به مناسبت تولد اسطوره سینما «چالرز اسپنسر چاپلین»

[mehraboOon]

به مناسبت تولد اسطوره سینما «چالرز اسپنسر چاپلین»

لبخند بزن!
بدون انتظار پاسخی از دنیا ،
بدان روزی دنیا انقدر شرمنده می شود
که به جای پاسخ لبخند ،
با تمام سازهایت می رقصد ...

چارلی چاپلین

سر چارلز اسپنسر چاپلین (Sir Charles Spencer Chaplin) در 16 آوریل سال 1889 (122 سال پیش) در لندن به دنیا آمد. چارلی مهمترین و تاثیرگذارترین شاگرد مک سنت و فرزند یک نمایشگر تالارهای محلی موسیقی انگلیسی به نام جرالدین چاپلین بود. والدین چاپلین هر دو هنرمندانی در سالن بزرگ شهر لندن بودند و هر دو بازیگر و آوازه‌خوان، اما پیش از آنکه وی 3 ساله شود از هم جدا شدند.

چارلی آواز خواندن را از مادرش آموخت. بعدها مادرش دچار بیماری روانی می‌شود و در یک آسایشگاه در حوالی لندن بستری می‌شود. اما پدرش زمانی که چارلی ۱۲ ساله بود، فوت شد. زمانی که مادرش در یکی از اجراهای زنده تئاتر که برای سربازان اجرا می‌شد، جسمی به سر وی برخورد کرد و آسیب دید، چارلی 5 ساله روی صحنه رفت و تماشاچیان عصبانی را با خواندن آهنگی سرگرم و آرام کرد. با بستری شدن مادر، چارلی و برادرش رابطهٔ عمیق تری پیدا کردند و هر دو با استعداد بالایی که داشتند در همین سالن قدیمی که پدر و مادرشان در آن کار می‌کردند، مشغول به کار شدند.

چاپلین در سال 1910 به آمریکا رفت و با برادرانش استودیو چاپلین را تاسیس کردند. در سال ۱۹۲۸ مادر چاپلین، درست در زمانی که ۷ سال از انتقال وی توسط پسران به هالیوود می‌گذشت، از دنیا رفت. بعدها چارلی از وجود برادری ناتنی از سمت مادر آگاه ‌شد به نام ویلر دریدن که این برادر نیز به مابقی برادران در هالیوود و استودیو چاپلین ‌پیوست. چاپلین یهودی‌زاده فقیری بود که دوران کودکی را در دشواری و تنگدستی گذراند و در نخستین سال‌های شکوفایی سینما در امریکا، با تکیه بر خلاقیت و استعداد خود به اوج شهرت رسید.

در سال ۱۹۱۳ بازی چاپلین در آمریکا مورد توجه یکی از فیلمسازان قرار می‌گیرد و از آن پس با شرکت فیلمسازی کی استون همکاری می‌کند. وی نخستین فیلمش را با نام ساختن یک زندگی که فیلم کمدی بود در سال ۱۹۱۴ آغاز کرد. در این کمپانی و با این فیلم چاپلین به شهرت رسید. به تدریج چاپلین به محبوب‌ترین هنرمند تاریخ سینما تبدیل شد و تهیه‌کنندگی آثارش را نیز بر عهده گرفت.

در 1913، هنگامی که با دستمزد 150 دلار در هفته در کمپانی کی استون استخدام شد، یک بازیگر سیار نمایش‌های وودویل امریکایی بود. در نخستین فیلمی که به نام در تلاش معاش (1914) برای مک سنت بازی کرد، نقش یک شیک پوش تیپیک انگلیسی به او محول شد، اما با فیلم دومش، مخمصه غریب مبیل 1914، کارکتر یک ولگرد کوچولو را معرفی کرد؛ کارکتری که بعدها او را شهره آفاق ساخت و به یک نماد جهانی سینمایی از یک فرد عامی در دوران ما بدل کرد.

چاپلین در کمپانی کی استون در 34 فیلم کوتاه و 6 حلقه‌ای داستانی با عنوان رمانس ناکام تیلی (1914) به کارگردانی مک سنت بازی کرد و کاراکتر این دلقک ریزنقش محزون را به تدریج پرورش داد. شخصیتی با کفشهایی که برایش بزرگ بودند، شلواری گشاد و کتی تنگ که کلاه لبه‌دار دربی بر سر می گذاشت. شخصیت پردازی درخشان او، همراه با حرکات پانتومیم که چارلی تبحر بی‌مانندی در آن داشت، از ولگرد کوچولو انسانی ساخت که با جهان پیرامون خود به کلی بیگانه است.

از جمله مشهورترین فیلمهایی که چاپلین در کمپانی اسانی ساخت، می‌توان به ولگرد، شغل، بانک، شبی در نمایش اشاره کرد. این فیلم‌ها در سال 1915 ساخته شدند. این فیلم‌ها چندان مورد استقبال قرار گرفتند که چارلی سال بعد درخواست هفته‌ای 10 هزار دلار به اضافه پیش پرداختی معادل 150000 دلاری پس از امضای قرارداد برای ساختن 12 فیلم برای کمپانی میوچوال را کرد.

