**۞** دعایي براي تهذيب نفس **۞**
برخي از مؤمنان به ويژه جوان ها، وقتي با عارفي روبه رو مي شوند، اين پرسش به ذهنشان خطور مي کند که از وي براي رسيدن به مراتب بالاي معرفت وکمال، راهکاري بخواهند.
دعا و گريه ، يکي از بهترين راه هاي معرفت و کمال است که انسان را به خدا نزديک و نزديک تر مي کند .به گفته بيشتر علماي اخلاق وعرفان، دعاي بيستم صحيفه سجاديه، جزو بهترين دعاها براي تهذيب نفس و پاک شدن از گناهان است. اين دعا به دعاي «مکارم الاخلاق »معروف است.
قسمت هايي از دعاي مکارم الاخلاق را مرور مي کنيم.
• خدايا! بر محمد و آل او درود فرست وايمان مرا به کامل ترين ايمان برسان ويقين مرا بهترين يقين قرار ده ونيت مرا به بهترين نيت ها به پايان رسان و عمل مرا به نيکوترين اعمال مقرر فرما!
• خدايا!هرگاه عمر من چراگاه شيطان شود،قبض روحم کن؛ پيش از آنکه خشم تو بر من سبقت گيرد يا غضب تو در مورد من حتمي شود.
• خدايا! برمحمد و آل او درود فرست و کينة کينه توزان رابراي من به محبت، وحسد اهل ستم را به دوستي، وبدگماني مردم شايسته رابه اطمينان،ودشمني نزديکانم را به دوستي، وآزار و عقوق خويشانم را به احسان،وخوار کردن نزديکانم را به ياري دادن، و دوستي ظاهري اهل مکر با من را به محبت حقيقي مبدل ساز!
• خدايا! برمحمد و آل او درود فرست و استوارم دار تا به کسي که به من خيانت کرده است،به خير خواهي پاسخ دهم و به کسي که ترکم کرد،به نيکي پاداش دهم، کسي که مرا محروم کرده،با بخشش تلافي کنم، کسي که از من بريده، با پيوستگي مکافاتش کنم وکسي که غيبت مرا کرده، با او مخالفت کنم؛ به خوبي ياد کردن او!
• خدايا!آراسته کن مرا به زينت پرهيزگاران در گسترش عدل؛ فرو بردن خشم؛ خاموش ساختن آتش فتنه، جمع کردن مردم پراکنده؛ آشتي دادن ميان دو نفر؛ آشکار ساختن معروف؛ پنهان داشتن عيب هاي ديگران؛ خوش رويي و فروتني؛ خوش رفتاري و ايثار؛ گفتن حق اگر چه سخت باشد؛ دوري از اهل بدعت و کساني که به رأي خودشان عمل مي کنند!
• پروردگارا! آنچه را که زبانم جاري سازد، از تلفظ ناسزا يا هرزه گويي يا ريختن آبروي مردم يا گواهي باطل يا غيبت کردن مؤمن غايب يا دشنام به مؤمن حاضر و مانند اين صفات ناپسند را تبديل کن به ذکر حمد خويش و غرق شدن در ثنا گويي ات و گرويدن بر مجد و عظمتت و سپاس گزاري در برابر نعمتت و اعتراف به احسانت و شمارش نعمت هايت!»
