چاقی و رژيم هاي لاغري

[mehraboOon]

رژیم لاغری بعد از زایمان




بعد از وضع حمل، تمام خانم‌ها تمایل دارند كه به وزن قبل از حاملگی خود برگردند و نگران هستند كه این کار چه مدت طول خواهد کشید.
بلافاصله بعد از زایمان، به دنبال تخلیه محتویات رحم و خونریزی طبیعی، حدود 5 تا 6 كیلوگرم، وزن مادر كاهش می‌‌یابد.
در طول 6 هفته اول بعد از زایمان ،2 تا 3 كیلوگرم دیگر وزن كاهش پیدا می‌‌كند كه این كاهش وزن به علت از دست دادن مایعات از طریق ادرار است. اكثر خانم‌ها در طی 6 ماه بعد از زایمان به وزن قبل از حاملگی خود می‌‌رسند.
از عواملی كه بر روند كاهش وزن بعد از زایمان تاثیر دارند: حاملگی اول،‌ شیر دادن به نوزاد، برگشت زود هنگام به سركار خارج از خانه و … می‌‌باشند.
در طی 6 هفته اول بعد از زایمان نباید رژیم لاغری یا محدودیت انرژی داشته باشید، زیرا بدن نیازمند انرژی است تا آنچه در زمان تولد نوزاد از دست رفته است، باز یابد و نیاز كودك تامین شود. تغذیه با شیر مادر، به طور معجزه‌آسایی باعث كاهش وزن نمی‌‌شود، ولی به كاهش وزن كمك می‌‌كند.
مواد غذایی كه مادر می‌‌خورد و می‌‌نوشد، بر روی شیردهی تاثیر می‌‌گذارد. بنابراین نظارت بر غذای مادر درواقع نظارت بر غذای كودك است.

خانمی كه زایمان كرده است، در واقع مسئول تغذیه خود و نوزادش می‌‌باشد، پس باید رژیم غذایی خود را با دقت انتخاب كند. خوردن همه مواد مانند حبوبات و دانه‌های مغذی، میوه‌های تازه، سبزی ها و غذاهایی كه پروتئین و كلسیم و آهن را به فراوانی فراهم می‌‌كنند، باید مورد توجه قرارگیرد. متخصصان و كارشناسان تغذیه توصیه می کنند 500 كالری در روز به میزان انرژی مورد نیاز مادر شیرده باید اضافه گردد. به طور متوسط اكثر زنان شیرده روزانه 2700 كالری انرژی نیاز دارند. خوردن كمتر از 1800 كالری در روز منجر به كاهش تولید شیر و ضعف بدنی می‌‌شود. در این دوران، شیر دادن به نوزاد و آزاد شدن اكسی توسین (هورمون آزاد شده از هیپوفیز) باعث می‌‌شود كه مادر احساس تشنگی بیشتری كند. به همین دلیل مادر در این دوران بیشتر از بقیه مواقع آب می‌‌نوشد، اگر چه تاثیر زیادی در تامین شیر ندارد، ولی نوشیدن حداقل 8 تا 12 لیوان آب در روز را به مادران توصیه می‌‌شود.
مواد غذایی كه مادر می‌‌خورد و می‌‌نوشد، بر روی شیردهی تاثیر می‌‌گذارد. بنابراین نظارت بر غذای مادر درواقع نظارت بر غذای كودك است. طوری كه اگر مادر غذای نامناسب مصرف كند، نوزاد در واقع با رفتارش مادر را متوجه می‌‌سازد، مانند گریه‌كردن، خواب كم، بی‌قراری و… . همچنین مادر باید در مورد مصرف غذاهای آلرژی‌زا دقت كافی داشته باشد، زیرا نوزاد به یك سری از مواد غذایی كه مادر می‌‌خورد حساس بوده و پاسخ آن را به صورت علایم پوستی نشان می‌‌دهد. مصرف بعضی از غذاها توسط مادر باعث قولنج معمولی در نوزاد می‌‌شود، از جمله كلم و شیر گاو.
یكی از راه‌هایی كه باعث می‌‌شود وزن مادر به طور منظم كاهش یابد و هیچ گونه خطری هم برای نوزاد ندارد، شیردهی است.

مادران در این دوران باید همانند دوران بارداری، میزان آهن دریافتی را كنترل كنند، هر چند كه در دوران بارداری تمام ویتامین‌ها و مواد لازم را به طور كامل دریافت كرده باشند. مادر در این دوران به طور معمول قرص آهن را برای تامین آهن مورد نیاز خود و نوزادش مصرف می‌‌كند. بسیاری از خانم‌ها ذخایر آهن خود را طی زایمان‌های مكرر به میزان قابل توجهی از دست می‌‌دهند. بنابراین مادران باید در این دوران از نظر ذخایر آهن كنترل شوند. البته این نكته قابل توجه است كه این مکمل ها نباید جایگزین یك رژیم غذایی خوب شوند.
مادران با رعایت رژیم غذایی متنوع و مناسب، سلامت خود و نوزاد خود را تضمین می‌‌كنند. با توجه به این كه در این دوران هر هفته در حدود نیم تا یك كیلوگرم وزن مادر كاهش می‌‌یابد، رژیم غذایی كم‌چرب به همراه ورزش‌های مناسب در این روند تاثیر بسزایی دارند. ولی باید توجه داشت كه كاهش سریع وزن مادر به عنوان یك خطر برای نوزاد است، زیرا این عمل باعث می‌‌شود سم معمولی كه در چربی‌های بدن ذخیره شده است را به جریان خون رها كند و میزان مواد سمی یا آلوده‌كننده در شیر بالا رود.
پس از زایمان در صورت رعایت رژیم غذایی درست ( نه کم و نه زیاده ازحد) وزن بدن در هر ماه نیم کیلو کاهش می یابد، زیرا مقداری از انرژی لازم برای تهیه شیر از اندوخته های بدن، تامین می شود.

