظيفه‏ء همه ماست و همه شماست.

حجابى كه اسلام قرار داده است، براى حفظ ارزش‏هاى شماست‏

و من اميدوارم كه دستگاه‏ها با شما كمك كنند و آن چيزى كه احتياج به آن داريد در هر امرى از امور و در فرهنگتان و در تعليم و تعلمتان وسيله را براى شما به طور شايسته فراهم كنند. و اميدواريم كه شما در همه چيز مؤفق و مويد باشيد و همان طورى كه بانوان ايران جانشان را، جوانانشان را، وقتشان را وقف اسلام كردند و اسلام را به اين جا رساندند و اميدواريم كه از اين به بعد هم از اين بالاتر بشود و مطمئن باشيد كه تا شماها در صحنه هستيد و شماها متعهد به اسلام هستيد و جوان مى‏دهيد و جوان تربيت مى‏كنيد، اين اسلام به پيش برود و انشاء الله با خوبى و خوشى و قطع دست اعداى دين از اين كشور و همه كشورهاى اسلامى. و من اميدوارم كه خانم‏هاى مسلمين در هر جا هستند اقتدا كنند به شما عزيزان كه كوشش داريد براى اينكه ارزش زن را هر چه بيشتر بالا ببريد و آن ظلمى كه به شما در آن زمان شد، با كوشش خودتان از او جبران كنيد.

خداوند همه شما را تؤفيق بدهد و ما و شما را براى اسلام و براى خدمت اسلام مؤفق كند و دين و دنياى شما را حفظ كند. و البته بايد توجه داشته باشيد كه حجابى كه اسلام قرار داده است، براى حفظ آن ارزش‏هاى شماست. هرچه را كه خدا دستور فرموده است چه براى زن و چه براى مرد براى اين است كه آن ارزش‏هاى واقعى كه اينها دارند و ممكن است به واسطه وسوسه‏هاى شيطانى يا دست‏هاى فاسد استعمار و عمال استعمار پايمال مى‏شدند اينها، اين ارزش‏ها زنده بشود و خداوند به همه ما تؤفيق بدهد كه خدمت كنيم به اين ملت و اسلام.

والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته‏


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 122

تاريخ: 28/12/63

بيانات امام خمينى در جمع مسؤولين آموزش و پرورش و نهضت سوادآموزى‏

بايد سعى كنيم تا كسانى كه فرزندان ما را فاسد بار مى‏آورند، به مدارس و دانشگاه‏ها وارد نشوند

بسم الله الرحمن الرحيم‏

اين كه گفتيد دانش آموزان، هم به جبهه مى‏روند و هم مشغول تحصيل هستند، مورد تشكر است. من به همه آنان دعا مى‏كنم. همه بايد در جنگ وارد باشيم، ولى مسأله مهم در آموزش و پرورش با هم است، والا آموزش تنها فايده‏اى ندارد و گاهى هم مضر است. مقدار صدمه‏اى كه ايران از متفكرين و متجددين فرنگ رفته خورده است، از هيچ كس نخورده است و اين براى آن بود كه آنها آموزش داشتند ولى تهذيب و پرورش نداشتند. اساس كه تهذيب بود، درست نشده بود و هم آنان بودند كه بچه‏هاى ما را از ابتدا تا دانشگاه طورى تربيت مى‏كردند كه براى ملت و كشور مضر باشند و براى ديگران نافع.

بايد توجه كنيد كه دوره مدارس مهمتر از دانشگاه است، چرا كه رشد عقلى بچه‏ها در اين دوره شكل مى‏گيرد بايد سعى كنيم تا كسانى كه فرزندان ما را فاسد بار مى‏آورند، به مدارس و دانشگاه‏ها وارد نشوند و در اين امر مسامحه نبايد كرد. ممكن است الان كارى نتوانند بكنند، ولى تا ده سال ديگر كارشان را انجام مى‏دهند. ما با آنان كه با اسلام دشمن‏اند مخالفيم و در مقابلشان مى‏ايستيم ولى با كسانى كه با اسلام دشمنى ندارند و دنبال كار خودشان هستند، كارى نداريم. مسأله ما اسلام و كشور اسلامى است، ما براى اسلام اين همه جوان داده‏ايم، لذا بايد نگذاريم خون آنان هدر رود. ما دانشمندى كه براى بشريت مضر است را مى‏خواهيم چه كنيم؟ امروز دنيا در آتش دانش دانشمندان مضرسوزد. اين سلاح‏هاى مخرب و بمب و موشك‏ها را همين دانشمندان ساخته‏اند. لذا دانش بايد همراه تزكيه باشد، اصلا تزكيه مقدم بر دانش است.

معلمين بايد خود را مهذب كنند تا حرفشان در ديگران اثر كند

همه معلمين در فكر اين باشند كه خودشان را تهذيب كنند، بايد خود را مهذب كنند تا حرفشان در ديگران اثر كند. معلمين و همه كسانى كه در شغل معلمى بسر مى‏برند بايد بدانند كه شغلشان بسيار مهم است، بايد توجه كنند كه بچه‏ها را از ابتدا خوب بار بياورند، كه دانشگاه دير است. معلمين بايد

صحيفه نور ج 19 صفحه 123

احساس كنند كه پيش خدا مسوولند، اگر بچه‏هابد تربيت شوند اينها هم مسوولند، اگر در اين مورد من و شما هم سكوت كنيم مسووليم.

اميدوارم مردم در ساختن مدارس كه براى فرزندان خودشان است سعى لازم را بنمايند. كمك به مدارس، كمك به خودشان و به فرزندانشان و به اين كشور و ملت است. بايد كشور را آباد كنيم. اميدوارم آن اندازه كه مردم مى‏توانند كمك كنند و فكر نكنند كه بايد حتما رقم كمك آنها درشت باشد. در امر ساختن مدارس، با رقم‏هاى ريز هم مى‏شود شركت كرد، البته رقم درشت هم به جاى خود. به همه معلمين و بچه‏ها سلام مرا برسانيد و همين طور سر كلاس‏ها/و/ به آنها بگوييد كه خودتان را براى آينده، خوب درست كنيد.

