همه چیز در مورد تاتو

تاتو
تاتو به معناي وارد كردن مواد رنگي به داخل لايه‌هاي عميق پوست به وسيله سوزن يا اجسام نوك تيز است، به طوري كه اين مواد داخل پوست ماندگار شوند.

اين سبك خالكوبي مختص ايراني‌ها نيست و پزشكان مي‌گويند خالكوبي از زمان مصر و حتي پيش از آن نيز در فرهنگ ديگر ملل وجود داشته است تا آنجا كه زنان هندي قرن‌هاست روي پيشاني‌هايشان با همين روش خال مي‌كارند.
به گفته دكتر علي وفايي، متخصص پوست، تاتو در دنيا به دو شيوه دائمي و موقت انجام مي‌شود، اما در ايران معمولا شيوه دائم به كار برده مي‌شود و شيوه‌هايي كه با نام موقت به كار برده مي‌شوند نيز معمولا دائمي يا درازمدت هستند و آثار و عوارض آنها روي پوست باقي مي‌ماند.

اين عضو انجمن متخصصان پوست كانادا در گفتگو با «جام‌جم» مي‌گويد: در تاتوي موقتي رنگدانه‌هاي سطحي پوست تحت تاثير قرار مي‌گيرند و حتي در انواع تازه‌اي از تاتو در كشور‌هاي ديگر، از چسب‌هاي مخصوصي كه رنگ آنها دوامي يكي دو ماهه دارد، استفاده مي‌شود.

وفايي به كساني كه قصد دارند تاتو كنند، هشدار مي‌دهد: در تاتوي موقت، ابزاري براي ورود رنگ به داخل پوست وجود ندارد و سوزني در كار نيست، اما در تاتوي دائمي از سوزن استفاده مي‌شود و اگر با بي‌حسي موضعي همراه نباشد، دردناك است

عوارض تاتو
ايدز، هپاتيت، كچلي، پشيماني و ديگر هيچ‌

در كشور‌هاي ديگر تاتو معمولا از سوي متخصصاني انجام مي‌شود كه داراي گواهينامه تاتو‌كردن هستند، اما اگر به نيازمندي‌هاي يكي از روزنامه‌هاي كثيرالانتشار نگاهي بيندازيد، به اين نتيجه مي‌رسيد كه در كشور ما، هر آرايشگاهي از جردن تا شهرري براي تاتو كردن قسمت‌هاي مختلف صورت و بدن آگهي داده است كه خيلي از آنها مجوزي براي انجام آن ندارند.

تاتو حتي قيمت مشخصي هم ندارد؛ مثلا آرايشگاهي در جردن قيمت آن را براي هر يك از اعضا ۲۰۰ هزار تومان اعلام مي‌كند و آرايشگاهي در مركز شهر بابت هر قسمت ۳۵ هزار تومان مي‌گيرد.

وفايي درباره پاك كردن تاتو هشدار مي‌دهد: تاتو چاره ندارد و روش‌‌‌هايي مانند استفاده از ليزر، مواد سوزاننده و تراشيدن پوست كارساز نيستند؛ چرا كه اين روش‌‌ها فقط رنگ زير پوست را از بين نمي‌برند و به بخشي از پوست نيز آسيب مي‌رسانند كه جاي آن با رنگي متفاوت براي هميشه باقي مي‌ماند.

وي با اشاره به اين كه تاتو سبب انتقال بيماري‌ها مي‌شود، ادامه مي‌دهد: اگر سوزن تاتو استريل نشده يا چند بار مصرف باشد، سبب انتقال بيماري‌‌‌هايي مثل ايدز و هپاتيتbو c از آرايشگر به مشتري يا از مشتريان به يكديگر مي‌شود.

اما ايدز و هپاتيت تنها بيماري‌‌‌هايي نيستند كه تاتو به عشاق پررنگ شدن هديه مي‌دهد. استفاده از سوزن‌‌‌هاي آلوده و رنگ نامرغوب سبب بروز عفونت‌‌‌هاي سطحي در پوست هم مي‌شود.

