داستان های آموزنده

[R A H A]

گردش مالي

توي حجره نشسته بودم و پشه مي پراندم. از بانک زنگ زدند که: «چرا با حسابت اين قدر کم کار مي کني؟»

يک چک کشيدم براي خودم و رفتم بانک. پول به حساب نبود. با دو تا مامور رفتم براي جلب. کسي خانه نبود.

[R A H A]

اشتباه!



در اتاق عمل متوجه شد که در تشخيص بيماري اشتباه کرده ولي به خاطر حفظ آبرويش به عمل ادامه داد.

فردا صبح موقع ويزيت بيمارش يک چک 5 ميليوني به او داد و گفت: انسان با يک کليه ميتواند زندگي کند ولي بدون پول نه!

[R A H A]

پيرمرد و دريا



همان طور خيره شده بود به دريا.
اصلا پلک نميزد.
هر روز غروب وقتي از ماهيگيري برمي گشت همينجا مي نشست و فکر ميکرد.
با خودش حرف ميزد!
- آخه چرا؟
اين همون درياست که من با ماهي هاش شکم مادر و خواهرم رو سير ميکنم...
دريايي به اين بزرگي و آرومي چرا ميون اين همه ماهيگير فقط پدر من رو کشيد تو خودش.

بيچاره اونقدر کارکرده بود که قيافش چند سال از سنش پيرتر شده بود.

2سال بعد پيرزني همان جا خيره به دريا شده بود داغ شوهر و فرزند بدجوري ته دلش سنگيني ميکرد.....

[R A H A]

چوب خدا!


وقتي فهميد شريکش که به او خيانت کرده بود پسرش را در تصادف رانندگي از دست داده به زنش گفت:

چوب خدا صدا ندارد
هرکس بخورد دوا ندارد.

ولي يک هفته بعد زن و فرزندش را در اثر زلزله از دست داد، حالا هر کس اين ضرب المثل را بکار مي برد عصباني مي شود و مي گويد : خدا چوب در دست ندارد که بنده هايش را با آن تنبيه کند ، بايد به سرنوشت اعتقاد داشت.

[R A H A]

اعتياد



زن پشت در ايستاد و تا مرد در را وا کرد با يک ضربه ي ميله او را کشت. ديگر از اعتياد مرد خسته شده بود . احساس عجيبي داشت. خم شد و
کاغذي که از دست مرد افتاده بود را گرفت.

« با در دست داشتن مدارک شناسايي راس ساعت 12 در کلينيک باشيد. کلينيک ترک اعتياد... »

[R A H A]

زندگي!


ماهي را که ديروز خريده بود از يخچال بيرون گذاشت تا براي ناهار آماده شود، ولي بعد از چند دقيقه متوجه شد که ماهي تکان ميخورد!

سريعا تشت را پُر آب کرد و ماهي را داخل آن انداخت و ماهي کم کم شروع به حرکت کرد.

حالا او هر روز قبل از رفتن به بيمارستان و ملاقات با فرزندش که از يک هفته قبل در اثر تصادف در کُما مي باشد، به ماهي داخل آکواريم نگاه ميکند و با اميدي تازه از خانه خارج ميشود

[R A H A]

آواز مقوي




داشت به گل و گياه هاش مي رسيد. من روزنامه مي خواندم.

پرسيد:«چي نوشته؟»

گفتم: «نوشته طبق تحقيقات دانشمندان آواز و موسيقي مناسب و زيبا رشد گياهان رو سريع تر و بهتر مي کنه.»

نشست و زد زير آواز .
خيلي عذاب کشيدم تا خوابم برد.
صبح با هاي هاي گريه اش بيدار شدم.
همه گل ها زرد و پژمرده شده بودند.

[R A H A]

خیر بیبینی این شب چله مادر !