معروف‌ترین فیلم‌های چاپلین در کمپانی میوچوال عبارتند از: بازرس فرودگاه (1916)، مامور آتش نشانی (1916)، ساعت یک صبح (1916)، سر سره بازی (1916)، سمساری (1916)، خیابان اوباش (1917)، مهاجر (1917)، ماجراجو (1917).

چاپلین در سال ۱۹۱۹ به همراهی تعدادی از دوستان سینمایی‌اش اتحادیه سینماگران را تاسیس کرد. آن زمان این فرصت برای او پدید آمده بود تا پس از سالها، به دلمشغولی‌های خود بپردازد و فارغ از نظام مافیایی حاکم بر هالیوود، حرف دل خویش را به زبان تصویر بیان کند.

بسیاری چارلی چاپلین را تنها یک کمدین موفق می‌دانند حال آنکه او در طول زندگانی خود در زمینه موسیقی نیز استعداد فراوانی از خود نشان داد. ساخت موسیقی فیلم کار عادی وی بود و توانست در مجموع موسیقی 23 فیلم را به پایان برساند. موسیقی فیلم لایم لایت ساخته چاپلین در سال 1972 برنده جایزه اسکار شد.

شخصیت چاپلین بیشتر به عنوان "آواره" شهرت یافت که در زبانهای مختلف دنیا مفهومی به مانند فردی ولگرد با رفتارهای پیچیده اما بزرگ منشانه داشت. در سال ۱۹۱۵ چاپلین با یک کمپانی تازه قرارداد بست و مشغول ساخت فیلم‌های بلندتری شد.





در سال ۱۹۱۶ کمپانی فیلم موچوال مبلغ ۶۷۰ هزار دلار با چاپلین قرارداد بست و در مدت ۱۸ ماه وی ۱۲ فیلم بلندمدت کمدی برای آنها ساخت که در این نوع از ویژگی ممتازی در تاریخ سینما برخوردار بودند. در واقع تمام فیلم‌های که در این کمپانی ساخته شد، به یک اثر کلاسیک سینمای کمدی تبدیل شدند.

در پایان این سالها آمریکا وارد جنگ جهانی شد و چاپلین دورهٔ جدیدی از سینمای خود را با دوستانی آغاز کرد. از سال ۱۹۱۸ چاپلین در استودیو خود مشغول به کار شد. تمام فیلمهای پیشین دوباره ویرایش و کات شدند و در سال‌های مختلف موسیقی و تدوین جدید صورت گرفت.

دیکتاتور بزرگ نخستین فیلم کاملا ناطق چاپلین بود که در اوضاع نابسامان جهانی در دهه 40، اثری ضد نازی بود. این فیلم در مورد دیکتاتوری اروپایی و در واقع تاریخچه زندگی آدنوید هینکل، دیکتاتور کشور خیالی تامانیا است که دست به کشتار یهودی‌ها می‌زند و اروپا را درگیر جنگ می‌کند.

برخی این فیلم را نپسندیدند و برخی جنبه ..... آن را جدی و برخی آن را به قدر کافی جدی نگرفتند. با این حال این فیلم از نظر تجاری محبوبیت فراوانی پیدا کرد و چاپلین را همچنان به عنوان یک ستاره در اوج نگاه داشت. سرانجام، سر چارلز اسپنسر چاپلین، اسطوره سینمای صامت (1889- 1977)، 25 دسامبر سال 1977 در سن 88 سالگی درگذشت.

[mehraboOon]

برخی از افتخارات چارلی چاپلین:

برنده جایزه اسکار بهترین موسیقی اورجینال برای فیلم لایم لایت در سال ۱۹۷۳
نامزد دریافت جایزه اسکار در رشته‌های بهترین فیلم، بهترین فیلمنامه اورجینال و بهترین بازیگر نقش اول برای فیلم دیکتاتور بزرگ در سال ۱۹۴۱
نامزد دریافت جایزه اسکار در رشته بهترین فیلم نامه اورجینال برای فیلم موسیو وردو در سال ۱۹۴۸
دریافت جایزه اسکار بهترین دستاورد هنری برای فیلم سیرک در سال ۱۹۲۹
دریافت جایزه افتخاری یک عمر فعالیت هنری در سال ۱۹۷۲
برنده جایزه افتخاری شیر طلایی از جشنواره ونیز در سال ۱۹۷۲

نمایی از برخی فیلم‌های کمدی چارلی چاپلین

چارلی چاپلین، در کنار آلبرت اینشتین

برخی از فیلم‌های چارلی چاپلین:

آتش‌نشان، ماجراجو، یک زندگی سگی، پسر بچه، دیکتاتور بزرگ، سیرک، شهر نورانی می‌شود، عصر جدید، مغازه وسیقه گذاری، دریا، غریبه، یک زن، بانک، سرسره بازی، خیابان آرام ...

