بانك اطلاعاتي داروهاي گياهي

[R A H A]

گياهان دارويي - خرزهره

نام علمي: Nerium olender
خانواده: Oleaceae (زيتون)
درختچه اي است زينتي با برگهاي ضخيم گوشتي، دراز و نوك تيز چرمي مانند كه بر روي برگهاي آن فرورفتگي هاي غار مانندي به نام "كريپت" وجود داشته و روزنه هاي گياه در داخل اين كريپت ها قرار گرفته اند. بدين طريق از تبخير بيش از حد آب جلوگيري مي كنند.
برگها غالباً پريمر يا بيشتر، گلهاي آن به رنگ صورتي و به فرم چتر در انتهاي ساقه ها ديده مي شوند. ميوه ي آن نيز فوليكول دوتايي بوده و از دو برچه ي مجزا تشكيل مي شود كه حاوي دانه هايي با زائده ي جقه مانند مي باشد. (جقه: زائده هاي كركي كه در روي دانه ها قرار دارند مثل دانه هاي كاسني).
تركيبات شيميايي:
برگها داراي تركيباتي چون: اولئانپرين Oleaeneprin، نريئين Nereine و نري آنتين مي باشند.
خواص درماني:
برگهاي اين گياه داراي اثر مقوي قلب بوده ولي به علت سميت زياد حتماً بايد زير نظر پزشك متخصص مصرف شود

[R A H A]

گياهان دارويي - تاجريزي

نام علمي: Solanum nigrum
خانواده: solanaceae (سيب زميني)
اين گياه علفي يكساله با گلهايي سفيد رنگ چرخه اي مي باشد كه ميوه ي آن سته است و در ابتدا سبز رنگ بوده و بعداً بسته به نوع واريته گياه ممكن است به دو رنگ ديده شود:
ميوه هاي سياه در واريته ي S.nigrum var.nigrum و ميوه هاي نارنجي (زرد) در واريته ي S.nigrum var humile ديده مي شوند.
تركيبات شيميايي و خواص درماني:
قسمتهاي هوايي اين گياه داراي آلكالوئيدي به نام سولانين مي باشد.سولانين داراي اثر بي حس كنندگي و همچنين آرام كننده ي درد است و در استعمال خارج نيز از له شده ي برگ آن در التيام زخمها استفاده مي كنند. undefined

[R A H A]

گياهان دارويي - علف چاي

perforayum
گياهي است علفي پايا ساقه هاي متعدد منشعب كه بر روي ساقه ها دو خط نسبتا بر جسته طولي ديده ميشود. بر روي برگ هاي آن نقاط كوچك سياه تا قرمز رنگي ديده مي شود اين نقاط در حقيقت كيسه هاي ترشحي مملو از اسانس مي باشد.ميوه ازط نوع كپسول شكوفاست از نظر پراكنش بيشتر در كوهستانها و ارتفاعات متوسط ديده مي شود. قسمت مورد استفاده اين گياه سر شاخه هاي گلدار آن بوده كه حاوي تركيباتي چون:هپريسينو هيبريدين مي باشد.

[R A H A]

