R A H A
04-13-2012, 01:23 PM
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/39737499300066914923.jpghttp://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/47743945455805370261.pnghttp://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/39737499300066914923.jpg
http://www.askquran.ir/gallery/images/5405/1_1252911237_6960707_vinflore.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/32186747465130682628.jpg
http://www.askquran.ir/gallery/images/5405/1_1252911237_6960707_vinflore.gif
دعاى امام سجاد (ع) در ترس از خداوند
اللَّهُمَّ إِنَّكَ خَلَقْتَنِي سَوِيّاً ، وَ رَبَّيْتَنِي صَغِيراً ، وَ رَزَقْتَنِي مَكْفِيّاً
خداوندا، تو مرا بى عيب و نقص آفريدى، و در كوچكى پرورش دادى، و به قدر كفايت، به من روزى دادى.
اللَّهُمَّ إِنِّي وَجَدْتُ فِيما أَنْزَلْتَ مِنْ كِتَابِكَ ، وَ بَشَّرْتَ بِهِ عِبَادَكَ أَنْ قُلْتَيَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ ،إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً ، وَ قَدْ تَقَدَّمَ مِنِّي مَا قَدْ عَلِمْتَ وَ مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّ ، فَيَا سَوْأَتَا مِمَّا أَحْصَاهُ عَلَيَّ کِتَابُکَ
خداوندا، همانا من در كتابت كه فروفرستادهاى و بندگانت را به آن مژده دادهاى، يافتم كه فرمودى: «اى بندگان من كه درباره خود اسراف كردهايد،
از رحمت خدا نااميد نشويد كه خدا همه گناهان را مىآمرزد.» و پيش از اين از من (گناهانى) سر زده كه تو مىدانى و از من به آنها داناترى. پس واى بر رسوايى من، از آنچه نامه تو برايم برشمرده است.
فَلَوْ لَا الْمَوَاقِفُ الَّتِي أُؤَمِّلُ مِنْ عَفْوِكَ الَّذِي شَمِلَ كُلَّ شَيْءٍ لَأَلْقَيْتُ بِيَدِي ، وَ لَوْ أَنَّ أَحَداً اسْتَطَاعَ الْهَرَبَ مِنْ رَبِّهِ لَكُنْتُ أَنَا أَحَقَّ بِالْهَرَبِ مِنْكَ ، وَ أَنْتَ لَا تَخْفَى عَلَيْكَ خَافِيَةٌ فِي الْأَرْضِ وَ لَا فِي السَّمَاءِ إِلَّا أَتَيْتَ بِهَا ، وَ كَفَى بِكَ جَازِياً ، وَ كَفَى بِكَ حَسِيباً .
پس اگر جايگاهى كه از بخشايشت آرزومندم و هر چيزى را فرامىگيرد نبود، خود را هلاك مىساختم و اگر كسى مىتوانست از پروردگار خود بگريزد، من به گريختن از تو سزاوارتر بودم. و تويى كه هيچ چيز پنهانى در زمين و آسمان بر تو پنهان نيست، مگر آن را حاضر نمودهاى و همين بس كه تو جزادهنده و همين بس كه تو حسابگرى.
اللَّهُمَّ إِنَّكَ طَالِبِي إِنْ أَنَا هَرَبْتُ ، وَ مُدْرِكِي إِنْ أَنَا فَرَرْتُ ، فَهَا أَنَا ذَا بَيْنَ يَدَيْكَ خَاضِعٌ ذَلِيلٌ رَاغِمٌ ، إِنْ تُعَذِّبْنِي فَإِنِّي لِذَلِكَ أَهْلٌ ، وَ هُوَ يَا رَبِّ مِنْكَ عَدْلٌ ، وَ إِنْ تَعْفُ عَنِّي فَقَدِيماً شَمَلَنِي عَفْوُكَ ، وَ أَلْبَسْتَنِي عَافِيَتَكَ .
خداوندا، همانا تو جوياى منى، اگر بگريزم. و دستگيركننده منى، اگر فرار كنم. پس اينك منم در پيشگاهت فروتن، خوار، زبون. اگر مرا عذاب نمايى،
پس به درستى كه من سزاوار آنم و آن -اى پروردگار من- از جانب تو عدل است. و اگر از من درگذرى، پس از ديرزمانيست كه بخشايشت مرا فراگرفته و عافيت خويش را بر من پوشاندهاى.
فَأَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ بِالَْمخْزُونِ مِنْ أَسْمَائِكَ ، وَ بِمَا وَارَتْهُ الْحُجُبُ مِنْ بَهَائِكَ ، إِلَّا رَحِمْتَ هَذِهِ النَّفْسَ الْجَزُوعَةَ ، وَ هَذِهِ الرِّمَّةَ الْهَلُوعَةَ ، الَّتِي لَا تَسْتَطِيعُ حَرَّ شَمْسِكَ ، فَكَيْفَ تَسْتَطِيعُ حَرَّ نَارِكَ ، وَ الَّتِي لَا تَسْتَطِيعُ صَوْتَ رَعْدِکَ ، فَکَيْفَ تَسْتَطِيعُ صَوْتَ غَضَبِکَ
پس خداوندا، به نامهاى پنهانشدهات و به زيبايىات كه پردهها آن را پوشانده، از تو مىخواهم كه بر اين جان بىتاب و اين استخوان پوسيده
بيقرار رحم نمايى، كه توانايى گرمى آفتابت را ندارد، پس چگونه گرماى آتشت را توانايى دارد؟ و توانايى صداى غرش ابرت را ندارد، پس چگونه بانگ خشمت را توانايى دارد؟
فَارْحَمْنِي اللَّهُمَّ فَإِنِّي امْرُؤٌ حَقِيرٌ ، وَ خَطَري يَسِيرٌ ، وَ لَيْسَ عَذَابِي مِمَّا يَزِيدُ فِي مُلْكِكَ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ ، وَ لَوْ أَنَّ عَذَابِي مِمَّا يَزِيدُ فِي مُلْكِكَ لَسَأَلْتُكَ الصَّبْرَ عَلَيْهِ ، وَ أَحْبَبْتُ أَنْ يَكُونَ ذَلِكَ لَكَ ، وَ لَكِنْ سُلْطَانُكَ اللَّهُمَّ أَعْظَمُ ، وَ مُلْكُكَ أَدْوَمُ مِنْ أَنْ تَزِيدَ فِيهِ طَاعَةُ الْمُطِيعِينَ ، أَوْ تَنْقُصَ مِنْهُ مَعْصِيَةُ الْمُذْنِبِينَ .
پس خداوندا، بر من رحم كن. زيرا من فردى حقيرم، و منزلتم اندك است و عذاب من، چيزى نيست كه ذرّهاى بر پادشاهى تو بيفزايد. و اگر عذاب من چيزى بود كه در پادشاهىات مىافزود، هر آينه شكيبايى بر آن را از تو مىخواستم و دوست داشتم كه آن (فزونى) بر (ملك) تو باشد. ولى خداوندا، سلطنت تو بزرگتر و پادشاهىات پايدارتر از آن است كه طاعتِ فرمانبران بر آن بيفزايد، يا نافرمانى گنهكاران (چيزى) از آن بكاهد.
فَارْحَمْنِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ ، وَ تَجَاوَزْ عَنِّي يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ ، وَ تُبْ عَلَيَّ ، إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ
پس بر من رحم كن، اى مهربانترين مو توبهام را بپذير، به درستى که توئي توبه پذير بسيار مهربان
http://www.askquran.ir/gallery/images/5405/1_1252911237_6960707_vinflore.gif
http://www.askquran.ir/gallery/images/5405/1_1252911237_6960707_vinflore.gif
http://www.ayehayeentezar.com/gallery/images/32186747465130682628.jpg
http://www.askquran.ir/gallery/images/5405/1_1252911237_6960707_vinflore.gif
دعاى امام سجاد (ع) در ترس از خداوند
اللَّهُمَّ إِنَّكَ خَلَقْتَنِي سَوِيّاً ، وَ رَبَّيْتَنِي صَغِيراً ، وَ رَزَقْتَنِي مَكْفِيّاً
خداوندا، تو مرا بى عيب و نقص آفريدى، و در كوچكى پرورش دادى، و به قدر كفايت، به من روزى دادى.
اللَّهُمَّ إِنِّي وَجَدْتُ فِيما أَنْزَلْتَ مِنْ كِتَابِكَ ، وَ بَشَّرْتَ بِهِ عِبَادَكَ أَنْ قُلْتَيَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ ،إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً ، وَ قَدْ تَقَدَّمَ مِنِّي مَا قَدْ عَلِمْتَ وَ مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّ ، فَيَا سَوْأَتَا مِمَّا أَحْصَاهُ عَلَيَّ کِتَابُکَ
خداوندا، همانا من در كتابت كه فروفرستادهاى و بندگانت را به آن مژده دادهاى، يافتم كه فرمودى: «اى بندگان من كه درباره خود اسراف كردهايد،
از رحمت خدا نااميد نشويد كه خدا همه گناهان را مىآمرزد.» و پيش از اين از من (گناهانى) سر زده كه تو مىدانى و از من به آنها داناترى. پس واى بر رسوايى من، از آنچه نامه تو برايم برشمرده است.
فَلَوْ لَا الْمَوَاقِفُ الَّتِي أُؤَمِّلُ مِنْ عَفْوِكَ الَّذِي شَمِلَ كُلَّ شَيْءٍ لَأَلْقَيْتُ بِيَدِي ، وَ لَوْ أَنَّ أَحَداً اسْتَطَاعَ الْهَرَبَ مِنْ رَبِّهِ لَكُنْتُ أَنَا أَحَقَّ بِالْهَرَبِ مِنْكَ ، وَ أَنْتَ لَا تَخْفَى عَلَيْكَ خَافِيَةٌ فِي الْأَرْضِ وَ لَا فِي السَّمَاءِ إِلَّا أَتَيْتَ بِهَا ، وَ كَفَى بِكَ جَازِياً ، وَ كَفَى بِكَ حَسِيباً .