والسلام عليكم و رحمه الله‏


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 124

تاريخ: 29/12/63

پيام امام خمينى به مناسبت سال نو

بسم الله الرحمن الرحيم‏

حلول سال جديد را به همه مسلمين جهان خصوصاً ملت قهرمان ايران و قشرهاى مختلف ملتمان، كسانى كه در جبهه‏ها دارند براى اسلام خدمت مى‏كنند، كسانى كه در پشت جبهه‏ها خدمت مى‏كنند و خانواده شهدا و خود معلولين و بستگانشان، به همه و همه تبريك عرض مى‏كنم. انشاءالله اين سال، سال مباركى باشد براى مسلمين جهان و خداى تبارك و تعالى مقدر بفرمايد كه دست اين ابرقدرت‏ها و كسانى كه به آنها مرتبط هستند /از/ قطع بشود و مردم دنيا با آرامش زندگى كنند. همه گرفتاريهاى جهان مال اين قدرت‏هاى بزرگى است كه ادعا مى‏كنند كه ما براى صلح اين كارها را مى‏كنيم. اين همه جنايت مى‏كنند، اين همه كشورها را به خون مى‏كشند و ادعا مى‏كنند كه ما نمى‏توانيم ببينيم كه حقوق بشر از بين مى‏رود. اينها ادعايى است كه اينها مى‏كنند كه هيچ واقعيتى ندارد، بلكه خلافش واقعيت دارد و مسلمين در غفلت هستند، مستضعفين جهان غفلت دارند. اين بارقه‏اى كه در ايران پيدا شد اگر چنانچه ملت‏هاى ساير كشورهاى مسلمين به اين جا ملحق بشوند و همه با هم دست به دست هم بدهند و در مقابل اين همه جناياتى كه بر بشر دارد مى‏شود، به بشريت مى‏شود، بايستند كارها اصلاح مى‏شود، لكن مع الاسف نشده است اين كار و نمى‏دانم كه چه خواهد شد. و من اميدوارم كه خداى تبارك و تعالى به ما قدرت استقامت بدهد، امروز استقامت لازم است. پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم نگران بود راجع به اين كه آيا ملتش استقامت مى‏كنند يا نه؟ تا آن حد كه در روايت است كه فرموده كه شيبتنى سوره هود براى اين آيه‏اى كه آمده است كه فاستقم كما امرت و من تاب معك در عين حالى كه اين آيه در سوره ديگرى هم (سوره شورى هم) آمده لكن آن ذيل را ندارد، سوره هود كه اين ذيل را دارد فرموده است. اين به نظر مى‏رسد كه نگران بوده است از اين كه مبادا ملتش، امتش نبادا خداى نخواسته استقامت نكنند. بايد /دولت/ ملت ايران، دولت ايران، ارتش ايران، سپاه پاسداران ايران، همه قشرهاى ايران توجه كنند كه استقامت در مقابل ظلم، در مقابل اين قدرت‏هاى بزرگ از امورى است كه امر شده است، استقامت در مقابل دشمن است، امر شده است كه استقامت بكنيد و اگر استقامت بكنيد پيروز هستيد. بحمدالله ايران به اين صفت، بسيارى از قشرها به اين صفت متصفند و من فراموش نمى‏كنم قصه روز جمعه را كه آن طور باشكوه، با نورانيت، با استقامت گذشت. آن طور مردم با طمانينه با آن صداهايى كه مى‏آمد، با آن رگبارهايى كه مى‏آمد، من‏

صحيفه نور ج 19 صفحه 125

ملاحظه مى‏كردم، نگاه مى‏كردم، مخصوصاً نگاه مى‏كردم ببينم در بين مردم چه وضعى هست، نديدم حتى يك نفر را كه يك تزلزلى درش پيدا باشد. و آن وقت امام جمعه آن طور با آن طنين قوى صحبت كرد، مردم /با/ آن طور گوش كردند، آن طور فرياد زدند كه ما براى شهادت آمديم، يكى از اينهايى كه شهيد شده است (يا اين كه چند نفر، يكى دو نفر ازشان) به من گفتند كه اين وصيت هم كرده است، همين كه من مى‏روم براى شهادت، وصيت كرده و از همان‏هايى است كه در همين جا شهيد شده. با يك همچو ملتى كسى نمى‏تواند مقابله كند. ملتى كه اين طور است، آن روزى كه اعلام مى‏كنند كه مى‏خواهيم بمباران كنيم نماز جمعه را، بيايند و بيشتر بيايند، حتى آنهايى كه نمى‏آمدند براى نماز، از قرارى كه براى من نقل كرده‏اند، آنهايى كه براى نماز جمعه هم نمى‏آمدند هفته‏هاى ديگر، اين هفته آمدند، اين يك همچو ملتى است. يك همچو ملتى را نمى‏تواند كسى به واسطه بمباران كردن يك جايى، به واسطه شرارت‏هايى كه دارد مى‏شود، اين را منسحب‏اش كند از اين كه دارد. علاوه، ما، در ملت ما، در مقابل چى منصرف بشود. اسلام است و امانت خدا به دست ما، اسلامى است كه (از صدر اسلام با زحمت و با مشقت اين اسلام تولد پيدا كرده است و هر چه جلو رفته است باز مشقت درش بوده.

پيغمبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم از اولى كه دعوت كرده است تا آن وقتى كه در رختخواب رفتن از اين عالم بوده است و لقاءالله بوده است، در حال جنگ بوده. حتى آن وقتى هم كه در بستر خوابيده است باز براى جنگ بسيج كرده است و آن همه مشقت هايى كه ايشان ديدند، از قريب و از غيرقريب ديدند و بعد از آن هم همين طور، مسلمين ديده‏اند، ائمه ما ديده‏اند، اميرالمؤمنين ديده است. خوب! آنها براى اسلام چون بوده، به ذائقه‏شان شيرين بوده. ما بايد كوشش كنيم كه ذائقه مان را يك همچو ذائقه‏اى قرار بدهيم كه براى ما هر چيز شيرين باشد. رضاى به قضاى خدا، معنايش همين است كه يك وقت تسليم است، آدم تسليم مى‏شود، خوب، ما سلميم. يك وقت رضاست به آنچه او مى‏كند، اين ديگر فرق نمى‏كند بين اين كه آن كسى كه راضى است، فرق نمى‏كند بين اين كه از او بلا برسد يا اين كه از او نعمت برسد، همه را نعمت مى‏داند. مى‏گويد از آن است، از محبوب من است. اگر محبوب انسان (همين محبوب‏هاى ظاهرى) هم اگر چنانچه /يك/ فرض كنيد كه يك چيزى كه ناگوار است بگويد، در ذايقه كسى كه دوست دارد، خوش مى‏آيد. اگر ما برسيم به اين معنا، و اميدواريم كه با جديت برسيم به اين معنا كه خوشمان بيايد از اين معانى. الان مابينيم كه اين جوان‏هاى ما كه دارند مى‏روند در جبهه‏ها، براى شهادت مى‏روند، اينها همين‏اند. اينها براى اين كه در ذايقه‏شان خوش آمده است اين معنا، اين را از خدا مى‏دانند، چون از خدا مى‏دانند از اين جهت سخت برايشان نيست. ما بايد خودمان را جورى تربيت كنيم كه راضى باشيم به آنچه خداى تبارك و تعالى به ما اعطا مى‏كند. آنچه مى‏دهد، بلا باشد خوب است و واقعش هم اين طور است، براى اين كه خداى تبارك و تعالى بندگانش

صحيفه نور ج 19 صفحه 126

را مى‏خواهد. گاهى وقت‏ها بلا براى انسان نعمت است، گاهى وقت‏ها نعمت بلاست. خداى تبارك و تعالى مى‏خواهد مردم را تربيت كند، كسانى كه به او متوجه مى‏شوند تربيتش گاهى به اين است كه فشار برشان وارد بياورد، گاهى به اين است كه نعمت برشان بدهد. آن وقتى كه فشار وارد مى‏آيد روح‏ها پرواز مى‏كنند به عالم ديگر، آن در فشارهاست كه اين طور مى‏شود.

بنابراين، يك ملتى ما مى‏خواهيم و خودشان، خود ملت ما هم بحمدالله اين طور است كه فشارها برايشان اشكالى ندارد. اگر ما، اگر اسلام، مسلمين مثل ساير قشرهاى عالم بودند كه براى مال و منال و منصب و اين طور چيزها مى‏رفتند دنبال كار و بالاخره براى شكم و براى شهوت مى‏رفتند، اگر چنانچه كسر مى‏آمد بايد ناراحت بشوند. اما ملتى كه براى شهادت مى‏رود، ملتى كه زن و مردش عاشق شهادت هستند وفرياد شهيد شدن مى‏زنند، يك همچو ملتى ديگر از اين كه فلان چيز كم است، فلان چيز زياد است، اين نمى‏نالد، اقتصادش چطور است، اين مال آنهايى است كه وابسته به اقتصاد هستند، دل به اقتصاد دادند. آنهايى كه دل به خدا دادند، آنها اين طور نيستند كه دنبال اين باشند كه فلان چيز فراوان باشد، فلان چيز كم باشد، زياد باشد، نرخش كم باشد، نرخش زياد باشد. اينها كه در نظر اين كه شهيد مى‏خواهد بشود، اين چيزها نيست. آن كه دارد براى شهادت مى‏رود به او بگويى كه مثلاً مالت را دزد برده است، او اصلا اعتنا به اين حرف ندارد. به او بگويى كه قيمت چيز گران است، او كه نرفته براى اين كه غنيمتى بياورد. غنيمتى كه او مى‏خواهد بياورد آن غنيمتى است كه هيچ زوال ندارد، آن چيزى است كه هيچ شكست ندارد. آن كارى است كه /هيچ/ از دست هيچ كس بر نمى‏آيد جز از دست خداى تبارك و تعالى و ملت ما دارد اين كار را مى‏كند و من اميدوارم كه همه اين طور بشويم. البته من كه مى‏گويم، نيستم آن طور، اما ديگران را ميل دارم بشوند اين طور و خودم هم ميل دارم بشوم، بايد همه بشويم. و انشاء الله اميدواريم كه اين سال جديد براى ما يك سال خوبى باشد. و /ما/ تذكر اين معنا را من لازم مى‏دانم كه ما هم هيچ ميل نداريم كه حتى آنهايى كه با ما دشمن‏اند صدمه ببينند. اگر در مقابل ما نايستند، اگر با اسلام مخالفت نكنند، مسلم باشند، با اسلام مخالفت نكنند، ما هيچ صدمه‏اى نمى‏خواهيم ببينند. ما الان ميل نداريم كه آن جاهايى را كه مراكز اقتصاد آنهاست، مراكز جمعيت عراق است، ابداميل نداريم كه يك صدمه ضعيفى هم ببينند. صدام نكند اين كارها را، دولت هم نمى‏كند اين كار را. لكن وقتى او مى‏كند ديگر از دست ما خارج است. ملت /يك جورى/ وضعش يك جورى است كه از دست ما، از دست دولت هم خارج است. بنابراين اين طور نيست كه ما در نظر داشته باشيم جنگ بكنيم. از اول جنگ نكرديم، جنگ نمى‏خواستيم، از حالا هم نمى‏خواهيم، بعدها هم نمى‏خواهيم، اما صلحى كه از جنگ بدتر است هم نمى‏خواهيم. ما مى‏خواهيم كه دنيا اين آدم فاسدى كه اين همه فساد كرده است، باز نرود دنبالش و برايش دست بزند. الان دنيا متوجه اين است كه اين را زير بغلش را بگيرد، نگهش دارد. براى چى نگه دارد؟ براى به هم زدن همه اوضاع /را/، براى اين كه اسلام نباشد. همه دردشان اين است كه نبادا اسلام بيايد، و اسلام مؤافق با اين طور بدكارى‏ها نيست، با اين طور عياشى‏ها نيست، با اين طور فجايع نيست، با اين طور زورگويى‏ها نيست.