گياهان دارويي - كنگرك كوهي
كنگرك كوهي گياهي علفي و پايا با ساقه اي بزرگ، راست وكاملا پوشيده از برگهاي تيغ دار و نيزهاي است.روي برگها بدون پرز و پشت آن سفيد و پرز دار است. در انتهاي ساقه هاي آن غنچه هاي گرد تيغ داري كه از گلهاي آبي متمايل به بنفش مي رويند. ميوه آن فندقه و پرز دار است.موطن اصلي آن منطقه مديترانه بوده و از قديم مصريان، يونانيان وروميها آن را مي شناختند. در حال حاضر اين گياه به عنوان يك سبزي خصوصا در قسمتهاي جنوب غربي اروپا كشت مي شود. براي مصارف دارويي برگهاي آن را هنگا مي كه گل داده باشد مي چينند ودر سايه روي سبد پهن مي كنند و يا در خشك كن در دماي با حداكثر 45 درجه خشك مي كنند.برگهاي خشك آن داراي يك عصاره تلخ،سينارين،لعاب، تانن ها،اسيدهاي آلي و ويتامين آ ميبا شند. تمام اين مواد مسهل صفرا بوده و براي بيماري هاي مجاري صفرا و هپاتيك مفيد هستند. از اين گياه عليه بيماري زردي استفاده مي شود كه در بهبود بيماري مؤثر است. برگهاي اين گياه مقدار قند موجود در خون را كاهش ميدهد كه به همين خاطر بعنوان كمك درمان در رابطه با بيماري ديابت از آن استفاده مي شود.همچنين اثر ضد اسكلروتيك داشته ودر ساخت نوشابه هاي تلخ وليكور ها بكار ميرود.در مصارف خارجي از عصاره تازه آن در درمان اگزما و ناراحتيهاي پوستي استفاده ميشود. از ÷ايه برگها و همچنين قسمتهاي سفيد برگ بعنوان سالاد استفاده مي شود نوع ديگري از اين گياه به نام رورش داده و از براكته هاي گوشتي آن به عنوان سبزي لوكس استفاده مي شود.

[R A H A]

گياهان دارويي - نعناع فلفلي

piperitta
از دو هزار سال قبل تا كنون از گونه هاي مختلف نعناع به عنوان ادويه ودارو استفاده ميشود.ازبرگها پيكر رويشي واسانس اين گياه در اكثر فارماكوپه هاي معتبر به عنوان دارو ياد شده است.از مواد مؤثره ي نعناع در صنايع داروسازي.داروهايي براي مداواي دل درد و نفخ شكم استفاده ميشود.از عطر وطعم نعناع براي خوش بو كردن داروهاي بد مزه استفاده مي شود.منتتول اسانس نعناع خاصيت ضد باكتريايي دارد و در تهيه محلولهايي براي شستشوي دهان و گلو استفاده مي شود.منتول همچنين خاصيت ضد خارش دارد.اسانس نعناع در دارو سازي،نوشابه سازي،در صنايع غذايي، وآرايشي بهداشتي مورد استفاده قرار مي گيرد.مقدار مصرف سالانه اسانس نعناع در جهان به 7000 تن ميرسد.در اين مورد آمريكا در سال 1992 حدود 3200تن اسانس از 43000 هكتار زمين زير كشت استحصال نمود.مهمترين كشور هاي توليد كننده اين گياه آمريكا.روسيه.بلغارستان.برز� �� �ل.ژاپن.فرانسه.آرژانتين و مجارستان است.
نعناع گياهي علفي و چند ساله است كه اندامهاي هوايي آن در سرماي زمستان خشك ميشود و در سال بعد ساقه هاي جديدي از اندامهاي زير زميني رشد ميكنند.
از اسانس هاي استخراجي از نعناع ميتوان به منتول كه بيشترين مقدار اسانس نعناع را به خود اختصاص داده است از مواد ديگر اسانس نعناع مي توان به منتون،پيپريتون،پولگون،پني ن، سابينين،سينئول ومتيل استات اشاره كرد.
نعناع در هر سال 2الي 3 بار برداشت ميشود. وزمان برداشت آن بستگي به چگونگي استفاده از اندامهاي جمع آوري شده (استفاده از گياه به عنوان سبزي يا براي استخراج اسانس)دارد.دراكثر كشورها نعناع را براي استخراج اسانس آن كشت ميشود.از اين رو زمان گلدهي بهترين زمان براي برداشت محصول (كه داراي حداكثرمقدار اسانس است)ميباشد.درصورتي كه نعناع در سطح وسيعي كشت شده باشد برداشت آن توسط ماشين انجام مي گيرد.در اين صورت گياه از فاصله 4 تا 5سانتي متري از سطح زمين بريده ميشود وبراي انجام عمليات اسانس گيري به كارخانه انتقال مي يابد.

