mozhgan
11-05-2011, 05:31 PM
معيارها و ضوابط در فرم و شكل لباس مطلوب چيست و آيا لباس شيك و زيبا مانعي دارد؟
پاسخ : ترديدي نيست كه لباس بايد با نيازهاي انسان هماهنگ باشد امّا اين نياز اگر به دست مد روز و تنوع طلبي بيفتد هم نشتت روحي و رواني ايجاد ميكند و هم مخارج سنگين را به عهده ميآورد. به همين دليل در دين مترقّي ما حتّي براي رنگ در لباس تمحيداتي در نظر گرفته شده، مثلاً رنگ سفيد ممدوح و رنگ سياه مكروه است مگر در جاهايي كه استثناء شده باشد(مثل عزاداري امام حسين«عليه السلام») ولي از آن جا كه جنس، سن، فضا و خيلي از شرايط در نوع پوشش اثر دارد براي مثال زنان به خاطر حساسيّت اندام بايد لباسهاي تيره را در اجتماع انتخاب كنند امّا در مجالس خودماني و خانوادگي به ويژه براي همسر، هرگز انتخاب رنگهاي جذاب و با نشاط مانعي نداشته بلكه تشويق شده است. پوشيدن لباس مردان براي زنان و بالعكس تحريم شده است. لباسهايي كه با فرهنگ و سنّتهاي حاكم بر جامعه اسلامي در تضاد است اشكال دارد. لباس شهرت، كه چشمها را به خويش جلب ميكند و مورد نكوهش شديد است. و در بعضي موارد محرّم. اين مرزها به خاطر مباني معرفتي دين است.
دين ميخواهد انسان به سوي خدا برود كه بهترين و بالاترين جهت زندگي و سعادت اوست. و هيچ كس حق ندارد با لباس يا اندام خويش دلها را منحرف كند و از رشد باز دارد. و در اين باره كتابهايي از دكتر پاكنژاد (اولين دانشگاه و آخرين پيامبر، بهداشت لباس) و دكتر اردوباري مراجعه گردد. در استفتائات مراجع گرامي نيز احكام لباس تبيين شده است. در نهايت اسلام با انواع لباس پوشيدن مخالفتي ندارد لباس زيبا و شيك پوشيدن از نظر اسلام گناهي نيست ولي مدپرستي و هواپرستي و به دنبال شهوات حركت كردن مذموم است و مال را بيهوده در راه مد پرستيها و غربزدگيها مصرف كردن از نظر اسلام ممنوع است، آري انسان سرمايه مملكت و محصول زحمات خود را بيجهت به جيب مدسازان اروپايي بريزد صحيح نيست البته لباسهايي كه زنان يا جوانان ميپوشند كه باعث برانگيختگي شهوت يكديگر ميشود به هر صورتي كه باشد حرام است و گناه دارد زيرا فساد و خطري كه از اين جهت جامعه را تهديد ميكند بسيار و غيرقابل جبران است البته زن براي شوهر خود آن هم در داخل خانه به هر جوري كه مايل باشد خود را زينت دهد و آرايش كند اشكال ندارد بلكه از نظر اسلام ثواب هم دارد.
پاسخ : ترديدي نيست كه لباس بايد با نيازهاي انسان هماهنگ باشد امّا اين نياز اگر به دست مد روز و تنوع طلبي بيفتد هم نشتت روحي و رواني ايجاد ميكند و هم مخارج سنگين را به عهده ميآورد. به همين دليل در دين مترقّي ما حتّي براي رنگ در لباس تمحيداتي در نظر گرفته شده، مثلاً رنگ سفيد ممدوح و رنگ سياه مكروه است مگر در جاهايي كه استثناء شده باشد(مثل عزاداري امام حسين«عليه السلام») ولي از آن جا كه جنس، سن، فضا و خيلي از شرايط در نوع پوشش اثر دارد براي مثال زنان به خاطر حساسيّت اندام بايد لباسهاي تيره را در اجتماع انتخاب كنند امّا در مجالس خودماني و خانوادگي به ويژه براي همسر، هرگز انتخاب رنگهاي جذاب و با نشاط مانعي نداشته بلكه تشويق شده است. پوشيدن لباس مردان براي زنان و بالعكس تحريم شده است. لباسهايي كه با فرهنگ و سنّتهاي حاكم بر جامعه اسلامي در تضاد است اشكال دارد. لباس شهرت، كه چشمها را به خويش جلب ميكند و مورد نكوهش شديد است. و در بعضي موارد محرّم. اين مرزها به خاطر مباني معرفتي دين است.
دين ميخواهد انسان به سوي خدا برود كه بهترين و بالاترين جهت زندگي و سعادت اوست. و هيچ كس حق ندارد با لباس يا اندام خويش دلها را منحرف كند و از رشد باز دارد. و در اين باره كتابهايي از دكتر پاكنژاد (اولين دانشگاه و آخرين پيامبر، بهداشت لباس) و دكتر اردوباري مراجعه گردد. در استفتائات مراجع گرامي نيز احكام لباس تبيين شده است. در نهايت اسلام با انواع لباس پوشيدن مخالفتي ندارد لباس زيبا و شيك پوشيدن از نظر اسلام گناهي نيست ولي مدپرستي و هواپرستي و به دنبال شهوات حركت كردن مذموم است و مال را بيهوده در راه مد پرستيها و غربزدگيها مصرف كردن از نظر اسلام ممنوع است، آري انسان سرمايه مملكت و محصول زحمات خود را بيجهت به جيب مدسازان اروپايي بريزد صحيح نيست البته لباسهايي كه زنان يا جوانان ميپوشند كه باعث برانگيختگي شهوت يكديگر ميشود به هر صورتي كه باشد حرام است و گناه دارد زيرا فساد و خطري كه از اين جهت جامعه را تهديد ميكند بسيار و غيرقابل جبران است البته زن براي شوهر خود آن هم در داخل خانه به هر جوري كه مايل باشد خود را زينت دهد و آرايش كند اشكال ندارد بلكه از نظر اسلام ثواب هم دارد.