صحيفه نور ج 19 صفحه 127

چون اينها مى‏ترسند از اين، و صدام هم مقابل اسلام ايستاده است، از اين جهت آنها هم زير بغلش را نگه داشته‏اند كه نبادا يك وقت چه بشود. لكن خداى تبارك و تعالى اگر اراده فرموده باشد تمام اين كيدها به خودشان برمى گردد. تكليف ما اين است كه در مقابل ظلم بايستيم و اين كسى كه تعدى به ما كرده است، تو دهنى به او بزنيم و تا اين قضيه را دنيا قبول نكند اين جنگ هست و جنگ هم از طرف آنها هست، از طرف ما نيست. زدن اين طور مراكز هم از طرف آنهاست. شما مى‏آييد نماز جمعه را مى‏زنيد. نماز جمعه را كه مى‏زنيد خيال مى‏كنيد ملت ما عقب‏نشيند! مى‏بينيد كه در نماز جمعه چه كردند. اين يك مطلبى است گفتنى، تاريخى، تا كسى نبيند آن جا را، آن منظره را نبيند، باورش نمى‏آيد كه زن بچه‏اش تو بغلش است، مرد بچه‏اش پهلويش است هيچ حركت نكند، اين همه فشار، هيچ حركت نكند، از آن ور انفجار آن نامردها، از آن طرف هم آن طور رگبارى كه ملاحظه كرديد همه. مع ذلك همه هم با طمانينه نشسته‏اند سرجاى خودشان و هيچ ابدا حركتى نمى‏كنند. و ملت، يك همچو ملتى است. ملت اين طورى ديگر دنبال اين نيست كه گوشتش ارزان است يا گران است، دنبال اين نيست كه كم است يا زياد است. اين دنبال اين است كه اسلام را بزرگ كند. همان طورى كه پيغمبر اكرم هم بوده، پيغمبر اكرم هم اين طور بوده، دنبال اين بوده كه اسلام تقويت بشود، حالا خودم كشته شدم، بچه‏ام كشته شد، از بين رفتند، سيدالشهدا، بچه هايم اسير شدند /هرچه هم مى‏آيد/ خوب! مى‏بينيد كه در روايات هست كه هرچه به ظهر عاشورا نزديك مى‏شد، حضرت سيدالشهدا صورتش شكفته‏تر مى‏شد. براى چى؟ براى اين كه مى‏ديد كه دارد مى‏رود پيش خدا. او نظر به او داشت، نه نظر به اينها داشت. نظر به اينها هر كدام كه مربوط به خدا باشد به عنوان مربوط به خدا، والا نه اين كه به اين نظر داشت كه پسر دارد، اولاد دارد، اين حرف‏ها نبود در كار.

بنابر اين، ما بايد استقامت كنيم و آن چيزى كه نگرانى پيغمبر هست كه نبادا ملتش استقامت نكنند و اين امر خدا را اطاعت نكنند، بايد ما كارى بكنيم كه اين نگرانى نگذاريم در حق ما ثابت بشود. و من از خداى تبارك و تعالى مى‏خواهم كه همه اين قشرهاى ملت را از مجروحين، مصدومين، شهدا و خانواده‏هاى اينها و مفقودين ما و اسراى ما، همه اينها را هم سالم نگه دارد و شهداى ما را بيامرزد و در جوار خودش نعمت عنايت كند و اينهاى ديگر هم سالم نگه دارد و به پيروزى برسند و انشاء الله اسراى ما و مفقودين ما هم به وطن خودشان برگردند و ملت ما هم با قدرت و قوت پيش برود و هيچ از اين نوع چيزها باك نداشته باشد. چيزى است كه بر ملت بر ملت بيدار ثابت شده است كه مى‏خواهى بيدار باشى، مى‏خواهى مستقل باشى، بايد جورش را بكشى! مى‏خواهى ذليل باشى؟ برو پيوند كن با آمريكا، همه اين حرف‏ها تمام مى‏شود، جنگ هيچ نمى‏شود پيوند كن با شوروى، باز هم نمى‏شود! اما چى؟ اين است كه يك ملت عقب مانده توسرى خورده ضعيف تا آخر. اما وقتى بخواهى، يك ملتى بخواهد سربلند باشد، بخواهد ارزش داشته باشد، اين ديگر نبايد فكر اين باشد كه ما حالا اين ارزشى كه داريم، ببينيم به اندازه اين هست كه ما ستمان گران باشد! يا دوغمان چه باشد! اگر اين طور است، كه ما از حالا هم رفتيم. اما مى‏بينيم اين جور نيستند، ملت ما الحمدلله اين طور

صحيفه نور ج 19 صفحه 128

نيست و اميدوارم كه قويتر بشوند و شادمان بشوند در اين سال جديد و خداى تبارك و تعالى به همه قدرت عنايت كند و سلامت عنايت كند و همه ما را بيدار كند و در استقامت به ما كمك كند، انشاءالله.

