جغرافیای آب ها

[M.A.H.S.A]

[M.A.H.S.A]

مقدمه
در تکوين منظومه خورشيدي امکان پيدايش آب براي همه سيارات وجود داشته و آثار آن در بيشتر سيارات شناخته شده است. در زهره که نزديکتر از زمين به خورشيد است به سبب دماي زياد و در مريخ که دورتر از آن قرار گرفته در نتيجه برودت زياد، آب به صورت مايع درنيامده است. تنها زمين است که در چنان موقعيتي نسبت به خورشيد قرار گرفته که آب به صورت مايع بوده و با تغيير مختصر دما مي تواند به حالت بخار يا جامد درآمده و از اين طريق در چرخه هاي بزرگ و کوچک در حرکت باشد. پيدايش حيات در سياره زمين مرهون همين تغيير حالت و چرخش آب مي باشد.

[M.A.H.S.A]

آب موجود در سياره زمين و چرخه آب شناسي
اگر برآمدگي قاره ها و فرورفتگي حوضه هاي اقيانوسي، يکنواختي سطح کره زمين رابهم نمي زد، آبهاي موجود تمام سطح سياره را به صورت لايه اي به ضخامت نزديک به 3 کيلومتر مي پوشاند. در حال حاضر 8/70 درصد سطح زمين را اقيانوس ها و درياها فرا گرفته اند. مقدار آبي که در اين پهنه وسيع جمع شده کمي بيش از 1370 ميليون کيلومتر مکعب مي باشد.
آب اقيانوس ها و درياها پيوسته و يکپارچه مي باشد، از اين رو آب آنها را «دنياي اقيانوس» (The World Ocean) ناميده اند. مقدار آب موجود در سطح قاره ها که شامل درياچه ها، رودخانه ها و آبهاي زيرزميني مي باشد، در مقايسه با مقدار آب اقيانوس ها خيلي ناچيز است. آب قابل دسترسي موجود در سطح و لايه هاي سطحي قاره ها اگرچه نسبت به آبهاي اقيانوسي خيلي ناچيز به نظر مي آيد، ولي از نظر نقشي که در حيات موجودات زنده دارد، از اهميت ويژه اي برخوردار است.
آب درياچه هاي سطح زمين در مجموع 230 هزار کيلومتر مکعب و آبي را که در هر لحظه در رودخانه ها وجود دارد 1200 کيلومتر مکعب محاسبه کرده اند. حجم آبي که در يخچالهاي قاره اي و کوهستاني وجود دارد، مطابق جديدترين محاسبه ها حدود 24 ميليون کيلومتر مکعب تخمين زده مي شود. در مورد حجم آبهاي زيرزميني ارقام خيلي تقريبي است. مجموع آب موجود تا عمق 16 کيلومتري قسمت بالايي پوسته زمين در حدود200 ميليون کيلومتر تخمين زده شده که نزديک به 60 ميليون کيلومتر مکعب آن تا عمق 5 کيلومتري سطح زمين قرار گرفته و با امکانات تکنيکي فعلي به آساني قابل دسترسي است. مقداري آب به صورت رطوبت در خاک و مقداري هم به شکل بخار در اتمسفر کره زمين وجود دارد که حجم آنها به ترتيب 83 و 14 هزار کيلومتر مکعب (آب) مي باشد.
دنياي اقيانوسها
شكل آب كره

[M.A.H.S.A]

مجموع آب هاي کره زمين را که در سه شکل جامد (برف ويخ)، مايع (آب) و بخار آب در سطح و لايه هاي بالايي پوسته قراردارد «آب کره» مي گويند.


بين آبهاي قاره اي و آبهاي اقيانوسي هم از لحاظ مکان و کميت و هم از نظر ويژگي هاي فيزيکي و شيميايي (کيفيت) اختلاف وجود دارد. اما با وجود اين تفاوت ها همه آبهاي کره زمين در اصل يکي بوده و اختلاف موجود به علت شرايط مکاني آنها است.
اساساً آب در طبيعت در حال گردش است و در هر نقطه بسته به شرايط محيط کيفيت جداگانه اي دارد.