نمایی از برخی فیلم‌های کمدی چارلی چاپلین

[mehraboOon]

16 آوريل سالروز تولد چارلي چاپلين

چهل سال با نام چاپلين مردم را خنداندم
«دخترم، به دنبال نام تو نام من است؛ چاپلين! با همين نام چهل سال، بيشتر مردم روي زمين را خنداندم و بيشتر از آنچه آنان خنديدند، خودم گريستم.»

114 سال پيش، در روز 16 آوريل 1889 ميلادي «سر چارلز اسپنسر چاپلين» معروف به چارلي چاپلين نابغه عالم سينما در شهر لندن به دنيا آمد. چارلي در 5 سالگي بر صحنه تئاتر ظاهر شد و به سرعت شهرت يافت.
پدر و مادر او مجريان نمايش‌هاي موزيكال بودند. اولين حضور او در صحنه 5 سالگي‌اش بود كه مجبور شد به جاي مادرش كه مريض شده بود، روي صحنه برود. والدينش بعد از مدتي از هم جدا شدند و چارلي پيش مادرش ماند كه مادرش در مرور زمان صدايش را كه مي‌توانست با آن كار كند از دست داد.

او مهمترين و تاثيرگذارترين شاگرد مك سنت است. در نخستين فيلمي كه به نام تلاش معاش(1914) براي مك سنت بازي كرد، نقش يك شيك پوش تيپيك انگليسي به او محول شد، اما با فيلم دومش مخمصه غريب ميبل (1914) كاراكتر يك ولگرد كوچولو را معرفي كرد. كاراكتري كه بعدها او را شهره آفاق ساخت. چاپلين در رمانس ناكام تيلي (1914) به كارگرداني مك سنت بار ديگر بازي كرد و كاراكتر اين دلقك ريزنقش را به تدريج پرورش داد. شخصي با كفش‌هاي بزرگتر از پاهايش، شلواري گشاد و كتي تنگ كه كلاه لبه‌دار دربي بر سر مي‌گذاشت.

چاپلين شروع به كارگرداني كرد و در كمپاني‌هاي مختلف قراردادهاي با دستمزدهاي مناسب گرفت. شخصيت پردازي درخشان او همراه با حركات پانتوميم كه چارلي تبحر بي‌مانندي در آن داشت، باعث پيشرفت او مي‌شد. او با دوازده فيلمي كه در ميان فيلم‌هاي ديگرش بهتر بود و آنها را در كمپاني ميوچوال ساخت، نشان داد كه استعداد فوق‌العاده‌اي نيز در طنز دارد. هجويه‌اي از مردم بسيار فقير در مقابل مردم بسيار غني. ضعيف در مقابل قوي...

وي در سال 1925 ميلادي فيلم «لايم لايت» را کارگرداني کرد و بعد از آن به جهانگردي پرداخت. دولت آمريکا چارلي را به سبب همدردي با فقرا و محرومين جامعه در اين کشور با محدوديت روبه‌رو ساخت؛ اما او هيچ‌گاه به بي‌بندوباريهاي سينماي آمريکا آلوده نشد. فيلم‌هاي چاپلين آميزه‌اي از هزل و اندوه و انتقادات جسورانه و عشق به انسانيت است که مشهورترين آنها «جويندگان طلا»، «زندگي سگي» و «ديکتاتور بزرگ» هستند.
چاپلين، ‌پس از توفيق خارق‌العاده فيلم‌هايش، يك كمپاني تهيه فيلم ايجاد كرد كه در سال 1918 با شركت چند تن از هنرپيشگان معروف به صورت كمپاني عظيم «يونايتد آرتيستز» درآمد.

با تولد سينماي ناطق، هاليوود دچار بحران بزرگي شد و بسياري از ستارگان معروف در مدت كمي افول كردند اما چاپلين تسليم نشد. او تصميم گرفت همچنان فيلم صامت بسازد. استدلال او اين بود كه اساس كار او پانتوميم (بازي بدون كلام ) است.

معروفيت چاپلين باعث شد كه او با بسياري از شخصيت هاي بزرگ زمان خود چون گاندي، انيشتن، برنارد شاو و ....... ملاقات كند و مورد ستايش آنان قرار بگيرد.
فيلم هاي چاپلين

«زندگي سگي»
چارلي چاپلين اين فيلم را در14 آوريل 1918 تهيه کرد. سناريست و کارگردان اين فيلم نيز خود چارلي چاپلين بود. زندگي سگي در واقع نخستين فيلم از آغاز دومين دوره فعاليت سينمايي چاپلين است. در اين فيلم شاهد زندگي مرد تنها و درمانده‌اي هستيم. انزواي چارلي در اين فيلم واقعا دردناک است. ادنا پورويانس، سيدني چاپلين، تام ويلسن، آلبرت استين، هنري برگمن ساير بازيکنان اين فيلم 35 ميلي متري سياه و سفيد و سي دقيقه اي هستند.