والسلام عليكم و رحمه الله‏


previos page menu page next page



previos page menu page next page


صحيفه نور ج 19 صفحه 129

تاريخ: 1/1/64

بيانات امام خمينى در ديدار با رئيس جمهور، نخست وزير، رئيس مجلس شوراى اسلامى، رئيس ديوان عالى كشور و جمعى از مسؤولان كشورى و لشكرى‏

زدن و پيروز شدن و فتح كردن، اگر آن بعد معنوى‏اش نباشد همه‏اش شكست است‏

بسم الله الرحمن الرحيم‏

من سال جديد را به همه مسلمين جهان، مستضعفان جهان و به ملت شريف خودمان و به آقايان و به همه كسانى كه در جبهه ها مشغول خدمت هستند، يا در پشت جبهه‏ها و تمام كسانى كه در اين انقلاب دخالت داشتند و فداكارى كردند، شهيد شدند، مفقود شدند، اسير شدند، به همه اينها تبريك عرض مى‏كنم و اميدوارم كه اين سال جديد يك سال خوشى براى ملت ما و براى ملت‏هاى تحت ستم دنيا باشد.

تمام اين پيروزى‏ها و عدم پيروزى‏ها و سلطنت‏ها و ابرقدرتى‏ها و همه گذر است. ما اين جا نشستيم، بلا اشكال در صد سال ديگر از ما خبرى نيست، گذشته است، رفته است، پيروز بشويم رفته است، شكست بخوريم رفته است، قدرت داشته باشيم رفته است، نداشته باشيم گذشته است. آن كه باقى است، آن است كه در پيش خودمان است. آنچه باقى مى‏ماند، ما و چيزهايى كه حمل مى‏كنيم به عالم ديگر است. ما بايد فكر اين معنا باشيم كه خدمت بكنيم /به/ خدمتى كه براى ما سرمايه باشد براى آن جهان. زدن و پيروز شدن و فتح كردن و همه اينها اگر آن بعد معنوى‏اش نباشد، همه‏اش شكست است، بلكه آنهايى كه بيشتر در نظر مردم پيروزند، شكسته‏ترند. اين قدرت‏هاى بزرگى كه در عالم بوده است و هست و خواهد بود، اينها اگر آن بعدى كه آنها را به سعادت مى‏رساند نداشته باشند، تمامش شكست است. چند روز خورد و خواب و جنايت و خيانت و بعدش تمام /در اين جا/ اين جا بسته مى‏شود و در آن عالم باز مى‏شود، صحيفه ما باز مى‏شود. همه اين عالم شهادت مى‏دهند براى ما، همه حاضرند. ما بايد كه فكرى بكنيم كه نصرت كنيم خدا را، ان تنصروالله ينصركم. جنگ نيست، انزوا هم نيست پيشرفت نيست، شكست هم نيست. نصرت يك معنايى است كه در خود انسان بايد متحقق بشود. ما اگر چنانچه در همه جبهه‏ها پيروز بشويم، لكن به عنوان نصرت خدا نباشد، براى نصرت خودمان باشد، بخواهيم كه خودمان يك جايى را بگيريم، ما نصرت خدا را نكرديم و خدا هم آن وعده‏اى را كه داده‏اند، عمل نمى‏كنند، اگر عمل كنند يك عنايت خاصى است، ربطى به ما ندارد. آنى

صحيفه نور ج 19 صفحه 130

كه وعده كرده ست كه ان تنصروا الله ينصركم و يثبت اقدامكم ، آن اين است كه شما جبهه نصرت را باز كنيد، خدا هم باز مى‏كند. شما براى خدا كار كنيد، براى خدا پيش برويد، براى خدا زحمت بكشيد، براى خدا همه كارها را انجام بدهيد. آن كه در جبهه هست براى خدا بايد جبهه باشد، آن كه پشت جبهه است براى نصرت خدا باشد، اين كسى كه متصدى امور لشكر است براى خدا متصدى باشد، آن كه متصدى امور كشور است براى نصرت خدا باشد، آن كه در مجلس است براى خدا در مجلس باشد، براى نصرت خدا باشد و بالاخره اگر همه با نصرت خدا باشيم، خدا به وعده خودش بى‏اشكال عمل مى‏كند. اگر نقصى باشد در ماست اگر /درنصرت/ ما به خيال خودمان پيروزى داريم پيدار مى‏كنيم، لكن نصرت خدا نباشد، يعنى براى او نباشد براى پيشرفت مقاصد الهى نباشد، مقاصد الهى مقصود اين است كه براى مظلومان، براى مستمندان، براى پيشرفت احكام اسلام، براى دفع ظلم از مظلومان، براى قطع يد ستمگران، همه اينها براى خدا، خدا فرموده است، ما عمل مى‏كنيم. اگر فرموده بود كه برويد در /منزل‏هايتان/ منزلتان بنشينيد، آن وقت ما براى خدا مى‏رفتيم منزل مى‏نشستيم. وقتى مى‏فرمايد كه قتال كنيد، قاتلوهم /ما/ براى خدا، براى اطاعت اوست. وقتى براى اطاعت اوست، نصرت و شكستن هيچ فرقى با هم ندارد، براى اين كه اين وجهه الهى‏اش همه‏اش نصرت است. آن چيزى كه مربوط به معنويات است و مربوط به يك جهان ديگر است و براى ما، مايه دست است، براى ما سرمايه است، /آن/ وقتى در دست ما باشد، چه شكست بخوريم و چه پيروز بشويم، هيچ فرقى با هم ندارد و اگر اين معنا نباشد باز هم فرقى ندارد، بلكه پيروزى‏ها شكستش بيشتر است.

