ديوان اشعار ابوسعید ابوالخیر

[sorna]

گشتی به وقوف بر مواقف قانع

شد قصد مقاصدت ز مقصد مانع


هرگز نشود تا نکنی کشف حجب

انوار حقیقت از مطالع طالع

[sorna]

کی باشد و کی لباس هستی شده شق

تابان گشته جمال وجه مطلق


دل در سطوات نور او مستهلک

جان در غلبات شوق او مستغرق

[sorna]

دل کرد بسی نگاه در دفتر عشق
جز دوست ندید هیچ رو در خور عشق

چندانکه رخت حسن نهد بر سر حسن

شوریده دلم عشق نهد بر سر عشق

[sorna]

بر عود دلم نواخت یک زمزمه عشق

زان زمزمه‌ام ز پای تا سر همه عشق


حقا که به عهدها نیایم بیرون

از عهدهٔ حق گزاری یک دمه عشق

[sorna]

ما را شده‌است دین و آیین همه عشق

بستر همه محنتست و بالین همه عشق


سبحان الله رخی و چندین همه حسن

انالله دلی و چندین همه عشق

[sorna]

خلقان همه بر درگهت ای خالق پاک

هستند پی قطرهٔ آبی غمناک


سقای سحاب را بفرما از لطف

تا آب زند بر سر این مشتی خاک

[sorna]

دامان غنای عشق پاک آمد پاک

زآلودگی نیاز با مشتی خاک


چون جلوه گر و نظارگی جمله خود اوست

گر ما و تو در میان نباشیم چه باک

[sorna]

گر فضل کنی ندارم از عالم باک

ور عدل کنی شوم به یک باره هلاک


روزی صدبار گویم ای صانع پاک

مشتی خاکم چه آید از مشتی خاک

[sorna]

بر چهره ندارم زمسلمانی رنگ

بر من دارد شرف سگ اهل فرنگ


آن رو سیهم که باشد از بودن من

دوزخ را ننگ و اهل دوزخ را ننگ

[sorna]

تا شیر بدم شکار من بود پلنگ

پیروز شدم به هرچه کردم آهنگ


تا عشق ترا به بر درآوردم تنگ

از بیشه برون کرد مرا روبه لنگ