♥♥♥خلــوت دل♥♥♥

http://img15.img98.com/out.php/i85706_ff7m37.jpg




در من بگیر بار دگر ای دم غزل
من بازگشته ام به تو ای عالم غزل

ای عالم عزیز که تقدیر روزگار
چندی گرفت از تو مرا ٬ از غم غزل

حالا دوباره آمده ام با همان جنون
تا محو و گم شوم در پیچ و خم غزل

من باز گشته ام که بگیرم به جدٌ و جهد
از دست شاعران جوان پرچم غزل

هان! رفتم از تو ای من بی ذوق پیش از این
تا بعد از این دوباره شوم محرم غزل

دنیا همه برای تو بگذار بعد از این
او همدم تو باشد و من همدم غزل

بسیارها و بیشترین ها برای تو
من قانعم به قافیه های کم غزل

پیوند خورده است از آغاز بخت من
با تار و پود قالب مستحکم غزل

از هر طرف که می نگری رقص شعله است
در من گرفته سرکش و سوزان دم غزل

http://img15.img98.com/out.php/i85698_sl53qijx.gif




گر چه در دورترین شهر جهان محبوسم
از همین دور ولی روی تو را می بوسم

گر چه در سبزترین باغ ولی خاموشم
گر چه در بازترین دشت ولی محبوسم

خلوت ساکت یک جوی حقیرم بی تو
با تو گسترده گی پهنه اقیانوسم

ای به راهت لب هر پنجره یک جفت نگاه
من چرا این قدر از آمدنت مایوسم؟

این غزل حامل پیغام خصوصی من است
مهربان باشی با قاصدک مخصوصم !

گر چه تکرار نباید بکنم قافیه را
به خصوص آن غلط فاحش نامحسوسم-

بار دیگر می گویم تا یادت نرود
مهربان باشی با قاصدک مخصوصم

http://img15.img98.com/out.php/i85683_1250137677.jpg

من روز خویش را
با آفتاب روی تو
كز مشرق خیال دمیده ست
آغاز می كنم
من با تو می نویسم و می خوانم
من با تو راه می روم و حرف می زنم
وز شوق این محال
- كه دستم به دست توست!-
من جای راه رفتن
پرواز می كنم...!
آن لحظه ها كه مات
در انزوای خویش
یا در میان جمع
خاموش می نشینم:
موسیقی نگاه تو را گوش می كنم
گاهی میان مردم،ازدحام شهر
غیر از تو، هر چه هست فراموش می كنم
گویند این و آن به هم _آهسته_:
_هان و هان؟
دیوانه را ببینید!
بیخود ، چو كودكان،
لبخند می زند!
با خود، چگونه گرم سخن گفتن است؟!
_آه_،
من،دور ازین ملامت بیگاه،
همچنان،
سرمست،
در فضای پریخانه های راز
شاد از شكوه طالع و بخت موافقم
آخر، چگونه بانگ برآرم كه:
-عاقلان!
دیوانه نیستم،
به خدا سخت عاشقم!

