شرح دعاى كميل

[R A H A]

يخلقكم فى بطون امهاتكم خلقا من بعد خلق فى ظلمات ثلاث» 1
خدا شما را در شكم‏هاى مادرانتان مى‏آفريند، آفرينشى بعد از آفرينش ديگر در سه تاريكى.
به تدريج سه پرده جنين را در بر مى‏گيرد، اين پرده‏ها عبارتند از:
1. پرده آم نيوس.
2. پرده كوريون.
3. پرده آل لان توئيد.
آم نيوس پرده‏اى است كه از نمو سطح خارجى جنين حاصل مى‏شود و از اطراف توسعه پيدا مى‏كند تا فضائى به نام حفره آم نيوس در پشت جنين به وجود مى‏آورد و آنگاه در حفره آم نيوس مايع زلالى پديد مى‏آيد.
پرده كوريون خارج از پرده آم نيوس قرار دارد، و به كمك آن، جنين محفوظ مى‏ماند.
پرده آل لان توئيد در ناحيه شكمى جنين است و مربوط به لوله هاضمه آن بوده به جذب غذا كمك مى‏كند، اين پرده‏ها نمى‏گذارند از ناحيه هوا، نور، آب، باد، و ضربات وارده زيانى به جنين وارد آيد و در فاصله ميان پرده آم نيوس و جنين مايعى وجود دارد كه هرگاه ضربه‏اى به شكم وارد شود، اين ضربه به مايع منتقل مى‏گردد و در آن خنثى و مستهلك مى‏شود.
اين است رحمت واسعه حق كه همه چيز را فراگرفته، و گوشه‏اى از آثارش در اوضاع و احوال جنين لمس مى‏شود.
«ثم انشاناه خلقا آخر فتبارك الله احسن الخالقين» 2
پس از پايان صورت‏بندى جنين كه خود دنياى شگفت انگيزى از قدرت خداست، و هنوز بسيارى از حقايق آن به صورت اسرارآميز مانده، و تاكنون ابزارهاى علمى، و افكار قويم به كشف آن دسترسى پيدا نكرده‏اند، مرحله دميدن روح مى‏رسد كه خود از عجايب بسيار پيچيده است.
حضرت حق به رحمت و اراده‏اش تحول شگفت انگيزترى در جنين پديد مى‏آورد، يعنى جان در او مى‏دمد و جنين مرده را زنده مى‏كند!!از اين پس جنين تعليم مى‏گيرد كه انگشت خود را در دهان بگذارد، و به همين خاطر است كه نوزاد بلافاصله پس از تولد مى‏تواند پستان مادر را بمكد!

«والله اخرجكم من بطون امهاتكم» 3
خدا شما را از شكم‏هاى مادرانتان بيرون آورد.

[R A H A]

