ليلا حاتمي گفت:مصاحبه ام با يك مجله فرانسوي را به اين دليل كه وقتي به خانه آمدند از كفشم عكس گرفتند،كنسل كردم.

وي که اين روزها فيلم سينمايي «سعادت آباد» را در پرده اکران دارد در تازه‌ترين گفت‌وگوي خود با ماهنامه 24 درباره کارنامه پر بار امسالش در بازيگري و اين‌که اين موفقيت نتيجه کدام تلقي از بازيگري و نيز کدام سبک زندگي است گفت‌وگويي خواندني داشته است.

بعد از بچه‌ها پرکارتر شدم!

حاتمي در بخشي از اين گفت‌وگو ضمن بيان توضيحاتي در مورد اين‌که چطور از بازي‌هايش در دهه 70 به کارنامه پر بار امسالش رسيده است، در پاسخ به سوالي که علت وقفه 4 ساله در بازيگري‌اش را حضور بچه‌هايش عنوان کرده است مي‌گويد: نه اتفاقا بعد از بچه‌ها پرکارتر شدم! آن وقفه ناشي از ريتم طبيعي زندگي‌ام بود و البته اين وقفه‌ها به شانس هم مربوط مي‌شود که چه فيلمنامه‌اي به دستم مي‌رسيده. آدم بعد از چند سال کارنکردن کمي آسان‌گيرتر مي‌شود، من هم سعي کردم بعد از آن وقفه حتما يک کاري انجام دهم.

جور ديگري بلد نيستم زندگي کنم

وي در ادامه با تاکيد بر اين نکته که ترجيح مي‌دهد زندگي خانوادگي متعارفي داشته و امنيت اين نوع زندگي را فداي شغلش نکند، مي‌افزايد: من به همين شکل عادي و متعارف زندگي مي‌کنم. به اين نوع زندگي احتياج دارم تا در اين امنيت بتوانم کار هم بکنم. نمي‌دانم شايد اگر من هم اينگونه زندگي نکنم بتوانم خلاقيت بيشتري بروز دهم اما اين فرض منتفي است چون اصلا جور ديگري بلد نيستم زندگي کنم به اين زندگي متعادل احتياج دارم. که يکي ممکن است بگويد براي حرفه‌ام آن مدل زندگي به هم ريخته بهتر است

اين بازيگر در ادامه مي‌افزاد: اين نوع زندگي بستر مناسبي براي روح و روانم فراهم مي‌کند با اين که يکي ممکن است بگويد براي حرفه‌ام آن مدل زندگي به هم ريخته بهتر است. البته آن شکل زندگي را هم به صورت کوتاه تجربه کرده‌ام اما چون احساس کردم به من آسيب مي‌زند وضعيت فعلي را ترجيح دادم.

اين که مي‌خواهد سر در بياورد من چقدر آدم معتقدي هستم اين ديگر اسمش فضولي است

حاتمي در بخش ديگر اين گفت‌وگو که حول محور چگونگي سوالات و مصاحبه رسانه‌هاي خارجي پرداخته، به خاطره‌اي جالب اشاره کرده و مي‌گويد: 10 سال پيش چند نفر از مجله paris match آمدند اينجا، مصاحبه خوبي هم کرديم وقتي خواستند عکس بگيرند ديدم دارند از کفشم عکس مي‌گيرند! خيلي به من برخورد چون کارشان به اين معني بود که به عنوان يک بازيگر اهميتي ندارم و فقط به عنوان يک «سوژه» برايشان جالب هستم. به محض خارج شدنشان از خانه تلفن زدم و مصاحبه را کنسل کردم. طبيعتا يک ايراني چنين کاري را با من نمي‌کند چون يک چيزهايي بين ما مشخص است. در آنجا(مصاحبه با رسانه‌هاي فرانسه) چنين اتفاقاتي نيفتاد اما سوالات بي‌ربط و شخصي که مثلا بخواهند ميزان اعتقاداتم را بسنجند پرسيده مي‌شد.

وي در ادامه افزوده است: اگر بخواهند فرهنگ را بشناسند خودم با کمال ميل توضيح مي‌دهم اما مثلا اين که مي‌خواهد سر در بياورد من چقدر آدم معتقدي هستم اين ديگر اسمش فضولي است.