یكی از راه‌هایی كه باعث می‌‌شود وزن مادر به طور منظم كاهش یابد و هیچ خطری هم برای نوزاد نداشته باشد، شیردهی منظم است. مادرانی كه نوزاد خود را شیر می‌دهند، كالری بیشتری از مادرانی كه شیر نمی دهند، می سوزانند.
مصرف مواد غذایی پُرفیبر،مانند میوه‌ها و سبزی‌ها قسمت اصلی رژیم غذایی در این دوران محسوب می‌‌شوند (حتی بیشتر از زمان بارداری). از مزایای این مواد غذایی فیبردار، تامین حركات دودی روده‌ها است كه برای درمان یبوست و هموروئید (بواسیر) مفید می‌‌باشد.
هرگز خیلی زود به فكر بارداری مجدد نباشید. شما باید ذخایر مواد مغذی بدن خود را تقویت كنید تا آغاز پرفروغی برای جنین بعدی شما باشد. بارداری و شیردهی فشار زیادی به بدن شما وارد می‌‌سازد. بارداری‌های پی‌درپی بر سطح انرژی و ذخایر مواد مغذی بدن شما نظیر كلسیم و آهن، فشار اضافی وارد می کند، به خصوص اگر به نوزاد خود شیر نیز بدهید.
جهت كاهش وزن خود در بارداری اول، محدودیت شدید كالری برای خود ایجاد نكنید، زیرا رژیم غذایی فوق العاده كم كالری از تامین مواد مغذی مهم در دوره بارداری به خصوص مواد مغذی نظیر كلسیم و آهن ناتوان است. در مورد کاهش وزن در دوران شیر دهی و پس از زایمان باید بیان بگویم که بدن مادر در دوران بارداری حداقل 4 کیلو چربی های ذخیره ای جمع آوری می کند و دلیل آن تامین انرژی مورد نیاز شما برای دوران شیردهی است. پس از زایمان در صورت رعایت رژیم غذایی درست ( نه کم و نه زیاده ازحد) وزن بدن در هر ماه نیم کیلو کاهش می یابد، زیرا مقداری از انرژی لازم برای تهیه شیر از اندوخته های بدن، تامین می شود. پس نگران نباشید و سعی نکنید در دوران شیردهی رژیم بگیرید ، چون کودک شما لطمه خواهد دید. به اندازه غذا بخورید و کم خوراکی نکنید.
البته اگر به نوزاد خود شیر می دهید نباید رژیم لاغری بگیرید، ولی اگر به دلایلی( البته قاطع و موجه) قادر به شیردهی نیستید، می توانید تحت نظر کارشناس تغذیه یا پزشک رژیم بگیرید. دلیل اینکه می گویم "تحت نظر کارشناس تغذیه یا پزشک رژیم بگیرید" این است که بدن مادر در دوران بارداری و هنگام زایمان تحت تاثیر فشار و تغییرات زیادی قرار می گیرد و گرفتن رژیم غیر علمی، به طور خود سرانه باعث می شود بدن دچار مشکلات یا بیماری شود.
از استعمال دخانیات و داروهای غیر مجاز خودداری كنید و راجع به داروهایی كه مصرف می‌‌كنید یا قصد مصرف آن را دارید با پزشك خود مشورت كنید.

[mehraboOon]

می‌خواهید با جراحی لاغر شوید؟




جراحی چاقی به افراد به شدت چاق کمک می کند که با کاهش دادن اندازه معده، میان بُر زدن بخشی از دستگاه گوارش یا ترکیب این دو روش وزن‌شان را کاهش دهند.
شکل بالا روشجراحی " میان بُر زدن معده " برای لاغر شدن را نشان می دهد . شکل پایین هم استفاده از " باند معده"برای لاغری را نشان می دهد( با کلیک کردن روی تصاویر می توانید آنها را بزرگ تر و واضح تر مشاهده کنید).

اما این جراحی خطرات بالقوه ای هم دارد.برخی از عوارض این عمل موارد زیر هستند:
* تهوع ، استفراغ یا درد شکمی پس از خوردن زیاد.
* نشت ترشحات گوارشی به درون محوطه ی شکم.
* جابجایی نوارهای محدودکننده از جای خود یا شل‌شدن آنها.
* جدا شدن گیره‌های محدودکننده یا شل شدن آنها.
منبع : همشهری

[mehraboOon]

کاهش چربی‌های اضافی شکم


کوچک کردن شکم نیاز به وقت و حوصله زیادی دارد، بخصوص اگر نقاطی از شکم نسبت به کاهش چربی مقاوم باشند و به ‌راحتی لاغر نشوند.
ناحیه ی پایین شکم و پهلوها دو قسمتی هستند که با ورزش و رژیم غذایی به سختی لاغر می‌شوند. بعضی افراد روزهای متمادی از جدیدترین وسایل لاغری شکم استفاده می‌کنند، در حالیکه هیچ‌کدام از این روش‌ها برای لاغر کردن شکم موثر نیست.
تنها یک شیوه مفید برای لاغر کردن نقاط مقاوم به لاغری وجود دارد که به شرح زیر است:
اجرای یک رژیم صحیح و علمی + انجام ورزش‌های هوازی+ حرکات ورزشی مربوط به شکم+ بلند کردن وزنه.اولین چیزی که باید بدانید این است که لاغر کردن فقط یک قسمت از بدن غیرممکن است. با رژیم و ورزش، کاهش چربی طبق یک قاعده کلی صورت می‌گیرد و تمام قسمت‌های بدن لاغر می‌شوند و قسمتی از بدن که سریع‌تر چاق می‌شود، به ‌همان نسبت دیرتر از سایر قسمت‌های بدن لاغرمی‌شود. این مسئله به ساختمان ژنتیکی افرد مربوط است؛ مثل رنگ چشم، رنگ مو و...، یعنی نمی‌توان آن را تغییر داد. مثلاً در یک فرد ران‌ها چاق‌‌تر از سایر قسمت‌ها و در فرد دیگری باسن چاق تر است و هنگام لاغر شدن این قسمت‌ها دیرتر لاغر می‌شوند.
در خانم‌ها نقاطی از بدن که نسبت به کاهش وزن مقاوم هستند شامل باسن، ران و کمر است. در آقایان قسمت پایینی شکم و پهلوهاست.
بعضی افراد چاق تصور می‌کنند با انجام ورزش‌های مخصوص یک ناحیه از بدن و بدون رژیم غذایی، می‌توانند آن قسمت را لاغر کنند. به همین دلیل برای لاغر کردن شکم، هر روز تمرینات ورزشی مخصوص این قسمت را انجام می‌دهند، ولی با این کار فقط عضلات شکم را قوی می‌کنند، در حالیکه مقدار چربی آن تغییری نمی‌کند.