اين شيوه خالكوبي در بسياري از موارد به فوليكول‌‌‌هاي مو، غدد چربي، عرق و اعصاب پوست نيز آسيب مي‌رساند كه آسيب به فوليكول‌‌‌هاي مو، از ديگر عوارض آن شايع‌تر است و به همين خاطر معمولا آنها كه ابروهايشان را تاتو مي‌كنند، با گذشت زمان موهاي ابرو را از دست مي‌دهند و اگر تاتو در قالب خط چشم باشد، آن وقت تاتوكرده‌ها احتمالا شاهد ريزش مژه‌ها هم هستند.

به گفته وفايي، تعداد زيادي از تاتوكرد‌‌ه‌هاي مراجعه‌كننده به او، كساني هستند كه از تاتو پشيمان شده‌اند و قصد دارند آن را پاك كنند كه متاسفانه ممكن نيست و با عوارض همراه است.

وي هشدار مي‌دهد: تاتو معمولا بيماري‌‌‌هايي مانند ليكن پلان، پسورياسيس و زگيل‌هاي پوستي را برانگيخته مي‌كند

توصيه هايي براي تاتو
پيش از انجام تاتو با پزشك پوستتان كه از سابقه بيماري‌‌‌هاي پوستي شما آگاه است، مشورت كنيد.

- از استاندارد بودن جوهر تاتو و استريل و يك‌بار‌مصرف بودن سوزن آن مطمئن شويد.

- تاتو در ايران معمولا دائمي است، پس به اميد موقتي بودن آزمايشش نكنيد.

- تزريق واكسن هپاتيت b، پيش از تاتو كردن احتمال ابتلاي شما را به اين بيماري مي‌كاهد.

- پس از تاتو با استفاده از كرم‌‌‌هاي آنتي‌بيوتيك پوست را ضدعفوني كنيد و يا با پانسمان مدتي آن را پوشيده نگه‌داريد.

- پس از تاتو تا زمان بهبود نسبي زخم‌ها زير تابش مستقيم آفتاب قرار نگيريد و از كرم‌‌‌هاي ضدآفتاب استفاده كنيد


تاتو چگونه انجام ميگيرد؟
تاتو توسط تزريق جوهر به زير پوست صورت ميگيرد.تزريق توسط يك سوزن كه به يك ابزار مخصوص متصل مي باشدانـجـام مي گيرد. اين ابزار سوزن را 3000 -50 بار در دقيقه به سـمـت بـالا و پـايــين مرتعش كرده و جوهر را تا عمق 1مـيلي متر بدرون پوست تزريق ميكند. جوهر را در خارجي تريـن لايه پـوست يـا هــمان اپيدرم تزريق نميكنند زيرا اين لايه از پوست مرتبا در حال ريزش و جايگزيني مي بـاشـد.
بنابراين تاتو را نميتواند به مدت طولاني حفظ كند. جــوهر در لايه مياني پوست يا درم تزريق ميگردد كه سلولهاي ثابتي داشته و باعث ميگردد تاتو براي هميشه دست نخورده باقي بماند

تاتو دائم
هنگام انجام تاتو دايم بايد كاملا مراقب بود زيرا تاتو دايم يك فرايند هميشگي ميباشد. طبق آمار %50 افرادي كه اقدام به تاتو كردن ميكنند پس از مدت كوتاهي از كرده خود پشيمان ميگردند. با آنكه براي زدودن و پاك كردن تاتو راهكارهايي موجود ميباشد اما هيچگاه نميتوان تاتو دايم را بطور كاملا از روي پوست پاك كرد. بخاطر داشته باشيد كه هزينه برداشت تاتو از هزينه انجام آن بالا تر ميباشد. روشهاي برداشت تاتوي دايم به قرار زير است:

1- سايش پوست:ابتدا پوست تا حد انجماد سرد گشته سپس توسط ابزارهاي ويژه اي پوست را سايش ميدهند. اين روش درد و خونريزي را در پي دارد.

2- جراحي: در اين روش موضع مورد نظر توسط چاقوي جراحي شكاف داده شده سپس تاتو برداشته شده و مجددا پوست را بخيه ميزنند.

3- ليزر: اين روش آسانترين روش بر طرف ساختن تاتوي دايم ميباشد.اما هزينه آن زياد است.