«پيش فنگ»
قهرمان بزرگ سينما در بيستم اکتبر 1918 فيلم پيش فنگ را با همکاري همان هنرپيشگان فيلم زندگي سگي ساخت. اين فيلم در استديو چاپلين (فرست نشنال) تهيه شده بود. به نظر بسياري از تماشاگران سينما، اين فيلم را بهترين شاهکار چاپلين قبل از فيلم جويندگان طلا مي دانندو اين فيلم کمدي هنوز تنها فيلم جدي الهام گرفته شده و از حوادث جنگ (1914-1918) به شمار مي‌آيد.

«پسر بچه»
پسر بچه اولين فيلم طويل چارلي چاپلين است و اگر ماجراي ديوانه وار چارلي و لولوت را که مک سنت در سال 1914تهيه کرد، مستثني سازيم، بايد بگوييم اين فيلم اولين فيلم بلند اوست. در پسر بچه ديگر جهان پيش و پا افتاده يک مامور پليس يا رباخوار که به صورت کاريکاتور ارايه شده به چشم نمي خورد، بلکه يک فيلم جدي تر از دنيا چاپلين و آميخته اي از درام واقعي چاپلين است. پسر بچه با فيلم زندگي سگي ارتباطي مستقيم دارد الا اين که در اين فيلم چاپلين به جاي يک سگ يک پسر بچه واقعي را به بازي مي گيرد.

«طبقه بيكاره»
چاپلين پس از پايان رساندن پسر بچه عجله داشت قراردادش را با فرست نشنال تمام کند. دو کمدي کوتاه ساخت که البته ارزش هاي فيلم پسر بچه در آن ناديده گرفته شده است. کمدي‌هاي ساخته شده توسط چاپلين صحنه‌هاي سرگرم کننده دارند که از جمله بهترين صحنه‌هاي هنر چاپلين است، به اين ترتيب نمي توان ناديده شان گرفت و اگر طبقه بيکاره قابل بحث است روز پرداخت شاهکاري است، اين فيلم بر محور دنيا و دنيا داري دور مي‌زند. طبقه بيکاره که در 25 اوت 1921 ساخته شده تنها 20 دقيقه بود.

«روز پرداخت»
فيلم روز پرداخت نيز در سال 1922 توسط چارلي نوشته و با بازيسازي او عرضه شد. اين فيلم هم 20 دقيقه بود.

«زاير»
در25 اوت1922 اين فيلم 43 دقيقه اي توسط چارلي چاپلين تهيه شد. در اين فيلم که طي آن چارلي به هجو مامور پليس مي پردازد… شاهد هنرنمايي واقعي چاپلين هستيم. در اين فيلم چارلي مي خواهد براي رفتن به ديولز کالج سوار قطار شود، بليت مي خرد… او به جاي اين که در کوپه مستقر شود، زير واگن جا مي گيرد.

«جويندگان طلا»
جويندگان طلا در ژانويه 1925 توسط چارلي ساخته شد. جويندگان طلا را برخي شاهکار چاپلين دانسته‌اند، اما به دشواري مي‌توان گفت؛ ساير فيلم‌هاي چاپلين بدتر از جويندگان طلا هستند. در اين فيلم چارلي چاپلين در جستجوي عشق است و همسفرش در پي طلا اما سرانجام طلا پيدا مي‌شود و چارلي با عشق وعده ديدار دارد کسي به درون مي‌آيد و آن چارپايي است… چارلي نوميد و مايوس همه چيز را رها مي کند.

«سيرك»
سيرک در اکتبر 1925 ساخته شد. اين فيلم در استديو يونايتد ارتيست تهيه شد. در ميان فيلم‌هاي بزرگ چارلي سيرک از همه موزون‌تر و جا افتاده‌تر است. در اين فيلم چارلي چاپلين در نقش دلقک ظاهر مي شود و با دقت و ظرافت به بازي مي پردازد. در اين فيلم زن چابک سواري که پدر وحشي‌اش (مدير سيرک) به قصد کشت او را کتک زده به چارلي پناه مي آورد.

«روشنايي شهر»
از زيباترين فيلم‌هاي چارلي است. اين فيلم در ژوئن 1928 ساخته شده و چارلي چاپلين بازيگر، سناريست و کارگردان و آهنگساز اين فيلم است. در طي اين فيلم چارلي مي‌کوشد نابينايي دختر جواني را شفا ببخشد، ولي تلاش‌هاي وي بدون نتيجه مي‌ماند.

