عشق از واژه عَشَقَة گرفته شده و به معنی محبت و دوستی شدید است. هوس مترادف هوی به معنی آرزو و میل درونی است که نوعی جنون محسوب می شود و زایده سبکی عقل است. آنجا که عقل مجذوب خواسته های درون و زودگذر می شود هوی و هوس بر او چیره می شوند. اما عشق متعالی زاییده تکامل عقل است. اگر چه از لفظ عشق در معانی مجازی دیگری نیز به کار می برند ولی معنی حقیقی عشق، دوست داشتن خداوند متعال است. فرق بین عشق و هوس، عقل است.