بنابراين هرگاه علاقه مند به داشتن تاتو بروي پوست خود مـيباشد بهتر است از تاتوهاي غير دايم وموقتي استفاده كنيد كه هم كم خرجتر و هم بي خطر ميباشند

http://www.zanrooz.com/Portals/0/tato/17.jpg

تاتو؛ نقوشي درمانگر يا ويرانگر؟
اگر چه به ظاهر بحثي نو و براي عده اي سرگرمي جديد محسوب مي شود، اما ريشه در سال هاي بسيار دور داشته و نمي توان آن را موجي نو در قرن حاضر خواند.

سابقه تاتو به 6 هزار سال پيش در مصر باستان بازمي گردد. زنان و گاه مردان طبقه اشراف مصر براي تزيين خود، تاتو كرده و آن را افتخاري براي خويش مي دانستند. كشف جسد مرد تاتو شده مربوط به 4 هزار سال پيش در "اتريش" نشان دهنده اطلاع اروپاييان از تاتو است.

در ايران نيز "تاتو" با نام"خالکوبي" سابقه اي طولاني دارد. پنجاه سال پيش تاتو در طبقه اي خاص رواج يافت و بزرگي تصوير انتخاب شده، افتخاري براي او محسوب مي شد.

پس از گذر از آن سال ها اكنون مي توان از منظري ديگر به تاتو نگريست و آن را راهي براي درمان "نقايص" مختلف چهره دانست
تاتو انواع مختلف و كاربردهاي متنوعي دارد. مي توان از يك منظر آن را تنها روشي براي تزيين، نشان دادن وابستگي شخص به گروه يا عقيده اي خاص، تنوع طلبي، آرايش دائمي و... دانست؛ اما از منظري ديگر مي توان آن را راهي براي پوشاندن و از بين بردن نقايص مختلف مانند نقايص مادرزادي يا اكتسابي دانست. اگر چه در ايران تاتو كردن، حتي از نگاه يك روش درماني باز هم توسط پزشكان انجام نشده و يا بسيار به ندرت انجام مي شود، اما نمي توان منكر فوايد درماني آن براي افراد نيازمند شد

تاتوي لب

تاتوي لب روشي درماني براي رفع نقص افرادي است كه به دلايل مادرزادي يا اكتسابي "خط لب" خويش را از دست داده اند. به
طور مثال در افراد "لب شكري" پس از درمان نقص اصلي، مي توان از تاتو كردن براي ترميم "خط لب" بهره برد. علاوه بر اين ممكن
است فرد به دليل تصادف، سوختگي، جراحت، عمل هاي جراحي و ... دچار نقص شود كه مي توان با استفاده از تاتو آن را برطرف ساخت

تاتوي ابرو

تاتوي ابرو نيز كاربردي درماني براي افرادي كه به دلايل مختلف ابروي خويش را از دست داده اند يا دچار نقص مادرزادي هستند
محسوب مي شود و از بارزترين نمونه هاي آن مي توان به بيماراني اشاره كرد كه بر اثر"شيمي درماني" ابروي خود را از دست داده اند

تاتوي چشم

تاتوي چشم نيز براي رفع نقص هايي چون افتادگي چشم، افتادگي پلك ، آسيب و جراحت و ... به كار مي رود

تاتو در ايران

تاتو در ايران مشابه روش هاي تاتو در جوامع غربي مي باشد. سوزن الكتريكي، وسيله اصلي كار در تاتو كردن است. نوع رنگ مصرفي نيز بسيار مهم است. رنگ ها بايد استاندارد، بهداشتي و سازگار با پوست بدن باشند. گاهي رنگ هاي گياهي به جاي رنگ هاي شيميايي استفاده مي شوند كه اغلب باعث حساسيت پوستي و ناراحتي شخص مي شود و حساسيت به رنگ هاي گياهي بيش از رنگ هاي شيميايي گزارش شده است.

در انواع تاتوي درماني اغلب از تك رنگ مشكي، آبي تيره يا قهوه اي استفاده مي كنند، اما در "تاتوي دكوراتيو" به دليل تزييني بودن از رنگ هاي مختلف براي رنگ آميزي طرح بهره مي برند.

رنگ هاي مورد استفاده و منابع توليدي اين رنگ ها عبارتند از: رنگ سياه يا آبي تيره از كربن، قرمز از رنگ هاي گياهي يا جيوه، آبي روشن از آلومينات كبالت، سبز از اكسيد جيوه يا كروم، زرد از سولفيد كادميوم و رنگ قهوه اي از اكسيد آهن يا گل اخري.

