دیوان اشعار خاقانی

[sorna]

ای نیش به دل زین فلک سفله نواز

وی شیشه‌ی عشرت شکن شعبده باز

ای مدت جورت چو ابد دیر انجام

وی نوبت مهرت چو ازل دور آغاز

[sorna]

ای زلف بتم به شب سیاهی ده باز

وی شب شب وصل است دژم باش و دراز

ای ابر برآی و پرده بر ماه انداز

وی صبح کرم کن و میا زآن سو باز

[sorna]

ای ماه شب است پرده‌ی وصل بساز

وی چرخ مدر پرده‌ی خاقانی باز

ای شب در صبح‌دم همی دار فراز

ای صبح کلید روز در چاه انداز

[sorna]

دل سغبه‌ی عشق توست با تن مستیز

اینک دل و تن توراست با من مستیز

بیداد تو ریخت خونم انصاف بده

ای دوست کش و غریب دشمن مستیز

[sorna]

آن کعبه‌ی دل گرفته رنگ است هنوز

با ماش به پای پیل جنگ است هنوز

دادیم ز دست پیل بالا زر و سیم

هم دست مراد زیر سنگ است هنوز

[sorna]

خاقانی رو چو سیر عریان وش باش

تو تو چو پیاز و دل پر از آتش باش

چون جنبش چرخ گندنائی کش باش

گشنیز تویی دیگ فلک را خوش باش

[sorna]

در طبع بهیمه سار مردم خو باش

با عادت دیوسان ملک نیرو باش

چون جان به نکو داشت بود با او باش

گر حال بد است کالبد را گو باش

[sorna]

ای گشته به نور معرفت ناظر خویش

آشفته مکن به معصیت خاطر خویش

چون نفس تو می‌کند به قصد ایمان را

باید که شوی به جان و دل حاضر خویش

[sorna]

او رفت و دلم باز نیامد ز برش

من چشم به ره، گوش به در بر اثرش

چشم آید زی گوش که داری خبرش

گوی آید زی چشم که دیدی دگرش

[sorna]

خاقانی اگر نه خس نهادی خوش باش

گام از سر کام در نهادی خوش باش

هرچند به ناخوشی فتادی خوش باش

پندار در این دور نزادی خوش باش