چارلي در اين فيلم گرچه مثل معمول لباس پوشيده است، در اينجا بيش از گذشته، خوش لباس شده است. ولگرد فيلم پسر بچه و زندگي سگي در اين فيلم به کارمند دون پايه بيکاري تبديل شده. شلوار کمتر گشاد است و نيم تنه او کمتر تنگ، يقه شکسته دارد اما کروات جاي خود را به گره پاپين آزاد و بي‌قيدي داده است. سبيل‌هاي ماهوت پاک کني کمي نوک تيزتر شده ولي صورت بي‌شتاب و بي‌قيد سردتر و خشن‌تر و انديشناک‌تر است. چارلي که از بالاي نردبام اجتماعي به پايين کشيده شده، با نوعي بي‌اعتنايي از کنار حوادث مي‌گذرد.

چاپلين، بزرگ مرد سينماي كميك، سال 1977 دراوج رفت و نامه‌اي ماندگار كه ترسيم‌گر اخلاق در زندگي است، از او خطاب به دخترش به يادگار ماند.

«دخترم، به دنبال نام تو نام من است چاپلين! با همين نام چهل سال بيشتر مردم روي زمين را خنداندم و بيشتر از آنچه آنان خنديدند خودم گريستم.
جرالدين! در دنيايي که تو زندگي مي‌کني تنها رقص و موسيقي نيست، نيمه شب، هنگامي که از سالن پر شکوه تئاتر بيرون مي آيي، آن تحسين کنندگان ثروتمند را يکسره فراموش کن اما حال آن راننده تاکسي را که تو را به منزل مي رساند بپرس. حال زنش را هم بپرس... واگر آبستن بود و پولي براي خريد لباس بچه اش نداشت، چک بکش و پنهاني توي جيبش بگذار.

به نماينده خودم در پاريس دستور داده ام فقط اين نوع خرجي هاي تو را بي چون و چرا قبول کند اما براي خرج هاي ديگرت بايد صورت حساب بفرستي گاه به گاه با اتوبوس، با مترو، شهر را بگرد.
مردم را نگاه کن و دست کم روزي يک بار با خود بگو: «من يکي از آنان هستم» تو يکي از آنها هستي دخترم، نه بيشتر. همراه اين نامه يک چک سفيد برايت مي‌فرستم، هر مبلغي که مي‌خواهي بنويس و بگير.

اما هميشه وقتي دو فرانک خرج مي‌کني، با خود بگو سومين سکه مال من نيست! اين بايد مال يک مرد گمنام باشد که امشب به يک فرانک نياز دارد.»

[mehraboOon]

نامه ای از اعماق دل


چارلی چاپلین ، هنرمند بزرگ سینما، فیلم سازی که در آثارش به انسان ارج نهاد و فساد و تباهی را با طنز به باد انتقاد گرفت ، نامه ای به دخترش جرالدین چاپلین دارد که یکی از با ارزش ترین نوشته ها به شمار می آید . این نوشته سرشار از نکات اخلاقی ، بسیار زیبا وخواندنی است.


جرالدین ، دخترم !

از تو دورم ، ولی یک لحظه تصویر تو از دیدگانم دور نمی شود ، تو کجایی ؟
در پاریس روی صحنه تئاتر پرشکوه شانزه لیزه ... ، در نقش ستاره باش ، بدرخش ! اما اگر فریاد تحسین آمیز تماشاگران و عطر مستیآور گلهایی که برایت فرستاده اند ، ترا فرصت هوشیاری داد ، بنشین و نامه ام را بخوان .
هنر قبل از آنکه دو بال پرواز به انسان بدهد ، اغلب دو پای او را می شکند ... .


جرالدین دخترم !

پدرت با تو حرف می زند ، شاید شبی درخشش گرانبهاترین الماس این جهان ترا فریب دهد . آن شب است که این الماس ، ریسمان نااستوار زیر پای تو خواهد بود و سقوط تو حتمی است . روزی که چهره زیبای یک اشراف زاده ترا بفریبد ، آن روز است که بندباز ناشی خواهی بود ، بندبازان ناشی همیشه سقوط می کنند .
از این رو ، دل به زر و زیور مبند .بزرگترین الماس این جهان آفتاب است که خوشبختانه بر گردن همه می درخشد .اما اگر روزی دل به مردی آفتاب گونه بستی ، با او یک دل باش و به راستی او را دوست بدار.
دخترم !

هیچ کس و هیچ چیز را در این جهان نمی توان شایسته این یافت که دختری ناخن پای خود را به خاطرش عریان کند . برهنگی بیماری عصر ماست . به گمان من ، تن تو باید مال کسی باشد که روحش را برای تو عریان کرده است .



جرالدین ، دخترم !

با این پیام نامه ام را به پایان می رسانم :
انسان باش ، زیرا که گرسنه بودن و در فقر مردن ، هزار بار قابل تحمل تر از پست و بی عاطفه بودن است.