چرخه آب در طبيعت يك چرخه بدون توقف و دائمي بوده كه‌ در آن آب از اتمسفر به زمين و از زمين به اتمسفر در گردش است.
گردش آب در طبيعت به صورت چرخه اي است كه در شكل فوق به نمايش درآمده است.

[M.A.H.S.A]

هر سال حدود 448000 کيلومتر مکعب آب از سطح درياها و اقيانوسها و 72000 کيلومتر مکعب از سطح خشکي ها به وسيله تبخير به اتمسفر منتقل مي شود. حجم بارش در سطح دنياي اقيانوس حدود411000 کيلومتر مکعب و حجم بارش روي خشکي ها حدود 109000 کيلومتر مکعب تخمين زده شده است. تفاوت بارش و تبخير روي خشکي ها (37000کيلومتر مکعب) مقدار آبي است که هر سال از اقيانوس ها به روي خشکي ها آمده و سپس از طريق رودخانه ها و جريان زيرزميني به درياها بر مي گردد.
جريان هوا (باد) عامل انتقال بخار آب از يک محل به محل ديگر است که نيروي خود را از خورشيد مي گيرد. باد همانطور که رطوبت ناشي از تبخير دريا را به خشکي مي آورد، رطوبت حاصل از تبخير در خشکي را به سمت درياها مي راند. بدين ترتيب ذرات آب در مدار هاي بسته اي در گردش مي باشد. به طور کلي آب از اقيانوس ها بخار شده به روي قاره ها مي آيد، پس از تراکم در روي قاره ها به صورت برف و باران فرو مي ريزد و سپس از طريق رودخانه ها و جريان هاي زير زميني مجدداً به اقيانوس ها مي رود. اين گردش آب را در طبيعت« چرخه آب شناسي» مي گويند.

[M.A.H.S.A]

منشاء آب
آب خالص، ترکيبي از دو عنصر اکسيژن و هيدروژن مي باشد. در اين ترکيب وزن هيدروژن به اکسيژن يک در هشت است به عبارت ديگر آب از ترکيب يک مولکول گرم اکسيژن (به جرم اتمي 16) و دو مولکول گرم از هيدروژن (به جرم اتمي1) به وجود آمده است. هريک از عناصر فوق داراي دو ايزوتوپ مي باشند، که از ترکيب آنها علاوه بر آب معمولي، 17 نوع آب ديگر مي توان به دست آورد. ولي مقدار نسبي آنها در طبيعت به قدري ناچيز است که از ديد جغرافيا قابل بحث نمي باشد.

شكل تركيبي اتمهاي هيدروژن (سفيد) و اکسيژن (قرمز) در مولكول آب

[M.A.H.S.A]

بر اثر فعاليت هاي آتشفشاني (دروني و بيروني) مقداري آب توليد مي شود. اين آب را که براي اولين بار وارد چرخه آب شناسي مي گردد «آب جوان» (Juvenile Water) مي نامند. در حال حاضر مقدار آب جوان را که هر سال به آبهاي موجود در کره زمين اضافه مي شود براساس ميزان فعاليت آتشفشاني دروني و بيروني يک دهم کيلومتر مربع برآورد کرده اند.
وجود آب در حوضه هاي اقيانوسي قبل از دوران اول زمين شناسي مسلم است، همچنين افزايش تدريجي آن غيرقابل ترديد مي باشد، ولي در مورد آهنگ اين افزايش نظريه هاي متفاوتي ارائه شده است. بعضي ها معتقدند که آب اقيانوس ها در تمام دوران هاي زمين شناسي به طور مداوم افزايش يافته ولي سرعت اين افزايش در دوران دوم بيشتر بوده است. به نظر والتر(Walther) ميزان آب اقيانوس ها تا شروع دوران دوم خيلي کم بوده و سپس در مقدار آب افزايش سريعي رخ داده است. وي عدم انتشار آثار جانوران درياي عميق را در سنگ هاي قبل از دوران دوم دليل اين امر مي داند.
به نظر کينگ (C.A.M.King) اين دليل نمي تواند مويد نظر والتر باشد، زيرا ممکن است شرايط محيط درياهاي عميق در آن زمان براي زندگي مساعد نبوده است.
به نظر کينگ در ميزان آب اقيانوس ها در دوران اول و بعد از آن تغيير زيادي رخ نداده است و افزايش يک دهم کيلومتر مکعب در سال براي بالا آمدن سطح آب اقيانوس ها به اندازه فعلي کافي به نظر مي رسد.

