دیوان اشعار خاقانی

[sorna]

از غدر فلک طعن خسان صعب‌تر است

وز هر دو فراق غم رسان صعب‌تر است

صعب است فراق یار دلبر لیکن

محتاج شدن به ناکسان صعب‌تر است

[sorna]

خاقانی از آن شاه بتان طمع گسست

در کار شکسته‌ای چو خود دل دربست

پروانه چه مرد عشق خورشید بود

کورا به چراغ مختصر باشد دست

[sorna]

غم بر دل خاقانی ترسان بنشست

گو بر لب آب و آتش آسان بنشست

تا رفته معزی و عزیزانش از پس

بر خاتم جانم چو سلیمان بنشست

[sorna]

آن بت که ز عشق او سرم پر سود است

نقش کژ او هیچ نمی‌گردد راست

پیش آمد امروز مرا صبح‌دمی

گفتم به دلم هرچه کنی حکم تو راست

[sorna]

آن گل که به رنگ طعنه در می کرده است

با عارض تو برابر کی کرده است

با روی تو روی گل ز خجلت در باغ

هم سرخ برآمده است و هم خوی کرده است

[sorna]

ای صید شده مرغ دلم در دامت

من عاشق آن دو لعل میگون فامت


ای ننگ شده نام رهی بر نامت

تا جان نبری کجا بود آرامت

[sorna]

غار سپید است پناهی دهدت

وز بالش نقره تکیه‌گاهی دهدت

ده قطره‌ی سیماب بریزی در

نه ماه شود چارده ماهی دهدت

[sorna]

قالب نقش بندی لاهوت است

گلخن ابلیس و چه هاروت است


گر سفره‌ی پر زر است هر روزی

هر ماه نه … حقه‌ی پر یاقوت است

[sorna]

دانی ز جهان چه طرف بربستم هیچ

وز حاصل ایام چه در دستم هیچ

شمع طربم ولی چو بنشستم هیچ

آن جام جمم ولی چو بشکستم هیچ

[sorna]

هیچ است وجود و زندگانی هم هیچ

وین خانه و فرش باستانی هم هیچ

از نسیه و نقد زندگانی همه را

سرمایه جوانی است، جوانی هم هیچ