[mehraboOon]

«سر چارلز اسپنسر چاپلین» معروف به «چارلی چاپلین» متولد شانزدهم آوریل ۱۸۸۹ در لندن، از بزرگ ترین كارگردانان، آهنگ سازان و بازیگران آثار كمدی در عصر "هالیوود كلاسیك" سینمای آمریكا بود. «چاپلین» به راستی از خلاق ترین و تأثیرگذارترین شخصیت های عصر فیلم های صامت بود كه هم زمان با بازیگری در فیلم هایش، كارگردانی، تهیه كنندگی و ساخت موسیقی آن ها را نیز برعهده داشت. وی ۶۵ سال از عمر ۸۸ ساله اش را وقف سینما و دنیای سرگرمی كرد كه شروع آن از تالار ویکتوریا انگلستان به عنوان پسربچه ای پنج ساله آغاز شد و تا سن ۸۸ سالگی ادامه داشت. یك سال پس از مهاجرت همراه خانواده اش از انگلستان به آمریكا، «چاپلین» كه به واسطه مادرش، علاقه فراوانی به بازیگری پیدا كرده بود، برای اولین بار در فیلم «در تلاش معاش» بازی كرد كه البته چندان موردقبول مدیران كمپانی «كی استون» قرار نگرفت، با این حال آنها تصمیم گرفتند فرصت دوباره ای به چاپلین جوان بدهند. وی در سن ۲۴ سالگی در دومین فیلم اش با نام «مسابقات اتومبیل رانی كودكان» بازی كرد. سبك خاص راه رفتن سنگین او در این فیلم و همچنین فیلم بعدی اش «مخمصه غریب میبل» موردتوجه تماشاگران قرار گرفت و محبوبیت ویژه ای پیدا كرد. سال ۱۹۱۵ آغاز دوران حرفه یی بازیگری «چاپلین» بود كه با عقد قرارداد جدید با استودیوهای جدید و راه اندازی كمپانی فیلم خودش همراه بود. یك سال بعد، «چاپلین» با دریافت دستمزد ۶۷۰ هزار دلار، طی مدت ۱۸ ماه، ۱۲ فیلم كمدی برای كمپانی «میوچال فیلم» ساخت كه جزء تأثیرگذارترین فیلم های كمدی تاریخ سینما محسوب می شوند كه از معروف ترین آن ها می توان به «خیابان آرام»، «ساعت یك صبح»، «ماجراجو» و «سمساری» اشاره كرد. تكنیك های خاص فیلم سازی «چارلی چاپلین» تا زمان حیات او برای همه ناشناخته باقی ماند و هرگز درباره آن ها صحبتی نمی كرد. در سال ۱۹۸۳، شش سال بعد از مرگ چاپلین بود كه یك مستند انگلیسی با نام «چاپلین ناشناخته» به بررسی دقیق سكانس ها و هنر فیلم سازی چاپلین پرداخت. وسواس بسیار زیاد «چاپلین» در این كه بازیگران فیلم هایش حتما آن چه او درنظر دارد را بازی كنند، از دلایلی بود كه وی در مقایسه با دیگر رقبایش، مدت طولانی تری را وقف ساخت فیلم هایش می كرد. در این سال ها، چاپلین برخی از آثار ماندگارش چون «پسربچه» (۱۹۲۰)، «زائر» (۱۹۲۳) و «دوش فنگ» (۱۹۱۸) را ساخت. وی به واسطه مشغله كاری زیاد كه هم زمان برای استودیو شخصی اش و دیگر استودیوها فیلم می ساخت، كم تر فرصت پیدا می كرد تا خودش نیز نقشی بازی كند. «زن پاریسی» (۱۹۲۳)، «جویندگان طلا» (۱۹۲۵) و «سیرك» (۱۹۲۸) ازجمله فیلم های دهه ۳۰ بودند كه چاپلین نقش كوتاهی در آن بازی كرد. پیش از ورود به عصر فیلم های ناطق، «چاپلین» در سال ۱۹۳۱ «روشنایی های شهر» و در سال ۱۹۳۶ نیز «عصر جدید» را ساخت كه به راستی از ماندگارترین آثار او هستند. فیلم های ناطق و همراه با دیالوگ «چارلی چاپلین» با شاهكار معروف اش، «دیكتاتور بزرگ» در سال ۱۹۴۰ آغاز شد. هرچند اولین باری كه صدای چاپلین را تماشاگران شنیدند، در سكانس پایانی فیلم «عصر جدید» بود كه آواز نامفهومی از چاپلین