داستان بزرگان

وصيت ناصواب

عصر پيامبر اعظم(ص) بود، يكي از مسلمانان داراي چند دختر بود، و از مال دنيا جز شش غلام چيزي نداشت. او بر اثر بيماري بستري شد، وقتي احساس مرگ كرد (به خيال ثواب بردن وصيت كرد) همه دارايي اش كه شش غلام هستند را آزاد كنند، لذا پس از مردن همه آنها آزاد شدند.
وقتي وفات كرد و دفنش كردند، اين خبر به پيامبر اعظم(ص) رسيد كه فلان مسلمان اين چنين وصيت كرد و چيزي براي بچه هايش نگذاشت. پيامبر اعظم(ص) فرمود: جنازه اش را چه كرديد؟ عرض كردند: دفن كرديم. فرمود: اگر به من اطلاع مي داديد، نمي گذاشتم جنازه او را در قبرستان مسلمان ها دفن كنند، زيرا او كودكان خود را از مال بي نصيب كرد و آنها را فقير گذاشت تا دست گدايي به سوي مردم دراز كنند.(1)

1- حكايتهاي شنيدني، ج 3ص 48

براي امام رضا عليه السلام مهماني رسيد و ساعاتي از شب با او نشسته و براي او سخن گفت. ناگاه چراغ منزل خراب شد. مرد مهمان دست برد تا چراغ را درست كند. امام اجازه ندادند و فرمودند: ما گروهي هستيم كه از مهمان خود كار نمي‌كشيم انّا قوم لانستخدم اضيافنا بحار49/

يز از منافقين
قال علي(ع): احذركم اهل النفاق، فانهم الضالون المضلون والزالون المزلون، يتلونون الواناً و يفتنون افتاناً...»
امام علي(ع) فرمود:«... بندگان خدا، شما را به تقوا و ترس از خدا سفارش مي نمايم، و از (مكر و فريب) مردم دور و (كه در ظاهر مسلمان و در باطن كافر هستند)، برحذر مي دارم (مبادا فريفته گفتار و كردارشان شده از آنها پيروي نماييد) زيرا آنها گمراه و گمراه كننده مي باشند (خودشان به راه ضلالت و گمراهي رفته و ديگران را از راه راست باز داشته با خود همراه مي سازند) و (از دين خدا) لغزيده و لغزاننده اند (خطاكار بوده و ديگران را به اشتباه مي اندازند) خود را به رنگهاي گوناگون و حالات مختلفه درآورند (هر زمان و در هر مجلسي در گفتار و كردار با اغراض فاسده و انديشه هاي نادرست به رنگي درآيند تا مردم ساده لوح را بفريبند).(1)
ـــــــــــــــــــــــــ ـــــ ـــــــــ
1- نهج البلاغه فيض، خطبه .185

بي غيرتي و مردن
هنگامي كه به علي(ع) گزارش دادند كه سپاهيان معاويه به شهر انبار هجوم بردند و حسان بن حسان فرماندار را كشتند، فرمود:
«آگاه باشيد برادر غامد (سفيان بن عوف) به امر معاويه باسواران به شهر انبار ( كه در سمت شرقي فرات عراق قرار دارد) وارد گريده و حسان بن حسان (فرماندار) را كشت و سربازان شما را از آن حدود دور گردانيد. به من خبر رسيده كه يكي از لشكريان ايشان بر يك زن مسلمان و يك زن ذمي (اهل كتاب) وارد شد و خلخال و دست بند و گردن بند و گوشواره هاي آنان را كند و آن زن نمي توانست از او ممانعت كند، مگر به گريه و زاري صدا بلند كردند تا از خويشان خود كمك بگيرند.
دشمنان با غنيمت بسيار از شهر انبار بازگشتند، در صورتي كه به يك نفر از آنها، زخمي نرسيد و خوني از آنها بر زمين نريخت.
اگر مرد مسلماني از شنيدن اين واقعه از حزن و اندوه بميرد، ملامت ندارد... اي نامردهايي كه آثار مردانگي در شما نيست! و اي كساني كه عقل شما مانند عقل بچه ها و زن هاي تازه به **** رفته است! اي كاش من شما را نمي ديدم و نمي شناختم.(1)

1- نهج البلاغه فيض، خطبه 27، ص 97

امام كاظم(ع) فرمود: بكوشيد كه اوقات شبانه روزي شما چهار قسمت باشد؛
1-قسمتي براي مناجات با خدا 2-قسمتي براي تهيه معاش 3-قسمتي براي معاشرت با برادران و افراد مورد اعتماد كه عيبهاي شما را به شما مي فهمانند و در دل به شما اخلاص مي ورزند 4-و قسمتي را هم در آن خلوت مي كنيد براي درك لذتهاي حلال (تفريحات سالم) و به وسيله انجام اين قسمت است كه بر انجام وظايف آن سه قسمت ديگر توانا مي شويد.