بهترین راه برای سوزاندن چربی شکم انجام ورزش‌های هوازی است. ورزش‌های هوازی مثل پیاد‌ه‌روی، دویدن، دوچرخه‌سواری، شنا و کوهنوردی مقدار زیادی از چربی‌های بدن را می‌سوزانند. ولی بیشتر افراد خیلی زود از انجام این ورزش‌ها خسته می‌شوند و آن را رها می‌کنند. 10 دقیقه اول ورزش، گلیکوژن (ذخیره قندی در کبد) بدن می‌سوزد. اگر فقط 20 دقیقه ورزش کنید، نیمی از عمل سوزاندن چربی را انجام داده‌اید که برای حفظ سلامتی قلب خوب است، ولی چربی زیادی از بین نمی‌رود، زیرا تا وقتی‌که کاملاً ذخایر گلیکوژنی کبد از بین نرود، چربی زیادی نمی‌سوزد. بنابراین برای از بین بردن چربی شکم،4-3 بار در هفته و هر بار باید 30 تا 60 دقیقه پشت سرهم ورزش هوازی را انجام دهید. مثلاً یک ساعت در روز پیاده‌روی کنید. البته این پیاده‌‌روی باید به قصد ورزش باشد نه تفریح، مثلاً برای دیدن ویترین مغازه ها یا خرید چیزی نباشد که مجبور شوید بین پیاده‌روی خود بایستید.
برای از بین بردن چربی شکم،4-3 بار در هفته و هر بار باید 30 تا 60 دقیقه پشت سرهم ورزش هوازی را انجام دهید. مثلاً یک ساعت در روز پیاده‌روی کنید.


البته انجام ورزش، بدون رژیم غذایی نتیجه ی لازم را نخواهد داد. افراد چاقی که می‌خواهند شکم خود را لاغر کنند، علاوه بر ورزش باید رژیم غذایی هم داشته باشند. ولی افرادی که وزن مناسبی دارند و فقط شکم‌شان چاق است، باید با ورزش شکم خود را لاغر کنند.
اگر مقدار کالری دریافتی شما بیش از کالری باشد که می‌سوزانید، حتی با ورزش هم، چربی‌ها‌ی زائد آب نمی‌شوند. شما می‌توانید بجای 2یا 3 وعده غذایی در روز، 5 وعده غذایی کوچک بخورید، یعنی غذای خود را به جای 3 وعده خود را در 5 وعده تقسیم کنید، ولی پرخوری نکنید. بیشتر، مواد غذایی طبیعی کم‌چربی و کم‌شیرین را مصرف کنید مثل میوه، سبزی، نان سبوس‌‌دار، شیر و لبنیات کم‌چربی و گوشت کم‌چربی. مصرف مواد نشاسته‌ای را کاهش دهید.
اگر رژیم غذایی اصولی و علمی نباشد، باعث کاهش آب بدن می‌شود و بعد از توقف رژیم، وزن کاهش یافته دوباره برمی‌گردد.
در صورت وجود چربی اضافی در بدنتان باید ورزش کنید و رژیم غذایی صحیح و علمی را برای از بین بردن سلول‌های چربی انتخاب کنید، در غیر این صورت راه‌‌های دیگر موجب کاهش آب بدن می شوند و بعد از توقف رژیم غذایی، وزن کاهش یافته دوباره برمی‌گردد.


عقیده غلط دیگر این است که گفته می‌شود برای لاغر کردن شکم بنشینید و پای خود را بلند کنید. با این ورزش، عضلات باسن و ران تقویت می‌شوند و برای شکم هیچ فایده‌ای ندارد. همچنین تمرین‌هایی مثل صاف نشستن و پاها را به سمت بالا بلند کردن کشش بسیاری را در قسمت کمر ایجاد می کند که یکی از رایج‌ترین دلایل کمردرد است.
یکی از تمرینات بی‌خطر و از روش‌های موثر برای لاغر کردن شکم، ورزش دراز نشست و استفاده از دستگاه‌های ورزشی مناسب است.آخرین جزء برنامه ی کاهش چربی شکم، تمرینات ورزشی قدرتی است. بایستی هنگام ورزش کل بدن را در نظر بگیریم، نه فقط یک قسمت از آن را. تمرین بر روی یک عضله ی خاص ، بدون در نظر گرفتن سایرعضلات، باعث عدم تعادل در عضلات و بروز عوارضی در بدن می شود. مثلا اگر برای کاهش چربی شکم، ورزش دراز و نشست را به شیوه ی غلط انجام دهید، فشار زیادی به کمرتان وارد شده و آن را دچار آسیب خواهد کرد. شیوه ی صحیح انجام دراز و نشست و سایر ورزش های مربوط به شکم در مطلب" چگونه چربی های زائد شکم را از بین ببریم؟" وجود دارد که لینک آن در پایین صفحه است.
بسیاری از افراد تصور می کنند که برای کاهش وزن فقط باید ورزش های استقامتی (هوازی) را انجام دهند و بعد از لاغر شدن ورزش های قدرتی ( بی هوازی) را اجرا کنند. ورزش های بی هوازی دارای مدت کوتاه و شدت زیاد هستند؛ مثل دوی سرعت، وزنه برداری.
هر چند که بلند کردن وزنه یک ورزش بی هوازی است و گلیکوژن بدن بیشتر از چربی در این فرآیند می‌سوزد، ولی اینگونه تمرینات قدرتی باعث افزایش حجم عضلات (توده ی بدون چربی بدن) و در نتیجه افزایش سوخت و ساز میشود. هر چه میزان سوخت و ساز در بدن سریع‌تر باشد، چربی بیشتری نیز خواهید سوزاند.
لذا در یک برنامه ی کامل باید هم ورزش‌های هوازی و هم ورزش های قدرتی(بی هوازی) مثل بلند کردن وزنه را در نظر گرفت.
قبل از هر گونه اقدام اساسی راهنمایی‌های زیر را در نظر بگیرید.
از بین بردن چربی شکم کار ساده‌ای نیست، اما اگر روش صحیح آن را بدانید ساده است.