[R A H A]

گياهان دارويي - رازريانه

vulgare
رازيانه از قديمي ترين گياهان ادويه اي است.مردم يونان و روم باستان خواص دارويي آن را مي دانستند و از آن برايدرمان برخي از بيماريها استفاده ميكردند.در اكثر فارماكوپه ها خاصيت دارويي ميوه رازيانه مورد تاكيد قرار گرفته است.ميوه ي رازيانه از بوي مطبوع و شبيه به بوي انيسون برخوردار است.
امروزه در صنايع داروسازي از مواد موثره ي رازيانه براي مداواي سرفه.دل درد. و مادهاي كه سبب تسهيل در هضم غذا مي گردد استفاده ميكنند. ازدمكرده ميوه هاي اين گياه براي درمان دردهاي نوزادان (از نوع اسپاسم)استفاده ميشود.مواد موثره ميوه هاي اين گياه سبب تحريك در توليد شير مادران شيرده ميشود.اسانس رازيانه در صنايع داروسازي،صنايع نوشابه سازي،صنايع غذايي وصنايع آرايشي وبهداشتني موارد استعمال فراواني دارد.
رازيانه گياهي علفي و چند ساله كه منشا آن نواحي مديترانه وجنوب اروپا گزارش شده است.و داراي گونه هاي متنوعي است.
اسانس رازيانه از بيش از سي نوع تركيبات ترپني يا تريپنوييدي تشكيل شده است.مهمترين اين تركيبات عبارت اند از آنتول.فنكول. استراگول ومتيل كاويكول.
ميوه هاي رازيانه همزمان نمي رسند پس از رسيدن از گياه جدا و به اطراف پراكنده ميشوند.از اين رو قبل از ريزش بايد برداشت نمود.چون رازيانه ساقه كم وبيش بلندي دارد معمولأ برداشت آن كم و بيش مشكل است.با استفاده از ماشين برداشت غلات مي توان دانه هاي رازيانه را نيز برداشت نمود.

[R A H A]

گياهان دارويي - خردل سياه

خردل سياه: (mustard)
نام علمي: Brasica nigra
خردل سياه به صورت بومي در منطقه مديترانه شمالي موجود ميباشد اين گونه گياهي است يكساله همچنين واجد ريشه دوكي شكل ونازك به همراه ساقه اي ظريف وكرك دار به رنگ سبز روشن.
ميوه اين گياه دوكي شكل ومسطح بوده همچنين حاوي آنتوسيانين هاي رنگين مي باشد.
كاربرد درماني
از قديم الا يام به عنوان چاشني وطعم دهنده مورد استفاده بوده است از مصارف ديگر آن ميتوان به محرك ومدر وقي آور بودن آن اشاره كرد ضماد خردل براي بسياري از درد هاي مفصلي ورماتيسم مفيد مي باشد غرغره كردن مايع آن براي درمان برخي تومورها مفيد وموثرمي باشد. همچنين معالج دردهاي عصبي و اسپاسم مي باشد برخي نيز آن را براي ريزش مو و صرع ومارگزيدگي ودندان درد مفيد دانسته اند روغن آن برا? سينه پهلو وذات الريه مفيد مي باشد دانه هاي آن داراي روغن اصلي وثابتي كه به عنوان چاشني ماده اشتعالي ماده چرب كننده و ماده متشكله صابون از آن استفاده ميشود
مواد موثره
مهمترين ماده موثره اين گياه سينگرين گليگوزيد بوده كه در اثر تجزيه باعث ايجا دايزو تيوسيانات آليل شده كه خود به عنوان روغن خردل ياد شده است سينيگرين ماده ايست سمي براي لارو حشرا ت وارد شدن روغن خردل به بدن در دوز تعيين شده باعث ورم روده و معده شده ومتعاقبا كشنده مي باشد
گاز خردل
گاز خردل در حالت معمولي مايعي است بي رنگ با بوي تند. گاز خردل به هنگام تماس با بدن فرد بافتها را از بين مي برد پوست قربانيان گاز خردل تاول زده وچشمهايشان جراحت بسياري برميدارد گاز خردل باعث خونريزي داخلي وخارجي شده وبه ناي ونايچه ها حمله ور ميشود همچنين باعث تورم غشاي مخاطي ميگردد.اين گاز براي اولين بار در جنگ جهاني اول مورد استفاده قرارگرفت وعراق نيز به استفاده گسترده از گاز خردل عليه نيروهاي ايراني در طول جنگ با ايران اعتراف كرده است.
نحوه كشت
جهت زراعت وكشت خوب هنگامي كه دانه ها بسيار كوچك هستند زمين بايد در فصل پاييز آماده شود دانه ها بايد توسط بذر پاش كاشته شود و 45 روز بعد از كاشت گل مي دهد و 6_7 هفته ديگر آماده برداشت است. گرده افشاني آن توسط حشرات صورت ميگيرد و جمع آوري شهد آن توسط زنبورها عسلي با مزه ملايم توليد ميكند.

