تک بیتی ها ودوبیتی های ناب.....

[R A H A]

یک آدم بی حواس حوا زده بودبی خود ، خود را میان ما جا زده بود بر سنگ مزار من همین را بنویس
این رود تمام عمر دریا زده بود

[R A H A]

ای آبشار نوحه گر از بهر چیستی؟

چین بر جبین فکنده ز اندوه کیستی؟

دردت چه درد بود که همچو من

سر را به سنگ می زدی و می گریستی.

[R A H A]

یک پاکت سیب می خرم دو تا کم
یعنی من و تو از غم این دنیا کم

هی میوه فروش کاش آدم نشوی
شرت ز سر آدم و حواها کم

[R A H A]

آن یار که در خلوت ما شور و نوا داشت

افسوس که با ما سر نیرنگ و ریا داشت

ما غره به دلداری آن یار دل آرام

او همره دلدار دگر حال و هوا داشت

[R A H A]

تا چند زنم به روی دریاها خشت
بیزار شدم ز بت پرستان کنشت
خیام که گفت دوزخی خواهد بود
که رفت به دوزخو مه آمد ز بهشت

[R A H A]

یا عشق های تلخ کز آنم نبود کام

فی الجمله گشت دور جوانی مرا تمام

آمد مرا گذار به پیری

اکنون که رنگ پیری بر سر کشیده ام

[R A H A]

هان اي شب شوم وحشت انگيز

تا چند زني به جانم آتش ؟

يا چشم مرا ز جاي بركن

يا پرده ز روي خود فروكش

[R A H A]

تا چند مرا به دست هجران دادن ؟

آخر همه عمر عشوه نتوان دادن

رخ باز نمای ، تا روان جان بدهم

در پیش رخ تو می توان جان دادن

[R A H A]

من ندانم با كه گويم شرح درد

قصه ي رنگ پريده ، خون سرد ؟



هر كه با من همره و پيمانه شد

عاقبت شيدا دل و ديوانه شد

[R A H A]

پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

مهرورزی تو با ما شهره آفاق بود



یاد باد آن صحبت شب‌ها که با نوشین لبان

بحث سر عشق و ذکر حلقه عشاق بود