برای لاغر کردن شکم به توصیه های زیر عمل کنید:

1- آب کردن چربی فرآیندی وقت‌گیر است، بنابراین از همین حالا دست به کار شوید! صبور باشید و انتظار نداشته باشید که یک شبه لاغر شوید.
2- چربی های اضافی ناحیه ی شکم را با تمرینات ورزشی هوازی بسوزانید، در غیر این صورت تغییری مشاهده نخواهید کرد.
3- از تمرینات مناسب برای ناحیه شکم مانند دراز و نشست استفاده کنید و از تمرینات ورزشی مخصوص باسن خودداری کنید.
4- غذاهای طبیعی، کم چرب و کم قند و کم کالری را به میزان کم در طول روز مصرف کنید. از مصرف تنقلات شیرین و غذاهای چرب خودداری کنید. همچنین مواد نشاسته ای مثل مصرف نان، برنج، ماکارونی، کیک و شیرینی و بیسکوییت را کاهش دهید.
5- با وزنه تمرین کنید و تنها به یک ناحیه از شکم متمرکز نشوید، بلکه کل بدن را در نظر بگیرید.

[mehraboOon]

ترفندهای لاغری را بیاموزیم




داشتن زندگی پر تحرك همراه با رفتارهای غذایی سالم، از مهم ترین دلایل چاق نشدن افراد لاغر است. پس از اینكه تصمیم گرفتید وزن خود را كم كنید، یك برنامه ی مناسب كه شامل تغییر روش زندگی است برای خودتان طراحی كنید.
- بد از بلند شدن از خواب یك راست به سراغ صبحانه نروید. همین كه چشم هایتان را باز كردید، بدون استفاده از دست ها به آرامی بلند شوید. عضلات پاهایتان را صاف كنید و شكمتان را به داخل ببرید. پس از 10 ثانیه رها كنید. تمرین مداوم این نرمش 10 كالری را می سوزاند.
- صبح ها پروتئین بخورید. تحقیقات نشان می دهد هر چه بیشتر صبح ها شیر و پنیر بخورید، هنگام عصر تمایل كمتری به خوردن عصرانه خواهید داشت.
- تعادل برقرار كنید. به جای اینكه حین مسواك زدن بیكار باشید، پاهایتان را یك در میان جابجا كنید و تعادل ماهیچه ای برقرار سازید. این نرمش كمك می كند 10 كالری بسوزانید.
- صبح ها پنیر كم چرب بخورید و به جای ریختن میزان زیادی شكر در چای یا قهوه ، از شیر برای متعادل ساختن آن استفاده كنید.
- در ترافیك ورزش كنید. زمانی كه با ماشین جلویی سپر به سپر هستید، هر مرتبه كه پا روی ترمز می گذارید، باسن خود را سفت كنید و برای 10 ثانیه نگه دارید. اگر این كار را 15-10 بار انجام دهید، 10 كالری می سوزانید.


- در هر لحظه نرمش كنید. هر وقت در یك صف منتظر ایستاده اید، دست هایتان را از پشت قفل كنید و شانه ها را به طرف هم و به سمت بالا بكشید تا قفسه سینه باز شود. این یك تقویت جهت تحریك سیستم عصبی بر پایه ی یوگا است. شانه ها را برای 20-10 ثانیه نگه دارید و در حالی كه آرام نفس می گیرید، بیرون دهید. این حركت 5 كالری می سوزاند.
- غذا را با سوپ شروع كنید. به جای سالادی كه دو قاشق سس چرب دارد، سوپ سبك سفارش دهید.
- برای نوشابه جایگزین پیدا كنید. نوشیدن آب میوه یا نوشابه ی رژیمی، به جای نوشابه های گازدار به شما كمك می كند تا از رساندن 60 كالری به بدنتان جلوگیری كنید.
- تا می توانید سیب بخورید. تحقیقات انجام شده در برزیل نشان می دهد افرادی كه حداقل 3 عدد سیب یا گلابی در روز مصرف می كنند، در مقایسه با سایرین از وزن كمتری برخوردار هستند. با خوردن 2-1 عدد سیب در روز می توانید 60 كالری ذخیره كنید( البته به شرطی که پُرخوری نکنید).
- عادات غذایی خود را تغییر دهید. به جای یك شیر قهوه ی بزرگ، خامه و كیك خامه دار، از شیر قهوه ی كوچك و بدون چربی و یا كیك هویج و كشمش استفاده كنید.
- هنگام فیلم دیدن، به جای چیپس از کمی آجیل یا میوه استفاده كنید.
- روغن کمی هنگام پخت غذا به آن اضافه کنید.
- از هر ماده غذایی با نام یا پسوند سرخ كرده دوری كنید. با نخوردن یك وعده سیب زمینی سرخ كرده، 500 -400 كالری ذخیره كرده اید.
- اگر كارمند هستید، از ظرف غذای كوچك استفاده كنید.
- لباس راحت بپوشید. اگر لباس راحت مثل شلوار جین، شلوار خاكی، تی شرت اسپورت و كفش راحت بپوشید، تحرك بیشتری خواهید داشت.
روزنامه شرق- اصغر بارویی

[mehraboOon]

چاقی باعث کاهش حافظه می شود


سلول های چربی، پروتئین هایی بنام «سیتوکین» را تولید می کنند که با تاثیر بر روی سیستم ایمنی باعث ایجاد التهاب در بدن می شوند. این التهاب به تمام بافت های بدن و از جمله مغز آسیب می رساند.محققین فرانسوی ابتدا در سال 1996 این موضوع را روی تعدادی افراد بررسی کردند و مجدداً 5 سال بعد آن را تکرار کردند.
در طی این 5 سال افراد چاق خیلی بیشتر از افراد لاغرتر حافظه ی خود را در یادآوری مطالب از دست داده بودند.
سیستم ایمنی بدن، شما را از آسیب انواع عفونت حفظ می کند. هنگامی که یک میکروب وارد بدن شما می شود، سیستم ایمنی، گلبول های سفید خون و پروتئین هایی بنام آنتی بادی را تولید می کند که با حمله به میکروب، آن را از بین می برند. وقتی میکروب کشته شد، سیستم ایمنی باید تولید گلبول های سفید و آنتی بادی را متوقف کند، یعنی باید از فعالیت بایستد.
در بعضی افراد، سیستم ایمنی بدن همچنان فعال باقی می ماند و با حمله به خود بدن باعث ایجاد بیماری هایی مثل سکته ی قلبی، سرطان و حتی دیابت می شود.
این مطالعه نشان می دهد که سیستم ایمنی حتی می تواند به اعصاب و مغز حمله کند و به آنها آسیب برساند.
چاقی از قدرت حافظه و IQ (ضریب هوشی) شما کم می کند و موثرترین روش برای جلوگیری از چاقی مصرف مواد غذایی به اندازه ی نیاز بدن و انجام ورزش بطور منظم است.

