ازآن به دیر مغانم عزیز می دارند که اتشی که نمیرد همیش در دل ماست
آئین زرتشت،آئین پاکی وبی الایشی است که چون آتش بزرگترین پاک کننده ودر عین حال پاکترین ونورانی ترین آخشیج است،از این رو سمبل این کیش به حساب آمده است.برخی از ناآگاهان براین باورند که چون زرتشتیان به طرف نور واتش عبادت می کنند،آتش پرست اند.حال آن که این عقیده وباور اشتباهی محض است،زیرا زرتشتیان به هیچ وجه آتش پرست نیستند،بلکه آتش را رمز و سمبل اهورامزدا می دانند.
فردسی دراین باره می گوید:
نگویی که آتش پرستان بدند پرستنده پاک یزدان بدند
چنان که پیش ازاین درمورد خداپرستی گفته شد،زرتشتیان همیشه به یاد خداوند یکتا واهورامزدا بی همتا هستند واورا نیایش می کنند و می گویند:
اهورامزدای پاک را می ستاییم،یا :ای اهورامزدا از تو یاری می جوییم.
زرتشت با انتخاب آتش به عنوان سمبل کیش خود از پیروان خود خواسته است که:
1-مثل آتش پاک درخشان باشند.
2-همانطور که شعله های آتش به طرف بالا زبانه می کشد،پیروان دین هم به سوی بالا،به سوی روحانیت،به سوی انسانیت وبالاخره به سوی ترقی وتعالی پیشروی کنند.
3-همانطوری که شعله های آتش هرگز به سوی پایین جذب نمی شود آنها هم سعی کنند مجذوب خواهشهای پست نفسانی نشوند وهمیشه آمال بزرگ معنوی را در نظر داشته باشند.
4-همانطور که آتش ناپاک را پاک می کندو خود آلوده نمی شود ،آنها هم با بدی بستیزند بی آنکه خود را آلوده بدیها کنند.
5-همانطوری که از یک اخگرمی توان آتشی برافروخت،باروح وفکر یک انسان نیکو کار ،روانهای بی شماری پاک و منزه خواهد شد.
6-اتش با هرچه تماس بگیرد آن را مثل خود شفاف ودرخشان می کند،فرد زرتشتی نیز باید از برخوردار شدن از فروغ دانش وبینش،دیگران را از فروغ نیکی بهرمند سازد.
7-همانطوری که آتش فعال وبیقرار است وتا پایان عمر حتی لحظه ای از کوشش باز نمی ایستد،انسان هم باید،مانند آتش فعال باشدواز کار وکوشش باز نایستد.اماآتشی که درون آدمی را از آلودگی پاک می کند جزاشا(راستی)نیست که از راه اصول سه گانه هومت(اندیشه نیک)هوخت(گفتار نیک)هورشت(کردار نیک)به دست می اید.
فلسفه اتش در کیش مزدایی
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)