[M.A.H.S.A]

اشکال متغير آب
آب در اشکال متفاوتي در سطح زمين و اتمسفر آن يافت مي شود. تنها ماده اي است که در طبيعت به هر سه حالت جامد، مايع و گاز وجود دارد. ابرها در آسمان، موج دريا، کوه يخي، توده هاي يخي در دل کوه ها و آبشارها و منابع آب زيرزميني از اشکال مختلف آب مي باشند. طي اعمال تبخير، معيان، انجماد و ذوب آب مرتباً از حالتي به حالت ديگر تبديل مي شود. اين پديده تبديل آب را چرخه بزرگ آب مي نامند.
آب هاي روي سطح زمين، نقش هاي مهمي را ايفا مي کنند. رودخانه ها آب مورد نياز کشاورزي را فراهم مي کنند و درياها وسيله اي براي تجارت و مبادله کالاها محسوب مي شوند. فرسايش بوسيله آب نقش مهمي در شکل محيط زيست ايفا مي کنند.

نمايي از چشمه هاي آبگرم

[M.A.H.S.A]

به علاوه، دره ها و دلتاهاي حاصل از رسوبات رودخانه ها، محلي براي سکني گزيدن انسان ها بوده است. آب به داخل زمين هم نفوذ مي کند و آب هاي زيرزميني را ايجاد مي کند. آب هاي زيرزميني را مي توان با کندن چاه يا قنات استخراج نمود. البته آبهاي زيرزميني به شکل چشمه يا چشمه هاي آبگرم هم به سطح زمين مي آيند.

[M.A.H.S.A]

خواص شگفت انگيز آب
آب خواص مهمي دارد که زندگي انسانها از آن متأثر است. از مهمترين اين ويژگي ها مي توان به موارد زير اشاره نمود:
1- آب حلال بسيار خوبي است.
2- آب چگالي بالايي دارد و جالب اين است که وقتي يخ مي زند يا حرارت مي بيند، چگالي آن کاهش مي يابد (برعکس ساير مواد).
3- گرماي تبخير آب بالاست، بدين معني که براي تبديل مقدار کمي از آب به بخار، گرماي زيادي لازم است. اين خاصيت براي بدن ما بسيار با اهميت مي باشد. گرماي اضافي بدن با تبخير تنها مقدار کمي از آب بدن از طريق منافذ پوست کاسته مي شود.
4- نيروي کشش سطحي آب به طور شگفت انگيزي زياد است. گهگاه شاهد نشستن حشرات روي سطح آب بوده ايم در اين حالات آب به دليل نيروي کشش سطحي فوق العاده اي که دارد از هم گسيخته نمي شود.
5- بسياري از واکنش هاي شيميايي تنها درحضور آب انجام مي شود. البته پاره اي از مواد با آب مخلوط نمي شوند، مثل ليپيدها و ديگر مواد هيدروکربني. غشاء سلولي که حاوي ليپيدها و پروتئين است، از اين خاصيت آب سود جسته و تعاملات محتويات سلولي را با مواد شيميايي خارج سلولي به دقت کنترل مي نمايد.
نمايي از نشستن حشرات روب آب بدون گسيختگي آن