در ايران نيز از رنگ هايي كه از همين منابع به دست مي آيند استفاده مي شود، اما متأسفانه در ايران نظارت يا استاندارد خاصي براي نوع رنگ مصرفي و اطمينان از كيفيت آن وجود ندارد و همين امر، فرصتي براي سودجويان بوده و مشكلات حادي براي تاتو شوندگان ايجاد مي كند.

با وجودي كه قوانيني براي استفاده از رنگ شامل نوع رنگ، منابع استخراج رنگ، ميزان استفاده از انواع رنگ ها و ... در جوامع اروپايي وجود دارد و قوانيني هر چند اندك توسط fda وضع شده است، اما به عقيده بسياري از پزشكان هنوز هم نواقصي در آن ديده مي شود.

به دليل استفاده از سوزن در تاتو و ارتباط نزديك آن با پوست بدن، احتمال بروز هر گونه بيماري، از راه زخم ايجاد شده توسط اين سوزن امكان پذير است. اگر چه تورم، التهاب و خارش در محل تا چند روز و تا هفته ها عادي است، اما گاه اين علائم، هر چند خفيف، مقدمه اي براي بروز بيماري هاي حاد و خطرناك است.

در ايران تاتو كردن به درستي شناخته نشده و تنها به جنبه تزئيني آن توجه مي کنند و آن را مطرود مي دانند. از اين رو پزشكان به هيچ وجه اين كار را انجام نداده و يا اگر هم انجام مي دهند، خيلي کم است. از اين رو فقط مراكز زيبايي ، سالن هاي آرايش و... پاسخگوي نياز افراد مختلف، حتي بيماران هستند كه متأسفانه اطميناني به سلامت، بهداشت، تبحر و... اين افراد نيز وجود ندارد. اگر ما نيز به "تاتو كردن" به عنوان روشي براي درمان نقص بيماران نيازمند بنگريم، شايد به موفقيت هايي دست يافته و نياز بسياري از نيازمندان واقعي را با روشي علمي- بهداشتي برآورده سازيم.

اگر مراكز درماني و پزشكان وارد عمل شوند، نتايج حاصل از آن براي درمان بيماران در ايران بسيار موفقيت آميز تر از جوامع غربي خواهد بود، چرا كه بيماري هايي چون ايدز، سيفليس و... در جامعه ما كمتر از جوامع غربي است