تحف العقول، ص .409

ويژگي هاي انسان بهشتي

روزي پيامبر اعظم (ص) فرمود: هم اكنون مردي از بهشت، برشما ظاهر مي شود ديري نپاييد كه طلعت مردي از انصار نمود گشت. چون راز سعادت او را بجستند گفت: من، عملي افزون از اعمال شما به جاي نمي آورم، مانند ساير مردم نماز مي گذارم و چون ايشان به انجام طاعت قيام مي كنم، جز اينكه به كسي در برابر نعمتي كه خدا به او عطا كرده حسد نمي ورزم و شبانگاه، درحالتي به بستر مي روم كه كينه كسي را دردل ندارم. اين انسان نمونه اي است كه محمد (ص) او را به ياران خود معرفي مي كند، مردي كه از جهت فراواني نماز و روزه بر ديگران مزيتي ندارد و يگانه امتيازش، سلامت روح، طهارت قلب و پيراستگي از كينه و حسد است.

پيامبر رحمت، ص 104

روزی ایت الله خوانساری به ناگاه در میان درس سجده ای را بجای اورد همگان پرسیدند این سجده چه معنا داشت ؛ فرمود: هم اکنون بعد از 60سال احساس نمودم که در قلبم حسد نیست

آثار خوش‌خلقي در گفتار امامان


مرد عربي بر پيامبر صلّي اللّه عليه و آله وارد شد و عباي پيامبر را محكم كشيد به طوري كه اثر آن در گردن پيامبر صلّي اللّه عليه و آله باقي ماند و گفت به من كمك كنيد پيامبر صلّي اللّه عليه و آله با تبسم به او كمك فراواني كرد. سفينة البحار / 2 / 682
و انس گويد: من مدت ده سال خدمتگزار پيامبر صلّي اللّه عليه و آله بودم. هرگز به من افّ نگفت و براي كارهايي كه انجام مي‌دادم نمي‌فرمود چرا انجام مي‌دادي و براي كارهايي كه ترك مي‌كردم به من اعتراض نمي‌كرد. سفينة البحار / 2 / 692

صله رحم
روزی حضرت علی علیه السلام خطبه می‌خواند، در ضمن آن فرمود: اعوذ بالله من الذنوب التی تعجل الفناء. به خدا پناه می‌برم از گناهانی كه مرگ را به پیش میندازد.
شخصی پرسید: آیا چنین گناهی هم وجود دارد؟
و حضرت فرمود: بلی،قطع رحم.كافی / 2 / 260

شخصی از خویشاوندان امام سجاد علیه‌السلام نزد ایشان آمد و آن حضرت را مخاطب قرار داد و به ایشان دشنام داد؛ ولی امام سجاد علیه‌السلام پاسخ او را نداد و به او چیزی نگفت. هنگامی که او بازگشت، امام علیه‌السلام به همنشینان خود فرمودند:
شما شنیدید که این مرد چه گفت؛ دوست دارم با من نزد او بیایید تا جواب من به او را بشنوید.
پس اطرافیان امام گفتند: با شما می‌آییم؛ چرا که دوست داریم جواب او را بدهید و ما نیز به او چیزی بگوییم (پاسخ گستاخی او را بدهیم.)
پس امام کفش‌هایشان را پوشیدند و به راه افتادند؛ در حالی‌ که این آیه‌ی شریفه را تلاوت می‌فرمودند:
«... وَ الْکاظِمِینَ الْغَیظَ وَ الْعافِینَ عَنِ النَّاسِ وَ اللَّهُ یحِبُّ الْمُحْسِنِینَ ؛

... و خشم خود را فرو می‏برند و از خطای مردم درمی‏گذرند؛ و خدا نیکوکاران را دوست دارد.» (سوره آل عمران/134)
پس اطرافیان دانستند که امام علیه‌السلام چیزی به او نخواهند گفت.
سپس امام سجاد علیه السلام خارج شدند تا این که به در منزل آن مرد رسیدند. آنگاه با صدای بلند فرمودند:
به او بگویید که علی بن الحسین آمده است.
پس آن مرد در حالی که اراده فتنه‌جویی داشت، بیرون آمد و شک نداشت که امام برای مجازات او به خاطر آن چه انجام داده بود، آمده‌اند.
پس امام زین العابدین علیه‌السلام به او فرمودند:
ای برادر من!، تو لحظاتی پیش نزد من آمدی و گفتی و گفتی؛‌ پس اگر آن چه گفتی در من موجود است، من از خداوند طلب بخشایش می‌کنم و اگر آن‌چه گفتی در من نیست، خداوند تو را ببخشاید.
در این هنگام آن مرد پیشانی امام را بوسید و گفت: من چیزی در مورد تو گفتم که در تو نیست و من به آن سزاوارترم.