دانشجویان سال اولی بدانند
زمانی‌که دانش آموزی از محیط و فضای دبیرستان وارد محیط دانشگاه می‌شود، تفاوت‌هایی وجود دارد که این تفاوت‌ها موجب استرس و اضطراب می‌شود.

به گزارش برنا، «مهدی محمدی کنگرانی»متخصص روانپزشکی و عضو کمیته رسانه انجمن روانپزشکی در این‌باره به برنا می‌گوید: گاهی ممکن است افراد در شهر خود در دانشگاه قبول شوند که به مشکل کمتری بر می‌خورند؛ اما مورد بحث ما افرادی هستند که معمولا از یک شهر کوچکتر وارد یک شهر و اجتماع بزرگتر می‌شوند. این افراد معمولا دچار بی‌قراری، تپش قلب، بی‌خوابی و پرخاشگری می‌شوند و یا حتی ممکن است که در کلاس حضور نامنظم داشته باشند.

این رفتارها و عکس العمل‌ها بستگی به این دارد که فرد از لحاظ روانشناختی در چه سطح و آمادگی دفاعی باشد و چگونه خود را از قبل با این شرایط آماده کرده است.

ممکن است که این افراد برای کاهش اضطراب دست به اعمال ناشایست مانند ارتباط دوستان ناباب، روی آوردن به مواد مخدر و مشروبات الکلی بزنند که بهترین راه حل این است که در این شرایط به مراکز مشاوره مراجعه کرده و یا از دانشجویان سال بالایی راهنمایی بخواهند.

چند عامل در این جابجایی‌ها و تغییرات در افراد دچار اضطراب و استرس می شود:

1- قبول شدن درکنکور
معمولا قبول شدن در دانشگاه و نتیجه کنکور، خودش به تنهایی ممکن است که اضطراب و استرس زیادی را برای یک فرد به وجود آورد.
2- تغییرات فیزیکی و محیطی
وقتی دانش‌آموزی از محیط دبیرستان وارد دانشگاه می‌شود، از لحاظ فیزیکی و محیطی دانشگاه دچار تنش و اضطراب می‌شود.
3- تغییرات فرهنگی
معمولا دانش‌آموزانی که در دبیرستان مشغول تحصیل است، با همشهری و افرادی که هم فرهنگ خود هستند، رابطه برقرار می‌کنند؛ اما زمانی‌که در یک محیط و یا شهر دیگر قرار می‌گیرند، با فرهنگ و افراد متفاوت آشنا می‌شود.
4- تغییر در میزان تکالیف
در دبیرستان معمولا تکالیف سبک‌تر است؛ ولی وقتی وارد دانشگاه می شود، به تبع با حجم زیادی از تکالیف مواجه می‌شود.
5- تغییر در جنسیت همکلاسی
زمانیکه فردی در دبیرستان قرار دارد معمولا با افراد هم جنس خود درس می‌خواند؛ اما زمانیکه دانشجو است امکان دارد که با افراد غیر هم جنس خود تحصیل کند.
6- فقط درس خواندن نیست
افراد معمولا زمانی‌که در دبیرستان تحصیل می‌کنند، تنها دغدغه‌ آنها درس خواندن است. ولی زمانیکه دانشجو می‌شود و در یک محیط دیگری قرار می‌گرد، باید به درآمد و شغل و مسکن و حتی مسائل فرهنگی توجه کند.

گاهی اوقات هم ممکن است افراد دچار«اختلالات انطباقی» شوند در تعریف «اختلالات انطباقی» می‌توان گفت؛ وقتی فردی وارد محیط جدید می‌شود، خود را نمی تواند با آن محیط وفق دهد و موجب افسردگی و اضطراب های شدید شده و حتی در مواردی دیده شده است که فرد دست به خودکشی می زند.

معمولا محققان و روانشناسان برای این افراد 5 توصیه دارند:

اولین راهکار این است که دانشجویان قبل از اینکه به این محیط ها وارد شوند، باید از قبل خود را برای این تغییر آماده کنند؛ ، بعد از وارد شدن به محیط، فضای آن را کاملا بشناسند و حتی مکان‌های اداری و خیابان‌ها و ساعت کلاس‌های دانشگاه را در نظر بگیرند برنامه‌ریزی کنند، زیرا اگر افراد از قبل بدانند که وارد چه محیط و یا فرهنگی می‌شوند، ترس و دلهره آن‌ها را کاهش می‌دهند.

دومین مسئله پیدا‌کردن دوست است. در این شرایط بهترین کسی که می‌تواند فرد دانشجو را کمک کند، دوست خوب است. معمولا افراد بیشتر سعی کنند با کسانی همنشین شوند که هم فرهنگ، هم سن و سال خود باشند و بتواند به آنها کمک کند زیرا تفاوت در فرهنگ، جنسیت و یا سن باعث استرس و اضطراب فرد می شود.

سومین مسئله این است که دانشجو با کسی زود صمیمی نشود، ابتدا او را بشناسد و وقتی که یک شناخت کلی از دوست خود دست آورند، پا را فراتر بگذارد. برخی از افراد به بهانه اینکه «من کسی را نمی شناسم»، با کسی رابطه‌ای برقرار نمی‌کنند که این کار کاملا اشتباه است؛ زیرا تنهایی در روزهای اول بیشترین ضربه را به افراد وارد می‌کند.

چهارمین توصیه این است که حتماً رابطه خود را با خانواده را حفظ کرده و تماس‌ها انجام شود.

پنجمین مسئله محل سکونت دانشجو و یا هم اتاقی اوست. برخی از دانشجویان در روزهای اول مجبور هستند که با افرادی‌که از قبل از آنها هیچ شناختی ندارند، زندگی کنند، که گاهی از وقت‌ها موجب درگیری آنها هم می‌شود. در این مواقع توصیه می‌شود که با مراکز مشاوره و یا افراد سال بالاتر دانشگاه مشورت کنند؛ زیرا اگر یک دانشجو بداند که همه این مراحل را قبلا افراد دیگری گذرانده‌اند، او هم می تواند به آرامش برسد.

البته تمام این رفتارها بستگی به خود افراد دارد. اصطلاحی به نام «کپی مکانیزم‌های انطباقی» وجود دارد؛ یعنی این اصطلاح برای آنهایی است که خیلی راحت در برخورد اول خود را در دل چند نفر جا کرده و زود رابطه برقرار می‌کنند. اما برخی از افراد نمی‌توانند حتی با یک نفر ارتباط برقرار کنند که در اینجا مسئله آموزش به آنها کمک می‌کند.

اگر این افراد این برهه از زمان که می‌تواند یک هفته، یک ماه و یا 6ماه باشد، به خوبی بگذرد، به این نتیجه می‌رسند که دانشگاه یک محیط خوبی برای خلاقیت، باروری، شروع یک زندگی جدید از لحاظ مادی و کاری و... باشد؛ اما زمانی‌که فرد نتواند خود را با این شرایط وفق دهد؛ موارد زیادی از قبیل تغییر رشته، انصراف؛ افتادن به دام اعتیاد و کارهای خلاف و یا وارد شدن به باندهایی که منتظر به دام انداختن دانشجویان شهرستانی هستند و یا حتی دست به خود کشی افراد می‌شود.

حتی این افراد می‌توانند دور از خانواده به تجربه شیرین « استقلال» دست پیدا کنند.