سمانه معظمى


اگر شما هم جزو آن دسته افرادى باشيد كه خيلى به زيبايى خود اهميت مى دهند، شايد تا به حال اقدام به تاتوى ابرو، تزريق براى از بين بردن چين و چروك هاى صورت و... كرده باشيد. غافل از آنكه اين زيبايى چه عوارضى دارد و ممكن است چه لطمات جبران ناپذيرى به پوست وارد كند.
«تاتو» كه اين روزها روى صورت خيلى از زنان جايگزين ابروى طبيعى شده است در حالى كه عوارض خطرناكى چون سل، جذام، سفليس، ايدز، هپاتيت نوعB و C دارد. البته اين تنها عوارض عفونى اين كار است. تاتو داراى عوارض حساسيتى چون اگزما، تورم وخارش مكرر، ايجاد «كلوئيد» و بافت اضافه در ناحيه تزريق نيز هست كه در اين صورت، بيمار بايد تا آخر عمر پماد يا آمپول كورتون دار مصرف كند.
دكتر «حميده مروج»، متخصص پوست و استاديار دانشگاه شهيد بهشتى، در اين باره مى گويد: با انجام تاتو ممكن است سلول هاى اطراف محل تزريق ملتهب و به صورت دانه هاى تسبيح برجسته و بنفش شوند. تكه بردارى اين ضايعه براى تشخيص، موجب خوردن خط بخيه روى ابروى فرد و درنتيجه ايجاد شكل خيلى ناخوشايندى در صورت مى شود.
وى درباره مواد تشكيل دهنده تاتو مى گويد: تاتو در واقع تزريق موادرنگى به پوست است كه اين مواد ممكن است جيوه، كربن، آهن، آلومينيوم و يا روى باشند. پوست از بيرون از سه لايه «لپيدرم»، «درم» و «چربى زير جلدى» تشكيل شده و «شاخى» خارجى ترين لايه لپيدرم است كه دائماً تجديد و لايه جديدى جايگزين آن مى شود. موادى چون حنا و رنگ مو نيز در واقع به اين لايه رنگ مى دهند، به همين دليل پس از چند هفته كاملاً از بين مى روند.
وى مى افزايد: درم لايه ماندگار پوست است. اگر مواد تاتو به اين لايه تزريق شود، براى هميشه باقى مى ماند، ولى در صورتى كه به شاخى و لايه هاى سطحى اپيدرم زده شود، كم رنگ شده و به تدريج از بين مى رود.
وى يكى ديگر از عوارض تاتو را حساسيت پوست به مواد رنگى استفاده شده در آن عنوان مى كند و مى گويد: اگر اين مواد از رنگ قرمز (تركيبات جيوه) يا رنگ زرد تشكيل شده باشد، وقتى فرددر معرض نور آفتاب قرار مى گيرد، دچار حساسيت مى شود. همچنين اگر در تاتو مواد داراى رنگ هاى مشابه پوست مثل آلومينيوم و روى به كار رفته باشد، ممكن است در ناحيه تزريق برجستگى به شكل دانه هاى تسبيح ايجاد كند.
مروج درباره امكان برداشتن تاتو پس از تزريق مى گويد: مى توان تاتو را جراحى كرد و برداشت، اما جاى آن مى ماند. اگر تاتو از ماده كربن تشكيل شده باشد، مى توان آن را به وسيله ليزر Q-Switch برداشت، ولى در صورتى كه داراى مواد رنگى، بخصوص قرمز، قهوه اى و زرد باشد، به علت تركيبات آهنى كه در اين مواد وجود دارد امكان برداشتن آنها وجود ندارد و بعد از ليزر، ناحيه تزريق براى هميشه تيره مى ماند. از سوى ديگر ، متأسفانه خيلى از خانم ها وقتى از تاتويشان راضى نيستند، براى پاك كردن آن دوباره از تاتوى سفيد استفاده مى كنند و با اين كار به جاى زيباتر شدن، شكل ضايعه را ناخوشايندتر مى كنند.
وى با بيان اينكه تاتو معمولاً در مؤسسات زيبايى و آرايشگاه ها انجام مى شود، مى گويد: البته پزشكانى هم هستند كه اين كار را مى كنند، اما به خاطر عوارضى كه دارد از سوى نظام پزشكى و انجمن پوست تأييد شده نيست.
وى بهترين كار براى ترميم ابرو را استفاده از مداد آرايشى كه هيچ عارضه اى هم ندارد، عنوان مى كند و مى افزايد: ما كاشت مو را در ناحيه ابرو توصيه نمى كنيم. اين روش تنها در مورد كسانى كه در اثر سوختگى يا زخم، ابرويشان را از دست داده اند، به كار مى رود و از نظر ظاهرى نيز زيبايى ندارد.
اين استاد دانشگاه با بيان اينكه عوارض تاتو به هيچ عنوان قابل پيش بينى نيست، اضافه مى كند: نمى توان از قبل حدس زد كه فرد به اين مواد حساسيت نشان مى دهد يا خير. ما توصيه مى كنيم افراد اين كار را انجام ندهند، زيرا اين زيبايى ارزش لطمات جبران ناپذير آن را ندارد.
فرار از نشانه هاى پيرى