داستان تولد نوزاد يكى از شگفت انگيزترين حوادثى است كه در دستگاه آفرينش اتفاق مى‏افتد، جنين كه 9 ماه تمام در سكوت و تاريكى، و گرماى مطبوع رحم زندگى كرده، اينك به اراده خدا، و در سايه رحمت حق وارد محيطى جديد كه قابل مقايسه با محيط قبل نيست مى‏شود و براى اينكه بتواند خود را با محيط جديد وفق دهد و هماهنگ كند رحمت الهيه همه نوع استعداد و نيروى لازم را به او بخشيده. او از رحم مادر كه داراى حرارتى به ميزان 37 درجه است وارد محيطى كه حرارتش كمتر يا بيشتر است مى‏شود ولى خود را با محيط جديد هماهنگ مى‏كند، چگونگى اين هماهنگى از معماهاى علم طب است، از تاريكى قدم به روشنايى مى‏گذارد، و نور خيره كننده دنياى جديد را با چشمان كوچك و لطيفش تحمل مى‏كند، از محيطى مرطوب و لزج به محيطى خشك مى‏آيد و خود را با خشكى محيط بلافاصله وفق مى‏دهد، تا پيش از ولادت از راه ناف تغذيه مى‏كرد. اينك با دهان غذا مى‏خورد و بدون واسطه از هوا تنفس مى‏كند }4
اينهاست جلوه‏هاى رحمت واسعه حق كه همه چيز را فرا گرفته، و در اين مقام است كه انسان بايد با تمام وجود به شكر نعمت‏هاى بى‏شمار حضرت دوست برخيزد، و با تضرع و زارى و ذلت و مسكنت و زبان حال و قال براى تكميل سفره مادى و معنويش بگويد:
اللهم انى اسئلك برحمتك التى وسعت كل شى‏ء
لازم است به گوشه‏اى ديگر، و پرده‏اى عجيب‏تر از رحمت واسعه الهيه نسبت به انسان نظر اندازيم، شايد حجاب غفلت را از آئينه دل ما بردارد، و جان ما را به نورانيتش نورانى كند، و سبب شوق بيشتر در باطن ما به سوى عبادتى خالص گردد، و نفرت ما را از گناه و معصيت تا جائى كه به ما مصونيت بخشد افزون كند.
ماشين مغز انسان از نظر علم حيرت انگيزترين ماشين‏هاست، و وظائفى را انجام مى‏دهد كه پرقدرت‏ترين ماشين‏هاى ساخته بشرى از انجام آن ناتوان است.يكى از وظائف مغز، ثبت و ضبط وقايع گوناگون است كه نيروى حافظه را تشكيل مى‏دهد، حافظه انسانى فقط به قسمت كوچكى از مغز ارتباط دارد، براى نشان دادن قدرت حافظه مثالى آورده‏اند: فرض كنيم مردى پنجاه سال از عمرش گذشته باشد، بخواهد خاطرات خود را بدون كم و زياد بنويسد، براى درج اين خاطرات معادل 160 ميليون نسخه روزنامه به قطع بزرگ كه در بيست صفحه، و سراسر با حروف ريز چاپ شده باشد نياز خواهد بود، مكانيسم به يادآوردن خاطرات گذشته از بسيارى از جهات مانند نوارهاى ضبط صوت است فرقى كه دارد اين است كه نيروى برق نوارهاى مغز از اعصاب بدن تإمين مى‏شود و هيچ گونه احتياجى به چرخيدن ندارد.

[R A H A]

مطابق حساب دقيق، اگر بخواهند ماشينى بسازند كه كم و بيش كار يك مغز انسانى را انجام دهد، بايستى دستگاهى دوبرابر بزرگترين ساختمان‏هاى جهان تهيه كنند، و براى تهيه نيروى برق آن تمام برق حاصله از بزرگترين آبشار جهانى را به آن اختصاص دهند، و چون ناگزير لامپ‏هاى الكترونى و سيم‏هاى اين ماشين گرم مى‏شود،بايد تمام آب آن آبشار براى خنك كردن آن گراگرد ماشين بگردد! و با اين همه كار ماشين اختراعى نخواهد توانست تمام وظائف مغز يك انسان معمولى را از نظر تفكر و انديشه انجام دهد.
فرمان مكيدن شير از پستان مادر، از مغز كودك به دو لب صادر مى‏شود، و كودك با خاطرى آرام و بدون اشتباه از شير مادر تغذيه مى‏كند.در پيكر مادر يك كارخانه شيميائى اتوماتيك وجود دارد، كه خون را به صورت يك غذاى بسيار لطيف و سودمند و گوارا تبديل مى‏كند، كه براى تغذيه نوزاد و دستگاه گوارش وى مناسب است.فرآورده پرارزش اين كارخانه در مخزنى به نام پستان جمع مى‏شود، و از نوك پستان به وسيله مكيدن نوزاد بيرون مى‏آيد و جزء بدن وى در مى‏آيد.اندازه حجم نوك پستان با اندازه دهان بچه تناسب دارد، نوك پستان داراى سوراخ‏هاى بسيار ريزى است كه به وسيله مكيدن كودك باز شده و به طور معمول خودبخود بسته مى‏شود، تا شير به هدر نرود.
پس از آن كه جنين در رحم مادر قدم مى‏گذارد كارخانه شيرسازى سر از خواب برمى‏دارد و كم كم شروع به كار مى‏كند، هر چه جنين رشد كند فعاليت اين كارخانه رو به افزايش مى‏رود، تا در وقت ولادت شيرى كه با مزاج نوزاد سازگار باشد آماده شود.
پس از ولادت، هر چه كودك بزرگتر شود و دستگاه گوارش وى نيرومندتر گردد اين كارخانه در محصول خود تغييراتى مى‏دهد!
اين حقايق شگفت انگيز و واقعيات حيرت آور، و فعل و انفعالات و تغيير و تحولات كه همه و همه در راه بهره ورى انسان انجام مى‏گيرد، جز جلوه رحمت خدا، و مهر بى‏پايان او، و رإفت و لطف فراگيرش چيز ديگرى است؟!!اين انسان است كه با دقت و تإمل، و تفكر و انديشه در اين امور بهت‏آور، بايد در راه سپاسگزارى از حضرت محبوب قدم بگذارد و هر لحظه براى جلب فيوضات بيشتر و بخصوص فيوضات معنوى دست گدائى به پيشگاه او بردارد و با همه وجود بگويد:

