ღ.•.• ღ اشعار احمد ظاهر ღ.•.• ღ

[R A H A]

باز آمدی ای جان من ، جانها فدای جان تو
جان من و صد همچو من ، قربان تو ، قربان تو
من کز سر آزادگی ، از چرخ سر پيچيده ام
دارم کنون در بندگی ، سر بر خط فرمان تو
آشفته همچون موی تو ، کار من و سامان من
مست است همچون بخت من ، عهد تو و پيمان تو
مگذار از پا افتم ، ای دوست دستم را بگير
روی من و درگاه تو ، دست من و دامان تو
گفتی که جانان که ام ، جانان من ، جانان من
گفتی که حيران که يی ، حيران تو ، حيران تو
امشب اگر مرغ سحر خواند سرود ، ميخوانمش
چون بارها بر بست لب ، او در شب هجران تو
با بوسه يی از آن دو لب ، اکرام را اتمام کن
هر چند باشد پارسا ، شرمندۀ احسان تو

[R A H A]

باز آی و کنارم بنشين تا به تو گويم
آن را که به صد نامه و دفتر نتوان گفت
حاشا چه نيازی به سخن زانکه نگاهم
گويد آنرا که نشايد به زبان گفت
دور از تو در اين خانه، شادی کُش و خاموش
روزان و شبانم همه آئينه ی غم بود
ای هسته ی اميد نهد نيستی من
بعد از تو وجودم نمی از ابر الم بود

[R A H A]

باز ميخواهم ترا، ای عشق من
باز هم نام تو بر لب ميبرم
اين نگاه بی فروغ خسته ام
کی به جانت آتشی، ديگر زند
اين لبان سرد و خالی از هوس
کی تواند، مستی پيشين دهد
باز ميخواهم ترا، ای عشق من
باز هم نام تو بر لب ميبرم
راست ميگويی دلا ديوانه ام
چون که خواهم صدر بزم غير را
می ستانم با همه بی مهريش
گر شوم بر درد عشقش مبتلا
باز ميخواهم ترا، ای عشق من
باز هم نام تو بر لب ميبرم

[R A H A]

بت نازنينم! مه مهربانم
چرا قهري از من، بلايت به جانم
عزيزم! چه كردم كه رنجيدي از من
بگو تا گناه خودم را بدانم
ز من عمر خواهي؟ بگو تا ببخشم
به من زهر بخشي؟ بده تا ستانم
فلك مات بود از توانايي من
كه اكنون چنين پيش تو ناتوانم
ز درس محبت بجز نام جانان
به چيزي نگردد زبان در دهانم
من آخر از اين شهر بايد گريزم
كه مردم به تنگ آمدند از فغانم
چه دستان كنم تا روم جاي ديگر
كه اين مملكت پر شد از داستانم

[R A H A]

بخدا تنگست دلم ، تنگست دلم
نه او آتش ميگيرد ، نه زغم آب ميشود
مگر از سنگست دلم ،
سنگست دلم ، سنگست دلم
پس آن چشم سياه ، پس آن رنگ لبان
پس يک رنگی تو ، پس آن سادگی ها
پس پنهان ديدنت، پس طرز سخنت
ای گل تازه و تر، پس عطر بدنت
پس آن طرز نگاه، پس آن ناز و ادا
پس گفتار خوشت، پس آهنگ صدا

[R A H A]

بخود گفتم پس از چندی فراموشت کنم، کردم
به اندوۀ جدايی ها هم آغوشت کنم، کردم
اگر ميخواستی رسوا کنی نام مرا، کردی
و گر ميخواستم چون شعله خاموشت کنم، کردم
پس از آن آرزومندی که در پی داشت نوميدی
دلم ميخواست در مرگم سيه پوشت کنم، کردم
مرا درديست کو درمان ندارد جز فراموشی
دلت ميخواست گر روزی فراموشت کنم، کردم

[R A H A]

بد دعايت کنم او بد دعايت کنم
اويت گرم باشه ، نانت همه يخ
گفتم که به چوک جاده تنها نروی ، او ظالم رفتی
گفتم که به پارک شهر بی ما نروي ، او ظالم رفتی
بد دعايت کنم او بد دعايت کنم
اويت گرم باشه ، نانت همه يخ
گفتم که بيا به کلبه ويرانه ، گفتی نی نی
گفتم که بسوی کس تو نگاه نکنی ، ديدم ديدی
بد دعايت کنم او بد دعايت کنم
اويت گرم باشه ، نانت همه يخ
گفتم که محمل رقيبان نروی ، او ظالم رفتيی
گفتم که بغير عهد و پيمان نکنی ، او ظالم کردی
بد دعايت کنم او بد دعايت کنم
اويت گرم باشه نانت همه يخ

[R A H A]

بداغ نامرادی سوختم ای اشک طوفانی
به تنگ آمد دلم زين زندگی ای مرگ جولانی
در اين مکتب نميدانم چه رمز مهملم يارب
که نی معنی شدم، نی نامه و نی زيب عنوانی
از اين آزادگی بهتر بود صد ره به چشم من
صدای شيون زنجير و قيد کنج زندانی
به هر وضعيکه گردون گشت کام من نشد حاصل
مگر اين شام غم را مرگ سازد صبح پايانی
جوانی سلب گشت و حيف کآمال جوانی هم
يکايک محو شد مانند اعلام پريشانی
زيک جو منت اين ناکسان بردن بود بهتر
که بشکافم بمشکل صخره سنگی را بمژگانی
گناهم چيست، گردونم چرا آزرده ميدارد
ازين کاسه گدا ديگر چه جستم جز لب نانی

[R A H A]

بر خاطر آزاده غباری ز کسم نيست
سرو چمنم شکوه يی از خار و خسم نيست
از کوی تو بی ناله و فرياد گذشتم
چون قافله ی عمر نوای جرسم نيست
افسرده ترم از نفس باد خزانی
کان نوگل خندان نفسی هم نفسم نيست
صياد ز پيش آيد و گرگ اجل از پی
آن صيد ضعيفم که ره پيش و پسم نيست
بی حاصلی و خواری من بين که درين باغ
چون خار بدامان گلی دسترسم نيست
از تنگدلی پاس دل تنگ ندارم
چندان کشم اندوه که اندوه کشم نيست
امشب رهی از ميکده بيرون ننهم پای
آزردۀ دردم، دو سه پيمانه بسم نيست

[R A H A]

برايم گريه کن امشب ، که تنها امشبم با تو
برايم گريه کن فردا ، بجز يادی نخواهد بود
جهان عشق خواهد بود ، بنام ليلی و مجنون
و ليکن رهروان عشق را رهبر نخواهد بود
برويم بوسه زن امشب ، که تنها امشبم با تو
بجز از امشبم اينجا ، شبی ديگر نخواهم بود
نمی خواهم که بر گورم ، لب مهر و وفا سايی
و يا بی من نميخواهم ، که بی يار دگر مانی