شب سردی بود …. پیرزن بیرون میوه فروشی زل زده بود به مردمی که میوه میخریدن …شاگرد میوه فروش تند تند پاکت های میوه رو توی ماشین مشتری ها میذاشت و انعام میگرفت … پیرزن باخودش فکر میکرد چی میشد اونم میتونست میوه بخره ببره خونه … رفت نزدیک تر … چشمش افتاد به جعبه چوبی بیرون مغازه که میوه های خراب و گندیده داخلش بود … با خودش گفت چه خوبه سالم ترهاشو ببره خونه … میتونست قسمت های خراب میوه ها رو جدا کنه وبقیه رو بده به بچه هاش … هم اسراف نمیشد هم بچه هاش شاد میشدن … برق خوشحالی توی چشماش دوید ..دیگه سردش نبود !پیرزن رفت جلو نشست پای جعبه میوه …. تا دستش رو برد داخل جعبه شاگرد میوه فروش گفت : دست نزن نِنه ! وَخه برو دُنبال کارت ! پیرزن زود بلند شد …خجالت کشید ! چند تا از مشتریها نگاهش کردند ! صورتش رو قرص گرفت … دوباره سردش شد ! راهش رو کشید رفت … چند قدم دور شده بود که یه خانمی صداش زد : مادر جان …مادر جان ! پیرزن ایستاد … برگشت و به زن نگاه کرد ! زن مانتویی لبخندی زد و بهش گفت اینارو برای شما گرفتم ! سه تا پلاستیک دستش بود پر از میوه … موز و پرتغال و انار ….پیرزن گفت : دستِت دَرد نِکُنه نِنه….. مُو مُستَحق نیستُم ! زن گفت : اما من مستحقم مادر من … مستحق داشتن شعور انسان بودن و به هم نوع توجه کردن …اگه اینارو نگیری دلمو شکستی ! جون بچه هات بگیر ! زن منتظر جواب پیرزن نموند … میوه هارو داد دست پیرزن و سریع دور شد … پیرزن هنوز ایستاده بود و رفتن زن رو نگاه میکرد … قطره اشکی که تو چشمش جمع شده بود غلتید روی صورتش … دوباره گرمش شده بود … با صدای لرزانی گفت : پیر شی ننه …. پیر شی ! خیر بیبینی این شب چله مادر

[R A H A]

روزی گدایی به دیدن صوفی درویشی رفت و دید که او برروی تشکی مخملین در میان چادری زیبا که طناب هایش به گل میخ های طلایی گره خورده اند، نشسته است. گدا وقتی اینها را دید فریاد کشید: این چه وضعی است؟ درویش محترم! من تعریف های زیادی از زهد و وارستگی شما شنیده ام اما با دیدن این همه تجملات در اطراف شما، کاملا سرخورده شدم
درویش خنده ای کرد و گفت : من آماده ام تا تمامی اینها را ترک کنم و با تو همراه شوم . با گفتن این حرف درویش بلند شد و به دنبال گدا به راه افتاد . او حتی درنگ هم نکرد تا دمپایی هایش را به پا کند
بعد از مدت کوتاهی، گدا اظهار ناراحتی کرد و گفت: من کاسه گداییم را در چادر تو جا گذاشته ام. من بدون کاسه گدایی چه کنم؟ لطفا کمی صبر کن تا من بروم و آن را بیاورم
صوفی خندید و گفت: دوست من، گل میخ های طلای چادر من در زمین فرو رفته اند، نه در دل من، اما کاسه گدایی تو هنوز تو را تعقیب میکند

در دنیا بودن، وابستگی نیست. وابستگی، حضور دنیا در ذهن است و وقتی دنیا در ذهن ناپدید میشود _ این را وارستگی میگویند

[R A H A]

ملانصرالدین و عدالت خدا می خوام واستون یه حکایت تعریف کنم. می گن زمانای قدیم یه روز 3 تا پسر بچه میرن پیش ملا نصرالدین میگن ما 10 تا گردو داریم میشه اینارو با عدالت بین ما تقسیم کنی؟ ملا می گه با عدالت آسمونی یا عدالت زمینی؟ بچه ها میگن خوب عدالت آسمونی بهتره با عدالت آسمونی تقسیم کن. ملا 8 تا گردو می ده به اولی 2 تا می ده به دومی دو پس گردنی محکم هم می زنه یه سومی بچه ها شاکی میشن می گن این چه عدالتیه ملا؟ ملا می گه خدا هم نعمتاشو بین بنده هاش همینجوری تقسیم کرده !