[mehraboOon]

متفورمین؛ دارویی مطمئن برای کاهش وزن جوان


محققین اخیراً بیان کرده اند که متفورمین (METFORMIN) در کاهش وزن افراد جوان چاق و غیر دیابتی موثر است. متفورمین برای درمان بیماران دیابتی استفاده می شود.
مطالعات زیادی در گذشته نشان می داد که مصرف کوتاه مدت متفورمین باعث کاهش وزن افراد چاق می شود.
متفورمین نمی گذارد قند از کبد وارد جریان خون شود. هنگامی که قبل از صرف غذا، این دارو مصرف شود به مقدار قابل توجهی از افزایش قند خون جلوگیری می کند.
افزایش قند خون بعد از خوردن غذا باعث می شود که پانکراس (لوزالمعده) مقدار زیادی انسولین ترشح کند، زیرا هورمون انسولین، قند خون را کاهش می دهد. انسولین مترشحه با تاثیر بر روی مغز باعث ایجاد حس گرسنگی در شما می شود. در نتیجه بیشتر غذا می خورید و کبد چربی بیشتری می سازد و باعث تجمع مقدار زیادی چربی در ناحیه ی شکم می شود.
این بررسی نشان می دهد استفاده از داروی متفورمین به همراه مصرف کم غذاهای شیرین و چرب، وزن افراد جوان چاق را برای مدت ها کاهش می دهد.


همچنین این دارو مقدار قند و کلسترول خون را کاهش می دهد، مقاومت به انسولین را در بیماران دیابتی کم می کند و باعث کاهش جوش (آکنه) در جوانان چاق می شود.
*هشدار:

هیچ وقت به طور خودسرانه این دارو را مصرف نکنید.
باید متذکر شوم که استفاده از این دارو یا هر داروی دیگری برای لاغر شدن، باید تحت نظر پزشک و با تجویز ایشان باشد تا دچار عوارض جانبی یا مشکل ناشی از مصرف آن دارو نشوید.

[mehraboOon]

کنترل اشتها




از جمله عوامل مهمی که به ‌عنوان عامل ‌زمینه‌ ساز چاقی در کودکان و بزرگسالان مطرح است، دریافت زیاد غذا، به ‌ویژه غذاهای پرچرب و پرانرژی، بیش از نیاز فرد می ‌باشد. البته در این زمینه نقش میزان فعالیت بدنی، به خوبی بررسی و شناخته شده است.
از سویی دیگر، برخی کودکان تا 12 ماه اول زندگی اشتهای خوبی دارند، اما از 3- 1 سالگی اشتهایشان کمتر می ‌شود. کودکان برای صرف غذا، شوق و انگیزه ‌ی کمتری دارند و غذاهای مورد مصرف خانواده، به ویژه سبزی‌ ها را نمی ‌خورند. این موضوع موجب نگرانی یا عصبانیت والدین می شود.
اشتها در انسان، به طور طبیعی کنترل کننده‌ ی تقریبی میزان دریافت غذا می ‌باشد. طوری که فرد با اشتهای کافی شروع به خوردن کرده و با از بین رفتن اشتها یا سیر شدن، از غذا خوردن دست می‌ کشد.
سیستم کنترل کننده ‌ی اشتها، پیچیده است. اشتها، در اوایل عمر بسیار دقیق عمل می ‌کند؛ به ‌طوری که مقدار شیری که نوزاد می‌ نوشد، با نیاز واقعی او کاملاً تناسب دارد.
انسان موجودی اجتماعی است، در نتیجه رفتارهای اطرافیان (یعنی محرک‌ های محیط) می ‌تواند بر سیستم کنترل اشتهای وی خدشه وارد سازند. طوری که فرد سیر، ممکن است با تعارف زیاد اطرافیان مجدداً غذا بخورد یا فرد گرسنه ‌ای که در جلسه ی مهمی حضور دارد، به ناچار گرسنگی را تحمل نماید.


دیگر عوامل محیطی از جمله امکانات تهیه ‌ی غذا، در دسترس بودن آن، شکل ، بو، مزه‌ی غذا و همچنین فرهنگ غالب جامعه در مورد نحوه، نوع و مقدار غذای دریافتی، در کنترل مقدار دریافت غذا و اشتهای فرد نقش بسیار مهمی ایفا می‌ کنند.
علاوه بر تأثیر جامعه و محیط، عواملی چون ژنتیک، عوامل عصبی، مواد مغذی خاص و هورمون‌های ترشحی بدن در کنترل اشتها نقش مهم و اساسی دارند.
نقش ژن‌ها، مجزا از محیط ، در تعیین چگونگی مصرف غذا (به صورت مقدار و دفعات غذا خوردن) و همچنین در قد و وزن افراد (که بر غذا خوردن به طور ثانویه اثر دارد) حایز اهمیت می‌ باشد.
اخیراً (در سال 2004) مشخص شده که ژن‌ها در کنترل اشتها نیز نقش دارند. طبق این پژوهش، نقش‌ ژن‌ها در کنترل گرسنگی، میزانی از پُر شدن معده که گرسنگی را فرو بنشاند، انتخاب نوع و مقدار غذای دریافتی و برخورد با غذا در جمع کاملاً شناخته شده است.
میزان تأثیر یکی از دو عامل محیط و ژنتیک بر فرد، بسیار پیچیده بوده و از فردی به فرد دیگر متفاوت می‌ باشد.


نقش هورمون‌ها در کنترل اشتها

افراد چاق، به گروه‌های پُرخور و غیر پُرخور تقسیم می ‌شوند. نقش هورمون‌ها در تنظیم اشتها به خوبی مشخص شده است.
- لپتین ( LEPTIN ) از جمله مهم ترین هورمون ‌های ترشح شده در بدن می‌ باشد که بر هیپوتالاموس اثر کرده و اعلام سیری می ‌کند. ولی در صورت عدم پاسخ مناسب به این هورمون، فرد پُرخوری می‌ کند. بافت چربی بدن علاوه بر لپتین، هورمون‌هایآدیپونکتین ورزیستین را هم ترشح می‌ کند. این سه هورمون در اثر پیام‌ های ارسالی به مغز توسط بافت چربی، در ارتباط با حجم انرژی ذخیره شده ترشح می‌ شوند.
- انسولین، هورمونی است که از سلو‌ل‌ های بتای جزایر لانگرهانس لوزالمعده (پانکراس) ترشح می‌ شود و با کاهش قند خون سبب تولید علایم گرسنگی توسط هیپوتالاموس می‌ گردد.
- گرلین (GHRELIN) هورمون دیگری است که از معده ترشح می ‌شود و در گرسنگی نقش دارد و اگر میزان ترشح آن در بدن زیاد باشد و یا به خوبی عمل نکند، موجب پُرخوری می‌ گردد.
سه هورمون دیگری که در سیری و کاهش اشتها نقش دارند، عبارت هستند از:
کوله سیستوکنین، پپتید شبه گلوکاگون (GLUCAGON- LIKE PEPTIDE1 یا G L P-1) یا پپتید 36- 3 YY(که از معده ترشح می ‌شود).