[R A H A]

گياهان دارويي- آقونيطون

تيره: Rununculaceae
گياهي است علفي پايا با ريشه اي غده اي كه گلهاي آن نامنظم و به رنگ آبي يا بنفش مي باشد. گل آذين آن از نوع خوشه كه حالت خاصي درگلبرگهاي آن ديده مي شود. به طوري كه گلرگ فوقاني بزرگتر بوده و به شكل كلاه خود روي ساير قسمتهاي جام قرار مي گيرد. ميوه در اين گياه از نوع برگه (فوليكول) است.
تركيبات شيميايي:
قسمت مورد استفاده ي اين گياه برگها و يشه هاي آن بوده كه داراي آلكالوئيدي به نام اكونيتين مي باشد و خاصيت سمي دارد.
خواص درماني:
آرام كننده دردهاي عصبي بوده كه در استعمال خارجي آن به شكل له شده بر روي عضو قرار مي گيرد. بايستي توجه داشت كه قرار گرفتن زياد اين گياه بر روي پوست موجب قرمزي آن مي شود. علاوه بر مورد ذكر شده داراي خاصيت رفع كنندگي ذات الريه و برونشيت بوده و مدر هم مي باشد.

[R A H A]

گياهان دارويي - عناب

عناب يكي از گونه هاي بي شمار ziziphus است كه ميوه آن خوراكي است، با اين حال تنها گونه ديگر ازziziphus، عناب هندي حساس به سرما [z.mauritiana] نيزبه خاطر ميوه اش بسيار كشت ميشود. پراكنش طبيعي كنوني عناب از اروپاي جنوب شرقي تا چين را در برميگيرد وبه طور متناوبي در جنوب شرقي ايالات متحده كشت مي شود. محاسبات، تنوع دامنه كشت آن را نشان ميدهد ولي بشر آن را از خاور ميانه به روم انتقال داده كه در آنجا به وسيله پليني شناخته شده است.به مدت چهار هزار سال درخت عناب در چيت كشت مي شده است.
توليد سالانه اين ميوه در چين 450 هزار تن است كه درميزان آن در باغات 290 هزار هكتار عناب در چين به ميزان هكتار مركبات در فلوريدا محاسبه ميشود.
كاربرد هاي دارويي اين گياه
عناب هم ميوه اي خوشمزه است وهم دارويي گياهي موثري به شمار ميرود. اين ميوه به افزايش وزن بدن كمك ميكند، قدرت ماهيچه ها را زياد نموده و بنيه بدن را افزايش ميدهد.
در داروهاي چيني اين ميوه به عنوان ماده اي مقوي در فعال ساختن جگر استفاده ميشود.
در يك آزمايش پزشكي در چين به 12 بيمار كه از ناراحتي جگر شكايت داشتند عناب تجويز شد و به همراه آن بادام زميني وشكر سرخ،شبانه خورانده شد، عملكرد جگر اين افراد طي 4 هفته بهبود يافت.
از عناب به عنوان پادزهر، زياد كننده ادرار،داروي ملين و خلط آور استفاده ميشود.برگهاي آن بند آورنده خون وتب بر هستند. گفته ميشود كه اين برگ ها رشد موها را تسريع مينمايند.انها به شكل ضماد در درمان ادرار بندي به كار گرفته ميشود. ميوه هاي خشك شده آرامبخش،ضد سرطان،ضر بيماري هاي تنفسي،تب بر،مسكن، اشتها آور، بند آورنده خون ومقوي هستند. تصفيه كننده خون بوده و به هضم غذا كمك ميكند.آنها در درمان نامرتب بودن ضربان قلب،بيخوابي،خستگي اعصاب،عرق شبانه وتعرق زياد بدن استفاده ميشوند. ريشه گياه در درمان سوء هاضمه مفيد است. جوشانده ريشه به پودر تبديل مي شود وبراي زخم ها ودمل هاي كهنه مفيد هستند گياه درماني براي كم خوني، كشيدگي عضلات، تورم كليه وبيماري هاي عصبي محسوب ميشود اين گياه به طور گسترده در چين براي درمان سوختگي به كار ميرود.