شنیده می شد. با وجود شكوفایی دوران فیلم های ناطق در دهه ۳۰، چاپلین هم چنان سینما را یك هنر پانتومیك می دانست و عقیده داشت كه بازی بسیار بیشتر از كلمات و دیالوگ ها از سوی تماشاگر درك می شود. وی با فیلم «لایم لایت» در سال ۱۹۷۲ جایزه اسكار بهترین موسیقی را كسب كرد، هرچند چند دهه بعد از ساخت آن بود كه با تأخیر حدودا ۳۰ ساله در لس آنجلس اكران شد. «چاپلین» در سال ۱۹۲۹ در دو بخش بهترین بازیگر و بهترین كارگردان كمدی برای فیلم «سیرك» نامزد جوایز اسكار بود، اما برگزاركنندگان جوایز اسكار با خارج كردن نام او از فهرست نامزدها، تصمیم گرفتند تنها یك اسكار افتخاری به وی اعطا كنند. این كمدین بزرگ ۴۲ سال، در سال ۱۹۷۲ دومین جایزه افتخاری اسكار را گرفت و برای اولین بار در مراسم حضور یافت. در تاریخ برگزاری اسكار، «چاپلین» ركوردار طولانی ترین مدت تشویق ازسوی حضار است كه ۵ دقیقه به طول انجامید. «چارلی چاپلین» دو فیلم آخرش را در لندن ساخت؛ «سلطانی در نیویورك» در سال ۱۹۵۷ و «كونتسی از هنگ كنگ» در سال ۱۹۶۷ كه كارگردانی، نگارش فیلم نامه و تهیه كنندگی آن ها برعهده خود چاپلین بود. فیلم «كونتسی از هنگ كنگ» با بازی «مارلون براندو» و «سوفیا لورن»، آخرین حضور چاپلین در عرصه سینما بود. «چاپلین» پس از خداحافظی از بازیگری، بین سال های ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۶، موسیقی فیلم های صامت اش را می ساخت و آن ها را دوباره عرضه می كرد. وی روز چهارم مارس ۱۹۷۵ به جهت سال ها خدمت هنری به جامعه انگلستان از سوی ملكه الیزابت دوم به مقام شوالیه رسید و لقب «سر» را دریافت كرد. سلامت جسمانی چاپلین تقریبا پس از پایان ساخت فیلم «كونتسی از هنگ كنگ» و به طور شدیدتر پس از دریافت جایزه اسكار در سال ۱۹۷۲ روبه وخامت گذاشت. از سال ۱۹۷۷ بود كه او بر روی «ویلچر» می نشست و سرانجام روز ۲۵ دسامبر ۱۹۷۷ در سن ۸۸ سالگی درگذشت. وی طی چند دهه فعالیت سینمایی موفق به كسب جوایز متعددی چون جایزه اسكار بهترین موسیقی برای «لایم لایت» در سال ۱۹۷۳، جایزه اسكار افتخاری در سال ۱۹۷۲، نامزد اسكار بهترین فیلم نامه در سال ۱۹۴۸ برای «آقای وردو»، نامزد اسكار بهترین بازیگر مرد و بهترین فیلم نامه در سال ۱۹۴۱ برای «دیكتاتور بزرگ»، جایزه اسكار افتخاری در سال ۱۹۲۹ برای فیلم «سیرك»، جایزه افتخاری از انجمن كارگردانان آمریكا، جایزه ربان نقره ای بهترین فیلم خارجی از انجمن روزنامه نگاران فیلم ایتالیا در سال ۱۹۵۳ برای «لایم لایت»، جایزه شیر طلای افتخاری ونیز در سال ۱۹۷۲شد. از مهم ترین آثار كارنامه فیلم سازی چارلی چاپلین می توان از «ولگرد»، «شغل»، «بانک»، «مامور آتش نشانی»، «خیابان آرام»، «زندگی سگی»، «دوش فنگ»، «پسربچه»، «زائر»، «زن پاریسی»، «جویندگان طلا»، «سیرک»، «روشنایی های شهر»، «عصر جدید»، «دیکتاتور بزرگ»، «موسیو وردو»، «لایم لایت»، «سلطانی در نیویورک»، «کنتسی از هنگ کنگ»، «خانه به دوش»، «پروفسور» و «طبقه مرفه» نام برد. وب سایت سینمایی «اسكرین» در گزارشی فهرست بهترین كارگردانان تاریخ سینما در عرصه فیلم های صامت را منتشر كرد كه «چارلی چاپلین» در رتبه اول دیده می شود.