پس اگر جايگاهى كه از بخشايشت آرزومندم و هر چيزى را فرامىگيرد نبود، خود را هلاك مىساختم و اگر كسى مىتوانست از پروردگار خود بگريزد، من به گريختن از تو سزاوارتر بودم. و تويى كه هيچ چيز پنهانى در زمين و آسمان بر تو پنهان نيست، مگر آن را حاضر نمودهاى و همين بس كه تو جزادهنده و همين بس كه تو حسابگرى.
اللَّهُمَّ إِنَّكَ طَالِبِي إِنْ أَنَا هَرَبْتُ ، وَ مُدْرِكِي إِنْ أَنَا فَرَرْتُ ، فَهَا أَنَا ذَا بَيْنَ يَدَيْكَ خَاضِعٌ ذَلِيلٌ رَاغِمٌ ، إِنْ تُعَذِّبْنِي فَإِنِّي لِذَلِكَ أَهْلٌ ، وَ هُوَ يَا رَبِّ مِنْكَ عَدْلٌ ، وَ إِنْ تَعْفُ عَنِّي فَقَدِيماً شَمَلَنِي عَفْوُكَ ، وَ أَلْبَسْتَنِي عَافِيَتَكَ .
خداوندا، همانا تو جوياى منى، اگر بگريزم. و دستگيركننده منى، اگر فرار كنم. پس اينك منم در پيشگاهت فروتن، خوار، زبون. اگر مرا عذاب نمايى،
پس به درستى كه من سزاوار آنم و آن -اى پروردگار من- از جانب تو عدل است. و اگر از من درگذرى، پس از ديرزمانيست كه بخشايشت مرا فراگرفته و عافيت خويش را بر من پوشاندهاى.
فَأَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ بِالَْمخْزُونِ مِنْ أَسْمَائِكَ ، وَ بِمَا وَارَتْهُ الْحُجُبُ مِنْ بَهَائِكَ ، إِلَّا رَحِمْتَ هَذِهِ النَّفْسَ الْجَزُوعَةَ ، وَ هَذِهِ الرِّمَّةَ الْهَلُوعَةَ ، الَّتِي لَا تَسْتَطِيعُ حَرَّ شَمْسِكَ ، فَكَيْفَ تَسْتَطِيعُ حَرَّ نَارِكَ ، وَ الَّتِي لَا تَسْتَطِيعُ صَوْتَ رَعْدِکَ ، فَکَيْفَ تَسْتَطِيعُ صَوْتَ غَضَبِکَ
پس خداوندا، به نامهاى پنهانشدهات و به زيبايىات كه پردهها آن را پوشانده، از تو مىخواهم كه بر اين جان بىتاب و اين استخوان پوسيده
بيقرار رحم نمايى، كه توانايى گرمى آفتابت را ندارد، پس چگونه گرماى آتشت را توانايى دارد؟ و توانايى صداى غرش ابرت را ندارد، پس چگونه بانگ خشمت را توانايى دارد؟
فَارْحَمْنِي اللَّهُمَّ فَإِنِّي امْرُؤٌ حَقِيرٌ ، وَ خَطَري يَسِيرٌ ، وَ لَيْسَ عَذَابِي مِمَّا يَزِيدُ فِي مُلْكِكَ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ ، وَ لَوْ أَنَّ عَذَابِي مِمَّا يَزِيدُ فِي مُلْكِكَ لَسَأَلْتُكَ الصَّبْرَ عَلَيْهِ ، وَ أَحْبَبْتُ أَنْ يَكُونَ ذَلِكَ لَكَ ، وَ لَكِنْ سُلْطَانُكَ اللَّهُمَّ أَعْظَمُ ، وَ مُلْكُكَ أَدْوَمُ مِنْ أَنْ تَزِيدَ فِيهِ طَاعَةُ الْمُطِيعِينَ ، أَوْ تَنْقُصَ مِنْهُ مَعْصِيَةُ الْمُذْنِبِينَ .
پس خداوندا، بر من رحم كن. زيرا من فردى حقيرم، و منزلتم اندك است و عذاب من، چيزى نيست كه ذرّهاى بر پادشاهى تو بيفزايد. و اگر عذاب من چيزى بود كه در پادشاهىات مىافزود، هر آينه شكيبايى بر آن را از تو مىخواستم و دوست داشتم كه آن (فزونى) بر (ملك) تو باشد. ولى خداوندا، سلطنت تو بزرگتر و پادشاهىات پايدارتر از آن است كه طاعتِ فرمانبران بر آن بيفزايد، يا نافرمانى گنهكاران (چيزى) از آن بكاهد.
فَارْحَمْنِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ ، وَ تَجَاوَزْ عَنِّي يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ ، وَ تُبْ عَلَيَّ ، إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ
پس بر من رحم كن، اى مهربانترين مو توبهام را بپذير، به درستى که توئي توبه پذير بسيار مهربان
http://www.askquran.ir/gallery/images/5405/1_1252911237_6960707_vinflore.gif