نقش عوامل عصبی در کنترل اشتها

لازم به ذکر است که نقش عوامل عصبی که از طریق عصب واگ، سیستم گوارشی را تحت تأثیر قرار می ‌دهند، هم روشن شده است. دانشمندان در زمینه‌ ی کنترل سیستم عصبی، برای قسمت ‌های مختلفی از مغز نقشی قائل شده‌اند.
از میان انتقال دهنده‌ های امواج عصبی که بین سلو‌ل ‌های مغزی ترشح شده و عمل می ‌کنند، نقش نوروپپتید Y (پپتید وابسته به ژن آگوتی) و اورکسین (OREXIN) در تحریک اشتها، همچنین نقش ملانوکورتین‌ها و هورمون محرکه ی آلفاملانوکورتین در سیری تعیین شده‌اند.
هر چه حجم معده بزرگ تر شود، ارسال علایم عصبی سیری کاهش می ‌یابند. در نتیجه افراد دارای معده ‌ی بزرگ تر، بیشتر هم می‌ خورند.


پروتئین‌ها از مولکول ‌هایی به نام اسیدهای آمینه ساخته شده‌اند. برخی اسیدهای آمینه ی تشکیل دهنده ‌ی پروتئین‌ها، باید از طریق غذا دریافت شوند که به آنها اسیدهای آمینه ی ضروری گفته می ‌شود. کمبود حداقل یکی از اسیدهای آمینه ی ضروری ، موجب ایجاد چندین واکنش شیمیایی و فیزیکی در بدن می ‌شود و از آنجا که این اسیدهای آمینه با سوخت و ساز ملکول های چربی و کربوهیدرات‌ها هم در ارتباط هستند، به نظر می ‌رسد سیری کوتاه مدت را تحت تأثیر قرار می ‌دهند.
دریافت مقادیر بالای ویتامین D (به ‌صورت دارویی)، علاوه بر ایجاد عوارضی برای بدن موجب بی ‌اشتهایی می ‌شود.
سیگار، عموماً موجب کاهش اشتها شده و ترک سیگار، اغلب تا مدت‌ها اشتهای فرد را افزایش می ‌دهد.
در حیواناتی که تابستان اشتهای زیادی دارند، ترشح لپتین افزایش می‌ یابد، ولی حساسیت نسبت به آن کم می ‌شود. در روزهای کوتاه زمستانی که حیوانات اشتهای کمی دارند، عکس این قضیه رخ می ‌دهد. بخشی از هیپوتالاموس که به لپتین واکنش نشان می ‌دهد، به کمک عواملی از قبیل نوروپپتید Y، ملانوکورتین و مسیرهای وابسته به کوکائین و آمفتامین‌‌ها، اشتها را کنترل می ‌کند.

[mehraboOon]

داروهای موثر بر اشتها






داروهای کاهش دهنده ی اشتها:

داروها از جمله ترکیباتی هستند که بر اشتها می ‌توانند اثر بگذارند.
علاوه بر داروهای کاهش دهنده‌ ی اشتها، با مصرف داروهای حجیم مانند دگزآمفتامین، متفورمین، گلیکوزیدهای قلبی، گلوکاگون، مورفین، فنیل بوتازون، ایندومتاسین، سیکلوفسفامید، فلوئور و اوراسیل، متیل فنیدات، سالبوتامول، لوودوپا و غیره و همچنین داروهای تغییر دهنده ‌ی طعم غذا (گریزئوفولوین، پنی سیلامین، و لینکومایسین)، مقدار اشتها کاهش می ‌یابد.


داروهای افزایش دهنده ی اشتها:

داروهایی مانند سولفونیل اوره‌ها، داروهای خوراکی پیشگیری از بارداری، سیپروهپتادین، کلرپرومازین، آندروژن‌ها، استروئیدهای آنابولیکی، کورتیکوستروئیدها، انسولین، لیتیوم، آمی تریپتیلین، پیزوتیفن، کامیپرامین، بنزود یازپین‌ها، و متو کلوپروماید می‌ توانند اشتها را افزایش دهند.
تمامی افراد، به ویژه کودکان و نوجوانانی که در سن رشد و نمو هستند، باید از مصرف هر نوع دارویی برای لاغر یا چاق شدن، به طور خودسرانه و بدون مشورت با پزشک خودداری کنند.




کنترل اشتها بدون مشورت با پزشک یا متخصص مربوطه:

در بزرگسالان، کنترل اشتها به منظور کنترل وزن، بدون مشاوره ی علمی، بسیار زیان بار بوده و لطمه ‌های جدی به بدن وارد می‌ سازد.
بعضی از نوجوانان و به ویژه دختران نوجوان ممکن است بدون مشاوره ی با پزشک یا متخصص تغذیه، برای لاغر شدن رژیم بگیرند، ولی چون این کار علمی و اصولی صورت نمی‌ گیرد، انرژی ، ویتامین ها، املاح و سایر مواد مغذی مورد نیاز بدن را به مقدار کافی دریافت نخواهند کرد، در نتیجه سلامت این گونه افراد لطمه‌ های جبران ناپذیری خواهد دید.
تعدادی از آنها در اثر این رژیم غیر اصولی، دچار بی‌ اشتهایی عصبی(ANOREXIA) یا پرخوری عصبی(BULIMIA) می‌ گردند، که با طولانی ‌تر شدن زمان این حالات، پیش ‌آگاهی بیماری بدتر شده و احتمال موفقیت درمان کاهش می ‌یابد.
در مقابل، پسران نوجوان عموماً نگران اندازه‌ی قد یا بزرگی و فرم عضلات خود هستند.
کنترل شدید اشتهای کودکان و نوجوانان به منظور کاهش وزن، بدون مشاوره ‌ی دقیق با متخصص تغذیه یا پزشک، می تواند بسیار خطرناک باشد و به سوء تغذیه و کوتاهی قد فرد در آینده منتهی شود.


