و تو رفتی و من هنوز شرمگین مانده ام(شعرهایی برای عزیز پرواز کرده)

[tina]

نازنین آمد و دستی به دل ما زد و رفت
پرده ی خلوت اینغمکده بالا زد و رفت
کنج تنهایی ما را به خیالی خوش کرد
خواب خورشید به چشم شب یلدا زد و رفت
درد بی عشقی ما دید و دریغش آمد
آتش شوق درین جان شکیبا زد و رفت
خرمن سوخته ی ما به چه کارش می خورد
که چو برق آمد و در خشک و تر ما زد و رفت
رفت و از گریه ی توفانی ام اندیشه نکرد
چه دلی داشت خدایا که به دریا زد و رفت
بود ایا که ز دیوانه ی خود یاد کند
آن که زنجیر به پای دل شیدا زد و رفت
سایه آن چشم سیه با تو چه می گفت که دوش
عقل فریاد برآورد و به صحرا زد و رفت
هوشنگ ابتهاج

[tina]

به خدا حافظی تلخ تو سوگند نشد
که تو رفتی و دلم ثانیه ای بند نشد


لب تو میوه ممنوع ولی لبهایم
هر چه از طعم لب سرخ تو دل کند نشد



با چراغی همه جا گشتم وگشتم در شهر
هیچ کس هیچ کس اینجا به تو مانند نشد


هر کسی در دل من جای خودش را دارد
جانشین تو در این سینه خداوند نشد


خواستند از تو بگویند شبی شاعرها
عاقبت با قلم شرم نوشتند: نشد!

[tina]

بعد از رفتن تو
چقدر غریب شده ام میان این همه آشنا…
چند روزی است حجم تنهایی را بر روی قاب آبی دلم نقاشی می کنم
نه
قلم در دست من نیست
من نقاش این تنهایی نیستم ....

[tina]

آنکه تنها امد و دستی به دل ما زد و رفت
در این خانه ندانم به چه سودا زد و رفت
خواست تنهایی ما را به رخ بکشد
طعنه ای بر در این خانه زدو رفت....

[mehraboOon]

من همون شبگرد خسته / که جاده همسفرم بود
فکر داشتن ستاره / هميشه توي سرم بود

منو تاريکي شبها / لحظه هارو مي شمرديم
واسه ي داشتن عشقي / روزي صد دفعه مي مرديم

يه شب نوري زدو مهتاب / منو با تو آشنا کرد
قصه ي عشقو وفارو / تو خيال خام ما کرد

تو شدي همون ستاره / که يه عمر روياي من بود
زندگي به من مي خنديد / ديگه دنيا مال من بود

اما يک شب باد وحشي / دفتر عشقو ورق زد
سايه ي سياهي اومد / روي اسم تو قدم زد

تو با سايه پر کشيدي / گوشه اي تو دل دنيا
من با قلبي عاشقونه / توي جاده شدم تنها

رفتيو جاده دوباره / آخرين همسفرم شد
باور به تو رسيدن / يه خيالي شدو خواب شد

منو عشق شديم يه دشمن / زندگي مثل سراب شد
آشيونه اي که ساختيم / توي دست باد خراب شد

[mehraboOon]

او که نیامد

من به روح ایمان آوردم

آخر به چشم دیدم که روح از تنم

جدا شد و رفت

[tina]

از من رمیده ای و من ساده دل هنوز
بی مهری و جفای تو باور نمی کنم
دل را چنان به مهر تو بستم که بعد از این
دیگر هوای دلبر دیگر نمی کنم

رفتی و با تو رفت مرا شادی و امید
دیگر چگونه عشق تورا آرزو کنم
دیگر چگونه مستی یک بوسه تورا
دراین سکوت تلخ و سیه جستجو کنم

[tina]

امشب به سوگ آرزوهايم نشسته ام ودر غم نبودنت اشك فراق ميريزم

امشب شمع حسرت آرزوهاي برباد رفته ام ذره ذره آب ميشود


امشب براي مرگ آرزوهايم لباس سياه پوشيده ام


كاش امشب كسي براي عرض تسليت به خانه دلم مي امد


كاش امشب تو بودي ودلداريم ميدادي ودفتر كال آرزوهايم را ورق ميزدي


اما..............اما افسوس كه تو نيستي


وزندگي بي تو قشنگ نيست

[tina]

خداحافظی که می کنی

دو دقیقه نمی گذرد از رفتنت

که دلم تنگ می شود!

و فکر می کنم به فاصله هایی که کش می آیند

دورتر می شوند

و دلم می گیرد!

امروز که می روم

یادم نرفته بجای خداحافظی بگویم:

زود برمی گردم

و این "زود"

شاید برای روزها

ماهها

و سالها

طول بکشد اما

دیگر دو دقیقه گذشته از رفتنم

نه دلت تنگ می شود

نه فکر می کنی به فاصله هایی که کش می آیند و دورتر می شوند

و دلت از این محاسبه غریب

نخواهد گرفت!

[tina]

رفتی و مرا با دلتنگی هایم تنها گذاشتی !

رفتی در فصلی که تنها امیدم خدا بود و ترانه و تو که دستهایت سایه بانی بود بر بی کسی های من ...
تو که گمان می کردم از تبار آسمانی و دلتنگی هایم را در می یابی
تو که گمان می کردم ساده ای و سادگی ام را باور داری
و افسوس که حتی نمی خواستی هم قسم باشی ...
افسوس رفتی ... ساده ، ساده مثل دلتنگی های من و حتی ساده مثل سادگی هایم !
من ماندم و یک عمر خاطره و حتی باور نکردم این بریدن را
کاش کمی از آنچه که در باورم بودی ، در باورت خانه داشتم !
کاش می فهمیدی صداقتی را که در حرفم بود و در نگاهت نبود
کاش می فهمیدی بی تو صدا تاب نمی آورد ...
رفتی و گریه هایم را ندیدی و حتی نفهمیدی من تنها کسی بودم که ....
قصه به پایان رسید و من هنوز در این خیالم که چرا به تو دل بستم
و چرا تو به این سادگی از من دل بریدی ؟!!
که چرا تو از راه رسیدی و بانوی تک تک این ترانه ها شدی ؟!!
ترانه ها یی که گرچه در نبود تو نوشته شد اما فقط و فقط مال تو بود که سادگی ام را باور نکردی !

گناهت را می بخشم ! می بخشمت که از من دل بریدی و حتی ندیدی که بی تو چه بر سر این ترانه ها می آید !

ندیدی اشک هایی را که قطره قطره اش قصه ی من بود و بغضی که از هرچه بود از شادی نبود !
بغضی که به دست تو شکست و چشمانی که از رفتن تو غرق اشک شد و تو حتی به این اشکها اعتنا نکردی !
اعتنا نکردی به حرمت ترانه ها یی که تنها سهم من از چشمانت بود !
به حرمت آن شاخه ی گل سرخ که لای دفتر ترانه هایم خشک شد !
به حرمت قدمهایی که با هم در آن کوچه ی همیشگی زدیم !
به حرمت بوسه هایمان ! نه !
تو حتی به التماس هایم هم اعتنا نکردی !

قصه به پایان رسید و من همچنان در خیال چشمان سیاه تو ام که ساده فریبم داد !
قصه به پایان رسید و من هنوز بی عشق تو از تمام رویا ها دلگیرم !
خدانگهدار ... خدانگهدا ر