ترمه
عضو سایت

فال حافظ
یاد باد آنکه ز ما وقت سفر یاد نکرد....به وداعی دل غم دیده ما شاد نکرد
آن جوان بخت که میزد رقم خیر و قبول....بنده پیر ندانم ز چه آزاد نکرد
کاغذین جامه به خوناب بشویم که فلک...ره نمونیم به پای علم داد نکرد
دل به امید صدایی که مگر در تو نرسد...ناله ها کرد درین کوه که فرهاد نکرد
سایه تا باز گرفتنی ز چمن مرغ سحر.....آشیان در شکن طره شمشاد نکرد
شاید ار پیک صبا از تو بیاموزد کار....ز آنکه چالاکتر از این حرکت باد نکرد
کلک مشاطه صنعش نکشد نقش مراد...هر که قرار بدین حسن خداداد نکرد
مطربا پرده بگردان وبزن راه عراق....که بدین راه بشد یار و ز ما یاد نکرد
غزلیات عراقیست سرود حافظ...که شنید ره دلسوز که فریاد نکرد

سیب سرخی را به من بخشید و رفت
ساقه ی سبز دلم را چید و رفت
عاشقی های مر ا باور نکرد
عاقبت بر عشق من خندید و رفت
اشک در چشمان سردم حلقه زد
بی مروت گریه ام را دید و رفت

نه اینقدر بلند پروازم
که به اوج شکوه تو برسم
و نه تو اینقدر ساده پسندی
که مرا بپسندی
و همین است راز جدایی ما

به خانه ات می آیم
نیمه های شب چشمانت
گرد رد پایت را
روی قلبم می بوسم و
آغوشت را بغل می کنم
گره ای به زلفت میزنم
خدا را چه دیده ای
شاید طلسم بی کسی ام
با بوسه ات باز شود
روی سقا خانه دلت
شمعی از درد هایم روشن میکنم
و به نیت حاجت روایی ام
نگاهم را برای همیشه
از ضریح صورتت برمیدارم

در روز وعده جان به خدا هم نمیدهم
جانم تویی,چگونه تو را من به کس دهم

کبوتر بچه بودم مادرم مرد
مرا دادن به دایه دایه هم مرد
مرا با شیر بز آمیخته کردند
ولی از بخت بد بزغاله هم مرد