تفسیر آیه شریفه: ذَلِكَ الْكِتَابُ لَا رَیبَ فِیهِ هُدًى لِلْمُتَّقِینَ
آن کتاب با عظمتی است که شک در آن راه ندارد؛ و مایه هدایت پرهیزکاران است.(البقرة/2)
زهی سجاده تقوا به یک ساغر نمیارزد
تقوا از ریشه «وقایه» و به معنای سپر است.
اصحاب پیامبر صلیالله علیه و اله وسلم میگفتند:
ائقینا برسولالله
یعنی پیامبر صلیالله علیه وآله وسلم در جنگها سپر قرار میگرفت که اگر آسیبی رسید او بجای ما آسیب ببیند، و البته این به خوبی نشان میدهد که کسی که دل سپرده خدا باشد، سپر بلای بندگان او نیز خواهد بود.
هر کو نظری دارد با یار کمان ابرو
باید که سپر باشد پیش همه پیکانها
بنابراین، متقی از نظر واژه عربی یعنی کسی که سپر دارد و در نگاه قرآن کریم به معنای کسی است که جامه دارد آن هم جامهای که خیر و سعادت او را در پی خواهد داشت.
و لباس التقوی ذلک خیر
قرآن کریم تقوا را به جامه و لباس و پوشش تشبیه میکند. و جامه مایه آزادی انسان است، کسی که جامه بر تن ندارد محدود به دهلیز و پستوی خانه میشود، حتی در خانه خود آزاد نیست تا چه رسد به بازار و برزن.
کسی هم که جامه تقوا ندارد آزاد و رها نیست، از اینرو امام علی علیهالسلام فرمود:
عتق من کل ملکه
تقوا مایه آزادی است
یعنی بیتقوایی محدودیت است.
و یادمان باشد که بعضی جامهها مثل تور، رقیق و نازکاند و کسی که چنین جامهای بر تن دارد، انگار که چیزی بر تن ندارد.
به کوی می فروشانش به جامی بر نمیگیرند
زهی سجاده تقوا که یک ساغر نمیارزد
و آنچه جامه تقوا را رقیق و فرسوده میسازد گناه و آلودگی است.
من که شبها ره تقوا زدهام با دف و چنگ
این زمان سر به ره آرم چه حکایت باشد
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
تالیف: حجت الاسلام محمد رضا رنجبر