داروهای افزایش دهنده‌ ی اشتهای کودکان و برخی مکمل ‌های غذایی که مورد استفاده ‌ی بعضی نوجوانان می ‌باشند نیز با عوارض جانبی همراه هستند و برخی اوقات با تأثیر شدید بر اشتها، فرد را به پُرخوری و آمادگی برای چاق شدن در دوران‌های بعدی زندگی سوق می ‌دهد.
دکتر احمدرضا درستی مطلق- متخصص تغذیه(عضو هیات علمی دانشگاه تهران)

[mehraboOon]

اولین داروی لاغری بدون نسخه




اولین داروی لاغری بدون نیاز به نسخه ی پزشک، 8 فوریه 2007 (19 بهمن 1385) مورد تایید سازمان غذا و دارو ی آمریکا‍ (FDA)* قرار گرفت.
به گزارش خبرگزاری رویترز شرکت گلاسکو ‌اسمیت‌ کلاین (GSK) قرص آلی(ALLI) را که از جذب چربی غذاها جلوگیری می‌کند، به تایید مقامات بهداشتی آمریکا رسانده است.
این دارو یک گونه ی ضعیف‌تر از داروی زنیکال (XENICAL) است که قبلا بوسیله شرکت روش (ROCHE)ساخته شده بود و به اندازه ی نصف آن حاوی ماده موثر است.
FDA داروی " آلی" را فقط برای بزرگسالان چاق تایید کرده است و تاکید کرده که استفاده از آن باید با رژیم غذایی کم‌کالری و کم‌چربی و ورزش همراه باشد.


قرص آلی را می‌توان تا سه بار در روز همراه با غذا مصرف کرد.
این دارو مقدار چربی جذب‌شده را تا 25 درصد کاهش می‌دهد. چربی هضم‌نشده از طریق اجابت مزاج دفع می‌شود و به همین علت، عوارض جانبی این دارو به صورت مدفوع چرب و خروج گاز بروز می‌کند.
شرکت گلاسکو و FDA می‌گویند: خوردن غذای کم‌چربی این عوارض جانبی را کم می‌کند. همچنین به گفته FDA مصرف‌کنندگان آلی باید هر شب داروی مولتی‌ویتامین مصرف کنند تا ویتامین‌های از دست‌رفته از راه مدفوع چرب جایگزین شوند.
قرص آلی(ALLI) به ازای هر 5/2 کیلوگرم کاهش وزن از طریق رژیم غذایی، به فرد کمک می‌کند 1 تا 5/1 کیلوگرم بیشتر وزن کم کند.


آلی تنها داروی لاغری بدون نیاز به نسخه پزشک (OVER THE COUNTER) است که تا به حال FDA آن را تایید کرده است.
بسیاری از شرکت‌ها، مکمل‌های غذایی را به صورت بدون نسخه فروش می‌رسانند که مدعی‌اند، وزن را کم می‌کنند، اما هیچکدام از این فرآورده‌ها به تایید سازمان غذا و داروی آمریکا نرسیده‌‌اند.
اما ورود این دارو به بازار بدون بحث نبوده است. گروه حمایت از مصرف‌کنندگان PUBLIC CITIZEN در آمریکا که قبلا خواستار تحریم زنیکال شده بود، می‌گوید آلی نباید مورد تایید قرار می‌گرفت، چرا که در تحقیقات حیوانی بر روی آن ضایعات پیش‌سرطانی دیده شده است. همچنین منافع این دارو را "ناچیز" خواند.
در مقابل شرکت گلاسکو می‌گوید که این نگرانی‌ها پایه‌ای ‌ندارد.
استیو برتون، رئیس بخش مراقبت‌های بهداشتی مصرف‌کنندگان در شرکت گلاسکو می‌گوید:"ما تاکید می کنیم که داروی آلی برای مصرف هرکسی نیست. این دارو فقط برای فرد چاق بزرگسالی است که رژیم ‌غذایی کم کالری را رعایت کند."


هشدارها:

استفاده از این دارو برای افرادی که تحت پیوند عضو قرار گرفته‌اند، به خاطر احتمال تداخل دارویی ممنوع است. همچنین افرادی که دارو‌های رقیق‌کننده خون مانند وارفارین مصرف می‌کنند یا به خاطر ابتلا به دیابت یا مشکلات تیروئیدی تحت درمان هستند، باید پیش از دریافت دارو با پزشکشان مشورت کنند.



سایر داروهای لاغری

با اینکه محققان گفته بودند داروی زنیکال برای سلامتی مضر و خطرناک است، همچنان با نسخه به فروش می رسد. پژوهشگران علوم پزشکی شرکت داروسازی روش اعلام کرده بودند که داروی زنیکال سبب بروز حالات پیش سرطانی دردستگاه گوارشی می‌شود.
شرکت آبوت نیز در حال حاضر داروی ضد چاقی مریدیا (MERIDIA) را به فروش می‌رساند که تهیه آن نیاز به نسخه دارد.
بالاخره شرکت سانوفی-آونتیس به دنبال کسب تایید برای یک داروی ضد چاقی به نام آکومپلیا (ACOMPLIA) است.
شرکت گلاسکو بازاری 6-5 میلیون نفری را در آمریکا - که دو سوم مردم آن اضافه ‌وزن دارند یا چاق هستند- برای داروی آلی پیش‌بینی کرده است.
* FOOD AND DRUG ADMINISTRATION
منبع : همشهری

[mehraboOon]

آیا شما چاق هستید؟




آیا شما دچار اضافه وزن یا چاقی هستید؟اگر جواب مثبت است بدانید که دچار یک بیماری با عوارض وخیم می باشید. چاقی، عارضه ای بیش از یک مشکل زیبایی اندام است.
اضافه وزن، شما را در خطر ابتلا به فشار خون بالا و سایر مشکلات دیگر قرار می دهد. ثابت شده است که حتی کاهش کمی از اضافه وزن می تواند اثر زیادی روی بهبود سلامتی داشته باشد و در بسیاری موارد با ورزش، رژیم غذایی سالم و تغییر در عادات زندگی فرد می توان وزن اضافی را کاهش داد. ولی در صورتی که افراد به تغییرات روش زندگی پاسخ مناسبی ندهند، می توان با تجویز دارو و حتی در مواردی خاص، با عمل جراحی برای کاهش وزن اقدام کرد .