http://img15.img98.com/out.php/i85676_000000nm08.jpg


دود سیگار چو من میلرزد

میزنم پک ممتد

که به پایان برسد

می کنم سرفه ی پی در پی باز

می زند خنده به من سیگارم

چشم خاکستری ام می لغزد

دود وهم آلودی با من و خاطر من می رقصد


می تکانم تن خود

با ته سیگارم

آن میفتد بر خاک من می افتم بر گور


می زند خنده به من

سر سرخ سیگار

یک پک از خاطره ها ماند ه هنوز

http://img15.img98.com/out.php/i84964_54.jpg


نیمه شب آواره و بی حس و حال در سرم سودای جامی بی زوال


پرسه ای آغاز کردیم در خیال دل به یاد آورد ایام وصال

از جدایی یک " دو سالی می گذشت یک " دو سال از عمررفت و برنگشت

دل به یاد آورد اول بار را خاطرات اولین دیدار را

آن نظر بازی آن اسرار را آن دو چشم مست و آهو وار را

همچو رازی مبهم و سر بسته بود چون من از تکرار او هم خسته بود

آمد و هم آشیان شد با من او همنشین و هم زبان شد با من او

خسته جان بودم که جان شد با من او ناتوان بود و توان شد با من او

شانه اش خوابگاه خستگی این چنین آغاز شد دلبستگی

وای از آن شب زنده داری تا سحر وای از آن عمری که با او شد به سر

مست او بودم ز دنیا بی خبر دم به دم این عشق می شد بیشتر

آمد و در خلوتم دمساز شد گفت و گوها بین ما آغاز شد

گفتمش در عشق پابرجاست دل گر گشایی چشم دل " زیباست دل

گر تو زورق بان شوی دریاست دل بی تو شام بی فرداست دل

گفت : در عشقت وفادارم ... بدان من تو را دوست میدارم ... بدان

شوق وصلت را به سر دارم بدان چون تویی مخمور ... خمارم بدان

با تو شادی می شود غم های من با تو زیبا می شود فردای من


گفتمش : عشقت به دل افزون شده دل ز جادوی رخت افسون شده

بر لبم بگذاشت لب ... یعنی خموش طعم بوسه از سرم برد عقل و هوش

در سرم جز عشق او سودا نبود بهر کس جز او در این دنیا نبود

دیده جز بر روی او زیبا نبود همچو عشق من هیچ گل زیبا نبود

روزگار ... اما وفا با ما نداشت طاقت خوشبختی ما را نداشت

پیش پای عشق ما سنگی گذاشت بی گمان از مرگ ما پروا نداشت

آخر این قصه هجران بود و بس حسرت رنج فراوان بود و بس

یار ما را از جدایی بیم نبود در غمش مجنون عاشق کم نبود

بر سر پیمان خود محکم نبود سهم من از عشق جز ماتم نبود

با منه دیوانه پیمان ساده بست ساده هم آن عهدو پیمان را شکست

بی خبر پیمان یاری را گسست این خبر ناگاه... پشتم را شکست

آن کبوتر عاقبت از بند رست رفت و با دلداری دگر عهد بست

با که گویم او که هم خون من است خصم جان و تشنه ی خون من است

بخت بد " بین وصل او قسمت نشد این گدا مشمول آن رحمت نشد

آن طلا حاصل به این قیمت نشد

عاشقان را خوشدلی تقدیر نیست با چنین تقدیر بد ... تدبیر نیست

از غمش با دود و دم همدم شدم باده نوش غصه ی او من شدم

مست و مخمور و خراب از غم شدم ذره ذره آب گشتم ... کم شدم

آخر آتش زد دل دیوانه را سوخت بی پروا پر پروانه را

عشق من " از من گذشتی ... خوش گذر بعد از این حتی تو اسمم را نبر

خاطراتم را تو بیرون کن ز سر دیشب از کف رفت فردا را نگر

آخر این یکبار از من بشنو پند بر منو بر روزگارم دل مبند

عاشقی را دیر فهمیدی ... چه سود ؟ عشق دیرین ... گسسته تار و پود

گرچه آب رفته باز آید به رود ماهی بیچاره اما مرده بود

بعد از این هم آشیانت هر کس است

باش با او یاد تو ما را بس است

...

[FONT=tahoma, 'new york', times, serif]http://img15.img98.com/out.php/i84889_viefggwpicimg.jpg

باز دلم تنگ است
باز چشمانم باران می طلبد
آسمان دلم پر از ابرهای سیاه دلتنگی شده
باز من تنهایم!
و در این سكوت حتی داری ساز هم آرامم نمی كند
دل من باز كوچك شده
برای آنكه نمیدانم كیست!
ولی غیبتش مرا می آزارد...
من خودم را گم كرده ام...! كجا...؟!
این را دیگر نمیدانم

[/FONT]

http://img15.img98.com/out.php/i84963_00h05160rK.jpg




کسی ما را نمی پرسد

کسی تنهایی ما را نمی گرید

دلم در حسرت یک دست

دلم در حسرت یک دوست

دلم در حسرت یک بی ریای مهربان مانده است

کدامین یار ما را می برد

تا انتهای باغ بارانی

کدامین آشنا آیا

به جشن چلچراغ عشق دعوت می کند ما را

و اما با توام

ای آنکه بی من

مثل من

تنهای تنهایی

تو که حتی شبی را هم

به خواب من نمی آیی

تو حتی روزهای تلخ نامردی

نگاهت

التیام دستهایت را

دریغ از ما نمی کردی

من امشب از تمام خاطراتم

با تو خواهم گفت

من امشب با تمام کودکی هایم

برایت اشک خواهم ریخت

من امشب دفتر تقویم عمرم را

به دست عاصی دریای نا آرام خواهم داد

همان دریا که می گفتی

تو را در من تجلی می کند

ای دوست !

همان دریا که بغض شکوه هایم

در گلوی موج خیزش زخم بر میداشت

و اما با تو ام

ای آنکه بی من مثل من

تنهای تنهایی

کدامین یار ما را می برد

تا انتهای باغ بارانی . . .

http://img15.img98.com/out.php/i8503...3530691md1.jpg

دلبندم . . .

هیچكس

در نظرم همچون تو زیبا نیست

تنهایت نمیگذارم

از چه میهراسی ؟

صورت هیچ ماهرویی

همچون صورت تو

مرا به بوسه افشاندن وانمی دارد . . .

فراموشت نمیكنم

فقط كافیست دردایره ی رؤیت من باشی . . .

اندوهگین مباش

با تو ام . . .

مهربانیهایت

مرا به سوی تو میكشد

و حرارت عشقت

دلگرمم میسازدبه ماندن . . .

عاشقت میمانم

تاآن زمان كه دوستم داشته باشی

و میدانم

كه عشقت تنها منم

و از یادم نمیبری . . .

امااندوه من این است

كه بیوفا میپنداری مرا . . .

و میهراسی

كه رهایت سازم

آه ،نازنین . . .

اینگونه مباش

بااین خیال

عشق را خشن می یابی

و از لمس حریرش

باز میمانی

دلبندم

اگر دوستم داشته باشی

فراموشت نمیكنم . . .

تنهایت نمیگذارم . . .

اندوهگین مباش . . .

http://img15.img98.com/out.php/i85026_850.jpg




اگر برای تو شعری عاشقانه بخوانم

این شعر تا ابد با تو خواهد زیست

حتی وقتی که من دیگر نباشم!

یا وقتی که دیگر میان ما عشقی نباشد

شعر عاشقانه بیشتر از آدمها می ماند

عاشقانت تو را ترک می کنند

اما شعر عاشقانه

همیشه با تو خواهد بود

پس بگذار برایت شعری عاشقانه بخوانم!

شعری از اعماق جان

که مرا به یاد تو آورد . . .

شعری که همیشه با تو بماند

http://up.iranblog.com/Files/ca7a09eb1811467f9abe.gif

قسمت شود بار دگر جان را فدایت میکنم

دل را اگر رخصت دهی قربان برایت میکنم

هرچند هستی بی‌نشان عشقت نشانم گشته ‌است

زین رو تو را از دلبران یارا جدایت میکنم

یادت شده آرام جان - ای دلبر و آرام جان

تا باشی از غم‌ها رها هرشب دعایت میکنم

هر دم شوی از من جدا

بهر دوباره دیدنت در خلوت غمگین خود

راز و نیاز از عمق جان با آن خدایت میکنم