[R A H A]

اللهم انى اسئلك برحمتك التى وسعت كل شى‏ء.
ريه‏ها كه دستگاه تنفسى انسان است در يك دوره زندگى معتدل در حدود 500 ميليون بار عمليات قبض و بسط را انجام مى‏دهند.در جهاز تنفس صدها هزار غده وجود دارد كه از آن مايعى چسبنده ترشح مى‏شود، كه ذرات زيان دارى كه در گرد و خاك وجود دارد، و همراه نفس داخل بدن مى‏شوند جذب مى‏كند.اگر اين مايع نبود، ذرات مزبور در ظرف چند لحظه لوله‏هاى تنفس را مى‏بستند و منجر به مرگ مى‏شد.
در لوله‏هاى تنفس موهاى بسيار باريكى وجود دارد كه آنجا را پيوسته تميز و پاكيزه مى‏كنند.اين موها در ظرف يك ثانيه 12 بار تمام لوله‏ها را جاروب مى‏كنند و ذرات زيان بخش را به جهاز هاضمه مى‏رسانند، در آنجا تإثير خود را از دست مى‏دهند.لوله‏هاى تنفس 750 ميليون كيسه‏هاى ريوى را به هواى تصفيه شده مى‏رسانند كه در كربن و اكسيد خون به اكسيژن حيات بخش تبديل مى‏شود.دستگاه تنفس با اين حجم كوچك و كار عظيم، و فعل و انفعال حيرت‏آور يكى از اجزإ كل شى‏ء است كه رحمت الهيه آن را فراگرفته و به آن احاطه كامل دارد.
پوست بدن داراى سوراخ‏هاى بسيار ريز و ذره بينى است كه مقدارى از تنفس انسان به وسيله آن‏ها انجام مى‏شود.اگر اين سوراخها بسته شود انسان زنده نمى‏ماند، پوست داراى غده‏هائى است كه ايجاد عرق مى‏كنند، و آن را از بدن بيرون مى‏دهند تا حرارت بدن هميشه منظم باشد و بالا نرود.پوست داراى غده‏هاى روغنى است، تا پيوسته موها را و خود پوست را تازه و نرم نگاهدارند. پوست در برابر حمله ميكروب‏هاى خارجى خط دفاعى كشور بدن است.
پوست سم‏هايى كه در بدن پيدا مى‏شود به وسيله عرق دفع مى‏كند، و در اين كار به كليه‏ها كمك مى‏دهد.پوست از بيرون آمدن مايع‏هاى سودمند بدن جلوگيرى مى‏كند، پوست مركز حس لامسه است همان حسى كه سردى، گرمى، زبرى، صافى، شلى، سفتى، كلفتى و نازكى اجسام را به ما گزارش مى‏دهد.پوست جسمى است كه رحمت خدا او را فراگرفته، و اگر اتصال به رحمت خدا نداشت اين همه فعل و انفعال سودمند در جهت حيات انسان در آن انجام نمى‏گرفت.