استفاده هاي بيشتر
گياهان كمي هستند كه مانند عناب چند منظوره باشند. اول اينكه خود چوب آن ارزشمند است چوب درخت كه محكم، بادوام وصاف است در كارخانجات سازنده آلات موسيقي كاربرد دارد وبه كار،كارهاي هنري {نجاري، كشتي سازي و اقلام متفرقه } مي آيد. همچنين اين چوب با كمي انجام كار هنري روي آن روي آن به دسته دنده اتومبيل وكلاه كاسكت تبديل مي شود.
كشت ونگهداري اين گياه
اگر چه اين گياه در مناطق خشك بهتر با شرايط كنار مي آيد با اين حال هر نوع وضعيت آب وهوايي تحمل مي نمايد. عناب در هر نوع خاكي پرورش مي يابد ونسبت به قليايي بودن ونمكدار بودن زمين مقاوم است. نياز به خنكي كمتري دارد اگر چه سرماي شديد را تحمل ميكند.
دوره خفتگي به آن اجازه ميدهد كه يخبندان هاي دير هنگام بهاري و دوره زياد خفتگي را تحمل كند وفايده زيادي براي زنبورداران دارد.
بعضي از گونه ها همه ساله فراوان ميوه ميدهند.ازسوي ديگر كشت عناب كاملا بي نياز ازمراقبت نيست:
1- درخت بالقوه باعث بروز علفهاي هرز ميشود، چون پاجوش ريشه ايي آن زياد است.
2- در بعضي ازمناطق آب وهوايي بعضي ازميوه ها شكاف برميدارند و بعلاوه قسمتي ازميوه ها قبل از رسيدن مي پوسند
3- ميوه عناب ميزبان بسياري ازمگس هاي كارائيبي ميباشد كه در بخشهاي محدوده ايالات متحده زندگي ميكنند

[R A H A]

داروهاي سنتي چاي

برگ و گل چاي داراي منگنز، سديم ، پتاسيم ، كلسيم ، كافئين ، سلولز، فسفر، يُد، تـئيـن و... مـي بـاشـد. ايـن مـاده در بدن روي سلسله اعصاب و دستگاه گردش خون اثر مي كند، كارهاي فكري را تسهيل و قدرت فعاليت سلول هاي مغزي را افزايش مي دهد.
عمل تئين روي دستگاه گردش خون ، بالا بردن فشار خون و تشديد انقباض عضله قلب است كه آن هم موجب رفع خستگي و فعاليت مجدد سلول هاي بدن مي شود. گذشته از تئين كه مقدار آن دو تـا سـه درصـد مي باشد، چاي داراي مقداري تئوفيلين و تانن مي باشد كه در بدن مي تواند به اسيد اوريك تبديل شود.
گرچه چاي باعث رفع خستگي و فعاليت سلول هاي بدن مي شود، ولي زياده روي در مصرف آن عوارضي نظير تپش قلب ، اضطراب ، احساس حرارت ناگهاني در سر و صورت ، فشردگي قـلب و بـي خـوابي را ايجاد مي كند. لذا توصيه مي شود چاي كمرنگ و ترجيحاً از نوع داخلي (بدون اسانس ) به مقدار معمول مصرف گردد