[mehraboOon]

چارلی چاپلین یك كولی بود؟ مدركی كه نشان بدهد چاپلین دقیقا كجا به دنیا آمده، هیچ گاه پیدا نشد. مادرش، هانا با نام خانوادگی پدری، هیل به خانواده ای همیشه در حال سفر تعلق داشت. در دهه ۱۸۸۰ بلك پچ یك جامعه رو به رشد در بیرمنگام بود. با این توصیف این احتمال هست كه چارلی چاپلین یك كولی از وست میدلندز باشد.

مدركی كه نشان بدهد چاپلین دقیقا كجا به دنیا آمده، هیچ گاه پیدا نشد. مادرش، هانا با نام خانوادگی پدری، هیل به خانواده ای همیشه در حال سفر تعلق داشت. در دهه ۱۸۸۰ بلك پچ یك جامعه رو به رشد در بیرمنگام بود. با این توصیف این احتمال هست كه چارلی چاپلین یك كولی از وست میدلندز باشد. اخیرا نامه ای خطاب به سینماگر و كمدین بزرگ بریتانیایی كشف شده كه این احتمال مطرح را مطرح می كند او در اجتماعی از كولی ها به دنیا آمده بود. در یكی از قبرستان های سوییس زیر شش فوت بتون چیزی هست كه میلیاردها ارزش دارد. اینجا تحت نظر دوربین های مداربسته بقایای یكی از بزرگترین چهره های قرن بیستم نگه داری می شود. شاید به این فكر كنید چه چیز دیگری درمورد چارلز اسپنسر چاپلین مانده كه آن را نمی دانیم؛ متولد ۱۸۸۹ در لندن، بازمانده از یك دوران كودكی سخت، تجسم كمدی روی پرده سینما، فراری از جی. ادگار هوور و نابغه پشت فیلم هایی چون «پسر بچه»، «جویندگان طلا» و «دیكتاتور بزرگ». «ولگرد كوچك» شخصیتی كه امضای او را با خود دارد زمانی چنان در باطن آدم ها در سراسر جهان ریشه دوانده بود كه مفسران تاثیرات آن را مانند شاخه ای از علم امراض مسری مورد مطالعه قرار دادند. در ۱۹۱۵، «چاپلینیتیس» به عنوان یك نوع «پریشانی» در سطح جهانی شناخته شد. در ۱۲ نوامبر ۱۹۱۶، شیوع نامتعارف جنون جمعی باعث شد در سراسر آمریكا ۸۰۰ مورد دیدن همزمان چاپلین گزارش شود. هرچند این روزها این ویروس كمتر مسری است، اما چهره چاپلین یكی از چهره هایی است كه بیش از همه در سراسر دنیا قابل تشخیص است. با این حال، در مونترو در سوییس جایی كه چاپلین سال های آخر عمر خود را در آن گذراند و اكنون قرار است به زودی موزه ای در آنجا برپا شود، چیزهایی هست كه تاكنون كمتر كسی سراغ آن رفته است. نامه هایی كه جدایی تلخ او از آمریكا در سال های ۱۹۵۰ را به یاد می آورد. حلقه فیلم هایی كه نشان می دهد چگونه فی البداهه پیانو می نواخت. بریده روزنامه ای كه در آن توضیح داده شده چگونه ارتش بریتانیا در جنگ جهانی اول سبیل چاپلینی را ممنوع كرد. بریده روزنامه های دیگر هم نشان می دهد او اوایل دهه ۱۹۳۰ قصد داشت به انگلستان بازگردد و وارد سیاست شود. از همه جالب تر سندی است كه احتمالا تمام تصورات اولیه ما را نسبت به مرد پشت آن سبیل تغییر می دهد. پس از آنكه اونا، بیوه چاپلین در ۱۹۹۱ درگذشت، دختر آنها ویكتوریا چاپلین میز تحریری را به ارث برد كه به پدرش تعلق داشت. یكی از كشوهای میز به شكل عجیبی قفل بود. وقتی قفل ساز در كشو را باز كرد نامه ای پیدا كرد كه چیزی با حروف درشت و خیلی بدخط در آن نوشته شده بود؛ یادداشتی دوستانه از مردی هشتاد چند ساله بنام جك هیل كه در سال های ۱۹۷۰ از تام ورث نامه نوشته بود تا به چاپلین خبر بدهد، او اهل جنوب لندن نبود بلكه در كاروانی متعلق به كولی ها به دنیا آمده بود. او در این نامه نوشته بود: «تو در «بلك پچ» در «اسمت ویك» در نزدیكی بیرمنگام به دنیا آمدی.» مدركی كه نشان بدهد چاپلین دقیقا كجا به دنیا آمده، هیچ گاه پیدا نشد. مادرش، هانا با نام خانوادگی پدری، هیل به خانواده ای همیشه در حال سفر تعلق داشت. در دهه ۱۸۸۰ بلك پچ یك جامعه رو به رشد در بیرمنگام بود. با این توصیف این احتمال هست كه چارلی چاپلین یك كولی از وست میدلندز باشد. فكر بازنویسی تاریخ خانواده چاپلین باعث نگرانی مایكل بزرگترین پسر او كه همچنان در قید حیات است، نشده است. او با اشاره به این نامه می گوید: «حتما برایش مهم بوده است، وگرنه چه دلیلی داشت آن را نگه دارد؟» شاید مردی كه همزمان در ۸۰۰ جا دیده شده، این قابلیت را هم داشت كه در یك زمان در دو جا به دنیا بیاید. مایكل با اشاره به اتاقی كه پدرش آخرین نفس ها را در آن كشید، می گوید: «وقتی پس از مرگ رفتم او را ببینم، همه چیز غیرعادی بود. او چنین قدرتی داشت. وقتی به او نگاه كردم، چیزی ندیدم، انگار ناپدید شده بود.»