[R A H A]

اى كه درد مرا تويى درمان
اى كه راه مرا تويى پايان
كمر خدمتت به دل بستم
هر چه گويى به جان برم فرمان
داده ام تن به خدمت تو به دل
داده ام دل به طاعت تو به جان
هر چه خواهى بيار بر سر من
يك دمم از درت وليك مران
به خيال تو زنده است اين سر
به هواى تو زنده است اين جان
گرنه در سر خيال تست مقيم
ورنه در جان هواى تست روان
نيستم من به جز تن بى سر
نيستم غير قالب بى جان
نه جهان خواهم و نه جان جانا
هم جهان فيض را تويى هم جان
خداى تعالى هنگامى كه پيكر انسان را آفريد، از باب محبت و لطف و رإفت و رحمتش، در برابر دشمنان مهاجم يعنى ميكروبها و بيماريها پنج خط دفاعى براى وى قرار داد.

[R A H A]

1. پوست: كه سرتاسر بدن را مانند قلعه‏اى فراگرفته.
2. بافت‏هاى لنفاوى: و آنها عبارتند از بافت‏هاى پنبه مانندى كه زير پوست بدن قرار دارند و كرم رنگ مى‏باشند و گاهى تغيير رنگ مى‏دهند.
اين بافت‏ها در بعضى نقاط بدن ضخيم و در بعضى نقاط ديگر نازك مى‏باشند، اگر دشمن از پوست گذشت با مقاومت نسج‏هاى لنفاوى روبرو مى‏شود.
3. پرده‏هاى مخاط: پرده مخاط عبارت از پرده‏اى است كه پاره‏اى از اعضإ را احاطه كرده است، و رنگ آن متناسب با خود عضو مى‏باشد.
بعضى از اعضا مانند قلب داراى دو پرده مخاط مى‏باشند: يكى پرده‏اى كه بيرون قلب را احاطه كرده است، و آن را مخاط خارجى نامند، ديگر آن كه در درون قلب است و آن را مخاط داخلى گويند، پرده مخاط وظيفه‏اش دفاع از عضو است.
4. ترشى معده: اگر دشمن از خطوط مقدم دفاعى بدن گذشت و به درون معده راه يافت، ترشى معده او را نابود مى‏كند.
5. گويچه‏هاى سپيد: آنها موجودات كروى شكلى هستند كه با ميكروب‏هاى خبيثى كه از خطوط دفاعى بدن گذشته‏اند و داخل خون شده‏اند به جنگ برمى خيزند تا همگى را به ديار نيستى رهسپار كنند، نكته قابل توجه اينكه اين گويچه‏هاى سپيد با ميكروبهاى پاك و طيبى كه وارد كشور بدن مى‏شوند همه گونه مساعدت مى‏كنند. 5
مگر نه اين است كه رحمت الهيه و رإفت رحمانيه همه اينها را فراگرفته، كه اينگونه بشر را از حوادث و آفات دهر حفظ مى‏كنند، و او را در مسير حيات با فعل و انفعالات خود يارى مى‏دهند، به راستى انسان چه اندازه مورد رحمت خداست، رحمتى كه ظاهر و باطن و ذره ذره وجود او را فراگرفته و يك لحظه او را تنها نمى‏گذارد؟!
اللهم انى اسئلك برحمتك التى وسعت كل شى‏ء.

[R A H A]