اگر كار براى خدا شد، از حرف‏هاى مردم هيچ ناراحت نمى‏شويم‏

بايد ما جديت كنيم كه اين معنا را درست بكنيم. دنبال اين باشيم كه اگر چنانچه متصدى امر دولتيم، دولتى باشيم كه براى خدا كار بكنيم و براى خدا كار كردن، اين است كه ببينيم خدا چى فرموده است، چى گفته است، ما بايد بكنيم. فرموده است كه به مستمندان بايد برسيد، به ضعفا بايد برسيد، به مردم فقير بايد برسيد براى همه بايد تهيه كنيد. وقتى كه بنا شد ما براى اين جهت خدمت كرديم، اين نصرت خداست. نصرت خدا، نصرت بندگان خداست نصرت دين خداست. وقتى ما نصرت كرديم بندگان خدا را براى خدا، براى اين كه اينها عيال الله هستند، ما اگر چنانچه در جبهه‏ها هم پيروز نشويم، اين جا پيروزيم، و اگر اين طور نشد، شكست خورديم از همين حالا، در اوج پيروزى در شكست هستيم /اين جا در اوج/ و در حضيض شكست، پيروز هستيم. ميزان، اين است و ما بايد اين را در نظر بگيريم. در هيچ پيروزى‏اى به مقدار خارج از متعارف كه مربوط به خدا نباشد، غرور و خوشحالى پيدا نكنيم و در هيچ شكستى سرشكستگى نداريم، براى اين كه ما نمى‏خواستيم خودمان يك چيزى بشويم كه سرشكستگى پيدا كنيم، ما مى‏خواستيم اطاعت امر خدا را بكنيم. خدا فرموده است: برويد دست ظالم را قطع كنيد. ما مى‏رويم، آن قدرى كه قدرت داريم، دست ظالم را، بتوانيم قطع مى‏كنيم، نتوانستيم، كار خودمان را انجام داده‏ايم. به ما فرموده است كه قاتلوهم ، خداوند تعزيرشان مى‏كند به‏

صحيفه نور ج 19 صفحه 131

دست شما. ما مقاتله مى‏كنيم، اطاعت است، يعنى سربسته و دربسته در اختيار او بايد باشيم، اطاعت بكنيم، دنبال هرچى مى‏رويم اطاعت بكنيم. اگر موعظه مى‏كنيم براى اطاعت خدا باشد و اگر موعظه مى‏شنويم هم براى اطاعت خدا باشد. اگر جنگ مى‏كنيم براى خدا باشد، اطاعت خدا باشد و اگر صلح مى‏كنيم، اطاعت خدا. هر جا فرموده آن كار را بكنيد، آن كار را مى‏كنيم، هرجا فرموده اين كار را بكنيد، اين كار را مى‏كنيم. اگر اين طور شديم كه از خودمان يك چيزى را مايه نگذاشتيم، هرچه هست از اوست، چيزى هم نداريم كه مايه بگذاريم، خيال مى‏كنيم چيزى داريم، هرچه هست از اوست. هرچه ما خيال مى‏كنيم داريم، نه! از اوست پيش ما، امانت است. اين امانت هم يك وقتى رد مى‏شود به خودش. اگر هم داشته باشيم به خيال خودمان، از ما نيست، اشتباه‏كنيم. همه عذاب‏هايى كه در آن عالم هست براى نفهمى آدم است. خيال مى‏كند خودش چيزى است، چون خيال مى‏كند خودش چيزى است، مى‏خواهد به همه تفوق پيدا كند. چون براى خودش هست، مى‏خواهد همه چيز را براى خودش تحصيل بكند، و اين است كه انسان را به شقاوت مى‏رساند. و سعيد اين است كه هم چيز را براى او بخواهد و براى او خواستن، يعنى براى بندگان خدا، براى احكام خدا. ما اگر چنانچه در اين جنگى كه برمان تحميل شده است، دفاع مى‏كنيم و دفاع كرديم و بيرون كرديم اين اشخاص جنگجوى مفسد را، براى اين است كه خدا فرموده است: دفاع بايد بكنيد. دفاع هست، ما دفاع مى‏كنيم. اگر هم فرموده بود كه نه، برويد جنگ بكنيد، مى‏رفتيم جنگ مى‏كرديم. حالا چون فرموده دفاع است، ما دفاع مى‏كنيم. مادامى كه آنها مشغول اين كارهاى مفسده جويى هستند، ما هم بايد دفاع كنيم، يعنى ما اطاعت امر خدا مى‏كنيم، هر كس هم هر چى مى‏خواهد بگويد. اگر براى خدا شد، از حرف‏هاى مردم هيچ ناراحت نمى‏شويم. حرف را همه مى‏زنند اگر همه نمى‏گويند حرف زده مى‏شود. شما بايستيد شب و روز را اطاعت خدا بكنيد، برايتان يك چيزى مى‏گويند، برويد براى جنگ و همه كار بكنيد براى خدا، برايتان يك چيزى مى‏گويند. مامون نيستيد از زبان مردم، همان طورى كه پيغمبر اكرم مامون نبود، براى او آن همه مى‏گفتند، براى اميرالمؤمنين هم آن همه مى‏گفتند، لكن آنها براى اين كه كارشان براى خدا بود از اين كه بگويند فرض كنيد كه، مگر اميرالمؤمنين نماز هم مى‏خواند؟ مگر على نماز هم مى‏خواند كه توى مسجد كشتندش ؟ او از اين ناراحت نمى‏شود. اگر ناراحت بشود، براى اين كه چرا يك آدمى اين طور است، نه چرا /من/ براى من مى‏گويد. انبيا، ناراحت اگرشدند براى اين بود كه چرا بايد بندگان (اين مردمى كه آمدند در اين جا و بنده هستند) خودشان را مستقل بدانند و براى خودشان كار بكند و فساد بكنند، براى اين دلسوزى مى‏كردند. و احتمال من مى‏دهم كه ما اوذى نبى مثل ما اوذيت هم ، اين معنا باشد، من احتمال مى‏دهم كه آن معرفتى كه رسول خدا داشت، ديگران نداشتند، مقاماتشان هر چه بود، به اندازه ايشان نبود. و هر چه مقامات بيشتر است راجع به معصيت‏هايى كه در عالم مى‏شود، بيشتر اذيت مى‏شود. اگر بشنود كه در آن سر دنيا يك كسى يك كسى را اذيت كرده /اين/ اين ناراحت بشود، نه از باب اين كه شهر خودم است، نه از باب اين كه مملكت خودم است، اقرباى خودم است، از باب اين كه يك مظلوم در دنيا واقع شده. ولهذا مى‏بينيد كه حضرت امير آن طور مى‏فرمايد كه

