"گازرخان" يکي از مهمترين و نزديکترين روستاها به قلعه الموت که در سلسله جبال البرز واقع در 15 کيلومتري معلم کلايه و 110 کيلومتري شمال شرقي شهر قزوين واقع شده است.
جمعيت اين روستا تقريبا 500 خانوار و مذهب ساکنان آن شيعه و همه ساکنان آن بومي روستا بوده و به زبان تاتي صحبت مي کنند.
اين روستا از شمال شرقي به قلعه حسن صباح، از شمال به کوه هودکان، از شمال غربي به روستاي خشکچال، از غرب به تپه ليز و( غاري تله)، ازجنوب غربي به چپان، از جنوب شرقي به گله چالي سر وگرما گلو محدود ميشود.
آب شرب مردم روستا از چشمه هاي اطراف تامين شده و رودخانههاي فصلي از کوههاي هودکان و شاتان سرچشمه مي گيرد از دره هاي زيباي اغوزبن، خرازرو و دومکي مي گذرد و از گرماگلو به طرف مزارع گزادشت سرازير مي شود.
اين روستا داراي آب و هوايي معتدل ميباشد که در فصول مختلف سال طراوت وشادابي زايد الوصفي به روستا مي بخشد.
مردمان آن نيز بيشتر به باغداري و دامداري اشتغال داشته و با توليد گيلاس، گردو، لبنيات و همچنين با گليم بافي، چادر شب بافي و جاجيم بافي گذران زندگي مي کنند.
در ميدان اصلي ده که قبرستان قديمي روستا در آن واقع شده است در قديم چهار درخت چنار کهنسال وجود داشت که به علت بي توجهي مسوولين به وسيله افراد سودجو قطع شد و از آن درختهاي کهن فقط ريشه يکي از آنها باقيمانده که نظر هر بيننده اي را به خود جلب مي کند.
ميدان وسط روستا که محل قبرستان قديمي آن است، هنوزهم به نام همان درختها "چنار دارکونه" خوانده ميشود.
در سمت جنوب ميدان و قبرستان، بنايي مرکب از يک مسجد قديمي و يک مقبره با بنايي مستطيل شکل که از سنگ سياه و ملاط گچ ساخته شده کتيبهاي حاوي تاريخ تعمير بنا که به سال 852 هجري قمري مي رسد بر ديواره مقبره قرار دارد و با دري به اتاق مقبره باز مي شود که هجده قبر که پوششي از گچ دارند، در کنار هم قرار گرفتهاند.
برخي معتقدند احتمال دارد بعضي از اين قبرها آرامگاه برخي از سران و بزرگان فرقه اسماعيليه باشد که به هجده تن معروفند.
در دو طرف نماي خارجي ديوار اين بنا، آثاري از باقيمانده دو برج مدور ديده مي شود که نشانگر وضع اين بنا در گذشته است که ملحقاتي داشته، ولي اکنون از بين رفته است.
گازرخان روستايي کوهستاني با بافت مسکوني متمرکز و در شيبي تند استقرار يافته است از دور اگر به روستا نگاه کنيد مشاهده مي کنيد که روستا با صخره هاي سنگي محاصره شده است.
مناظر باغهاي فراوان گيلاس و آلبالو و انواع ميوه هاي ديگر در فصول بهار تابستان و پاييز، کوچههاي پرپيچ وخم و خانههاي قديمي تابلوي زيباي در ذهن تداعي مي کند که خود الگويي اصيل از فضاي روستايي قديم است.
بيشتر خانههايش به صورت يک طبقه بنا شدهاند، ولي برخي از خانهها نيز دو طبقه هستند، مصالح بکار رفته در بناهاي قديمي شامل گل و خشت، چوب و سنگ است.
تصوير آرام بخش باغهاي فراوان روستا و نيز شکوه و بلندي ارتفاعات اطراف آن به خصوص در فصلهاي مساعد سال، هر گردشگري را مسحور و مجذوب خود ميسازد.
در روستاي تاريخي گازرخان آثار تاريخي متعددي از گذشتگان برجاي مانده است که از جمله آن ها ميتوان به مقبره "امامزاده محمود" در ابتداي دامنه جنوبي روستا، "امامزاده محمد حنيفيه" در وسط روستا و "مقبره هيجده تن" را نام برد.
همچنين در اين روستا بناهاي قديمي با ارزشي که در جهت حفظ هويت تاريخي روستا اهميت دارند نيز کم نيستند، اين بناها عبارتند از خانه هاي منصوري، رشيدنايبي، سميعي، زين العابدين و صفري از آن جمله ميباشد که به همت دکتر "حميده چوبک" باستان شناس و مسوول پايگاه فرهنگي الموت از تخريب آنها جلوگيري شد.
در ميان مردم روستاي گازرخان احترام و توجه به ارزش هاي مذهبي و سنتي جايگاه ويژه اي دارد در اعياد مذهبي و ملي، روستا غرق شادي و نشاط ميشود.
در جشن هاي عروسي که با موسيقي محلي همراه است، سرنا و دهل نواخته ميشود و مردم به رقص محلي و دسته جمعي پايکوبي مي پردازند.
در ايام سوگواري و به ويژه عزاداري سالار شهيدان امام حسين (ع) نيز مردم روستا با تجمع در مساجد و تکيه روستا به عزاداري مي پردازند.
پوشاک محلي مورد استفاده مردان روستاي گازرخان تفاوت چنداني با شهرنشينان ندارد، اما لباس بانوان به ويژه زنان سالخورده که بيشتر به لباس هاي محلي علاقه نشان مي دهند، مشتمل بر پيراهن بلند، دامن چين دار، نوعي جليقه و چارقد است.
غذاهاي محلي روستاي گازرخان شامل، فسنجان، آبگوشت، انواع آش، انواع کباب و انواع غذاهايي که با سبزيجات درست مي شود.
در فصل بهار نيز استفاده از سبزيهاي کوهي مانند والک در غذاهاي محلي، طعم و بوي مطبوعي به غذاها مي دهد.
روستاي گازرخان در 110 کيلومتري شمال شرقي شهر قزوين از جمله روستاهاي مهم منطقه الموت مي باشد که هر ساله گردشگران داخلي وخارجي زيادي از آن بازديد مي کنند.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)