گياهان و منافع شگفت انگيز آنها
شماره گياهان، و عدد نباتات، و فعل و انفعالات آنها، و ويتامين‏هايى كه در خود دارند، و نقشى كه در بقإ حيات و در زندگى انسانها به عهده دارند، كسى جز خدا كه به وجود آورنده آنهاست نمى داند، از آنجا كه نباتات و گياهان جزيى از كل شى‏ء است و رحمت الهيه ظاهر و باطن همه آنها را فراگرفته به گوشه‏اى از وجود آنها و نقشى كه در خيمه حيات براى بقإ حيات به عهده دارند اشاره مى‏شود.
در هوا مقدارى محدود گاز اكسيژن موجود است، اكسيژن ماده‏اى است حياتى كه حرارت غريزى بدن انسانها و حيوانات و همه جانداران به آن بستگى دارد، و زندگى انسان و حيوان بدون آن ممكن نخواهد بود.هنگام نفس كشيدن مقدارى اكسيژن وارد ريه‏ها مى‏شود، و با خون تركيب مى‏گردد، دستگاه پخش خون آن را به تمام قسمت‏هاى بدن مى‏رساند.اكسيژن، غذا را در سلول‏هاى گوناگون بدن با حرارتى ضعيف آهسته و آرام مى‏سوزاند و حرارت غريزى را به وجود مى‏آورد، در اثر احتراق غذا گازهاى زهرآگين به نام كربونيك ايجاد مى شود، اين گاز در بازگشت مجدد خون به ريه‏ها با خون داخل آنها شده و از راه تنفس بيرون رفته جزء هوا مى‏شود.كار همه جانداران همين است كه اكسيژن هوا را مى‏گيرند و گاز كربونيك تحويل مى‏دهند.
در اينجا پرسشى پيش مى‏آيد كه چرا اكسيژن هوا تمام نمى‏شود، چون اندازه‏اش محدود و مقدارش معين بوده، و آن مقدار در اثر تنفس ميلياردها انسان و ميلياردها جاندار ديگر در هزاران سال بايد تمام شده باشد.هر فردى از انسان در 24 ساعت در ضمن تنفس به طور معمول 250 گرم كربن خالص از ريه بيرون مى‏دهد، اگر مجموع افراد بشر را فرضا سه ميليارد بدانيم در ظرف يك سال، دويست و هفتاد وسه ميليون و هفتصد و پنجاه هزار تن كربونيك كه گازى سمى است توليد مى‏كنند، تقريبا برابر همين مقدار را جانوران در ضمن تنفس ايجاد مى‏كنند.آيا اين گاز سمى كه دم بدم به طور تصاعد افزوده مى‏شود به كجا مى‏رود؟اگر در هوا موجود است بايستى تعادلش با اكسيژن به هم بخورد زيرا اكسيژن پيوسته در حال كم شدن و كربن در حال افزايش است.پس چرا انسان‏ها و جانداران همگى زنده مانده‏اند، و به كام مرگ نيفتاده‏اند؟!

[R A H A]

پاسخ اين است كه رحمت الهيه اين مشكل را به آسانى حل كرده، و با آسانترين راه انسانها و جانداران را از خطر مرگبار اين گاز نجات داده.او سلسله‏اى بر موجودات زنده اين جهان افزوده كه شماره اش براى كسى معلوم نيست.او تنفس كننده‏هاى زنده ديگرى را ايجاد كرده كه تنفس آنها درست بر خلاف نفس كشيدن جانداران است.آنها وقتى نفس مى‏كشند كربن را از هوا مى‏گيرند و اكسيژن تحويل مى‏دهند، در نتيجه تعادل را ميان اين دو گاز هوا برقرار مى‏كنند.اين موجودات زنده خدمتگزار، سلسله گياهان هستند، گياه كربن را در تنه خود نگاه مى‏دارد، و اكسيژن را در هوا ارسال مى كند، بخش مهم وجود گياهان از همين كربن است، گياه عمل كربن‏گيرى را از هوا به وسيله برگهاى خود انجام مى‏دهد!
براساس آيات قرآن، و كلام ملكوتى امام عاشقان اميرمومنان در دعاى كميل رحمت الهيه هر برگى را فراگرفته كه اين گونه بساط حيات را از خطر نابودى حفظ مى‏كند، و آثار رحمت فراگير حضرت حق در سبزينه، تنه، شاخ و برگ، و شكوفه‏ها و گل‏هاى گياهان با چشم سر قابل مشاهده است، آن كه نمى‏بيند بيمار است، و آن كه مشاهده نمى‏كند دچار سرطان جهل و غفلت است. انسان با عقل و شعور خدا داده از انواع سبزيجات و حبوبات و ميوه جات براى سلامت بدن، و رفع گرسنگى و لذت بردن، و ادامه حيات استفاده مى‏كند، و اين مجموعه در كارگاه عظيم بدن او به آنچه كه مورد نياز بدن است از قبيل: رنگ، استخوان، پوست، عصب، پى، رگ، خون، مو، ناخن، انرژى، حرارت و... به سبب رحمت الهى تبديل مى‏شود.