صحيفه نور ج 19 صفحه 132

وقتى كه آن چيز را از پاى يك ذمى بيرون آوردند، مى فرمايد مرگ براى انسان چطور است، از ظلم، بما انه ظلم بدش مى‏آيد، نه از ظلم به خودم، از خوبى به آن طورى كه خوب است خوشش‏آيد، هر كس هم به هر كس خوبى كند، از باب اين كه خوبى است خوشش مى‏آيد، هركس هم به هركس ظلم كند، از باب اين كه ظلم است ناراحت مى‏شود. اين معنى، اين است كه يك انسانى بداند كه چى هست و كجا هست و كجا مى‏رود. همه اين بساط برچيده مى‏شود لكن صحف ما برچيده نمى‏شود، هست، آن طرف است. پرده را الان هم اگر بردارند، ما خودمان مى‏بينيم كه چه كرديم، چى هست، ديگران هم مى‏بينند، اگر ستاريت خدا نباشد.

اگر يك نفر بخواهد به هم بزند اين وحدت را، معصيت خدا را كرده است‏

ما دنبال اين باشيم كه اطاعت خدا بكنيم. خدا فرموده است كه شماها بايد با هم باشيد، اتحاد داشته باشيد، وحدت. اگر كسى يك كلمه بگويد كه به اين وحدت صدمه بزند، اين معصيت كار كه هست هيچ، خائن كه هست هيچ، معصيت يك معصيتى است كه ممكن است كه يك كشورى را به هم بزند. اگر كار شكنى براى اين وحدت بشود، اين وحدتى كه الان در بين ملت ما موجود است، بين دولت و ملت ما موجود است، اگر يك نفر خدشه بكند بر اين، بخواهد به هم بزند اين وحدت را، اين معصيت خدا را كرده است و در حضور خدا، معصيت خدا را كرده است و علاوه بر اين جنايت بر جمهورى اسلام كرده./اين/ اگر اين معنا در ذهن انسان باشد كه خدا فرموده است كه با هم باشيد، تنازع با هم نداشته باشيد، خدا فرموده است كه وحدت داشته باشيد. و ما براى خدا وحدت مى‏خواهيم داشته باشيم، اين وحدت را كسى نمى‏تواند به هم بزند، اين وحدت الهى است، اين يدالله است. يدالله فوق همه ايدى است، اين را كسى نمى‏تواند به هم بزند. اما اگر براى خودم هى مى‏خواهم بكشم، اگر هم مى‏گويم وحدت پيدا كنيد كه خودم به نوايى برسم، اين مال شيطان است، هيچ اثرى ندارد، يعنى اثر سوء دارد براى انسان.

ما بايد دنبال تحكيم وحدت خودمان باشيم. ملت و دولت‏مان خيال نكند كه او دولت است و آن ملت. همه مال يك كاروان هستيم كه رو به آن عالم مى‏رويم و بايد اطاعت خدا بكنيم و با هم بايد باشيم. اگر اين طور باشد، پيروزى هيچ اشكال ندارد، كه نصيبتان مى‏شود و اين پيروزى‏اى است كه خدا مى‏دهد، اين نصرتى است كه خدا مى‏دهد، او را ما با جان و دل قبول مى‏كنيم چون هديه خداست و اگر خداى نخواسته اين طور نباشد و ما با زور شمشير فرض كنيد و با زور تفنگ پيروز بشويم و پيروزى را از خودمان بدانيم، اين پيروزى نيست، اين شكست است، حالا شما خيال مى‏كنيد پيروزى است اما اگر پرده برداشته بشود، مى‏بينيد يك شكست بزرگ است. بايد با هم باشيد، براى اطاعت خدا كه فرموده است كه بايد با هم باشيد، وحدت بايد داشته باشيد، اختلاف نبايد داشته باشيد. ما بايد وحدت داشته باشيم، يعنى حفظ كنيم وحدت را. وحدت هست، لكن ادامه مى‏خواهد. ادامه بايد بدهيم ما اين وحدت را و او اين است كه /گوشمان را/ به حرف كسانى كه خداى نخواسته‏

صحيفه نور ج 19 صفحه 133

مى‏خواهند تفرقه بيندازند، به حرف آنها گوش ندهيم اصلش. البته در هر جايى هستند اشخاصى كه بخواهند كه فساد بكنند، لكن وقتى يك ملتى /شد/ براى خدا وحدت را مى‏خواهد ايجاد كند و واحد باشد با ديگران، اين ديگر گوشش به حرف اين كسى كه فساد مى‏خواهد بكند، بدهكار نيست. گوش آن آدمى بدهكار است كه در او يك سستى هست در اين جهت. در جهت /آن جهت/ معنويت و الهيت وقتى كه يك سستى باشد، آن وقت آن چيزهايى كه گفته مى‏شود، در انسان تأثير مى‏كند. تاثيرش هم كم كم زياد مى‏شود، يك وقتى انسان هم مى‏شود از آن ورى. اما اگر اين جهت را محكم كرديم ما كه ما براى خدا، از خدا هستيم و براى خدا بايد عمل بكنيم و به خدا مراجعه مى‏كنيم، انالله و انا اليه راجعون ما از اوييم، به او بر مى‏گرديم، او فرستاده، برمى گردانيم. اگر ما اين را تحكيم كنيم در قلبمان كه ما از او هستيم و هر چه او گفته است، بايد بكنيم. گفته است كه با هم بايد باشيد كه اگر با هم باشيد كسى نمى‏تواند شما را چه بكند، ما هم با هم بايد باشيم براى اطاعت خدا.