علل چاقی :

چاقی چیزی نیست جز افزایش غیر طبیعی مقدار چربی در بدن.
پزشکان برای تعریف چاقی از "شاخص توده ی بدنی" یا BMI استفاده می کنند که این شاخص از تقسیم وزن بدن (برحسب کیلوگرم) بر مجذور قد (بر حسب متر) به دست می آید. منظور از مجذور قد این است که مقدار آن را بر حسب متر دو بار در هم ضرب کنید. برای مثال BMI فردی با قد 175 سانتی متر و وزن 105 کیلوگرم برابر است با 31/34.


تقسیم بندی افراد بر حسب BMI به صورت زیر است :

وضعیت بدن
مقدار BMI
کمبود وزن
کمتر از 19
وزن طبیعی
19 تا 25
اضافه وزن
25 تا 30
چاق
30 تا 40
بسیار چاق
بیش از 40
وزن اصولاً از تعادل بین مقدار کالری دریافتی توسط غذا و مصرف (سوزاندن) کالری برای فعالیت های روزانه تعیین می شود. اگر شما بیش از مقدار مورد نیازتان کالری دریافت کنید، دچار اضافه وزن خواهید شد، زیرا بدن شما این انرژی مازاد بر نیاز را به صورت چربی ذخیره می کند.
چربی یکی از اشکال ذخیره ی انرژی در بدن است. همچنین به عنوان عایقی محافظتی در زیر پوست شما عمل می کند. در حقیقت برای انجام این گونه اعمال در بدن مقداری چربی مورد نیاز است، ولی مصرف بیش از حد آن می تواند با سلامتی شما تداخل داشته باشد.


عوامل خطر :

عواملی که باعث افزایش خطر چاقی در شما می شوند عبارتند از :
- رژیم غذایی
مصرف مداوم غذاهای پر انرژی مثل غذاهای چرب و سرخ کرده، غذاهای آماده (مثل پیتزا و ساندویچ) ، نوشابه ها، شیرینی ها، دسرهای شیرین و انواع سس می تواند باعث افزایش وزن شود.
- کم تحرکی
افراد کم تحرک به خاطر این که کالری مصرفی خود را نمی سوزانند و فعالیتی برای سوختن انرژی ندارند، مستعد چاقی هستند.
- عوامل روان شناختی
بعضی افراد برای مقابله با مشکلاتی مثل استرس و یا احساس کسلی، پُرخوری می کنند.
- ژنتیک
اگر یکی از والدین شما یا هر دوی آنها چاق هستند، شانس بیشتری برای چاق شدن دارید. ژن ها ممکن است بر مقدار ذخیره ی چربی و توزیع آن در بدن نقش داشته باشند.
البته داشتن این ژن ها به این معنی نیست که حتماً چاق خواهید شد، بلکه عوامل محیطی مساعد نیز باید برای بروز این ژن ها وجود داشته باشند.


چه موقع نیاز به مشورت پزشکی دارید؟

چه طور می توانید متوجه شوید که نیاز به کاهش وزن برای حفظ سلامتی خود دارید؟ برای پاسخ به این سئوال دو شاخص به شما کمک می کند:
1- شاخص توده ی بدنی یا BMI :
همان طور که قبلاً اشاره شد BMI یا (BODY MASS INDEX) بین 25-19 نشان می دهد که شما وزن مناسبی برای قد خود دارید و دارای چربی اضافه نیستید. اما BMI بین30- 25 نشان می دهد که شما دچار اضافه وزن هستید وBMI بالای 30 نشان دهنده ی چاقی شما است که در این موارد باید برای کاهش وزن و تأمین سلامتی خود با پزشک مشورت کنید.

2- اندازه ی دور کمر:
افرادی که چربی را بیشتر در قسمت دور کمر خود ذخیره می کنند( بالا تنه) به عنوان افراد با چاقی " سیب شکل" و آنهایی که چربی را بیشتر در پائین تنه ی خود (باسن، ران ها و لگن) ذخیره می کنند به عنوان افراد با چاقی "گلابی شکل" معروف می باشند. به یاد داشته باشید از نظر سلامتی بهتر است شما به شکل گلابی باشید تا سیب.
چاقی سیب شکل بیشتر در مردان و نوع گلابی شکل آن بیشتر در زنان دیده می شود و برای همین است که در وزن برابر ، زن ها کمتر دچار عوارض چاقی می شوند، زیرا چاقی آنها بیشتر مربوط به پائین تنه می باشد.
چاقی سیب شکل باعث تجمع چربی به دور اندام های شکمی مثل روده ها می شود که خطر بالاتری برای ایجاد مشکلات وخیم سلامتی در فرد دارد.
قابل توجه است که حداکثر مقدار مجاز دور کمر برای مردان 100 سانتی متر و برای زنان 5/87 سانتی متر می باشد و اگر دور کمر شما از این مقادیر بالاتر است( که نشان دهنده ی چاقی سیبی شکل خطرناک است) باید به پزشک برای کاهش وزن مراجعه کنید.


هنگام مراجعه به پزشک برای توضیح مشکل چاقی خود صادق باشید. مقادیر غذایی که می خورید، میان وعده ها، نوع غذاها ... همگی را به درستی و دقت بیان کنید.
همچنین اگر مشکلات دیگری دارید که به چاقی مربوط می شوند، مثل: پرفشاری خون، کلسترول بالا، دیابت یا التهاب مفاصل، آنها را نیز به پزشک خود اطلاع دهید و بدانید که با کاهش وزن قسمت مهمی از مشکلات فوق رفع خواهد شد.


غربالگری و تشخیص

پزشک می تواند تعیین کند که آیا شما نیاز به کاهش وزن دارید یا خیر و اگر نیاز دارید، چه مقدار باید وزن خود را کاهش دهید.
علاوه بر تعیین BMI و اندازه ی دور کمر، پزشک تاریخچه ی پزشکی شما را نیز بررسی می کند و از مسائلی مانند کشیدن سیگار، مصرف الکل یا مقدار استرس در زندگی شما سئوالاتی خواهد کرد، زیرا این مسائل می توانند خطر و عوارض چاقی را افزایش دهند.
همچنین پزشک باید ارزیابی کاملی از وضعیت سلامت فعلی شما داشته باشد. ممکن است شما هم زمان بیماری دیگری داشته باشید که همراه با کاهش وزن باید به آن نیز توجه کافی شود.
منبع: WWW.BPUMS.COM