[R A H A]

چشم دل باز كن كه جان بينى
آنچه ناديدنى است آن بينى
گر به اقليم عشق رو آرى
همه آفاق گلستان بينى
آنچه بينى دلت همان خواهد
آنچه خواهد دلت همان بينى
بى سر و پا گداى آنجا را
سر به ملك جهان گران بينى
هم در آن پا برهنه جمعى را
پاى بر فرق فرقدان بينى
هم در آن سر برهنه قومى را
بر سر از عرش سايبان بينى
دل هر ذره اى كه بشكافى
آفتابيش در ميان بينى
هرچه دارى اگر به عشق دهى
كافرم گر جوى زيان بينى
جان گدازى اگر به آتش عشق
عشق را كيمياى جان بينى
از مضيق جهات درگذرى
وسعت ملك لامكان بينى
آنچه نشنيده گوش آن شنوى
آنچه ناديده چشم آن بينى
تا بجايى رساندت كه يكى
از جهان و جهانيان بينى
با يكى عشق ورز از دل و جان
تا به عين اليقين عيان بينى
كه يكى هست و نيست هيچ جز او

[R A H A]

وحده لا اله الا هو
حشرات و حيوانات و نقش آنها در حيات و هستىاز شماره حشرات، و حيوانات، و جانوران خشكى و دريا و پرندگان و خزندگان و منافع عظيم وجود آنها در عالم هستى كسى جز خالق آنها كه رحمتش ظاهر و باطن هر يك از آنها را فراگرفته آگاهى ندارد.
رحمت فراگير او نسبت به همه آنها سبب شده، كه آثار بسيار عظيمى از وجودشان آشكار شود، و در اين عرصه سودگيرى انسان از آنها جايگاه خاصى دارد.
درخت ميوه هم نر است و هم ماده، هم گرده دارد كه مانند نطفه مرد است و هم تخمك كه نشانه مادگى اوست. اگر گرده اين درخت ميوه، به تخمك آن درخت هم جنس خود نرسد، و اگر گرده آن به تخمك اين نرسد هيچ كدام بار نمى‏دهند.
درختان كه راه نمى‏روند تا با يكديگر هم آغوش شوند، باد هم در همه جا نيست، حضرت رحمن پرندگانى بسيار ريز به وجود آورده كه موسوم به حشراتند. آنان اين وظيفه را با بهترين طرز انجام مى‏دهند.
گرده اين را به تخمك آن و گرده آن را به تخمك اين مى‏رسانند.
شگفتى اينجاست كه اين مإمورين زبردست اشتباه نمى‏كنند، گرده سيب را به تخمك هلو، و گرده زردآلو را به تخمك خربزه نمى‏رسانند، بلكه سيب را به سيب، و هلو را به هلو تلقيح مى‏كنند، عجيب‏تر اين كه درختان هم به اين حشرات پاداش مى‏دهند. و آن قندى است كه در نهاد اين درختان براى آن مإموران قرار داده شده، آنها قند شيرين را مى خورند و داماد را به عروس مى‏رسانند تا فرزندانشان را به بشر، آرى به بشر تحويل دهند، ولى بشر از اين همه مهر و از اين لطف و رحمت قدردانى نمى‏كند!
شير در پستان مادر، در گروه پستانداران براى غذاى نوزاد آماده شده.
دانشوران علوم طبيعى كه مى‏گويند: هر چيزى در طبيعت به اندازه احتياج موجود مى‏باشد سخنى است درست.
آرى در حيوانات پستاندار، شير در پستان مادران به اندازه نياز نوزادان نهاده شده، حتى شماره پستان‏هاى مادر با شماره نوزادهاى آنها تناسب مستقيم دارد.
«ولى رحمت فراگير الهى كه همه چيز را فراگرفته» از اين قانون كلى كه در همه پستانداران جارى است گاو و گوسفند را مستثنى كرده.
ماده گاوها بيشتر از مقدار نياز نوزادشان شير دارند، ميش‏ها و بزها نيز شيرشان بيشتر از نياز بره‏ها و بزغاله‏هاست چرا؟ چون شير گاو و گوسفند نه تنها غذاى نوزادان و شيرخواران آنهاست، بلكه غذاى بشر هم مى‏باشد.