ايجاد چين و چروك روى پوست، يكى از نگرانى هايى است كه همزمان با افزايش سن، معمولاً در زنان به وجود مى آيد. امروزه روش هاى مختلفى براى از بين بردن چين و چروك ها استفاده مى شود، اما اين روش ها و در واقع جوان ماندن نيز داراى عوارضى است كه به راحتى نمى توان از كنار آن گذشت.
دكتر مروج، درباره شيوه هاى رفع چين و چروك هاى صورت و عوارض آن مى گويد: تزريق ژل، يكى از اين روش هاست كه براى از بين بردن چروك هاى بين لب و بينى استفاده مى شود. ژل ها يا موقتى هستند يا دائم. ژل هاى دائمى چون از مواد «پليمر» يا پلاستيك تشكيل شده اند، توسط پوست جذب نمى شوند، براى هميشه در محل تزريق باقى مى مانند و در نتيجه بسيار مضر هستند.
اما ژل هاى موقتى كه «هيالونيك اسيد» نام دارند، توسط پوست جذب مى شوند و اگر تأييديه بهداشتى را داشته باشند، عارضه كمترى ايجاد مى كنند.
وى اضافه مى كند: از عوارض اين روش مى توان به آلوده بودن سوزن اشاره كرد كه موجب ورود عفونت به پوست و بيرون آمدن چرك از محل تزريق مى شود. همچنين اگر ژل خوب تزريق نشود، ايجاد حساسيت مى كند و محل تزريق به صورت دانه هاى تسبيح برجسته مى شود. حتى برخى از ژل ها ممكن است پس از تزريق حركت كنند و در محل ديگرى از صورت قرار بگيرند.
وى با بيان اينكه روش ديگر، تزريق سم «بوتوكس» يا «بوتولينيوم» است كه براى رفع چروك هاى ناشى از حركات عضلانى پيشانى و اطراف چشم استفاده مى شود، مى گويد: ماندگارى اين روش ۴ تا ۶ ماه است و داراى عوارضى چون افتادگى پلك، بالا رفتن بيش از حد ابرو، عدم قرينه دو طرف صورت و خمار شدن چشمهاست. البته اين عوارض سه هفته تا سه ماه پس از تزريق كاملاً از بين مى روند.
مروج مى افزايد: استفاده از كرم هاى رتينول، ويتامين ث و AHA در شب، يكى ديگر از اين روشهاست كه البته تأثير خيلى كمى دارند، بيشتر پيشگيرى مى كنند و معمولاً براى چروك هاى ناشى از تابش نور خورشيد استفاده مى شوند. اين كرم ها عارضه زيادى ندارندو تنها ممكن است باعث بروز واكنش هاى حساسيتى شوند.
وى ادامه مى دهد: روش ديگر، تزريق چربى است كه در آن از بدن خود فرد چربى را مى گيرند و در نواحى داراى چين و چروك تزريق مى كنند. اين روش ماندگارى كمى دارد و داراى عوارضى چون درد، خونريزى و كبودى است كه البته زود از بين مى روند.
وى با اشاره به جراحى پلاستيك، به عنوان تنها شيوه طولانى مدت از بين بردن چين و چروك مى گويد: اين روش در سنين بالاى ۵۰ سال انجام مى شود و البته بعد از چند سال دوباره برمى گردد.
وى مى افزايد: بهترين شيوه رفع چين و چروك ها كه هيچ عارضه اى هم ندارد، تكثير سلول هاى فيبروپلاست پوست است كه در آن پوست پشت گوش فرد را برمى دارند، سلول هاى فيبروپلاست آن را تكثير و سپس به داخل چروك ها تزريق مى كنند. در اين روش، فرد يك بانك سلولى دارد كه هرگاه داخل چين و چروك ها خالى شد، اين سلول ها را دوباره درون آن تزريق كنند. البته استفاده از روش تكثير سلول هاى فيبروپلاست هنوز در كشور ما رواج نيافته است.
استاديار دانشگاه شهيد بهشتى، با اشاره به علت هاى ايجاد چين و چروك روى پوست، اضافه مى كند: بالا رفتن سن و از بين رفتن حالت ارتجاعى پوست، يكى از اين علت هاست. عامل ديگر، تابش نور خورشيد به پوست است. كسانى كه زياد در معرض نور خورشيد قرار مى گيرند، حالت ارتجاعى پوستشان سريع تر از بين مى رود و دچار چين و چروك هاى سنين جوانى مى شوند. علت ديگر حركت هاى عضلانى است، مثلاً فرد زياد اخم مى كند، ابرو بالا مى اندازد و... وى درباره نحوه پيشگيرى از ايجاد چين و چروك روى پوست مى گويد: به هر حال با بالا رفتن سن حالت ارتجاعى پوست از بين مى رود. تنها مى توان با تغذيه مناسب، خوردن ميوه و سبزيجات تازه، موادغذايى داراى ويتامن E,C,A و سلنيوم به عنوان آنتى اكسيدان، استفاده از كرم هاى مخصوص شب، پرهيز از قرار گرفتن در معرض نور خورشيد، استفاده از ضدآفتاب و نداشتن استرس، پيرى پوست را به تأخير انداخت