این کار هر شب من است...
قـهوه دم مي كنم
نصـف قاشق سيانور به فنجانت مي ريزم
لبخند كه مي زني
مي گويم :
"قـهوه ات سرد شده، بگذار عوضش كنم..."
اين كار هر شب من است..
این کار هر شب من است...
قـهوه دم مي كنم
نصـف قاشق سيانور به فنجانت مي ريزم
لبخند كه مي زني
مي گويم :
"قـهوه ات سرد شده، بگذار عوضش كنم..."
اين كار هر شب من است..
اگــر بــه کـــــــسی بــیش از حــد بــها بدی
حــتمآ بــهش بــدهــــــکار مــیشی
پشت ميــز کوچــک این کافــه
با دستهایــی که دزدکـــی روی دستـــم مي کشـــی
و چشمهــــایی که بستــــه ای
هــــوس تـــو را ميکـــنم
مثــل تلخـــی ته فنـــجان قهـــوه
شـــــادی بر گردانـــدن فنجــــان
و شنیــــدن
طالعـــم از زبــان تـــــــــو
اگــر بــه کـــــــسی بــیش از حــد بــها بدی
حــتمآ بــهش بــدهــــــکار مــیشی
در تمام ِ کافه های شهر
خبر از حادثه ایست
با دلم از پیچ ِ دلتنگی ِ میزها به زحمت عبور می کنم
آنوقت ، می بینم درست روبروی ِ نگاه های ِ تماشا
سر ِ دوراهی ِ تشویش و تردید های ِ شبانه ام
کسی منتظر نشسته است
اگــر بــه کـــــــسی بــیش از حــد بــها بدی
حــتمآ بــهش بــدهــــــکار مــیشی
دلم یک فنجان قهوه تلخِ تلخ می خواهد!
یک ذره با تو بودن کافیست!
برای شیرین کردن یک فنجان تلخیِ چند ساله!
اگــر بــه کـــــــسی بــیش از حــد بــها بدی
حــتمآ بــهش بــدهــــــکار مــیشی
ردّ دسـتهـایـــت
روی فـنجان جا مانـــده
و جـای خـالـی یـک بــوسـه
روی لـبهـــای مــن !
کاش . . .
ای کـاش مـی شــد آخریـن بوسه ات را
جـایـی پـنهــان میكـردم
تا بــار دیـگـــر كـلمات شعــرم
بـوی دلـتـنـگــی نمی گرفتند . . .
اگــر بــه کـــــــسی بــیش از حــد بــها بدی
حــتمآ بــهش بــدهــــــکار مــیشی
اینـــ اعتـــیاد به خاطر تو نیستـــــــ ، شــاید به خاطـــ ـ ــر این روزگار اســـت.
کاشـ گذشـــته ها نیــــز دود شـ ـــوند و بهـ همینـــ راحتیـــــ به هوا برونـــــ ــد.
کــــ ـ ـاش در دلــــــم چیزیـــ نمانـــد از قصه تلــــ ــ ـخ عشقـــ ،
گهـ گاهیــــــ که تنـها هستــــــــم اشکـ میریزم و خودمـ را سرزنش میکنــــ ـم
اگــر بــه کـــــــسی بــیش از حــد بــها بدی
حــتمآ بــهش بــدهــــــکار مــیشی
روزهاپر و خالی میشوندمثل فنجان های چای!در کافه های بعد از ظهر!اما..هیچ اتفاق خاصی نمی افتد!!این که مثلا تو نا گهان..درانسوی میز کافه باشی..فنجانی..روی کاشی ها می افتد..
حواس مارا پرت میکند!!
اگــر بــه کـــــــسی بــیش از حــد بــها بدی
حــتمآ بــهش بــدهــــــکار مــیشی
صندلی های خالیــــــــ..
و فنجان خالیـــــــ...
و منــــــ..
که هنوزدر سکوتکـــافه
از تو لبریزمــــــ غریبه!
اگــر بــه کـــــــسی بــیش از حــد بــها بدی
حــتمآ بــهش بــدهــــــکار مــیشی
یک حبه قند در فنجان قهوه ی تلخ شیرین نمیشود
دو حبه قند در فنجان قهوه ی تلخ شیرین نمیشود
چهار...
اصلا تو بگو یه دنیا قند
نه اگر تو نباشی فال این زندگی شیرین نمیشود...
اگــر بــه کـــــــسی بــیش از حــد بــها بدی
حــتمآ بــهش بــدهــــــکار مــیشی
![]()
صبح و دو فنجون گرم کنج یه کافه ی سردشب شد و باز نیومدی فنجونا سرد و کافه گرم
اگــر بــه کـــــــسی بــیش از حــد بــها بدی
حــتمآ بــهش بــدهــــــکار مــیشی
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)