الان دشمنى‏هابراى اين است كه ما براى اسلام داريم كار مى‏كنيم‏

اين نصرت خداست، اين نصرتى است كه تخلف ندارد از نصرت كه خدا مى‏كند، ما او را نصرت مى‏كنيم، ما بنده ضعيف، نصرت بندگان خدا را براى او مى‏كنيم و او به واسطه عنايات زيادش اين را نصرت خودش حساب كرده است، با اين كه غنى از همه عالم است. نصرت ضعفا را، نصرت مظلومين را نصرت خودش حساب كرده است و گفته است: ان تنصروا الله ينصركم والا نصرت خدا يعنى چه؟ ما كى هستيم كه نصرت خدا را بكنيم؟ عالم كى هست؟ همه موجودات عالم هيچند. نصرتى كه ما بكنيم از دين خدا، نصرتى كه بكنيم از بندگان خدا، خدا به عنايت خودش اين را نصرت خودش حساب كرده، فرموده‏اند: ان تنصروالله ، ما مى‏دانيم كه خدا محتاج به نصرت ما نيست، لكن نصرت بندگان خدا را مى‏كنيم، نصرت دين خدا را مى‏كنيم و خدا به عنايت خودش قبول كرده است كه اين نصرت من است. و ما شك نداريم كه خدا (غنى مطلق) كه گفته است كه نصرت من را بكنيد و نصرتتان مى‏كنيم، اگر ما ضعفا، نصرت او را كرديم، او نصرت ما را مى‏كند. اين مسأله عقلى است. او فرموده است كه بايد با هم باشيد، اگر ما دنبال اين معنا باشيم كه اطاعت اين امر خدا را بكنيم، هر كس هر حرفى بزند به گوش ما فرو نمى‏رود، هر شايعه‏اى درست بكنند، شايعه‏ها همه خنثى مى‏شود، هر دروغپردازى كه بكنند (تبليغاتى كه در خارج دارد مى‏شود و در هرجا) همه‏اش خنثى خواهد شد، براى اين كه ما اين پايه را محكم كرديم كه ما براى خدا وحدت داريم. ما وحدتمان براى اين نيست كه خودمان به جايى برسيم يك كارى بكنيم. ما خدا فرموده وحدت داشته باشيد براى او وحدت داريم و اين وحدت كه براى خداست، هر كيدى در مقابلش خنثى است. براى اين كه /كيد/ اين كيد، كيد با خداست، اين دشمنى، دشمنى با خداست. وقتى ما براى خدا اين كار را كرديم، كسى اگر مخالفت كند، مخالفت با خدا كرده است. چون ما براى او مى‏كنيم، آن هم براى اين كه ما براى خدا مى‏كنيم دارند مى‏كنند. الان دشمنى‏ها براى اين است كه ما براى اسلام داريم كار مى‏كنيم والا ما چيزى نيستيم‏

صحيفه نور ج 19 صفحه 134

كه. آنها مى‏بينند كه اسلام اگر چنانجه دامنه‏اش توسعه /بكند/ پيدا بكند، دامنه نفاق برچيده مى‏شود، دامنه كفر برچيده مى‏شود، همه اين چيزها از بين مى‏رود، قدرت‏ها فلج مى‏شوند. اينها ديدند كه يك موج كوچكى در اين جا پيدا شده، لكن الان در شرق و غرب از آن حرف است، صحبت است، اينها از اين صحبت مى‏ترسند. الان ايران در همه جا مطرح است، آنها از اين مطرح شدن مى‏ترسند. ايران هم براى خودش، براى اين بيست ميليون نيست براى اين چهل ميليون، پنجاه ميليون نيست، پيشتر هم بوديم. ايران براى اين است كه مردم يك تحول الهى پيدا كرده‏اند و اين تحول الهى اسباب اين شد كه با هم شدند و قدرت بزرگى را مثل قدرت شيطانى رژيم سابق در هم شكستند و مقابل همه قدرت‏ها هم ايستاده‏اند، مردانه ايستاده‏اند، مشتشان را هم محكم نگه داشته‏اند مى‏گويند ما نه شرق را مى‏خواهيم، نه غرب را مى‏خواهيم. اگر شرق با ما بسازد و نخواهد به ما آن طمطراق شرقيت خودش را نشان بدهد، ما اهل جنگ نيستيم، اگر غرب هم همين طور باشد ما نيستيم. هر يك از اينها بخواهند تعدى بكنند ما تا آخر نفرمان مى‏ايستيم مقابلش.

نصرت كشور اسلامى، نصرت خداست‏

اگر چنانچه اين معنا در قلب ما واقع شده باشد كه نصرت كشور اسلامى، نصرت خداست و نصرت بندگان خدا، نصرت خداست، نصرت مظلومان، نصرت خداست، اين معنا اگر در قلب ما محكم بشود، از هيچ چيز نبايد بترسيم و انشاء الله نمى‏ترسيم و هيچ كس هم به ما نمى‏تواند كه غلبه كند و در همه جا هم پيروز هستيم، در همه جبهه‏ها، در جبهه‏هاى جنگ، در جبهه‏هاى صلح، در جبهه‏هاى عرض مى‏كنم كه بيمارستان، در همه جا پيروز هستيم. و من اميدوارم كه خداى تبارك و تعالى به ما تؤفيق بدهد كه ما بتوانيم به اين مقصدى كه مقصد انبياست برسيم و ما انشاء الله با هم باشيم و اين قافله را با هم به منزل برسانيم و اين امانت را به صاحب امانت رد كنيم.

والسلام عليكم و رحمه الله‏


previos page menu page next page