نیستی...

[R A H A]

نیستی حالم خرابه تو روبا یکی دیگه دیدم

داغون
شدم مردم ولی باز تورو بخشیدم

نیستی
دل شوره دارم میبینم تورو تو چشماش

این
تقدیر بی رحمه با قلبم عشق من برو نزار تنهاش

نیستی
حال من خرابه نیستی دستام سرده سرد

چشمام
تورو با اون دیدو دلم باور نکرد

نیستی
و هوای این گریه داره بغضمو میشکنه

من
مردمو دستای تو قاتل منه ...

[R A H A]

رفتی‌ از این آغوش چه راحت
و باز منم تنها و خاموش چراغم
چه بی‌ اعتنا رفتی‌ هه
نفهمیدم حس من واست یه تفریحه
تو که میدونستی وجود تو ترک درداست
تو که میدونستی نبود تو مرگ فرداست
ولی‌ آروم آروم زیر بارون داغون
قدم میزنم و تو شادی با اون یارو
سرا پا گوش بودم وقتی‌ که تو داشتی حرفی‌
حالا که بهت نیاز دارم گذاشتی رفتی‌؟
باشه، منم میذارم رگ این گردن
که رفتم و دیگه پیشت برنمیگردم
ولی‌ روزی رو میبینم که یارت سیره
از تو با یکی‌ دیگه از کنارت میره
به هر دستی‌ که بدی میگیری از همون دست
این نفرین من نیست بازی زمونست
اون می‌خواد که دل تو با حرفهاش خواب شه
صبر کن بذار یه کمی‌ یخ هاش آب شه
وقتی‌ می‌فهمی چه کسی‌ پشت روبنده
که به احساست بزنه یه مشت کوبنده

[R A H A]

نیستی‌ حال من خرابه
نیستی‌ دستام سرد سرد
چشمام تو رو با اون دید و دلم باور نکرد
نیستی‌ و هوای این گریه داره بغضم رو میشکنه
من مردم و دست‌های تو قاتل منه
چقدر باهات حرف دارم و چقدر خرابم
کاش لاقل بودی میدادی یه خط جوابم
تو که هی‌ میگفتی‌ تا ته خط باهم هستی‌
چرا رفتی‌ و با درد دست و پاهام رو بستی؟
چرا؟ هاه؟ بخدا تا به من حرفی‌
نزنی‌ نمیرم تو چرا واقعا رفتی‌؟
لااقل یه چیزی بگو، بگو دوستت نداشتم
بگو از خدام بود که تو شب و روزت نباشم
یعنی‌ قصدت از اول این بود که با من نمونی؟
حرف بزن، تو که اینقدر نامرد نبودی
چی‌ میگم اون دیگه نیست پیشم
چشم، تو این امتحان هم بیست میشم
ولی‌ چرا از سنگه قلب‌ها در این شهر تاریک
اسیر کابوسم تو یلدا‌ترین شب تاریخ
کابوسی که نفس رو تو سینه حبس می‌کنه
و میبینم یکی‌ دیگه تنت رو لمس می‌کنه
داره تنم میلرزه
واسه ادامهٔ خوابم حتی قلم میترسه
ختم کلام رفتی‌ از این آغوش چه راحت
و باز منم تنها و خاموش چراغم

[R A H A]

پاييز

آواز مي خواند

گنجشک مي بارد

از درخت همسايه.



در خانه نيستي

لبخندت

روي تاقچه پنهان است

عکست را

آلبوم ها خواب کرده اند

مي ترسم

اگر پنجره را باز کنم

خاطره ات

بيرون بپرد



تو را مي گويم

که در شيشة عطر

نشسته اي

[R A H A]

تو نیستی که ببینی
چگونه عطر تو در عمق لحظه ها جاری است
چگونه عکس تو در برق شیشه ها پیداست
چگونه جای تو در جان زندگی سبز است

[R A H A]

تو نیستی که ببینی چگونه پیچیده است
طنین شعر تو نگاه تو درترانه من
تو نیستی که بیبنی چگونه می گردد
نسیم روح تو در باغ بی جوانه من
چه نیمه شب ها کز پاره های ابر سپید
به روی لوح سپهر
ترا چنانکه دلم خواسته است ساخته ام
چه نیمه شب ها وقتی که ابر بازیگر
هزار چهره به هر لحظه می کند تصویر
به چشم همزدنی
میان آن همه صورت ترا شناخته ام

[R A H A]

نیستی تا بر ندارم،

چشم از چشمان پاکت،

من نشستم سست و بی حال،

بر سر اندوه خاکت،

نیستی تا دست هایت،

دست هایم را بگیرد،

غصه ی دلتنگی ما،

گوشه ای تنها بمیرد،

نیستی تنهای تنها،

از تو دارم می نویسم،

نیستی امشب یتیمند،

چشم های بی تو خیسم،

باز هم می بارد امشب،

ابر چشم غصه دارم،

با چه کس امشب بگویم،

من دگر یــــاری ندارم،

[R A H A]

تو نیستی که ببینی
چگونه عطر تو در عمق لحظه‌ها جاری است
چگونه عکس تو در برق شیشه‌ها پیداست
چگونه جای تو در جان زندگی سبز است
هنوز پنجره باز است

تو از بلندی ایوان به باغ می‌نگری
درخت‌ها و چمن‌ها و شمعدانی‌ها
به آن ترنم شیرین به آن تبسم مهر
به آن نگاه پر از آفتاب می‌نگرند
تمام گنجشکان
که درنبودن تو
مرا به باد ملامت گرفته‌اند
ترا به نام صدا می‌کنن

[R A H A]

تو نیستی
و نمیدانم چه میخواهی
از کنج دلم
آن گوشه که تنهایی هایم پنهان شده اند

قدم میگذاری بر دلم
مقدسش میداری و متبرکش میگردانی

اما هنوز
در این فکرهستم
که چه میخواهی از جانِ دلم
از جانِ تنهایی هایم...